Bu eser, Gönüller Sultanı Abdurrahim Reyhan (Erzincanî)
Yüklə 1,89 Mb. Pdf görüntüsü
|
GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 265 gelenlere birer tabak içerisinde birer tane bıçak, birer tane elma dağılıyor. Ama diyor ki; —Sakın ben kesin demedikten sonra kesmeyeceksiniz. Bütün dağılıyor elmalar hizmetçilere soruyor. —Tamam mı, herkesin elması verildi mi? —Verildi. —Hadi kesin. Perde açılınca Yusuf aleyhisselamın yüzüne nasıl baktılarsa gözlerini ayıramadılar. İşleme geçmişler elmaları kesiyorlardı, o elmaları kesmediler ellerini doğradılar. Cenabı Hak bunu bize Kur'an'da bildiriyor 19 . Ellerini doğradılar ve acısını da duymadılar. Ondaki olan güzellik onların gönlünü öyle aldı ki ellerini kestiklerini bilemediler ve acısını da duymadılar. O da yine onda beşeri olan bir güzellikti. Cenabı Hak zahirde, beşerde onun kadar güzel bir kimseyi halk etmemişti. Görenler bütün onu melek, beşer değil diyorlardı. Demek ki şimdi burada Evliyaullah’ın hayali rabıtası, rabıta-i nakşi hayal var, rabıta-i nakşi cemal vardır. Rabıta-i nakşı hayal zahir görünen tarafı. Bize lazım olan odur. Biz ancak onu hayal ederiz, onu düşünebiliriz. Rabıta-i nakşı cemali biz göremeyiz. Bunu zamanımızda göstermezler. Ama niye göstermiyorlar? Bir insan rabıta-i nakşı cemali görürse ne olur? Maişetten dûr olur, yemekten, içmekten dûr olur, hareket yapamaz. Bu zamanda şimdi onun için hâli gizlemişler, hâlinden haberdar etmezler. Onu da gizli geçirirler. Rabıta-i nakşı cemali gizli geçirirler, göstermeden geçirirler. Onun için gizlemişlerdir. Bu zamanımızda o taşınmaz, anlaşılmaz. Yaşayan da taşıyamaz, 19 Yusuf 12:31 GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 266 taşıyan da yaşayamaz ki anlaşılmaz, anlamayı bilmeyen de onu anlayamaz. Ne olur buna? Götürürler doktora, doktor bir şey anlamaz. Götürürler hocaya, hoca bir şey anlamaz. Ne olmuş derler? Deli olmuş, tımarhaneye götürürler. Ne yaparlar? Ona eziyetten başka bir şey yapamazlar. Bir çare bulamazlar. Onun için burada Rabıta-i nakşı cemali biz göremeyiz, bizimki hayaldir. Ama insan hayalden nakşa geçiyor. Hayal ede ede nakşa geçiyor. Hayal demek unutmamak veya da gözünün önünden kaçırmamaktır. Onun için burada her içtiğinizi, her aldığınızı, her verdiğinizi onunla; kalktığınız zaman, oturduğunuz zaman, namaz kıldığınız zaman, yemek yediğiniz zaman, bir vasıtaya bindiğiniz zaman, şeyhiniz rabıtanızla beraber, rabıtayı unutmayacağız, şeyh efendimizi unutmayacağız. Bize lazım olan budur. Çünkü burada Nakşibendî Efendimizin emri böyle; —Bizi taklit edin ki unutmayasınız. Bizi taklit etmezseniz unutursunuz. Bizi unutursanız bizden ayrı düşersiniz. Bizi unutmazsanız biz sizinle beraberiz. Evet, Cenabı Hak Evliyaullah’a çok yetki vermiştir. Cenabı Hak kutsi hadisinde “biz velilerimizi yeşil kubbemizin altında gizledik, onları bizden başka kimse bilmez” buyuruyor. Biz nasıl bileceğiz? Bilen vardır ama demez, dese de inandıramaz. Salih Baba ne buyurmuş? Arşı muazzam başıdır.. Demek bunu görmüş, görmese söyleyemez. Arş-ı muazzam başıdır hem "Kâbe kavseyn" kaşıdır GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 267 Bu görmüş. Ama her kim dese ki şeyh efendimi gördüm vücudu dünyadan büyük, başı arş-ı ala'dan daha büyük, kim inanır, kim inanacak buna? Kimse inanmaz. Kimse inanmaz deyince ama tabii ki inanan da olur. Hâşâ tarikatı gören inanır; görmeyen buna inanamaz. Yaşayan bilir, yaşamayan bilemez, bunu anlayamaz. Çünkü Peygamber Efendimiz miraçtan döndüğü zaman; “Ya Rabbi ben bu miracı söyleyeyim mi?” “Söyle, söyle habibim.” “Kim inanır ya Rabbi?” Cenabı Hak; “Ebubekir Sıddık’a anlat, inanır? 20 ” Evet, rabıta-i nakşı hayal zahir görünen tarafıdır, Rabıta-i nakşı cemal ise görünmeyen bir tarafıdır. Onu biz göremeyiz, onlar kendileri gösterirlerse görürüz. Ama onu görmek için de bir tahammül lazım, sabır lazım. Madem Evliyaullah da Cenabı Hakk'ın sıfatlarıyla sıfatlanmıştır, onda celal sıfatı da vardır, cemal sıfatı da vardır. O görünmese de müritlerini celal sıfatıyla terbiye eder, cemal sıfatıyla terbiye eder. Celal sıfatı terbiye edecek olursa o müridin çok belalı, çileli, meşakkatli günleri olur. Çok gönül meşakkatinden kurtulamaz. Cemal sıfatıyla terbiye ederse o hiçbir darlık, sıkıntı görmez. Ama nasıl ki bir anne baba için her çocuk okşamayla hepsi bir olmaz. Birçok çocuk var ki ne kadar sevilse o kadar şımarır, şımarık olur. Ona sevgini gizlesen, muhafaza etsen de, sevsen de gönlünden, ona sevdiğini bildirmesen, ona biraz sert davransan şımarık olmaz. Ama bazı çocuk da var ki sevilse de şımarmaz. Bu da kabiliyet, halkiyet hesabıdır. Onun Cenabı Hak kabiliyetini nasıl halk etmişse öyledir. 20 Ebu Cafer Er Riyadün Nadrati 1/403 (322) GÜLDEN BÜLBÜLLERE 4 - www.gonullersultani.net 268 İnsanlar da böyle; bazı insanlar var ki ona sen iyilik yaparsın, okşarsın, seversin, översin o ondan çok mahcubiyet duyar, bir nedamet duyar daha böyle şımarma değil de kendini daha o mahviyete, yokluğa düşürür. Bazı insanlar da var ki sen onu sevdikçe, okşadıkça o şişer, kabarır, böyle. Bu da işte Evliyaullah’ta iki sıfat vardır: cemal sıfatı, celal sıfatı. Müridi hem celal sıfatı ile terbiye eder, hem cemal sıfatı ile terbiye eder. Terbiye eder ama ruhunu terbiye eder. Eğer müride celal sıfatını göstermiş olsa ödü patlar, ölür. Cemal sıfatını göstermiş olsa mürit iradesini kaybeder, bayılır bir vecd âlemine girer daha da ayılamaz. Bunlar olmuştur ki Reşahat'ta yazılı olan bir yerde vardır. Azizan hazretleri hatmi hacede Aliyir Ramitini okuyoruz, “Ve ila ruhul valihi fi muhabbeti mevlahül ganiyyül maruf bi hazreti Azizan Havace Aliyir Ramitini” işte bu zatı mübarek fakirmiş, ama çok fakirmiş. İcap ediyormuş ki gelen misafirine bir tas çorba koyamıyormuş. Bir gün iki tane böyle çok şahsiyetli, müridi veya müritlerinden hatırlı kimseler misafir olarak gelmiş. Azizan hazretleri bu misafirlerine böyle çok ilgi göstermiş, hürmet etmiş almış içeri. On sekiz yaşında bir genç, Deli Yusuf, sokaklarda hopluyor, geziyor. Böyle ameli bir şeyi de yok. Bu genç bakmış ki Azizan şeyh efendi bunlara çok iltifat ediyor. Aldı içeri girdi. Bu hemen gidiyor annesine. Diyor ki; —Anne şeyh efendinin iki tane misafiri geldi ve şeyh efendi onlara çok hürmet ediyordu, iltifat ediyordu. Şeyh efendinin onlara ikram edecek bir şeyi yoktur. Sen bir yemek pişir götüreyim, onlara ikram etsin. Annesi de demiş ki; —Benim işim var, ben şimdi yapamam. Bırakmamış annesinin eline sarılmış, ayağına sarılmış. —İlla yapacaksın. Yüklə 1,89 Mb. Dostları ilə paylaş:
|