254
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Xarc - qazanc
Qazanc qudurub mayanı yedi .
llxıçının qazancı havayı at minmaK olar.
Alan alıb varlanıb, satan satıh aldanıb!
Almadığın heyvanın noxtasından yapışma.
Cavahir bazarında muncuq satılmaz .
Abbasını bayanmayan beş şahı çıxardar.
Pulluya "hali" deyarlar, pulsuza "dali" .
Kasıb pul tapdı, qoymağa yer tapmadı.
San saydığı nı say, gör falaK na sayır.
Sayanın quluyam, saymayanın ağası!
Bazar içinda it qulağı Kasmazlar.
Örtülü hazar, dostluğu pozar.
ÖKüzü ol�na borc gön verarlar.
amanata xayanat olmaz .
Malın mal ol un ca bazarın hazar olsun.
M üfta sirKa baldan şirindir.
Nağdı qoyub, nisyanin dalınca düşma!
Şar demasan, xeyir galmaz .
Yarlı - yoxsul
Varını veran u tanmaz .
Dövlat başa baladır.
Dövlatda dava, övladda nava.
Kasıb ölanda molla xasta olar.
Kasıbın toyunda geca qısa olar.
Abdaldan paşa olmaz , taxtadan maşa.
San ağa, man ağa, inaKlari Kim sağa?!
Bay dediyin nadir, bayanmadiyin nadir?!
Bay ila bostan aKanin tağı çiyninda bi tar.
Bayin ali cibindan çıxınca, Kasıbın canı çıxar.
Boşdan bir çıxar, harKdan iKi!
Maqam - dövran
Har aşığın bir dövranı var.
Vaxtı itirsan hadar, görarsan böyüK zarar.
Vaxtsız hanlay an xoruzun başını Kasarlar.
Vaxtsız qonaq Kisasindan yeyar.
Bir gül ila bahar olmaz .
Atalar sözü va masallar
Y axşı il baharından balli olar.
Yaz var, qış var, na talasiK iş var!
Yaz dumanı bar gatirar, qış dumanı qar.
Y azda çalan qışda oynar.
Ölma eşşayim , yaz galar, yonca bitar.
Yayda işla, qışda dişla.
Qışın qarı, yayın barı .
Geca qara, cüca qara.
Axşamın xeyrindan gündüzün şari yaxşıdır.
Har gecanin bir gündüzü var.
Gündüz çıraq yandıran axşam qaranlıqda qalar.
Yel aparan yelinKi, yerda qalan manimKi.
Yel asanda yellanir, yol göranda yollanır.
Yel ila galan sel ila gedar.
Ye ra tüpüran üzüna tüpürar.
Yağışdan çıxdıq, yağınura düşdüK .
Yağmadı yağış, bitmadi qamış!
Gee eylar, güc eylar.
Gee galdi, tez öyrandi.
Kainat
Dünya gör-götür dünyasıdır.
Dünya malı dünyada qalar.
Yer qulaqlı olar.
Yer yiyasiz qalanda, don uz tapaya çıxar.
Yersiz galdi , yerli qaç!
Ah yerda qalmaz!
Suyun lal axanı, adamın yera baxanı.
Çağırılan yera ar elama, çağrılmayan yeri dar elama!
Göyda toy var desalar, arvadlar nardivan axtarar.
Göya diraK yaramaz , daniza qapaq!
Su axdığı yerdan bir da axar.
Su bir yerda qalanda iylanar.
Su yaranıb axmağa, göz yaranıb baxmağa!
2 5 5
Su garaK quyunun dibindan çıxsın, quyuya su töKmaKla sulu
olmaz .
Suda boğulan saman çöpündan yapışar.
Keçal suya getmaz .
Çay yanında quyu qazımazlar!
Quyuya tüpürma, vaxt olar suyunu içmali olarsan.
256
Azarbaycan şifahi xalq adabiyyatı antologiyası
Arxa su galana qadar qurbağanın canı çıxar.
Dağ dağa qovuşmaz , insan insana qovuşar.
Qaya dağa arxalanar.
İt qaya Kölgasinda yatar, deyar: - Öz Kölgamdir.
Daniz tufansız olmaz .
Gün giran eva haKim girmaz!
Meşa çaqqalsız olmaz!
Meşada ağacın düzünü seçarlar.
Torpaq deyar: Öldür mani, dirildim sani.
Madan
-
hasHat
Qızıl açar damir qapılar açar.
Daş düşdüyü yerda qalar.
Yetana yetir, yetmayana daş atır.
Gaz an ayağa daş dayar.
ÇirKaba daş atma, üstüna sıçrayar.
Damir damiri K asar.
Damiri isti-isti döyarlar.
Damiri KÜradan damir çıxardar.
Zar qadrini zargar bil ar.
Mis ya sındı, ya cingildadi!
BitKilar
Ağac bar veranda başını aşağı diKar.
Ağac di bindan su i çar.
Ağacı qurd içindan yeyar.
Balta ağac Kasmazdi, sapı ağac olmasaydı!
Bar veran ağacı Kasmazlar.
Y ıxılan ağaca bal ta çalan çox olar.
Bağ bağbansız olmaz , dava sarbansız!
Bağa bağ demayiblar, bax deyiblar.
Bağ salan barın yeyar.
Bağa bax üzüm olsun, yemaya üzün olsun.
Bağa baxarsan bağ olar, baxmazsan dağ olar.
Bağçı bağı ila, qarpız tağı ila!
Gül qönçada qalmaz , söz qalbda!
Gül tiKansız olmaz .
Gülün qadrini bülbül bilar.
Meyvasiz ağaca daş atmazlar.
Atalar sözü va masallar
Quşdan qorxan darı aKmaz!
Ot KÖKÜ üsta bitar.
Heyvanlar
At almamış noxta davası edir.
At var - ot yoxdur, ot var - at yoxdur.
At minanindir, qılınc bağla yanın!
At minicisina göra Kişnar.
Atlı ila piyadanın yoldaşlığı tutmaz .
Özga atına minan tez düşar.
Eşşaya min, ata çatınca .
EşşaK anqırar tayını tapar.
EşşaK eşşaya uzunqulaq dedi.
EşşaK na bilir zafaran nadir.
EşşaK olasan, çulun maxmar?!
Eşşaya qızıl noxta taxsan yena adı eşşaKdir!
Qoduq anasından qabaq gedar.
Qoduq böyüyar eşşaK olar.
Dua oxumaqla donuz darıdan çıxmaz .
it qorxduğu yera hürar.
it quduranda yi yasini qapar.
it da getdi, ip da getdi!
Tazıya tut deyir, dovşana qaç!
PişiK olmayanda siçanlar ova çıxar.
Sürü axsaqsız olmaz .
Sürüdan ayrılan qoyunu qurd yeyar.
Qoç döyüşüna qoç d öz ar.
Qoç igiddan qoç törar.
Qoç olmamış buynuz çıxardır.
Dava qulağından asılmaz .
Dava na qadar arıq olsa, darisi bir eşşaya yüKdür.
Davadan böyüK fil var.
Davanin qanadı olsa, uçmamış dam qalmaz .
Davaçi ila dost olanın, darvazası gen garaK!
Ayı meşadan Küsüb, meşanin xabari yox .
Aslan qocalanda başına çaqqallar yığılar.
Qurd adını dayişar, xasiyyatini dayişmaz .
Sürü ya qurd galanda, KÖpayi yuxu tutar.
Qurddan qorxan qo yu n saxlamaz .
Çaqqal var Ki, baş Kasar� qurdun adı badnamdır.
2 5 7
Dostları ilə paylaş: |