81
III BOB. JAHON XALQLARI O‘RTA ASRLARNING RIVOJLANGAN DAVRIDA
de
yar
li besh asrdan buyon musulmonlar qo‘lida edi. Ma-
halliy hukmdorlar va aholi
ning ziyo
ratchilarga
munosabati
yomon bo‘lma
sa-da, XI asr oxiridan boshlangan musul-
mon hukm
dorlarining o‘zaro urushlari xristianlar ziyo
rat-
la
ri
ni tobora xavfli tadbirga aylantira borgan.
Vizantiya imperatori Rim papasi bilan kelishma-
sa-da, xristianlar dushmanlari
bilan kurashish uchun
jangchilar yubo
rishini so‘rab, G‘arbga murojaat qila-
di. Papa
Urban II
1095-yilda Fransi
yaning janubidagi
Klermon
shahrida cherkov yig‘iniga to‘plangan
minglab
ruhoniylar, ritsarlar va oddiy xalq vakillari huzurida nutq
so‘zlaydi. U Quddusdagi «payg‘ambar qabrini» musul-
monlardan ozod etishga chaqiradi. Papa yu
rishda
ishtirok
etganlarga ular
ning gunohlari kechiri
lishini, halok bo‘l-
gan
lar ruhining jannatga – «arshi-a’loga» tushi
shini va’da
qiladi.
Urban II
«muqaddas yer»ning boyliklari va hosil-
dor ekanligini ham eslatib o‘tadi. Falastinda «
sut va asal
daryo bo‘lib oqishi, Quddus yerning kindigi, jànnàtmàkîn
hîsildîr yerli o‘lkà» ekànligini ta’kidlàydi.
Bu so‘zlàrni õàlîyiq «Õudîning irîdàsi shu!», «Õudî-
ning xîhishi shu!» kàbi hàyqiriqlàr bilàn qarshilaydilar.
Ular matodan «but», ya’ni «salib»ning aksini qirqib, o‘z
kiyimlariga tika boshlaydilar. Ayni shu sababli yurish
qatnashchilari «salibchilar», yurishlarning o‘zi esa «salib
yurishlari» nomini oladi.
Dostları ilə paylaş: 
