İlkin Sabiroğlu
üzvi növlərin təkamülündə təsirli ünsürün nə olduğu mövzu‐
sunda uzun müddətdir axtardığım ip uclarını verəcəkdi”.
197
Malthusun tezinə görə, əhalinin sayı həndəsi olaraq (1, 2, 4,
8), qida istehsalı (ehtiyatlar) isə riyazi olaraq (1, 2, 3, 4) artır.
Ona görə də əhalinin artımı ciddi nəzarətə götürülməli və bu
artım səfalətə, yoxsulluğa yol açdığı anda əngəllənməliydi.
Dünya əhalisi doğrudan da yaxın dövrümüzə qədər həndə‐
si olaraq artıb. Malthusun zamanında dünya əhalisinin sayı 1
milyard olduğu halda, bu gün 6 milyardı ötüb. Lakin əhalinin
artımı Malthusun proqnozlaşdırdığının əksinə, iki səbəbdən,
birincisi, təbabət elmindəki inkişaf nəticəsində bir çox xəstəliyə
çarə tapıldığından uşaq ölümlərinin ciddi şəkildə azalması və
ikincisi, həyat standartlarındakı yüksəlmə, tibb sahəsindəki in‐
kişaf, qidalanma şərtlərinin yaxşılaşmasıyla orta insan ömrü‐
nün uzanması nəticəsində meydana gəlib. Yəni hər iki səbəb
də Malthusun səfalət və ölüm qorxuları ilə ziddiyyət təşkil
edir.
Malthus və davamçılarının mənimsəmiş olduğu fəlakət nə‐
zəriyyəsinin özünü doğrultmayan bir başqa tərəfi də XX əsrin
ikinci yarısında həm inkişaf etmiş, həm də inkişaf etməkdə
olan ölkələrdə əhalinin artım sürətinin azalmasıdır. Bu ölkələr‐
də əhalinin artım sürətindəki azalmanın səbəblərini də tibb sa‐
həsindəki inkişaf və gəlirlərdəki yüksəlmə təşkil edir. Amma
Malthus deyirdi ki, adambaşına düşən gəlir artdıqca, əhali da‐
ha sürətlə artacaq və nəticədə adambaşına düşən gəlir yenidən
minimum səviyyəyə düşəcək. Tarixi təcrübə isə tam əksini sü‐
but etməkdədir. Amerikalı iqtisadçı, Mark Skousenin də qeyd
etdiyi kimi bəzi cəmiyyətlərdə valideynlərin çox uşağa sahib
olma istəyi yaşlandıqları zaman maddi cəhətdən möhtac və‐
ziyyətə düşmək qorxusundan irəli gəlməkdədir. Dolayısı ilə
197
Mark Skousen, “Modern İktisadın İnşası”, Tərcümə: Mustafa Acar və
digərləri, Liberte Yayınları, Ankara, 2003, səh.77.
‐ 180 ‐
Kapitalizm Kapitalizmə Bənzəməz
bu ailələrdə uşaqlara gələcəkdə gəlir gətirəcək ciddi maliyyə
vasitəsi kimi baxılmaqdadır. Gəlir səviyyəsi artdıqca çox uşağa
olan ehtiyac da azalmaqda, daha doğrusu uşaq böyütmək da‐
ha məsrəfli hala gəlməkdədir. Çünki yüksələn gəlir, adətən da‐
ha yüksək təhsil səviyyəsi və ailə planlaması ilə bağlı yetəri qə‐
dər məlumat sahibi olmaq mənasına gəlir. Eyni zamanda qa‐
dınların daha çox iş həyatına qoşulması və daha yüksək təhsilə
yiyələnmələri evlənmə yaşını yüksəltməkdə, bu da öz növbə‐
sində uşaq sayı məsələsində daha rasional qərar vermələri ilə
nəticələnməkdədir.
Buradan belə qənaətə gəlmək mümkündür ki, əhalinin ar‐
tım sürətini azaltmanın daha məntiqli yolu Malthusun düşün‐
cələrinin əksinə, iqtisadi artımı və Adam Smithin ifadəsi ilə
“ümumbəşəri zənginliyi” təşviq etməkdir.
1970‐ci illərin başında Çinin 750 milyonluq əhalisi ildə 3 fa‐
izlik artım göstərirdi. Çinin kommunist rəhbərliyi iqtisadi eh‐
tiyatlar ilə, artan Çin əhalisi arasında balans qurmaq məqsədi‐
lə iki dəyişikliyi həyata keçirdi: İqtisadiyyatı sərbəst hala gəti‐
rib, tək‐uşaq siyasətini tətbiq eləməyə başladı.
İqtisadi sərbəstlik, iqtisadi artımı təşviq yönündən xariqələr
yaradarkən, tək‐uşaq siyasəti də əhalinin artımını kəskin şəkil‐
də aşağı saldı. Bu gün Çin əhalisinin artım sürəti illik təqribən
bir faiz təşkil edir. Lakin tək‐uşaq siyasəti ilə özəl həyata belə
dərin müdaxilə bir çox sosial problemləri də bərabərində gətir‐
di. Mark Skousen bu problemləri aşağıdakı kimi sıralayır:
198
1. Abortların sayı Çində ciddi nisbətdə artmışdır, xüsusilə
də doğulmamış qız uşaqlarının məruz qaldığı abortlar. Çinlilə‐
rin oğlan uşağı istəyi çox güclüdür.
2. Çinin artan bir yaşlanma problemi var, çox geniş və artan
bir yaşlı nəslə qarşılıq, onları bəsləyəcək gənc nəsil nisbi olaraq
azlıq təşkil edir.
198
Ibid., səh.85‐86.
‐ 181 ‐
İlkin Sabiroğlu
3. Çinin kişi və qadın əhalisi arasındakı disbalans getdikcə
artmaqdadır. Çinlilərin 55 faizi kişi, 45 faizi qadındır. Nəticədə
çinli kişilər digər ölkələrdən evlənmək üçün qadın idxal edir.
İdxal edir deyirik, çünki bu qadınların əksəriyyəti təqribən kö‐
lə statusundadır.
4. Ən maraqlısı ənənəvi geniş çinli ailəsi baxın tək‐uşaq si‐
yasəti ilə hansı şəkli almışdır: Uşaqların bacı və qardaşları yox‐
dur. Əmiləri, dayıları, bibiləri, xalaları yoxdur. Əmi, dayı, bibi
və xala uşaqları yoxdur. Və nəhayət bu uşaq iki nənə, iki baba
və ata‐ananın üzərində əsdiyi yeganə uşaqdır.
Məsələnin tragik tərəfi ondan ibarətdir ki, tək‐uşaq siyasəti
heç də zəruri bir siyasət deyildi. Julian Simon kimi bir çox iqti‐
sadçının da qeyd etdiyi kimi, adambaşına yüksək gəlir, aşağı
doğum nisbətinə səbəb olmaqdadır. Yəni Çin əslində sadəcə
iqtisadi liberallaşdırma yolu ilə sürətli iqtisadi artımı təşviq et‐
məklə tək‐uşaq siyasətinə ehtiyac qalmadan əhalinin ifrat artı‐
mını tənzimləyə bilərdi.
Doğrudan da son əlli ildə, doğum nisbətləri inkişaf etmiş
ölkələrdə 2,8‐dən 1,9‐a və inkişaf etməkdə olan ölkələrdə isə
6,2‐dən 3,9‐a düşmüşdür. Hətta bəzi inkişaf etmiş ölkələrdə bu
nisbət əhalinin özünü yeniləmə nisbətinin qat‐qat altındadır.
‐ 182 ‐
Dostları ilə paylaş: |