T. C. Kara harp okulu savunma bġLĠmlerġ enstġTÜSÜ GÜvenlġk bġLĠmlerġ anabġLĠm dali
Yüklə 5,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
66 sonrasında, ABD hegemonyası ve Ġsrail‟in ezeli düĢmanları olan “Arap ve Ġslamcı serseri devletlerin” yok edilmesine imkân tanınmıĢtır (Buchanan [web], 2003). Yeni muhafazakârların görüĢleri doğrultusunda Bush yönetimi, eĢi benzeri olmayan Dünya gücü ile ABD‟nin Soğuk SavaĢ‟tan zaferle çıkan tek süper güç olduğunu ilan etmiĢtir. Yeni muhafazakârlara göre, ABD bu gücü çıkarları doğrultusunda kullanmaktan çekinmemeli ve bu gücün kullanılmasını engelleyebilecek bütün unsurları da yok etmelidir. Bush yönetiminin, Kyoto Protokolü, Uluslararası Ceza Mahkemesi ve Anti -balistik Füze AntlaĢması‟ndan çekilmesi, Ulusal Füze Savunma Sistemi‟nin kurulma çalıĢmalarının baĢlatılması ve Çin‟le giderek gerginleĢen bir siyaset izlemesi, yeni muhafazakâr görüĢlere paralel bir politika izlendiğinin göstergesidir. Bush yönetimi, yeni muhafazakârların görüĢlerine benzer olarak, Dünyada sadece barıĢ ortamının varlığını yeterli görmemiĢ; ABD‟nin adaletli bir barıĢı tesis etmek için mevcut barıĢ ortamına müdahale edebileceği düĢüncesinde olmuĢtur (Özen ve TaĢdemir, 2006: 34 -35). Yeni muhafazakârlar ile Ġsrail arasında yakın bağlantılar bulunduğu iddia edilmektedir. Bu görüĢü savunanlar arasında Patrick J. Buchanan‟ın görüĢleri ön plandadır. Buchanan, yeni muhafazakârlığın Ronald Reagan‟ın BaĢkanlığı ile güç kazandığını ifade etmiĢtir. Buchanan‟a göre, yeni muhafazak ârların temel karakteristiği, Ġsrail‟in yoğun bir biçimde desteklenmesini istemeleridir (Buchanan [web], 2003). Bu noktada yeni muhafazakârlık ve Evangelizm arasında da bağlantı olduğunu ifade etmek mümkündür. Zira Evangelizmde de Ġsrail‟in korunmasına ve varlığını sürdürmesine yardımcı olmak önemlidir. Yeni muhafazakârların Orta Doğu politikalarında da Ġsrail yanlısı bir tutum içinde olduğu ifade edilebilecektir. Zira yeni muhafazakârlar, Ġsrail‟in Arap düĢmanlarının zayıflatılması ve bu ülkelere dıĢ desteğin kesilmesi, 67 Filistin nüfusunun Ġsrail‟i tehdit edecek boyutta artması gibi sorunların çözülmesine yönelik hedefleri ile özellikle Ġsrail‟in sağcı Likud Partisi ile paralel görüĢlere sahiptir (Sniegoski, 2007: 84). Yeni muhafazakâr ideolojiyi benimseyenlerin önemli bir kısmının Yahudi ya da Evangelist olduğu düĢüncesinde olan Tanner; 90‟lı yıllarda, ABD‟deki Hıristiyan sağcıların, ani bir kararla Ġsrail‟deki Likud Partisi (ĠĢçi Partisi) ile ortak davayı benimsediğini ve Mesih‟in ortaya çıkıĢı ve bu ger i dönüĢ öncesinde birleĢik “Kudüs Krallığı”nın yeniden kuruluĢu inancında birleĢtiğini ifade etmektedir. Buna göre, Büyük Ġsrail hedefini ve bu doğrultuda Ġsrail‟in Batı ġeria‟daki yerleĢimlerini desteklemeyen çok fazla yeni muhafazakâr bulmak mümkün değildir. Dolayısıyla George W. Bush yönetimi de bu çizgiyi sürdürmüĢ ve Ariel Sharon‟un da ifade ettiği gibi, “Bush, o güne dek Ġsrail‟in Beyaz Saray‟daki en iyi dostu” olmuĢtur (Tanner, 2005: 316). 5. ABD’DE YER ALAN ĠSRAĠL YANLISI DÜġÜNCE KURULUġLARI VE ABD POLĠTĠKALARINA OLAN ETKĠLERĠ DüĢünce kuruluĢları, günümüzde ülkelerin iç ve dıĢ siyasetlerini etkilemede önemli bir yer edinmiĢtir. Siyasal bir baskı unsuru olarak ifade edilebilecek düĢünce kuruluĢlarının, diğer baskı unsurları olan çıkar grupları ve lobi ler gibi kuruluĢlarla benzer yöntemleri kullanmaları, diğer unsurlardan ayırt edilmelerini güçleĢtirmektedir. Buna karĢın düĢünce kuruluĢlarını, “bağımsız, çıkar amacı gütmeyen, özel uzmanlığa dayalı fikirler üreterek siyasal süreçlere destek sağlamak ya da bu süreçleri etkilemek amaçlı örgütler” olarak tanımlamak mümkündür. Rich, bu Ģekilde tanımladığı düĢünce kuruluĢlarının aĢağıda belirtilen özelliklere sahip olduğunu ifade etmektedir (Rich, 2004: 11-12): DüĢünce kuruluĢları, nüfuzlarını artırmaya önem verirler. Bu durum da bağımsızlıklarının ne oranda artırdıkları ile ilintilidir. Bu noktada, bir 68 düĢünce kuruluĢunca gerçekleĢtirilen araĢtırmanın ciddiyeti, finansal olarak bağımsız olup olmaması ile ölçülür. Fiiliyatta, düĢünce kuruluĢlarının belli bir ideolojiye mensup kiĢilerce desteklendiği düĢünülürse, bu kuruluĢların, dar bir ideolojik gruba bağımlı kalmamaya çalıĢtıklarını ifade etmek mümkündür. DüĢünce kuruluĢları siyasal destek arayıĢındadır. Buna göre, düĢünce kuruluĢları, araĢtırmaları ile farklı toplulukları etkilemeyi hedeflemektedir. Ancak günümüzde çoğunlukla hedefleri; rapor yazmaktan çok, araĢtırmalarına dikkat çekmek ve siyasi karar alıcılarla iletiĢim kurarak onları etkilemektir. ABD‟de genellikle dernek, vakıf, enstitü adı altında kurulan düĢünce kuruluĢlarında; eski dıĢiĢleri memurları, akademisyenler, istihbarat yönetici ve personelleri, seçkin Ģirketlerin yöneticileri görev almaktadır. Bu kuruluĢlar, genelde Ģahıs ve Ģirket bağıĢlarıyla, bir kısmı da kamu fonları ile gelir elde etmekt e ve isteyen herkes için bağımsız araĢtırmalar yapmaktadır. DüĢünce kuruluĢları, tarafsız çalıĢabileceği gibi, siyasi lobilerle bağlantılı olarak da çalıĢabilir (Yılmaz, 2007: 396 -397). Bilgi ve pratik arasında köprü kuran, bu noktada akademik dünya ile d evlet arasındaki boĢluğu dolduran bu kuruluĢların geliĢim süreci ABD‟nin bir süper güç olma süreci ile doğru orantılı olarak geliĢmiĢtir ( Haass [web], 2002). Buna göre düĢünce kuruluĢlarının ABD‟deki geliĢim sürecini üç aĢamada incelemek mümkündür: Birinc i aĢama düĢünce kuruluĢları, politik olmayan Devlet AraĢtırma Enstitüsü (1916), Brookings Enstitüsü (1927) gibi devlet destekli kuruluĢlardı. Bu kuruluĢlar haricinde dıĢ politika ile ilgili ilk düĢünce kuruluĢu olan Carnegie Uluslararası BarıĢ için BağıĢ Vakfı (Carnegie Endowment for International Peace) bulunmaktaydı ( Haass [web], 2002). Yüklə 5,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|