ŞƏ r q -q o r b
Yüklə 31,5 Kb. Pdf görüntüsü
|
Kişi qadını itolodi, o, sakit damşmağa çalışırdı: - A kişi, mon çox toossüflonirom... lakin... Yad adam dal qapıya golib xırıltılı soslo söydü. Onun içori gir- mok üçün göstordiyi bütün toşobbüslor obos olsa da qadın sakitloş- mirdi. - Axı o... o biri torofdon giro bilor... - O qapı da bağlıdır. Narahat olma, ozizim... Sanki qadının nodon qorxduğunu hiss edorok, yad adam döndü vo maşının qabağından kcçib dayandı: - Açın qapını! - dcyo omr ctdi. Onun sosinin ahongi, maşmın sükanı arxasında oturana xoş gol- modi. İroli gctmoyo cosarot ctmoyorok o, maşını b irq o d o r longitdi. Maşın silkolondi, yad adam müvazinotini saxlaya bilmoyib yıxıldı. Sürücünün maşmı yad adamın üstündon süm ıoyo cüroti çatmadı. Ayağı ilo oyloci basdı. Motor söndü. Yad adam birdon qohqəho ilə güldü. Bu, xırıltılı sorxoş gülüşü idi. Kişi qozobindon bilmodi ki, no closin: - O, coroyan xottini qırdı! Bu, ona ucuz oturmayacaq! Mon onun dorsini vcrorom!.. Kişi maşından düşmok istodi. Amma qadını ondan yapışıb: - Düşmo! - dcdi. - O sorxoşdur. Ondan no dcson gözlomok olar! Gülüş kosildi. Maşının içindo hava ağırlaşırdı. Qaranlıq dohşotli idi. Ə r-arvad qorxudan əsirdilor. Poncəroyə vurulan zorbolordon şüşo cingildoyirdi. Q adınm ori daha dözo bilmodi. - Kcfiniz islodiyi qodor poncoroyo döyo bilorsiniz, qoca. Dcyildi ki, olmaz, dcmok olmaz! Z ərb ələr ara vcrdi, sükııt onlar üçün daha vahimoli oldu. O nlar qulaq kosildilor, yad adamın hcç nofosi do cşidilmirdi. Qadının ori dorindon nofəs aldı. - O bura giro bilmoz. Əzizim, m əno inan, biz burada clo bil ki, qaladayıq. - Qaladayıq? Bu sözdon onun tosovvüründo qalalar, toplar vo soldatlar can- landı. Bir az sakitləşdi. O dilləndi: - B əlkə onun silahı var? - Olsaydı, çoxdan işə salmışdı. 348 Qadın sakitləşdi. Onun çiyinlori orinin oli altında azca tərlodi. Əri, onun yanağından nozakotlo öpdü. Ancaq bu sükut çox sürmodi. Yad adam tozodən poncoroni döymoyo başladı. Qadının bədoni ürpoşdi: - O sərxoşdur... O bizi öldürocok! - Zohrimara qalsın, səsini kossono. O, olini sövqi-təbii bir horokotlo qaldırdı, qadınma bir sillo çokdi. Qadın sosini kosdi. Kişi oliııi aşağı salmadan bodonini iroli vcrdi, poncəroni açmaq üçün dostokdon tutdu. O özündo güc vo qətiyyət hiss ctdi: - T cz olun, cəroyan xottini birloşdirin, yoxsa mən. - Yaxşı, bir şortlo razıyam, gərok siz moni do aparasmız... Bu, vəziyyotdon çıxmaq üçün on ağıllı todbir olardı... Lakin qadının gözləri çılğınlıqla parıldadı. Kişi çiyinlərini çokorok: - Axı, sizo dcdilor ki, olmaz, dcmok olmaz, - dcdi. - Axmaq, siz m əni başa düşmürsünüz... - N ə qodər ki, siz sorxoşsunuz, mon lıcç bir şcy anlamaq istomirom. O nlann ikisi do danışır, bir-birino qulaq asmırdılar. Qadının gözündoki dəhşot todricon ərinə do sirayot ctdi: - Ə gor cəroyan xottini birloşdirsoniz, mon sizo söz vcrirom ki... Kişi sözünü qurtarmamış, qadın qorxunc bir soslo çığırdı: - O, əlini içəri soxmaq istoyir! Qorxuya düşmüş kişi, dorhal dostoyi burub şüşoni qaldırdı. Yad adam qışqırdı. Qadının dişlori qorxudan bir-birino dəyirdi. Əri çotinliklə dcyə bildi: - Bax, gördün... Qurtardı... Özün görürsən ki, o bizo hcç no cdo bilm əz. Mon sonə dcdim ki, biz qaladayıq... - O istoyirdi ki, əlini içori soxsun... Ə gər son onun barmağını ozmosoydin... Kişi, yad adamııı barmaqlarını ozm əyino pcşman oldu. Qadın oso-oso birdon dikoldi: - O hardadır? O nlar diqqətlə qulaq kosildilər. No səs, nə səmir. Qadın özünü ayaq üstə saxİaya bilmodi. Faralar gur işıq saçırdı. Yad adam bcş mctr aralı, düz maşının qabağında dayanmışdı. Gorginlikdon üz- gözü oyilmişdi. Əllindoki ycko daşı atmağa hazırlaşırdı. İşıq onun gözlorini qamaşdırdı. O, hiddotlo daşı tulladı. Qadından boğuq bir sos çıxdı. M aşının sol farası parça-parça oldu. Kişi işığı söııdürdü. 349 Bu hal uzun müddot davam cdo bilmozdi. Bir ncço doqiqo də bclo kcçsoydi, qadm bu gorginliyo dözo bilmoyocokdi. Əri qot ctdi: - Mon çıxım onunla danışım! - Yox! - Mono qulaq as... - Çıxma, o soni öldüror. Silalu var. - Əgor onun tapançası olsaydı, çoxdan... Qadın orino sıxılaraq, onu sözünü tamamlamağa qoymadı. K.işi, yad adamla ncco mübarizo ctdiyini vo m oğlub olduğunu tosovvürüno gotirdi... Arvadının bu hcyvanm olindo osir olduğunu düşününco qadınla razılaşdı. Gülüş soslori ycnidon goldi: - Monim lıolo vaxtım var... - dcyo yad adam çığırdı. O, öskü- rorkon boğulurdusa da gülmokdo davam cdirdi. - Monim holo vaxtım var!.. Onun longor vura-vura maşının otrafında gozişmosi aydın cşi- dilirdi. Sonra onun addımlarının sosi kosildi. - Əlbotto, o, butulkasını da özü ilo gozdirir, - dcyo qadın pıçıl- dadı, - birco qulaq vcr! O, ayaq üsto dura bilmir. Son gördün ki, o taınam özündon çıxmışdı. Qapım açmaq ağılsızlıq olardı... - Əlbotto, olbottə... Kişi tənhalıq hiss ctdi. Ə rinə sığınmış bu qadın onu xarici aləm lo olaqolondirən ycganə körpü idi. - Kcçor, qorxma. Hor şcy yaxşı olacaq. Biz ki, bir ycrdəyik. Elə bu, böyük işdir. Qadın sakitloşdi, üzr istoyən balaca bir'qız kimi yavaşdan dcdi: - H ər halda mon sınaqdan yaxşı çıxa bilmədim. - Əlbətto, əzizim. Bu, sənin üçün hoddindon artıq ağırdır. Mon çox toəssüf cdirom ki... Qadın onu qabaqladı: - Son haqlısan. Bu mənim xeyrimo oldu. Onların hor ikisi açıq danışmağa cəsarət etmir, fıkirlərini bir- birino üstüörtülü ifadəlorlo başa salmağa çalışırdılar. Qadın başını onun çiyninə qoyub dedi: - M ən dorhal başa düşdüm ki, son düz dcyirson: biz qaladayıq. Kişi üzünü turşutdu. Bu sözün mənasım o, yalnız indi dork ctdi. Doğrudan da qadınla bir ycrdo bu qala içərisindo qıfıllanıb qal- mışdı. Halbuki bir az əvvol qadın ona öz canisi kimi baxırdı. Bu fıkir, qadının gic bcynində hər dəqiqo yenidən oyana bilordi. Birdon ağlına golon fıkir onu çaşdırdı: kim bilir bolko do yad adam, hom işə onu təqib cdon xoflardan xilas olmaq niyyəti ilə öz orini öldürmək istoyon arvadının göndordiyi canidir? Axı, homişə gcri çokilm ək olmaz. Təhlükə ilə üz-üzo golmok lazımdır. Ancaq lıansı tohlüko ilo? Birco bunu bilmirdi. Lakin hiss cdirdi ki, o, no iso çox mühüm vo osas bir şeyi holo holl cdə bilmoyib. O, bir siqarct çokmok istodi. Siqarctin odu qaranhqda işıldadı. - Bir todbir tök! - dcyə arvad tokid ctdi. - N ə tədbir? - Bilmirom. Bir qorara gol. - Cəhd cdorəm. - Əlbottə, bu hiylodir. O bizi arxayın salmaq üçün bclo cdir. Guya çıxıb gcdib. Gözloyir ki, son çıxasan, arxadan üstüno atılsın. Kişi, dinməzco başı ilə arvadını tosdiq ctdi. Sonra yadına düşdü ki, qaranlıqda qadın onu görmür. Mızıldandı: - O la bilər. Onlar diyirlənon daşın səsini cşidib diksindilor. Uzaqda qaran- hqda xırıltıh bir sos cşidildi: - M onim holo vaxtım var, siz sorsomsiniz. O nlar bir-birinin olini bork-bərk sıxdılar. Qadın ağlamsınaraq: - O sərxoşdur, - dcdi. - Əlbotto, clodir, ozizim. - M ən haqhyam. Boynuna al! - Boli. Kişi dcm əyo daha söz tapmayaraq, külqabını oli ilo tapdı vo siqarctin kötüyünü ora basdı. Yanında arvadı astadan ağlayırdı. Qadını ovundurmaq onun fıkrindon bclə kcçmirdi. A xır ki, qadın öziinü saxlaya bilmodi: - Hcç olmasa işığı yandır. Onun harda olduğunu bilok. O daha m übahiso ctmok istoməyorok razılaşdı. Gur işıq zülmoti yararaq m cydançam vo yolun bir hissosini işıqlandırdı. Hcç kos yox idi. Qaranlıqda qayalar vahimoli kölgo salırdı. Yad adam yox olmuşdu. - Ycno sən haqlı çıxdın, - dcyərək ori maşının işığmı yandırdı. - O gcdib. - Yox! O gizlonib! Kişi köksünü ötürdü. llc ç no vccino gəlmirdi. O, qəhqoho çok- m oyo hazır idi. - A zca hava almaq istoyirson? 351 Yüklə 31,5 Kb. Dostları ilə paylaş:
|