Axiştır
mağarasıdır.
Mağara Qara dənizin sahilində Soçi şəhərindən 15 km cənubda
Mizimti çayının sol sahilində dəniz səviyyəsindən 300 m yüksəklikdə
yerləşir. Mağara ilk dəfə 1936-cı ildə M.Z.Paniçkina tərəfindən qeydə
alınmışdır. Abidədə 1937-1938-ci illərdə S.N.Zamyatnin rəhbərliyi altında
qazıntı işləri aparılmışdır. Mağarada çöküntünün ümumi qalınlığı 6 m-dir.
Abidənin çöküntülərində 7 mədəni təbəqə qeydə alınmışdır. III təbəqədən üst
paleolit, aşağı təbəqədən isə Mustye mədəniyyətinə aid maddi mədəniyyət
qalıqları aşkar edilmişdir. Sonrakı dövrlərin qazıntıları bu abidədə daha 2
təbəqə - mezolit və eneolit dövrü təbəqələrini üzə çıxarmışdır. Abidədən 6
minə yaxın fauna qalıqları, 4 minə yaxın daş məmulatı aşkar olunmuşdur.
Əldə olunan fauna qalıqlarının 90%-dən çoxunu mağara ayılarının sümükləri
təşkil edir. Düşərgənin daş məmulatlarının əksəriyyəti çaxmaq daşından
hazırlanmış alətlərdən ibarətdir.
Kep-Boğaz (və yaxud Apianca mağarası) Abxaziyanın Gülripş
bölgəsinin Çebelda kəndindən 5 km cənubda, dəniz səviyyəsindən 450 m
hündürlükdə Kodora çayının sağ sahilində və Apianca dağının şərq ətəklərinə
yaxınlıqda yerləşir. Mağara 276 m
2
-lik bir sahəyə malikdir. Abidə 1940-cı
ildə L.N.Solovyov tərəfindən aşkar edilmişdi. Mağaranın aşağı qatlarından
tapılan ayrı-ayrı əmək alətləri mustye dövrünə aid edilir. Mağaranın
araşdırılması müasir dövrümüzə qədər davam edir. Bununla belə, elmi
nəşrlərdə mağaradan üst paleolit dövrünə aid xarakterik əmək alətlərinin
tapılması haqqında məlumatlar mövcuddur.
Daş dövründə, həmçinin indiki insan irqlərinin, demək olar ki, hamısı
formalaşmış və inkişaf etmişdir. Yer kürəsinin insan tərəfindən intensiv
mənimsənilməsi prosesi də məhz bu dövrə təsadüf edir. Daş dövründə bir sıra
böyük ixtiralar edilmişdir ki, bu ixtiralar insan cəmiyyətinin sonrakı
inkişafına əsaslı təsir göstərmişdir. Həmin ixtiraların sırasına odun əldə
olunması və onunla davranış üsulu, geyimin kəşf edilməsi və evlərin
tikilməsinin öyrənilməsi, balıqçılıq, ovçuluq və əmək alətlərinin, o cümlədən
də, oxun ixtirası aid edilir. Daş dövrünün sonlarında insanlar artıq qab-qacaq
hazırlamağı, parça istehsal etməyi öyrənmişdilər. Həmçinin, bu dövrdə
müxtəlif materiallar - daş, sümük, ağac, müxtəlif heyvan, bitkilərin xeyirli
cəhətləri haqqında məlumatların toplanması da az əhəmiyyət daşımırdı.
Nəhayət, daş dövrünün sonunda insan tarixinin ən böyük inqilablarından biri
baş verdi. İnsan artıq əkinçilik və maldarlığı mənimsəməklə insehsal
təsərrüfatına keçdi. Daş dövrünün - insan tarixinin bu özülünün əhəmiyyəti
42
müqayisə olunmaz dərəcədə böyükdür. O qədər böyük və əvəzolunmazdır ki,
onsuz insan cəmiyyətinin sonrakı tarixi təsəvvür olunmazdır.
Beləliklə, Qafqazın daş dövrü abidələrinin bir-birindən bəzi
parametrlərə görə kəskin fərqlənməsi üst paleolitin sonlarında artıq nəzərə
çarpır. Ehtimal etmək olar ki, məhz bu zamandan etibarən hər bir mədəniyyət
müstəqil olaraq inkişaf etməyə başlamışdır. Şimali Qafqazla Cənubi Qafqaz
arasında müəyyən fərqli cəhətlər meydana gəlmişdir. Qafqaz sıra dağları bu
əraziləri 2 hissəyə bölmüşdür. Qafqazın Qara dəniz sahillərində və Şimali
Qafqazda ayrı-ayrı insan qruplarının miqrasiyası və mədəni əlaqələri
arxeoloji abidələrdə də öz əksini tapmaqdadır.
Üstpaleolit dövründə Qafqaz dağlarının ətəklərində yaşamağa
başlayan insanların əsasən ovçuluqla məşğul olmaqlarını aşkar edilən
osteoloji qalıqların analizi nəticələrində də sübut olunmuşdur. Bu dövrdə
şərait və məkan imkanı daxilində ovçuluq və yığıcılıq xüsusi məşğuliyyətə
çevrilir.
Aşkar edilən mədəniyyətlərin lokal xüsusiyyətlərinə əsaslanaraq, bir
çox alimlər üst paleolitdə qəbilə-tayfa münasibətlərini bərpa etməyə cəhd
etmişlər. Ehtimal etmək olar ki, etnik və yaxud tarixi-mədəni insan qrupları
zaman getdikcə tayfalarda birləşmişlər.
İnsan cəmiyyətinin paleolit dövrü bir neçə xronoloji mərhələlərə
bölünür - alt, yaxud erkən paleolit 2 mln ildən-100 min ilə qədər; orta
paleolit-100 min ildən-40 min ilə qədər; üst yaxud son paleolit 40 min ildən-
12 min ilə qədər.
Cənubi Qafqazda Aşel dövrünə aid olan mağara və düşərgələrdə
mədəni təbəqənin qalıqları Şel dövrü ilə müqayisədə daha geniş ərazilərdə
(əsasən çay kənarında) təsadüf olunur. Əksər hallarda Aşel dövrünə aid
tapıntılar mədəni təbəqənin II qatında yerləşir. 1934-1936-cı illərdə
S.N.Zamyatnin Qafqazın Qara dəniz sahillərində, Abxaziyada, konkret olaraq
Suxumi yaxınlığında Yaştux dağ yamacında bu tip materiallar aşkar etmişdir.
Abxaziyanın Aşel dövrünə aid tapıntıları (klekton), çay sahilində ayrı-ayrı
təbəqələrdə aşkar edilmişdir. Bu tapıntılar nəticəsində aydın olur ki, 80-100
m-lik çay terrasında aşkar edilən Aşel dövrü əmək alətləri 30-40 m
hündürlükdə olan Mustye tipinə də aiddir. Abxaziyanın Aşel dövrü əmək
alətləri içərisində kobud, iri çaxmaq daşından hazırlanmış alətlər və diskə
bənzər nukleuslara da təsadüf olunmuşdur. Aşkar edilmə şəraitinə görə
Abxaziyanın bu dövr maddi mədəniyyət qalıqları Qərbi Azərbaycandan
(indiki Ermənistan) tapılan analoji əşyalarla eynilik təşkil edir. O cümlədən,
1933-cü ildə ixtisasca geoloq olan A.P.Demexin Arzni çayının qurumuş
hissəsində apardığı tədqiqat zamanı dəvə gözündən hazırlanmış əmək aləti
aşkar etmişdir. 1946-cı ildə Qoqutlu dağının cənub-qərbində də bu cür Aşel
tipli əmək alətləri aşkar edilmişdir.
|