ŞƏ r q -q o r b

-  Fikrini  dağıtmaq  islomirson?
Qadm  cavab  vcrmodi.  Kişi  nofos  çokmodon  qadının  cavabını 
gözlodi.  Qadın  köks  ötürdü,  ycrindo  qurcalandı  vo  xofıfco  gülüm - 
sündü:
-  Əzizim,  mono  acığın  tutmasın.  Bu  andıra  qalmış  yol  monim 
osoblorim  üçün  yaramaz,  çox  üzücüdür.  Bir  torofı  sıldırım  qaya, 
o biri  torofi  -  uçurum.  Ətrafda no bir koma var, no do  bir insan...
-  M onim zavallım...  Ə gor bilsoydim...  Mon  istoyirdim ki, sonin 
könlün  açılsın.
O  oyildi  ki,  qapını  açsın.  Qadın  fursot  tapıb  kişini  öpdü.  Bu 
öpüş,  olbotto,  bir daha göstorirdi  ki, onun  ağlı  başmda  dcyil.
Hor kos öz  torofındoki  qapıdan  düşdü.  Qapılar örtüldü.
-  İlalıi,  no gözoldir!  -  dcyo  qadın qışqırdı.
O,  indi  bir torofi  toranlığa bürünmüş,  o  biri  torofı  qürub  şofoq- 
lori  ilo qızarmış ağacların  başından  gözünü  çoko  bilmirdi.
K.işi  qadının  çiyinlorini  qucaqladı:
-  M ogor mon düz dcmirdim?  Bura golmoyo doymozdi?
Qadın  onun  sözünü  kosdi:
-  Bu  ycri  hardan  tanıyırsan?
-  Pycr mono  dcmişdi...
-  Pycr?  Bu,  moni  hcç  tooccüblondirmir.  Ondan  başqa  şey  göz- 
lomok  olmaz.  Bu  ycr, clo bil  lap  cinayot  üçün  düzolib...
Kişi  zarafat  üçün  söhboto girişdi:
-  Ho,  olbotto,  şahidlor yoxdur.
Qadın  bu  sözlori  gcrçok  başa  düşdü.  Onun  sosi  titrodi:
-   Urok  sözünü  dcmok  üçün  bura  çox  olvcrişli  ycrdir.  -   Daş 
skamyamn  qabağında  ayaq  saxlayıb,  kişinin  olini  sığalladı:  -   Bura, 
sono  heç  noyi  xatırlatmır?
-  Düzü,  hcç  no...
Qadın  kişinin  mütoroddidliyino son  qoydu:
-  Eybi  yoxdur... -  qadın  köksünü  ötürdü, -  unutmusan...
-  Unutmuşam?  Noyi  unutmuşam?
-   Son  bizim  ilk  dofo  üstündo  öpüşdüyüm üz skamyanı  unutm u- 
sam...
-   Ah,  bir  gör  noyi  yaddan  çıxarmışam?!  -   kişi  voziyyotdon 
çıxmaq  üçün  fikirloşdi.
-   Axı,  ozizim...  Mon  hcç  skamyanı  görm odim ,  -   dcyo  kişi 
qadını  qucaqladı.  -   Bizim  ilk  öpüşüm üz  clo  lozzotli  idi  ki,  o  vaxt 
mon gözlorim i  yummuşdum.
344
Qadın  acı-acı  güldü:
-  Son  homişo demoyo söz tapırsan.
Birdən qadın  kişidon  aralandı:
-  Gördünmü? Əsil mətlob do bundadır...  Bax, sondən elo bunun 
üçün  qorxuram.  Sən  homişo yalan  dcmoyo  hazırsan.
Bikarçılıqdı. Kişi maşınla məşğul olmağa başladı. Qadın yorğun- 
yorğun  köksünü ötürdü  və:
-  Bax,  sən yeno  incidin? -  dedi.
-  Yox.
-  Yalan  dcmo.  Görürom  ki,  alnın  qırışıb.
-  Xahiş cdirom, kcç o yana.  Mon  istoyirom bir radiatora baxım, 
görüm  no  olub.  Dcyoson,  su  orada  tamam  qaynayır.  Qaç,  üstüno 
sıçrayar...
Kişi  qadına  əhəm iyyət  vcrmodon  işlo  moşğul  oldu.  O,  bclini 
dikəltdi,  ehliyatla  probkanı  burub  açdı.  İşini  qurtarıb  cəld  konara 
atıldı.  Qaynar su  fışıltı  ilo  sıçradı.
-   Ho,  mən  sono  no  dcdim?  Elə  bil  xalis  qaynar bulaqdır.  Əgər 
o  tərofo keçməsəydin...
Arvadımn  dinmədiyindon  narahat  olub gcri  baxdı.
Qadın  uçuruma  sarı  clə oyilmişdi  ki, kiçicik  bir lıorokət...
-  Janna,  chtiyatlı  ol, -  kişi  yalvardı.
Qadın bir az da oyildi.
-  Janna, mon  soni  scvirom,  and  içirom  ki,  mon  soni  scvirom...
Kişi  bu  sözlori  düşünmodon  dcyirdi, bu sözlər onun  köksündon
m aneəsiz  qopurdu  ki,  arvadın  qulağına  çatsm.  Bodboxtin  bodoni 
uzun müddot səbatsız m üvazinətdə həyatla ölüm arasında gorilorək 
qalmışdı.  İndicə  qopub  uçuruma  yuvarlanacaqdı...  Sonra  qadın 
yavaş-yavaş  və  sanki  toəssüf  cdorok  bodonini  dikəltdi.  Kişi  öz 
yanaqlannda  göz  yaşlarını  duyaraq  hcyroto  goldi.  Dcmoli,  bütün 
bunlara  baxmayaraq  qadın  onun  üçün  oziz  idi?  Nohayot,  qadın 
dönondo,  kişi  onu  laqcyd  nozorlə  qarşıladı.
-  M ən  soni  scvirom, Janııa... -  sözlorini  tokrar ctm əkdon başqa 
çarəsi  qalmadı.
O nlar bir-birinin  üstüno atıldılar:
-  Dcm əli,  m ən  səno  lazımam?
-  Ay dəli,  ay  sarsaq!..
Kişi, qadını  köksüno  sıxdı  vo  sanki  onun  salamat olub-olm adı- 
ğını  yoqin  etm ək  üçün  ollorini  onun  bədənindo  gozdirdi.  Qadın 
scvinclo  güldü:

---

-  M əni daha bork sıx.  Elo bork sıx  ki,  sümüklorim xırçıldasın...
-   Birdon  o,  ycno  diksindi.  -   Aman  allah!  Bu  dohşotdir!  Son 
tosovvür edo  bilmozson...  Bu  uçurum...  Mon  özümo  deyirdim  ki...
Yeno  hor şcy  öz ovvolki  yoluna düşdü.  Kişi  moyusluğunu  giz- 
lodorok  onun  sözlorini  tamamladı.
-  Son yoqin dcyirdin  ki, “o moni  öldürmok üçün bura gotirm iş- 
dir.  O moni scvmir, ona monim  pulum lazım dır” . Buna göro do son 
uçuruma daha çox oyilirdin.  Son o vaxt clo buna göro oyloci burax- 
mışdın.  İstoyirdin  ki,  öz qorxularına  birdofolik son qoyasan.
Qadın  başı  ilo  kişinin  sözünü  tosdiq  ctdi.  Sanki  hoqiqot  onun 
üçün  indi  açılmışdı.  Sonra olavo  etdi:
-   Mən  lıomişo  öz-özüm o  dcyirdim:  “Ə gor  o  moni  sevirso, 
golocok” .
-   Bax,  clo-bclo  do  oldu!  Mon  homişo  soninloyom.  Gctmok 
istoyon  sonson.
Qadın  barmaqları  üsto qalxdı  vo  uşaq  şıltaqlığı  ilo onun dodaq- 
larından  öpdü.  Kişi  qadının  könlünü  almaq  üçün  zarafat  etmoyo 
çalışırdı.  Elo  bil  ki,  hor şeyi  doğrudan  da  ycnidon  başlamaq  olardı.
-   İyirmi  ildon  sonra  biz  bura  qayıdarıq,  o  vaxt  m on  sondon 
soruşaram -   bu  öpüşümüzü  xatırlayırsanmı?
-  İyirmi  il...  Biz onda qoca  olacağıq!..
-   Bizim  onda qırx  yaşımız olacaq.
-  No  sarsaqlayırsan!  Altmış!
-  Qırx, -  kişi tokrar ctdi, -  birinci  iyirmi ili sayma. Onda biz bir- 
birimizi  tanımırdıq.
Qadın  bu  sözlordon  xoşlanıb gülümsodi.
-   Ay  moddah!
O nlar qayıtmaq  üçün  torpondilor.
Birdoıı  qoribo  bir  sos  cşitdilor.  Boğuq,  koskin  bir  sos!  Sanki 
qayalar  onu  top  kimi  atıb-tutur  vo  sos  gctdikco  borkiyirdi.  Qadın 
sondolodi.  Kişi  güldü.
-  Kiminso motoru  xarab oldu.  Ya da şini  partladı.
-  Mon  qorxuram.
-  Qorxma.  İradoni  topla.
Qadın  qışqırdı.
Eilo  bu  vaxt,  uzaqda,  yol  üstündo  bir adam  göründü.
-  Görürson?
Kişi  onu  sakit  ctmoyo çalışdı:
-   Ho,  adamdır.  No  olsun?  Son allah,  özünü  itirmə.
346
Adam yox oldu.  Kişinin sözü qadına çatmadı. O, ağır-ağır nofos 
alıb  üzünü  şüşoyo yapışdırdı  vo gözünü  qaranlığa zillodi.
-  O  neco oldu?
-  Qayanın dalındadır.  Ozündən çıxma, buna heç bir əsas yoxdur.
-  Odur...  Odur...  bax!  Görürsən? -  Adam  ayaqlarını  gcniş  açıb, 
onların yolunu kosdi.
-  Dayanın!
-   Yox!  -   qadın  qışqırdı.  -   O  sərxoşdur.  Sərxoşun  iso  olindon 
hor şcy  golir.
Kişi  təşvişə  düşdüyünü  büruzo  vcrmomoyo  çalışaraq  papiros 
kötüyünü yavaşca sıxdı.
-  Bəsdir!  Son bclo  həyocanlananda mon  do ağlımı  itirirom.
O,  starteri  basdı.  Motor işə düşmodi.
Yad  adam  onlardan  bir  ncço  addım  o  yanda  tcz-lcz  tövşüyə- 
tövşüyo nofos  alırdı.
O yenidən qışqırdı:
-  Dayanın!
Qadın  çığırdı:
-  Yox!  Dünya dağılsa da  yox.
-  Yaxşı, özünü  olə al!  Bu zohrimar motor da...
-  Sür, sür!  -  qadın  orini  təlosdirdi...
-  Son  istoyirsən  ki,  mon  onu basım?
-  Axı  o, bizi  doğram -doğram  cdor.
İndi  adam  maşının  kapotuna  söykonmişdi.  Batan  günün  son 
şəfoqində  onun  üzünün  qırışları  aydııı  görüııürdü.  Saııki  gülürdü. 
Qadın  orinin  çiyinlorindon  bork  yapışıb,  onu  itolodi.  Elo  bildi  ki, 
bununla  maşın  yerindən  tərponocok.  Kişi  qozoblənmişdi.  O qış- 
qınrdı:
-  Keç yoldan!  Kcç  yoldan.  Mən  gctmoliyom!
Yad  adam  başını  buladı:
- Y o x !   Dayanın!
O,  maşının  qanadından  tutub  o  biri  torofo  kcçdi.  Qadın  dohşot 
içində  inlodi.  Əri  başını  tamam  itirmişdi.  O,  maşının sürotiııi  artırıb 
poncərənin  şüşosini  cndirdi.
-  İndi  ki  belo  oldu,  sizin üçüıı  pis olacaq.  Ozünüzü  gözləyin!
Yad  adam  üzünü  poncorənin  şüşəsinə  yapışdırdı.  Onun  sifəti
daha eybocər şokil  aldı.  Dodaqları  torpondi.
-  M əni d ə  aparın.
-  Yox,  yox!

---