TariHİ materyaliZMİN Çarpiticiliğinda
Yüklə 446,54 Kb. Pdf görüntüsü
|
Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği
39 Bir yanda
“sosyalist ilişkiler” ilk ve esas olduğunu haykıran C. Bettelheim, öbür yanda üretici güçler diye haykıran R. Yürükoğlu... Bu
kadar zıtlık, bu kadar tezatlık şartlarında bu iki yazarın çakışması, şans noktalarda değil, anlayış olarak çakışması mümkün mü? Bakalım.
C.
Bettelheim’ın görüşler bütünü bilincin, ideolojik alanın birincilliğinden hareket eder. ilk ve esas olan, ilk ve esas olarak devrimcileştirilmesi gereken odur. R. Yürükoğlu için böyle bir şey söz konusu olabilir mi? Her yerde ve her şeyde üretici güçlerin geriliğini arayan birisi için mümkün mü? Bakalım. “Bu uzunca
sapıştın sonra “volüntarizm” sözcüğüne dönelim. Kollektif çiftlikler, proletarya diktatörlüğü altında, küçük üreticinin sosyalist üretime çekilişinin “en basit, en kolay ve köylü tarafından en kabul edilebilir” (Lenin) yoludur. Bu çekiliş ancak gönüllü ve yavaş yavaş olabilir. Sürecin gelişimi ve başarısı, eskiyi savunan güçlere karşı aktif savaşımın yanısıra, asıl olarak tarımdaki nüfusun bilincinin gelişmesine bağlıdır. Sovyet tarımında kollektifleştirme, büyük ölçüde bu bilincin gelişme hızına orantısız yapılmıştır...” (Yaşayan Sosyalizm, R. Y., s. 44-45.) Altı çizili yerler R. Yürükoğlu tarafından çizilmiştir. Kollektifleştirme...” asıl olarak... bilincin gelişmesine bağlıdır.” Bu
çakışmaya bir örnek. Devam edelim.
Kapitalist Olması
C. Bettelheim’ın SSCB’nde “hukuk alanında” sosyalist mülkiyetin kurulmasına karşın, tüm mantık silsilesinin kaçınılmaz talebi olarak üretim ilişkilerinin kapitalist olarak kaldığını ilan ettiğinin, bunu ayrıca iş-bölümüne vb. bağladığını biliyoruz. Profesörümüzün üretim ilişkileriyle mülkiyet ilişkileri arasında açmaya çalıştığı uçurumun mantıksızlığının ve R. Yürükoğlu tarafından geçersiz sayılacağını bilerek R. Yürükoğlu’ndan okuyalım. Bakalım yazarlarımız çakışıyorlar mı? “Proletarya diktatörlüğü altında devlet mülkiyeti, tüm halka hizmet etmesi nedeniyle, ama o ölçüde kapitalist olmaktan çıkmıştır. “O ölçüde” sözleri devlet mülkiyetinin kapitalist karakteri tam olarak yitirmediğinden başka birşey anlatmaz. Mülkiyetin kapitalist karakterinin tamamıyla yitirmesi ancak iş bölümünün ortadan kalkması, yani tüm insanların üretken emek içine girmesi ili, komünizme geçişle, devletin ortadan kalkmasıyla tamamlanacaktır. .....
Bilindiği gibi devlet mülkiyeti sosyalizmde tüm halkın mülkiyetini temsil eder. Ama temsil eder, kendisi değildir. Bu nedenle, iş gücü ile üretim araçları arasındaki ayrılığı tam anlamıyla ortadan kaldırmamıştır. işçi üretim araçlarının mülkiyetini, kendi adına kullanması için devletine vermiştir.” (a.g.e., s. 85-86.) Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği
40 “Mülkiyet kapitalist karakterini tam olarak yitirmemiş” iş bölümü ortadan kalkınca yitirecekmiş. Ve proletarya diktatörlüğü şartlarında işçilerle onların devletleri arasında yaratılan bir uçurumda, C. Bettelheim’ın kaçınılmaz sonuçlarından biri de cabası.
C. Bettelheim kapitalist üretim ilişkileri dururken, antagonist sınıflar dururken mülkiyetin sosyalist ilan edilmesine karşı çıkmamıştı. Tüm mantığı bunu imkansız kılıyordu. Pardon, bir yanlışlık yaptık. Kendine göre kapitalist üretim ilişkileri ve antagonist sınıflar dururken demek istemiştik...
Üretici güçlerin öncelliğinden hareket edip aynı noktada konaklamak mümkün mü acaba? R. Yürükoğlu’nu okuyalım: “1930’larda... Nesnel koşullar ve öznel seçimler sonucu, ekonominin teknolojik düzeyinin car olması gereken düzeye ulaşmasından çok önce tarımda ve endüstride sosyalist mülkiyet ilişkilerine geçilmiştir. Geçilmemeliydi demiyoruz...” (a.g.e., s. 45) “Sovyetler Birliği’nin karşılaştığı bu özel görevi gözden kaçırmak en kestirme yoldan öznelciliğe (subjektivizm) ve iradeciliğe (volüntarizm) gider. Devrimden sonra bir kararname ve biraz itiş kakışla özel mülkiyet tüm toplumda kaldırılıp toplumsal mülkiyet, “sosyalist üretim ilişkileri” getirilebilir. Ama sosyalist üretim ilişkileri, sosyalizme uygun üretim güçleri ile birlikte bir anlam taşır. Tersi, Maocuların köy komünleriyle komünizme geçmeleri anlayışı gibi olur...” (a.g.e., s. 98-99.)
C.
Bettelheim’ın sosyalist mülkiyet ilişkilerinin kurulmasına rağmen “antagonist sınıfların” ortadan kalkmadığını savunduğunu biliyoruz. R. Yürükoğlu bu konuda farklı anlayışta görünüyor. Biraz itiş kakış ve bir kaç kararnameyle den den içinde sosyalist üretim ilişkilerinin kurulabileceğinin, özel mülkiyetin yok edilip kapitalist sınıflarında yok edileceğini savunur görünüyor. iyi ama bu özel mülkiyetin yok edilmesi bir kararname işi ve hiç de “üretici güçlerin seviyesine “ uygun değil. O zaman...
“Bu nedenle, Sovyet yetkililerinden 1930’lardan bu yana dinlediğimiz şu yanaşım pek birşey anlatmaz: Mülkiyet açısından sosyalist değişim tamamlandı, kolhoz mülkiyeti de kalkınca sınıfsız topluma varacağız. Bugün, nüfusun ancak beşte birini kapsayan kollektif çiftlikleri “kaldırmak” bir kararname işidir. Ama bu yoldan “kalkan” sınıflar kalkmış olmaz. Sınıfları kaldırabilecek tek güç, bunu sağlayacak üretim güçleri düzeyidir.” (a.g.e., s. 99.) Eh,
sınıfları kaldırmak bir kararname işi değilse, ve özel mülkiyetle kapitalist sınıflarda teknolojik seviye, üretici güçlerin seciyesi uygun olmadan bir kararname ile kaldırılmışsa, o zaman onlarda, kapitalist sınıf da kalktı demekle kalmış olmaz. Değil mi ama... Kapitalist sınıfı da “kaldırabilecek tek güç, bunu sağlayacak üretim güçleri Yüklə 446,54 Kb. Dostları ilə paylaş:
|