Dünya Kenti Safranbolu
• •
•
Üzerine iki Kitap
Abdulkerim Abdulkadiroğlu, - Ülkü Özsoy (Ayan):
Safranbolu Vakfiyeleri, Ank. 1998,168 s. Safranbolu
Kültür ve Turizm Vakfı Yayınları: 1,
Abdulkerim Abdulkadiroğlu, - Ülkü Özsoy (Ayan):
S afran b o lu M e şh u rla rı. Ankara 2000,188 s.
N ail TAN
Halk Bilimci
T
j arihî mimarî mirasını ve bu mirasın içinde ve
çevresinde oluşan geleneği yaşatan Safranbolu
(eski adı Zâferanbolu) 1994 yılında UNESCO
tarafından “Dünya Kültürel M iras Listesi”ne alınmış,
böylece dünyaca tanınan bir kent, bir ilçe durumuna
gelmiştir. Cumhuriyet’in ilânına kadar Kastamonu’nun,
daha sonra Zonguldak’ın, günümüzde de K arabük’ün
ilçesi olan Safranbolu, tarih boyunca daima bir kültürel
merkez konumunda bulunm uştur. Bu yüzden ilçede
yüzü aşkın vakıf eser bulunduğu gibi, çok önemli devlet
adam ları, kom utanlar, bilginler, sanatçılar, meslek
erbâbı yetişmiştir. Safranbolu, Cumhuriyet döneminde
K arab ü k ’ün gelişm esiyle eski önem ini bir parça
kaybetmişse de yine de kültürel kimliğini korumuştur.
Ö zellikle, m im arî yapısıyla, gelenekli yaşantısıyla
dikkatleri çekmiş ve sonunda bir “dünya kültür kenti"
olmuştur.
Bir yerin, “dünya kültür k e n ti” ilân edilm esi,
UNESCO’nun “dünya kültürel miras listesi”nc girmesi
hiçbir zaman yeterli değildir. Bu seçkin unvanı, bazı
eserlerle desteklemek gerekir. Gazi Üniversitesi Gazi
E ğitim F ak ü ltesi öğretim ü y elerinden Prof. Dr.
A bdülkerim A b d ü lk ad iro ğ lu ve V ak ıflar G enel
M üdürlüğünden emekli uzman Ülkü (Ayan) Özsoy,
son yıllarda iki değerli araştırma yapıp yayımlayarak
S afranbolu’nun söz konusu eksikliğini giderm eye
katkıda bulundular.
A bdülkadiroğlu-Özsoy’un araştırmalarının ilki
Safranbolu vakfiyeleri üzerinedir. Bir insanın, bir
ailenin malının, kazancının bir bölümünü veya tamamını
toplumsal bir hizmetin yapılması amacıyla bağışlaması,
tahsis etm esi anlam ına gelen vakıf kurum u, yüce
milletimizin en değerli eserlerindendir. Bir ilçede, bir
ilde vakıf eserlerinin çokluğu, oradan devlete-millete
değerli hizm etler yapm ış şahsiyetlerin yetiştiğini
gösterir. Bu şahsiyetler, önemli görevlerde bulunup
para kazandıktan sonra doğdukları, yetiştikleri yöreyi
de unutmamışlar, vakıf kurarak medrese, çeşme, cami
gibi topluma yararlı eserler yaptırıp, bunların ilelebet
yaşamasını sağlayıcı gelir kaynaklarını bağışlamasını
b ilm işlerdir. S afranbolu, yüzü aşkın eski vakfın
eserlerine sahip, şansh bir ilçemizdir. İşte iki bilginimiz,
bu hâzineye eğilmişler, yıllarca Başbakanlık Vakıflar
Genel Müdürlüğü, Devlet Arşivleri Genel Müdürlüğü
ve Tapu K adastro G enel M üdürlüğü arşivlerinde
çalışarak Safranbolu vakıflarım inceleyip, vakfıyyelerini
gün ışığına çıkarmışlardır.
S a f ra n b o lu V a k fiy e le ri adlı k itap , ilçenin
tarihini, kültürel ve ekonom ik hayatını aydınlatan
bilgilerle doludur. Kitaptan edindiğimiz bilgiye göre,
araştırmacılar ilçeyle ilgili 104 kadar vakıf kurulduğunu
(Cumhuriyet dönemi vakıfları hariç) belirlemişlerdir.
Bunların çoğu cam i vakıflarıdır. İçinde az sayıda
medrese, okul, zâviye, çeşme vakfı da bulunmaktadır.
Araştırm acılarım ız, belirledikleri bu 104 vakfın bir
listesini kitaplarının sonuna koymuşlardır. Söz konusu
104 vakıftan 2 6 ’sının vakfiyesi, yani kuruluş amacını
ve bağışlanan m al, m ülk, geliri açıklayan belgesi
arşivlerden bulunmuş, okunmuş ve kitaba alınmıştır.
V a k fiy e le rin y en i n e s ille r ta ra fın d a n o k u n u p
an la şıla b ilm e si için k ita b ın so n u n a bir sözlük
e k le n m iş tir. Y a ra rla n m a y ı d a h a da a rtırm a k ,
kolaylaştırmak amacıyla ayrıca vakfiyyelerde geçen
kişi ve yer adlarının birer dizini verilmiştir. Kitabın
sonuna ise, 26 vakfıyyenin filmleri konmuştur. Böylece,
bazı is im le rin y a z ılış ın d a te re d d ü tü o la n la ra
karşılaştırma fırsatı yaratılmıştır. Şunu hemen belirtelim
ki. Prof. Dr. Abdülkadiroğlu, Türkiye’de Osmanlıca
m etinleri en iyi okuyan bilginlerden, uzm anlardan
birisidir.
S a fra n b o lu V akfiyeleri, Osmanlı döneminde
vakıfların devlet masraflarını nasıl azalttığım göstermesi
bakımından, bugünkü vakıf anlayışına örnek olmalıdır.
Zira, günümüzde bazı vakıflar, devlete katkıda bulunan
değil, devletten yardım istey en , devletin verdiği
p a ralarla h izm et yapan v a k ıfla r d u ru m u n d ad ır.
S afran b o lu V akfiyeleri, ilçe yerleşim bazında
ilk araştırmadır. Bu araştırmanın diğer il ve ilçelerimize
de örnek olmasını temenni ederiz.
Abdülkadiroğlu-Özsoy’un ikinci kitapları da ilki
gibi yorucu bir araştırma sonucu ortaya konulmuştur.
2001 / Güz 30
Bilge 37
Kültürel konum u, yanı başında Kastam onu gibi bir
kültürel merkezin bulunması dolayısıyla ilçeden pek
çok önemli şahsiyet yetişmiştir. Bu küçük ilçe, birçok
ilimizi kıskandıracak derecede değerli şahsiyete sahiptir.
O sm anlı dönem inde İstan b u l, B ursa, Edirne gibi
şehirlerde biyografik eserler yazıldığı, şairlerle ilgili
şuârâ tezkireleri vücuda getirdiği görülm üşse de
Anadolu şehir ve ilçelerinde, bu konu ihmâl edilmiştir.
Önemli şahsiyetler kendilerini övme anlamına geleceği
ve dinî açıdan günah işleyecekleri gerekçesiyle hiçbir
zaman kendi hayatlarını yazmak istememişlerdir. Şairler
dışındaki şahsiyetlerin hayatlarına, eserlerine pek eğilen
ç ık m a m ıştır. Bu y ü zd en b iy o g ra fik k ita p la rın ,
ansiklopedilerin yazılması için Cumhuriyet dönemini
beklemek gerekmiştir.
Yazarların “takdim"lerinde de belirttikleri gibi,
O sm anlı dönem iyle ilgili biyografik eser yazm ak
o ldukça g ü çtü r. B irço k a ile , şeceresin i bilm ez.
D edesinden, öncesini m erak bile etm ez. G azete,
d e rg ile rin y a y g ın la şm a sı ise y in e C u m h u riy et
döneminde olm uştur. Bu yüzden, iki bilginim iz bu
kitabı hazırlarken çok zor günler yaşamışlar, ailelerden
bilgi, fotoğraf, belge almak için günlerce uğraşmışlardır.
Kitapta, Safranbolulu meşhurlardan 1900 yılına
kadar doğmuş olanlarla daha sonra doğup da bugün
h ay atta o lm ay an lara y er v e rilm iştir. B öyle bir
sınırlandırma yapmak, ilk sonuçları alıp yayımlamak
açısından yararlı olm uştur. H er şahıs için mümkün
olduğu kadar, eldeki en geniş bilgi verilm iş ayrıca
fotoğraf, belgelerle de verilen bilgiler desteklenmiştir.
B öylece; C um huriyet dönem i m eşhurları veya bu
kitaptaki meşhurlar üzerinde çalışma yapacaklar için
ilk b a ş v u ra c a k la rı b ir e s e r o rta y a ç ık m ış tır.
Kitapta Safranbolulu meşhurlar şu tasnif içinde
sıralanmıştır:
I. İd areciler ve P a rla m e n te rler:
A. İdareciler, Komutanlar:
1. Sadrazamlar (İki kişi)
2. Vali-Kaymakamlar (Yedi kişi)
3. Mektupçular (Bir kişi)
4. Genel M üdürler (İki kişi)
5. Belediye Başkanları (Bir kişi)
6. Diğerleri (İki kişi)
B. Parlamenterler:
1. Nâzır-Bakanlar (Üç kişi)
2. Reisü’l-küttâb (Bir kişi)
3. Kaptan-ı Deryâlar (Dört kişi)
4. Beylerbeyi (Bir kişi)
5. M irlivâ (Bir kişi)
6. Milletvekilleri (Üç kişi)
II. M ü d errisler-K ad ılar-N âib ler: (19 kişi)
III. A lim ler, Bilim A d am ları:
A. Şeyhülislâm (Bir kişi)
B. Kazasker (İki kişi)
IV. M u ta sa v v ıflar-T arik at B üyükleri: (Dört
kişi)
V. Din B üyükleri:
A. Der s-i âm lar (Dört kişi)
B. Fetvâ Emini (Bir kişi)
C. M üftüler (Dört kişi)
D. Vâiz (Bir kişi)
E. İm am Hatip (Bir kişi)
VI. M eslek E rb â b ı:
A. Tarihçi, V ak’a nüvis (Bir kişi)
B. Yazar D il Bilimci (Bir kişi)
C. Doktor (İki kişi) -
D. Eczacı (Bir kişi)
E. Hattat (Bir kişi)
F. M usikîşinâs (İki kişi)
G. Şair, Âşık (On kişi)
H. Eğitimci (Bir kişi)
I. Basın Mensupları (İki kişi)
J. Şekerciler (İki kişi)
VII. Ş ehrin Ö nde G elenleri:
A. Derebeyi (Bir kişi)
B. Hayır Sahipleri:
1. Vakıf Karanlar (Üç kişi)
2. Adına Vakıf Kurulan (Bir kişi)
V III. S a f r a n b o lu Ü z e rin e K ita p Y a z a n
Y azarlar: (Beş kişi)
Yukardaki listede yer alan bazı şahsiyetler, çeşitli
görevlerde bulunmaları dolayısıyla üç veya dört yerde
tasnife girm işlerdir. Ancak, adlarının önünde diğer
görevlerine atıfta bulunulmuştur. Safranbolulu meşhur
ların toplam sayısı 6 2 ’dir. İl yıllıklarına göz atacak
olursak bu sayının, bir ilçeye göre ne derecede yüksek
olduğu anlaşılır. Söz konusu listeden bazı şahsiyetlerin
adlarını, kendilerini saygıyla anarak hatırlamakta yarar
görüyoruz:
Bilge 38
2001 / Güz 30