KAZAKİSTAN TARİHİNİN MESELELERİ
119
Kauçkina, A. N. Bernştam, A. F. Miller, M. P. Vyatkin, Hukuk Doktoru S.
L. Fuks, filoloji doktoru B. Kenjebayev, Sanatçı N. T. Timofeyev, tarih
doktoru adaylarından A. F. Yakunin, A. Y. Lurye, ve E. Bekmakhanov
katıldı. Moskova’dan Leningrad’a gelen Sovyet Birliği çapında ünlü
olan araştırmacılar ile az sayıdaki yerli araştırmacılar birlikte kısa bir
sürede eski çağlardan 1943 yılına
kadar olan dönemi ele alan Kaza-
kistan Tarihi
kitabını yazdılar
207
. Yerli bilim adamları sayısının az olma
sebebi ise, o dönemde Ekim Devrimi’ne kadar olan zaman kısmında
siyasi şahıs olarak tanınmış olanların, Devrim’den sonra da Sovyet
hükümetini pekiştirme yolunda yönetim görevlerinde bulunanların da
1937-38 yıllarında cezalandırılıp sürülmelerinin üzerinden henüz 3-4
sene geçmiş olmasıydı ve tasfiyeden sağ kalanları ise cephedeydi ve
ilim âleminde yeni genç kuşak henüz yetişmemişti.
İşte o dönemde henüz otuz yaşını bulmamış Bekmakhanov kabiliyeti
ile bilimsel araştırmalara olan yeteneği ile dikkat çekti.
Dönemin en seçkin
bilim insanlarından A. M. Pankratova’ya nitelikli uzman olarak yardım etti.
Zikredilen kitap sıkı kontrol altında denetlenip düzeltmesine rağmen
tarihi gerçekten pek uzak olmadığından dolayı değerliydi. Kazakistanlı
tarihçilere göre kitabın bölümlerini hazırlayıp analiz etme esnasında
Çarlık Hükümeti’nin sömürü siyasetine karşı Kazakistan’daki milli mü-
cadele hareketini değerlendirme konusunda tartışmalar meydana geldi.
Kenesarı Kasımov önderliğindeki 1837-1847 yıllarındaki ayaklanmanın ya-
zımı için Bekmakhanov görevlendirildi. Çünkü onun araştırma konusuydu
ve onun pozisyonu en doğrusu olarak kabul edilmişti.
208
Bekmakhanov
tarihi gerçekleri görmemezlikten gelemedi. Sömürü ve işgal politikasının
ilerleyici rol oynamadığı, Kazak halkının ayaklanmasının halkın milli
mücadelesine sebep olduğu kanaatindeydi. Sömürü politikasına karşı
Kenesarı ayaklanmasını, halkın milli mücadele hareketini bu şekilde
değerlendirmesi Bekmakhanov’un daha sonra hazırlayacağı bilimsel
monografisinin temeli olmakla birlikte, konu üzerinde büyük tartışmalar
oluşmasına, onun burjuva milliyetçisi olarak suçlanmasına, bilim insanı
olarak ve bir şahıs olarak başına türlü işlerin gelmesine sebep oldu.
Çelişkili
görüşleri değerlendirirken, terazinin hangi tarafının ağır
çekeceğini biliyordu ve kendinden önce milli tarihi, kültürü araştıran
A. Bökeyhanov, M. Tınışbayev, H. Dosmuhamedov, K. Kemengerov, A.
S. Asfendiyarov ve başkalarının aşırı milliyetçilikle suçlandıklarına
şahit oldu ve buna rağmen Bekmakhanov’un hareketi o dönemde çok
207 K. Nurpeyisulu “Tarihi Şındıktan Attap Öte Almagan”.
Egemen Kazakistan Gazetesi, 8
Nisan 1999; İstoriya Kazahskoy SSR s drevneyşih vremen do naşih dney. Editör. M. Abdıhalı-
kova ve A.Pankratova. A-A, KazOGİZ, 1943, s. 671.
208
Kazakistan Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlık Arşivi, 141.fon, 1.liste, 1043 madde, 1 b., s.
727.
SOVYET TARİH YAZIMI VE
120
cesurca idi. Fakat buna rağmen gerçeklerin yazma konusunda bilim
adamı ve vatansever olarak Bekmakhanov her şeye hazırdı.
Yüksek eğitimine Tambov’da başlayan ancak 3. sınıftan itibaren Vo-
ronej Pedagojik Enstitüsünde eğitimine devam eden E. Bekmakhanov,
Kazakistan’dan Voronej’e milliyetçilik ile suçlanıp sürgüne gönderilen
seçkin bilim adamlarından olan ve Alaş Milli Hareketi’nin önderlerinden
Halel Dosmuhamedov ile tanıştı.
209
Memleketinden
uzaklarda olan henüz
20 yaşındaki gencin H. Dosmuhamdov ile tanışması ve arkadaş olması
Bekmakhanov’un tarihçi olarak oluşmasını etkilemekle beraber ilerideki
araştırma konusu olarak Kenesarı hareketini ele almasına da sebep ol-
ması kanaatindeyiz. Çünkü Kazak tarihi, edebiyatı ve kültürüne yoğun
ilgi veren ve birçok çalışma yapan Profesör H. Dosmuhamedov 1920’li
yıllarında tartışmalı konulardan biri olan şair Nısanbay’ın “Kenesarı -
Navrızbay” şiirini yayına hazırlamıştı
210
. 1923 yılında Taşkent’te Ebubekir
Divayev’in hazırladığı “Kenesarı-Navrızbay” destanına değerlendirme
yazarak kitap haline getirmişti. H. Dosmuhamedov
Taymanulı İsatay
Önderliğindeki Ayaklanma Hakkında Kısa Bilgi
başlıklı çalışmasında: “On
sekizinci ve on dokuzuncu yüzyıllardaki Kazak milli ayaklanmalarının en
güçlü olanları – Sırım’ın, İsatay’ın, ve Kenesarı’nın ayaklanmaları idi. Bu
üç ayaklanmanın temel amacı – Kazak halkını Rus boyunduruğundan
kurtarmaktır” demesi onun bilimsel yaklaşımını göstermektedir.
211
H.
Dosmuhamedov Kenesarı ayaklanmasına ilgili kaynakları, halk arasındaki
destanları ve efsaneleri çok iyi biliyordu dolaysıyla bu konudaki bakış
açısı da belliydi ve Bekmakhanov ile fikirlerini paylaşıp genç tarihçiye
yol göstermiş de olabilir. Bununla ilgili Bekmakhanov’un
eşi Halima
Bekmuhamedova’nın da “… Eşime Voronej Pedagojik Enstitüsündeki
eğitim yıllarında H. Dosmuhamedov Kenesarı hakkında fikir vermiş
olabilir” diye hatıralarında yazması da bir çok şeyi ifade ediyor.
212
Ayrıca, sürgüne gönderilen, milliyetçi olarak suçlanan, halk düşmanı
H. Dosmuhamedov ile dostluk ilişki kurmak “konuşmalara ve atılan
adımlara çok dikkat edilmesi gerekken dönemde” bu bir cesaret işiydi.
Bekmakhanov H. Dosmuhamedov’un evine ziyarete giderken Voronej’e
sürgüne gönderilen devrim öncesi ve sonrasında
da hizmetleriyle halk
arasında tanınmış olan, 1920 ve 30’lu yıllarda toplumun her alanında
halkına hizmet eden Alaş aydınları Jahanşa Dosmuhamedov, Abdülhamit
ve Jakıp Akbayev, Aşim Omarov, Seydazim Kadirbayev, Karim Toktaba-
209
KazUU Habarşısı. Tarih serisi, 2004. No2 (25). s. 6.
210 H., Dosmuhamedulı,
Alaman, Almatı, 1991, s. 100.
211 H. Dosmuhamedulı,
Taymanulı İsataydın kozgalısı turasında kıskaşa maglumat. Tanda-
malı (İzbrannoye), Almatı, Ana Tili Yay, 1998. s. 516.
212
Türkistan Gazetesi, 26 Nisan 2004.