SOVYET TARİH
YAZIMI VE
114
verme hakkı Han’a aitti. Daha sonra vergi toplama, askeri meseleler ve
diplomatik yazışmalar için de özel birimler oluşturuldu. Bu yeni sis-
temde, örneğin, vergi memurlarından topladıkları parayı zimmetlerine
geçirenler veya hata yapanlar ağır cezalara çarptırılıyordu. Bu memurlar,
tüm göçebe Kazaklardan “zekat”, çiftçilikle uğraşanlardan “öşür”
vergisi
toplama görevini yürütüyorlardı. Ayrıca, Boyların içerisinden Han’ın
emirlerinin yerine getirilmesini kontrol etmek üzere jasaul ismi verilen
özel yardımcılar belirlenerek bunlar boylara tayin edilmişti. Yargı görevi
de Kenesarı’nın izniyle Biyler tarafından yürütülmekteydi. Kenesarı,
hangi sosyal tabakaya ait olursa olsun, özel nitelikleri olan insanların
yönetime katılması için onları teşvik etmiştir. Kenesarı, savaşçılara ek-
mek sağlamak için Kazakların ziraatla uğraşmalarını da teşvik ediyordu.
Çünkü Çarlık Rusya hükümeti isyancılara buğday gönderilmesini yasak-
layıp ekmeğe el koymakta, kervanları sıkı
bir şekilde kontrol etmekte
ve isyancılara ekmek götüren tüccarları sert cezalara çarptırmaktaydı.
Kenesarı’nın ilk başlarda kervanları yağmalamaya dayanan ticari poli-
tikası zamanla değişime uğramıştı. Kervanların sürekli ve düzgün para
getirdiğini gören Han, onları yağmalamaktan vazgeçmişti. Hatta kervan
ticaretini geliştirmek amacıyla Kenesarı bazen kervanbaşıları huzuruna
davet ederdi. Kenesarı, kurduğu hanlıkta iktidarın merkezileşmesi taraf-
tarıydı. Bu yüzden de sözü geçerli ve nüfuzlu boy liderlerinin birbirine
düşmemelerini önlemeye çalışıyordu. Yağma ve talanı yasaklamıştı. Boy-
lar arası çarpışmaların suçlularını cezalandırmaktaydı. Çünkü Kazakların
kendi aralarında çarpışmaları ancak Rusların işine yaramaktaydı. Çarlık
Rusya’nın hizmetindeki
Sultan-pravitel Ahmet Jantörin, Rus hükümetine
gönderdiği raporlarında bazı Kazak boylarının Kenesarı ile yakınlaştığını,
onun tesiriyle de aralarında barış sağladıklarını ve barımtanın durduğunu
bildirmiştir
205
. Bu durumun Rus hükümetini endişelendirdiğini Orınbor
Sınır Komisyonu Başkanı general Gens’in mektubundaki “
Onun (Kene-
sarı’nın) arabuluculuk ve yöneticilik yapmaya başlaması başlı başına
kötü bir durumdur. Bu konuda ne kadar gayretli ve başarılı oldukça çok
fazla taraftar çekecektir ve Orda’ya tesiri olacaktır aynı zamanda daha
da tehlikeli olacaktır
”
206
ibaresi açıkça göstermektedir. Kenesarı düzenli
ordu kurma teşebbüsünde de bulunmuştur. O,
kaçak asker ve subaylar-
dan Rus savaş taktiklerinin temelini benimsemiştir. Askerlerini eski Türk
usulüne göre onluk, yüzlük ve binliklere ayırarak bunların başına Askeri
Kurul’un üyeleri olan tanınmış yüzbaşı ve binbaşılar atamıştır. Fakat Han
Kenesarı’nın ittifak yapan ya da yapmayan, suçlu ya da suçsuz ayırt
205 N. Sereda, “Bunt Kirgizskogo Sultana Kenesarı Kasımova”,
Vestnik Evropy, 1870 Ağus-
tos, s. 555.
206 E. Bekmakhanov,
Kazahstan v 20-40 gody XIX. veka, Almatı, 1992, s. 291.
KAZAKİSTAN TARİHİNİN MESELELERİ
115
etmeden Kazak köylerini hırpaladığı da acı bir gerçek ve konunun haklı
olarak eleştirilen diğer bir yönüdür. Kenesarı’nın Kırgız topraklarında
Ormon Han’ın yönetiminde toparlanan yeni Kırgız
oluşumunun siyasi
ve diplomatik anlamını tam olarak telakki edemediği anlaşılmaktadır.
Sonuç
E. Bekmakhanov, kendi çalışmalarında Kazakistan’ın Rusya’ya dâhil
olmasının Sovyet dönemi ideolojisi propagandasının aksine kendi is-
tekleriyle olmadığını, bunun düpedüz askeri güç kullanılmak üzere işgal
politikasının neticesinde olduğunu ispat etmiştir. Bu sömürgeciliğin
Kazak toplumuna verdiği ekonomik zararlar dışında Kazak hanlık devle-
tinin ortadan kaldırılmasında önemli rol oynadığını ortaya koymuştur.
Çarlık hükümetin “böl ve yönet” politikası ile Kazak toplumu birbirle-
rine karşı kışkırtarak boylar arasında zaten mevcut olan bölünmüşlüğü
daha derinleştirdiğine dikkat çekmiştir. Bununla birlikte Kazakistan’ın
Rusya’ya dâhil olmasının ilerici taraflarının
da görmezden gelmemiş,
sağlık ve eğitim, yerleşik hayata geçme, ticaretin canlanmasında olumlu
etkileri olduğunu de bildirmiştir. Kenesarı liderliğindeki Çarlık Rusya’nın
sömürgeci politikasına karşı isyanı ise bağımsızlık için milli mücadele
olarak nitelendirmiştir ve halkın milli bilincinin gelişmesinde önemli
rolü olduğuna dikkat çekmiştir. Yine de Kenesarı’nın izlediği politikanın
yanlış taraflarını
eleştirmekle beraber, bundan sonraki halk hareketlerine
örnek olayların biri olduğunun altını çizdiğini görebiliriz.
BİBLİYOGRAFYA
Arşiv RAN, f.1577, opis 2. d.71
Baycanova, K. O., “Kazak adet-gurup ququgu boyunşa menşik ququguna
iye bolu jane toqtalu adisteri”,
Drevniy Mir Prava Kazakhov, Almatı, 2004.
Bekmakhanov, E., Kazahstan v 20-40 Gody XIX. veka, Almatı, 1992.
Fuks, S. L., “Barymta”,
Uçeniye Zapiski Harkovskogo Yuridiçeskogo İnsti-
tuta, Harkov, 1948.
Kazak Ansiklopedisi, Red. B. Jakıp, Almatı, 2011.
Krader, Lawrens, “Kazak Etnonimi”, (Çev. Serkan Acar),
Tarih İnceleme-
leri Dergisi, XXIX /2, 2014.
Lysenko, Yu. - Kulikova, M.V.,
Sistema Mestnogo Samoupravleniya v Ka-
zahskoy Stepi: İdeologiya Reform i Problemy Realizatsii (konets XVIII sere-
dina XIX v.), s.183 // BBK 63.3(2)5
Materyaly po İstorii Politiçeskogo Stroya Kazakhstana, Alma-ata,
1960
SOVYET TARİH YAZIMI VE
116
Meyer, L.,
Kirgizskaya Step Orenburgskogo Vedomstva, 1865.
Miropiyev, M. A.,
O Polojenii Russkih İnorodtsev, St.-Peterburg,1901.
Mukanov, S., “Kazak Adebiyetinin Tarihi”,
Kazaktın XVIII-XIX gasırdagı
adebiyetinin tarihinan oçerkter, Almatı, 1942.
Pokrovskiy, M. N.,
Diplomatiya i Voyny Tsarskoy Rossii v XIX.veke, Moskova,
1923.
Sayasiy Tüsündirme Sözdik, Almatı, 2007.
Sereda, N., “Bunt Kirgizskogo Sultana Kenesarı Kasımova”,
Vestnik Ev-
ropy, 1870 Ağustos.
Steblin, M. İ.
- Kamenskiy, “K İstorii Vosstaniya Kenesarı Kasymova”,
İstoriçeskiye Zapiski, Moskova,1942.
Şahmatov, V.F., Vnutrennaya Orda i Vosstaniye İsataya Taymanova, Al-
matı, 1947.