H eydər Ə liyev Şuşanın - Pənahabadın tarixi y e rlə ri ilə tanış olur
Ş U Ş A - P Ə N A H A B A D
təxminən, 50 il ərzində, 3 dəfədən də çox azaldı. Belə ki, 1917-ci ildə burada
43869 nəfər əhali yaşadığı halda, 1970-ci ildə onların sayı cəmisi 13664 nəfərə
endi. Bununla belə, Şuşamn yerli azərbaycanlı əhalisi onlar üçün yaradılmış
bütün süni çətinliklərə baxmayaraq, doğma şəhərini tərk etmirdi. Onlar yenə də
köçürülüb gətirilən ermənilərə nisbətən çoxluq təşkil edirdi. M əsələn, 1970-ci
ildə şəhərdə yaşayan 13664 nəfər əhalinin yalnız 3577 nəfəri erməni idi. Sonrakı
illərdə azərbaycanlılar yenə də doğma şəhərlərinə qayıtmaqda davam edirdilər.
1989-cu ildə Şuşada yaşayan 20579 nəfər əhalinin cəmisi 1377 nəfəri erməni-
lərdən ibarət idi.154
Qeyd etmək lazımdır ki, Azərbaycanın məşhur mədəniyyət mərkəzlərindən
biri olan Şuşanın dağıdılmasınm qarşısmı almaq və şəhərin yenidən dirçəldilməsi
yalnız 1969-cu ildə Heydər Əliyevin Azərbaycan rəhbərliyinə gəlməsindən
sonra mümkün oldu. Respublikanm yeni rəhbəri, ilk növbədə, Şuşanın tarixi-
memarlıq abidələrinin dağıdılmasımn qarşısım almaq üçün qəti tədbirlər gördü.
1977-ci ilin avqust ayında onun təşəbbüsü ilə Azərbaycan SSR Nazirlər Soveti
«Şuşa şəhərinin tarixi hissəsini tarix-memarlıq qoruğu elan etmək haqqında»
Şuşadan bir görünüş
Yaqub Mahmudov, Camal Mustafayev
m a m
I qərar qəbul etdi. Şəhərin sosial-iqti-
sadi və mədəni həyatm ın dirçəldil-
məsi üçün də mühüm tədbirlər həyata
keçirildi. Bütün Azərbaycanda tar, ka-
mança, ud, nağara və s. musiqi alətləri
istehsal edən yeganə Şərq Milli Mu-
siqi Alətləri Fabriki m əhz Şuşada isti-
fadəyə verildi. Bu fabrikin məhsulları
Gürcüstan, Qazaxıstan, Dağıstan, Orta
Asiya və başqa sovet respublikalarına,
habelə Hindistan və Yaxın Şərq ölkə-
lərinə ixrac olunurdu. On beş il ər-
zində müstəqil sənaye müəssisəsi kimi
fəaliyyət göstərən bu fabrikin məhsul-
ları dəfələrlə ümumittifaq və beynəl-
xalq sərgilərdə yüksək mükafatlara
layiq görüldü.
Heydər Əliyevin təşəbbüsü ilə
Azərbaycan mədəniyyətinin və incə-
Molla Pənah Vaqifin məqbərəsi
sənətinin korifeyləri olan Üzeyir
Hacıbəylinin, Bülbülün, Xurşidbanu Natəvanın, M .M .Nəvvabın ev muzeyləri
yaradıldı və bərpa edildi. 1982-ci ilin yanvarında M.P.Vaqifın m əqbərəsi açıldı.
Hündürlüyü 20 metr olan bu gözəl memarlıq əsəri incə və naxışlı şəbəkə ilə bə-
zədilmiş, ona qırmızıya çalan yerli mərmərdən üzliik çəkilmişdi.
Lakin Heydər Əliyevin təşəbbüsü və quruculuq fəaliyyəti ilə Şuşada başlan-
mış bu mədəni oyanış uzun çəkmədi. Sovet İttifaqmın tənəzzülü zamam Dağlıq
Qarabağda gizli fəaliyyət göstərən silahlı erməni terrorçu dəstələri yenidən fəal-
laşdılar. M.Qorbaçov tərəfındən müdafıə olunan və Dağlıq Qarabağın separat-
çılarına hər cür köməklik göstərən Ermənistamn silahh qüvvələri Azərbaycanın
sərhədlərini pozaraq Qarabağın işğalına başladılar. 1992-ci il mayın 8-də Şuşa
Ermənistanın silahlı qüvvələri tərəfındən işğal olundu. İşğal prosesində və iş-
ğaldan sonrakı 20 il ərzində bütün Qarabağ ərazisində olduğu kimi, Şuşa şəhə-
rindəki Azərbaycan xalqına məxsus tarixi-memarlıq abidələri erməni vandalları
tərəfindən amansızcasına dağıdıldı. Və bu gün də dağıdılmaqda davam edir.
96
H eydər Ə liyev V aqifpoeziya günlərində
H eydər Əliyev Vaqif m əqbərəsin də
ŞUŞA - AZƏRBAYCANIN ƏVƏZOLUNMAZ
MƏDƏNİYYƏT MƏRKƏZİ
Şuşa şəhəri yarandığı gündən «Azərbaycanın milli m ədəniyyət xəzinəsi»,
«Azərbaycan musiqisinin beşiyi», «Qafqazm konservatoriyası» kimi şöhrət qa-
zanmışdır. Görkəmli musiqiçi B.S.Vinoqradov Şuşanın Azərbaycanm musiqi
mədəniyyəti tarixində oynadığı roldan bəhs edərkən yazırdı: «Şuşalı musiqiçilər
Azərbaycamn musiqi tarixini yaratmış və onu yalnız öz vətənlərində deyil, həm
də Şərqin digər ölkələrində də təmsil etmişlər».155 Böyük Azərbaycan şairi
Səməd Vurğun da Şuşanın Azərbaycanın mədəniyyəti tarixində mühüm rol oy-
nadığını xüsusi olaraq qeyd edirdi. O yazırdı: «Azərbaycanın, demək olar ki,
bütün m əşhur musiqiçi və müğənniləri Şuşanın yetirmələridir. Təsadüfi deyil
ki, Şuşanı musiqi və poeziyanm beşiyi adlandırırlar».156
Azərbaycan xanəndəlik sənəti məktəbinin ən görkəmli nümayəndələri olan
Xarrat Qulu, Əbdül Bağı Zülalov, Hacı Hüsü, Məşədi Məmməd Fərzəliyev, Cab-
bar Qaryağdı, Keçəci oğlu Məhəmməd, Seyid Şuşinski, Zülfü Adıgözəlov, Xan
Şuşinski və başqaları Şuşada doğulub sənətkar kimi püxtələşmişlər. XIX əsr
Şuşa musiqi məktəbinin ən görkəmli nümayəndələrindən biri olmuş Hacı Hüsü
ifaçılıq sənətində yeni mərhələnin başlanğıcım qoymuşdur. Hacı Hüsü yalnız
Azərbaycanda deyil, bir çox Şərq ölkələrində də tanınıb sevilirdi. O, 1880-ci ildə
İran hökmdan Nəsrəddin şahın oğlunun toyu zamanı keçirilən musiqi məclisində
birincilik qazanmışdı.157
Şuşa musiqi məktəbinin digər görkəmli nümayəndəsi olan Cabbar Qaryağdı
(1861-1944) bütün Qafqazda, İranda, Orta Asiyada, hətta Avropa ölkələrində də
şöhrət qazanmışdı. Təbrizdə, Tehranda, İstanbulda, Aşqabadda, Mahaçqalada, Vla-
diqafqazda, Buxarada, Səmərqənddə yaşayan minlərlə insan Cabbar sənətinin