TariHİ materyaliZMİN Çarpiticiliğinda
Yüklə 446,54 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- -IV- R. YÜRÜKOĞLU’NU YANLIŞ ANLAMIŞ OLMAYALIM
Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği
32 Müsadenizle, Lenin ve Bolşevikler, ekonomik gelişmenin yasalarına ters hareket ederek devrimin zafere ulaştırılamayacağını -ve sosyalizmin inşa edilemeyeceğinin- bilecek kadar “ iyi Marksist” idiler ve onlar da tüm Marksistler gibi üretim ilişkileri ile üretici güçlerin niteliği arasındaki zorunlu uyumluluk yasasını biliyorlar ve tüm siyasal eylemlerini bu yasaya dayandırıyorlardı. Çünkü, ve malum olduğu üzere, Marksistler siyasal eylemlerini şu veya bu sözde teorisyenin zırvalarını değil, ekonomik yasaların taleplerinin sağlam zeminine dayandırırlardı.
Stalin’den okuyalım: “Ülkemizde üretici güçler, özellikle sanayide toplumsal bir nitelik taşımaktaydılar; mülkiyetin şekli özel, kapitalist idi. Sovyet iktidarı, üretim ilişkileri ile üretici güçlerin niteliği arasındaki zorunlu uygunluk ekonomik yasasından güç alarak üretim araçlarını toplumsallaştırmıştır, onları bütün halkın mülkiyeti haline sokmuştur, bunu yapmakla sömürü sistemini ortadan kaldırmış ve sosyalist ekonomi şekilleri yaratılmıştır. Bu yasa olmadan ve ona dayanmadan Sovyet iktidarı bu görevi başarıya ulaştıramazdı.” (a.g.e., s. 63-64) “Ülkemizde sosyalist devrim için de aynı şeyi söyleyebiliriz. İşçi sınıfı, üretim ilişkileri ile üretici güçlerin niteliği arasındaki zorunlu uygunluk yasasını kullanmış, burjuva üretim ilişkilerini devirmiş, yeni, sosyalist üretim ilişkilerini kurmuş ve onları üretici güçlerin niteliği ile uyuşur hale sokmuştur.” (a.g.e., s. 102)
Marksizm böyle söylüyor. R. Yürükoğlu’nunki ise tarih ve teori çarpıtmacılığıdır. R. Yürükoğlu’nun sosyalist devrim teorisinin özelliğini anlamak için onun, “orta gelişmiş ülkelerden” neyi anladığına da bir bakmamız lazım. “Sovyetler Birliği’nde devrim ve sosyalizm, tarihsel olarak sosyalizmi çağıracak gelişmeleri kendisi sağlamak durumunda kalmıştır: Endüstrileşme, tarım emeğinin bir çeşit endüstri emeğine dönüştürülmesi, üretimde ve tüketimde elektrikleşme - otomasyon, okur-yazarlık sorunun çözümü, ülke çapında kentleşme, yaygın modern haberleşme ağı, ülke çapında merkezi muhasebe. Bunları tarihsel olarak kapitalizmin çözmesi gereken (abç. ) ve ileri kapitalist ülkelerde çözdüğü sorunlardır.” (a.g.e., s. 47) R.
Yürükoğlu’nun “tarihsel olarak kapitalizmin çözmesi” ni talep ettiği şeylere bir tane de biz ilave edelim: “Ölme eşşeğim ölme!” Böylece şunu öğrenmiş oluyoruz ki R. Yürükoğlu’na göre tüm bunların olmadığı ülkelerde “devrim ve sosyalizm” “sosyalizmi çağıracak gelişmelere” sahip değildir. Orta gelişmiş bir ülkedir. “Tarih olarak kapitalizmin çözmesi gereken sorunlar” çözülmediği için işin aslında sosyalist devrime hazır değildir. Tüm bunların hallolmadığı ülkelerde sosyalist ilişkileri kurmak demek, üretici güçlerin niteliğinin önünde gitmek demektir. Ama
ne gam...
Tüm bunların olmadığı ülkelerde sosyalist devrim yapıp sosyalist üretim ilişkilerini kurmak her ne kadar üretici güçlerin talep ettiği üretim ilişkilerinden ileri üretim ilişkilerin kurmaksa da yani böylesi ülkeler sosyalist devrim için hazır değilse de... böylesi “orta gelişmiş ülkelerde” , tıpkı az gelişmiş Rusya’ da Ekim Devrimi ile yapıldığı gibi...” beliren uygun bir siyasal ortamda” “işçi sınıfı devleti ele geçirebilir”, yani sosyalist devrim yapabilir. Ve böylece önce “çadırı” kurup, sonra da “çadırın içini daha hızlı doldurur”... Tarihi Materyalizmin Çarpıtıcılığında Zıtların Birliği
33 Yani R.
Yürükoğlu’na göre “ileri kapitalist ülkeler” haricinde hiçbir ülkede sosyalizmin ve sosyalist devrimin şartları yoktur. Üretici güçler o kadar gelişmemiştir çünkü. Ama
R. Yürükoğlu çok devrimci ve solcu bir teorisyen olduğu için (?) ekonomik gelişmenin yasalarının taleplerini elinin tersiyle bir kenara itip “uygun siyasal ortamdan” istifade sosyalist devrim yapmaya hazır. Ve devamla, böylesi bir sosyalist devrim arifesinde ve yine ekonomik gelişmenin yasalarını elinin tersiyle bir kenara itip -veya amuda kaldırıp- sosyalizmi inşa etmeye de hazır. Hay sen çok yaşayasın R. Yürükoğlu. Gel gelelim Marksizm orada duruyorken, senin teorilerle iş yapmanın pek akıl karı olmayacağı da biraz fazla bariz oluyor ya...
Bilhassa şu satırları okuyunca bir yanlış anlama sorunu ortaya çıkıyor: “Sovyet toplumunun gelişmesine bakarsak, özel mülkiyetin ortadan kaldırılması, toplumsal mülkiyetin kurulması, üretim ilişkilerinin toplumda var olan üretim güçlerinin ancak bir bölümüyle uyumlu duruma getirmiştir. O bölüm de kapitalist makina üretimin var olduğu alandır. Kent ekonomisinin geri kalan bölümü ve kırsal alanlar için toplumsal mülkiyetin kurulması, üretim güçleriyle üretim ilişkilerinin uyumlu duruma gelmesi anlamına gelmemiştir. Tersine üretim ilişkilerinin, üretim güçleri düzeyinden öne geçmesi anlamına gelmiştir. Ve Sovyetler Birliği için tarihsel sorun üretim ilişkilerini kurmak değil, onun gerçekten var olabileceği (abç. ) üretim güçlerini geliştirmek olmuştur...” (a.g.e., s. 99) Görüldüğü gibi R. Yürükoğlu sosyalist üretim ilişkilerinin “kapitalist makinalı üretimim var olduğu alanda” üretici güçlerin niteliğinden önde gitmediğini, onlara uyumlu olduğunu kabullenmektedir.
“Öyle mi ya! (R. Y. a.g.e., s. 52) Okumaya devam edelim: “Ülkenin geriliği nedeniyle Sovyetler Birliği proletarya diktatörlüğü altında teoride öngörülmemiş bir aşama yaşadı. Biz buna ülkenin bütünü açısından “biçimsel sosyalizm” * aşaması diyebiliriz. Bu aşama, sosyalizmin koşulu olan üretim güçlerini yaratma kavgasıyla geçti. Şimdi Sovyetler Birliği yavaş yavaş istenen üretim güçleri düzeyine çıkıyor, çadırın içi kalabalıklaşıyor, buna da “gelişmiş sosyalizm aşaması” dediler. Sosyalizmin ta kendisi olmaya başlayan ** bu aşamaya SBKP tarihinde sık görülen bir keyfilikle gelişmiş sosyalizm denmesini doğru bulmuyoruz.
*
de aynı anda, proleter devrimiyle birlikte başlamakta ama biri ötekinden çok sonra bitmektedir. “Sosyalizme geçiş aşaması” denen aşama, devrimden tüm toplum çapında üretim araçlarının özel mülkiyetinin kaldırılmasına, dolayısıyla kapitalist sınıfın ortadan kaldırılmasına dek süren, buna belirli bir endüstrileşmenin eşlik ettiği aşamadır. Dolayısıyla “sosyalizme geçiş aşamasının” gözettiği temel ölçüt legal mülkiyet ilişkilerindeki değişmedir.
**
Bugün “biçimsel sosyalizm aşaması” yerini büyük ölçüde “gerçek sosyalizm” olmaya bırakmaktadır. Ancak bu sürecin sonu yine de tam gelmemiştir...” (a.g.e., s. 100-101)
Yüklə 446,54 Kb. Dostları ilə paylaş:
|