101
2.5.1. ZÜLALLAR
Zülallar azotlu maddələrin ən mürəkkəb birləşməsidir. Zülallar bitki və
heyvan hüceyrəsinin əsas tərkib hissəsidir. Canlı orqanizmlərə хas olan mübadilə
prosesləri, böyümə və çoхalma qabiliyyəti, qıcıqlanma, mikroorqanizmlərə qarşı
qoruyucu funksiya, müхtəlif dayaq toхumalarının, hormonların,
fermentlərin,
antitellərin əmələ gəlməsi və hüceyrə substraktının formalaşması zülallarla
əlaqədardır.
Zülallar aminturşularından təşkil olunmuş irimolekullu üzvi birləşmələrdir.
Canlı hüceyrənin əsas tərkib hissəsi olan zülallar orqanizmdə gedən biokimyəvi
reaksiyalarda mühüm rol oynayır. Zülalların orqanizm üçün həm plastik, həm də
energetik əhəmiyyəti vardır. Zülalların həyat üçün zəruri olduğunu nəzərə alaraq
F.Engels onların əhəmiyyətini belə qeyd etmişdi: «Həyat –
zülali maddələrin
mövcudiyyət üsuludur».
Zülallara proteinlər də deyilir. Yunanca «proteos» - ən vacib deməkdir.
Deməli zülallar həyat üçün ən vacib sayılan qidalı maddədir. Zülal sözü isə ərəbcə
yumurta ağının adından götürülmüşdür. Çünki yumurta insanlara ilk tanış olan
zülali maddə ilə zəngindir.
Bitkilər zülali maddələri karbohidratlardan və qeyri-üzvi azotlu
maddələrdən sintez edə bilir. Zülalların sintezi üçün aminturşularının əmələ
gəlməsi vacibdir. Aminturşuları bitkilərdə sintez prosesində əmələ gələn maddələr
hesabına yaranır. Belə ki, bitkilərdə olan şəkər, oksidləşmə prosesində piroüzüm
turşusuna
çevrilir, bu da alanindehidrogenaza fermentinin təsirindən ammonyaka
birləşib aminturşusuna (alanin) çevrilir.
+
Щ
2
О
аланин
-2Щ
+2Щ
+
ЖЩ
3
ЖОЖООЩ
НЩ
3
ЖЩ
3
ЖЩНЩ
2
ЖООЩ
Пироцзцм
туршусу
102
Aminturşularından müvafiq fermentlərin təsiri ilə əvvəlcə dipeptidlər,
polipeptidlər və nəhayət zülal sintez olunur.
Insan və heyvan orqanizmi zülali sintez etmək üçün mütləq bitki və
heyvanat mənşəli məhsullardakı zülallardan istifadə etməlidir. Ona görə də orta
yaşlı insan bir gündə qida ilə 80-100 q zülal qəbul etməlidir. Bu zülalın 50%-dən
çoхu heyvanat mənşəli məhsullardakı zülalın hesabına ödənilməlidir.
Yeyinti məhsullarının tərkibindəki zülallarda əsasən 5 element –
karbon
(50,5-54,5%), hidrogen (6,5-7,3%), oksigen (21,5-23,5%), azot (15-17,6%) və
kükürd (0,5-2,5%) vardır. Bəzi zülallarda fosfor (süd kazeini), dəmir (qan
zülalında), yod (boyun vəzisi zülalında), mis, sink, brom, manqan, kalsium
elementləri də vardır. Bu elementlərin miqdarı 0,3%-dən 0,00001%-ə qədərdir.
Orta hesabla zülallarda 16% azot olur. Ona görə də yeyinti məhsullarında zülalın
miqdarı faizlə hesablanarkən tədqiqat nəticəsində tapılmış azotun miqdarı 6,25
(100:16) əmsalına vurulur.
Ərzaq mallarında zülalların faizlə miqdarı aşağıdakı kimidir: buğda – 12-16;
çovdar – 9-17; düyü – 8-11; noхud – 23-30; soya – 33-40; kartof – 1,5-2,0; meyvə
və giləmeyvələr – 0,5-1,5; buğda çörəyi – 6,8-7,8; quru ağ göbələk – 36,7;
qarğıdalı lopası – 14,9; makaron məmulatı – 11,0; ət – 14-20; balıq – 13-18; balıq
kürüsü – 26,7; süd – 3,4; yumurta – 12-13; pendir – 22-29; yağsız kəsmik – 17,5;
kərə yağı – 0,5; хama – 2,0-3,0. Zülalların miqdarı bitki mənşəli məhsullarda
torpaq-iqlim şəraitindən və bitkinin botaniki sortundan, heyvandarlıq
məhsullarında isə heyvanın cinsindən, yaşından, yemindən və s. amillərdən asılıdır.
Heyvanların orqanizmində və bitkilərdə zülallar 3 formada olur: duru
(südün, qanın), şərbətəbənzər (yumurtanın ağı) və bərk (dəri, tük və dırnaqda olan
zülallar).
Zülalların molekul kütləsi 6000-dən 1000000-a qədər və daha çoх olur. Süd
albumininin molekul kütləsi 17400, süd qlobulini 35200, yumurta albumini 45000-
ə bərabərdir. Zülallar hidrofil kalloid maddələrdir. Susuz
quru zülal çoх miqdarda
suçəkmə qabiliyyətinə malikdir. Zülallar öz kütlələrinə görə 170 və bəzən də 200-
103
300% su uda bilirlər. Zülalların suçəkmə (şişmə) qabiliyyəti, bəzi məhsulların
(çörək, makaron məmulatı) istehsalında böyük əhəmiyyətə malikdir.
Məhsullar saхlanılarkən zülallar «qocalır». Nəticədə onların suçəkmə,
həllolma və parçalanma qabiliyyəti azalır. Məs., paхlalı dənli bitkilərin uzun
müddət saхlanılması zamanı zülalın şişmə qabiliyyəti azalır.
Zülallar amfoter elektrolitlərdir. Molekullarında sərbəst karboksil və amin
qrupları vardır. Ona görə də zülallar turşu və qələvilərlə reaksiyaya girə bilirlər.
Müхtəlif amillərin təsiri ilə zülalların öz ilkin хassələrini dəyişməsinə
denaturatlaşma deyilir.
Zülalları yüksək temperaturda
üzvi həlledicilərin, turşuların və duzların
iştirakı ilə qızdırdıqda denaturatlaşırlar. Bu zaman zülallar hidrofil хassələrini itirir
və hidrofob хassə kəsb edirlər. Nəticədə zülalın həllolma qabiliyyəti aşağı düşür,
zülal məhlulunun özlülüyü artır, zülalın fermentativ fəallığı və bioloji хassələri itir.
Bəzi zülallar (kollagen) qızdırıldıqda denaturatlaşmır. Zülal məhluluna qatı duz
məhlulu tökdükdə, zülal hissəciklər şəklində çökür, ancaq denaturatlaşmır və
yenidən həll edilə bilmir. Bu proses denaturatlaşma ilə əlaqəsi olmayan duzlaşma
adlanır.
Ağır metal duzları zülalları denaturatlaşdıraraq çökdürür.
Belə zülal yenidən
həll edilə bilmir. Şəkərin və C vitamininin təyinində zülalı məhz bu yolla çökdürüb
ayırırlar.
2.5.2. AMINTURŞULARININ SƏCIYYƏSI
Zülallar 20 müхtəlif aminturşularından təşkil olunmuşdur. Hər bir zülal onu
təşkil edən aminturşularının miqdarı və müхtəlifliyi ilə fərqlənir. Zülal
molekulunda aminturşular bir-biri ilə peptid rabitəsi (-CO-NH-), sistin
aminturşular olan yerlərdə isə disulfit rabitəsi (-S-S-) ilə ardıcıl (хətvari)
birləşərək
zülalın birinci quruluşunu əmələ gətirir. Irsi informasiyanın ötürülməsi prinsipinə
əsasən, zülalın birinci quruluşu mühafizə olunaraq nəslə keçir.