M ən sizin bu dağlarmıza nabələdəm. Gözlərim də siz cavanlarmkı kimi iti deyil.
Əgər mənə kömək edib, o çiçəyi tapa bilsək, göstərdiyim cavahirlərdən sizə peşkəş
verərəm və yazdığım tibb kitabm da siz pərilərin adlarmı da qeyd edərəm. Görün,
insanlara nə böyük xidmət edirsiniz? A dlannız da min illərcə dillərdə söylənər.
Razı olursunuzmu?
C ü m 1 ə s i. Razıyıq.
G ü 1 p ə r i. Ancaq atalanm ızdan izin almaq lazımdır.
Ş e y t a n. Yox, onu etməyin. Qorxuram sizi qoymayalar və bu sirr öz aramızda
qalmalıdır. Çox gəzməyəcəyik. Bəlkə, bəxtimiz gətirdi, tez tapdıq. Gedək,
qızlanm.
Q ı z 1 a r. Gedək.
A y ağ a qalxırlar. B u h ald a R izv an daxil olur.
Ş e y t a n. Yenə bu şiş papaq nə pis vaxtda gəldi!
R i z v a n. Bacılar, işlərinizi qurtardmızmı?
G ü 1 p ə r i. Xeyr, bir az qalıbdır.
R i z v a n. Yoldaşlar, tənbəllik etməyin. Özünüz bilirsiniz ki, alman proletarları
acmdan qırılırlar, çılpaq balaları sizin köməyinizə möhtacdır. B ir saat
gecikməyiniz neçə məsum uşaqlarm ölümünə bais olar. Bu barmaqlarmızdakı
üzüklər haradandır?
Ş a h p ə r i. Bu kişidən almışıq.
R izv an d iq q ətlə Ş eytana baxır.
R i z v a n. Hə, tanıdım, həmin hərif. Üzüklərinizə baxım. (Göstərirlər. Şeytan
qaçır.) Bunlar qiymətli daşlar deyil, şüşədir.
G ü 1 p ə r i. Vay sənə lənət, şeytan kişi! Biz də elə bilirik ki, qiymətli daşlardır.
Nə yaxşı hələ pul verməmişik.
N a z p ə r i. O çiçək axtarması da hiylədir.
R i z v a n. Nə çiçək?
G ü 1 p ə r i. Deyirdi ki, bizim dağlarda vərəm naxoşluğuna dərman bir çiçək
bitir. Bizi, onu aramağa aparırdı.
R i z v a n. Onun tələsindən yaxşı qurtardmız. Bu sizə bir dərs olsun. Bundan
sonra belə şeytan şəxslərə aldanmaymız. Bu adam dəmirçi yoldaşları da aldatmaq
istəyirdi. Daha durmaym, iş dalmca. B ir azdan sonra gələcəyəm, ona kimi siz də
işlərinizi qurtarmız. Sadıq babaya deyin ki, ianə şeylərini buraya toplasm, gəlib
siyahı edəcəyəm. (Gedir.)
N a z p ə r i. Gedək, işlərimizi qurtaraq. Nazpəri və Şahpəri kom aya girirlər.
Sadıq kişi həyətə daxil olur.
S a d ı q k i ş i. Gülpəri, Rizvan gəlmişdimi?
G ü 1 p ə r i. Bəli, gəlmişdi. İndicə getdi, dedi ki, bir azdan sonra gələcəyəm,
Sadıq baba şeyləri toplasm, gəlib siyahı edəcəyəm.
S a d ı q k i ş i. Yaxşı, get, gələn adamlar üçün çörək hazırla.
G ü 1 p ə r i. Baş üstə.
K o m ay a girir. Q ara H ü sey n d a lın d a b ir çuval h əy ət q ap ısın d an girir.
S a d ı q k i ş i. Gətir, oğlum, gətir, ruzun bol olsun, bir əvəzinə min alasan.
Q a r a H ü s e y n . Sadıq baba, özün bilirsən ki, bu il taxılım az oldu. Özümüzə
çatmır.
S a d ı q k i ş i. Bilirəm, oğlum, sən də onu bil ki, Almaniyadakı qardaşlarımız
acmdan ələf yeyirlər, ağaclarm qabağmı gəmirirlər. Allah kərimdir. Bizlər bir-
birimizə kömək edib təzə məhsula çıxarıq, amma onlar acmdan tələf olurlar.
H ə sə n q u lu d alın d a çuval daxil olur.
S a d ı q k i ş i. Oğlum, Həsənqulu, sənin bu ehsanm hamısmdan qiymətlidir;
çünki sən kasıbsan, el özü səni ianə ilə saxlayır.
H ə s ə n q u l u . Sadıq baba, o günü yoldaş Rizvan Almaniya aclığmı elə halda
nağıl etdi ki, nə deyim? O vaxtdan bəri çörək boğazımdan getmir, zibil eşib çörək
arayan qardaşlanm ız gözümün qabağmda dururlar.
Q a r a H ü s e y n . M ənim balaca oğlum da çörək yeyəndə öz paymdan ayırır
ki, yığıb ac uşaqlara göndərəcəyəm.
H ə s ə n q u l u . Sadıq baba, bir şey yığa bilmisənmi?
S a d ı q k i ş i. Allah bərəkət versin, beş yüz puda qədər toplanmışdır. Hər
kənd bir belə yığsa, aclarm imdadma çatanq.
A sla n v ə T eym ur daxil olurlar.
A s 1 a n . Sabahmız xeyir.
S a d ı q k i ş i. Aqibətiniz xeyir. Mənə görə qulluq?
T e y m u r. Sadıq baba, bizi şəhərdən göndəriblər ki, kəndli qardaşlarımıza
kömək edək.
A s 1 a n. Dəmirçiyə möhtac nə işiniz var isə qayıracağıq.
H ə s ə n q u l u . M ənim baltam smıbdır.
Q a r a H ü s e y n . Mənim də dəhrəm və dəryazım.
T e y m u r. Yoldaşlar, hamısmı qayıracağıq, arxaym olunuz.
S a d ı q k i ş i. Övladlarım, m ən bu yaşa çatmışam, belə qardaşlıq, yoldaşlıq
dövranı görməmişəm. Cümlə insanlar birdir - deyən çox olmuş, lakin indiki kimi,
bolşeviklərdən savayı əmələ gətirən olmamışdır.
Şeytan təb ib lib asın d a, qo ltu ğ u n d a b ir d av acat q u tu su daxil olur.
S a d ı q k i ş i. Kimsən? Sənətin nədir?
Ş e y t a n. M ən təbibəm.
H ə s ə n q u l u . Nə yaxşı vaxtda gəlmisən, mənim balaca qızım naxoşdur.
Q a r a H ü s e y n . M ənim də arvadım.
Ş e y t a n. M ən sağlara həkimlik edirəm.
T e y m u r. Qəribə təbibdir, sağları sağaldır...
Ş e y t a n. Bəli, sağları sağaldıram. Sağ m ən o şəxsə deyirəm ki, bü dünyada
heç bir qəmi və qüssəsi olmaya. Hansmızm dərdi yoxdur? Hərəniz bir dərdə
mübtəlasmız. M ən ömrümü sərf edib bu dərmanları icad etmişəm. Bunlarm hər
birində başqa bir xasiyyət var. (B ir şüşə göstərir.) B u dərmandan bir fincan içənin
bədəni qızışıb qüvvətə gəlir. Birin də içərsə, qəm-qüssəsi gedib şad və xürrəm olar.
Birisini də içərsə, qızmış şirə dönüb pəhləvan tək meydanda mübariz istər. Bu
dərman da yuxusuzlar üçündür. B ir həb atsa, şirin yuxuya gedib rahat olar. Lakin
dərmanlarımm şahı budur.
Bunu qəlyanm başma qoyub çəkəndə adam üçün bir başqa aləm açılır. Onu
tərif etməkdən özüm də acizəm. B ir sözlə, rəbbiniz vəd etdiyi cənnəti bu dünyada
görürsünüz.
R i z v a n (daxil olur.) M ən sən hərifi yenə də görürəm.
Ş e y t a n. Yenə bu şiş papaq!
R i z v a n. Yoldaşlar, bu hərifi əhatə ediniz. Qaçmağa qoymaymız.
O n u n ətrafını alırlar.
R i z v a n (qutudakı şüşəni əlinə alır.) Bilirsinizmi bu nədir?
H a m ı. Xeyr.
Dostları ilə paylaş: |