ŞƏ r q -q o r b

-  Bos sonra?
-   Sonra  mon  lıor  şcyi  boynuma  aldım.  İki  il  idi  ki,  pianinoda 
çalmağı  öyronirdim.  Bunu  mondon  Jozc  xahiş  ctmişdi:  “Tomiz 
işdir,  dcmişdi...  Sonlik  bir  iş  yoxdur.  Sonin  işin  tokco  saat  ikidon 
altıya  qodor  “Qarınıış  qızın  duası”nı  çalm aqdır” .  Monim  toroddüd 
ctdiyimi  görüb,  dcmişdi:  “Adi  pianinoda  yox,  royalda  çalacaqsan” . 
Onda  mon  razılaşmışdım...
Qarı bazarlıq ctnıoyo gcdondo biz onun cvino girdik.  Gizlondik. 
Qarı  nahar  cdib  salona  kcçdi,  onda  tarakk!  Bu  işi  Jozc  gördü... 
Yaman cold imiş... Mon isə gördüm saat ikidir... kcçdim pianinonun 
arxasına...  düz axşama  kimi  çaldım...
M otsart bir do  köksünü ötürdü,  sonra  iso  mızıldandı:
-  H ər halda yaxşı  işlomişdik!  Mono  Motsart adını  Muflct verdi.
-  Son  homin  saat  hor şcyi  boynuna  aldın?
-   Bos  ncco?  O  moni  çantam  qoltuğumda  pianino  dorsindon 
qayıtdığım  vaxt cvdo yaxaladı.
O  mono  torof çcvrildi:
- N o  cdo  bilordim?  Mon  musiqinin  dadını  öyronmişdim.
Aramıza  sükut çökdü,  ikimiz do  fıkirloşirdik.
İki  il  çalışasan,  sobirlo  gcco-gündüz öyronoson  (sol  olin  altın- 
dakı  düymodo qammadan cnmoni  öyronmokdo dostum çox oziyyot 
çokibmiş),  axırı  da  bclo...
Amma  hobsxanada da onun  tosollisi  vardı:
-   Bilirsonmi,  moıı  niyo  hor  şcyi  boynuma  aldım.  Çünki  qonşu 
Karl  xala  bclo  hcsab  cdirmiş  ki,  qarı  çox  m ahir  çalğıçı  imiş...  Ho! 
Amma  sonra lıiss  cdib ki,  mon  ondan  yaxşı  çalırammış.
Bu sözdon sonra Motsartın  fərohdon üzü güldü...  Sonra xoyallar 
alomino cumub  saman  döşəyin  üstündə şirin-şirin  mürgülodi.
O  yavaş-yavaş yuxuya gcdirdi, amma görürdüm  ki,  barmaqları 
sol yanbızı  üzərindo asta-asta pianino dillərini oynadırm ış kimi tor- 
ponir.
O  bcloco  arxayınlıqla,  üzündə  xoş  tobəssüm   xoşboxt  bir körpo 
kimi  yuxuladı.
Axı  m olum dur ki,  Motsart  da  uşaq  kimi  yatırmış.
340
N O E L   K A L E F
QALA
(
noveUü
)
Cırcıramalar susub  noyo  iso  qulaq  kəsildi.  Sonra  onların  “kon- 
serti”  ycnidon  soslondi.  Maşın diko  yol  aldı:  motorun  uğultusu cır- 
cıramaların  sosini  batırdı.
Yola  çıxmağına  pcşman  olub,  gorginlikdon  darıxmış  kişi, 
sükanı  əlindon  buraxmadan  gcri  qayıtmaq barosindo  fikirloşdi.
O,  döngoni  burulmaq  üçün  maşını  qayanın  yanına  verondo  bir- 
dən  tokorlorin  düz  qabağında  bir  qaya  parçası  dikoldi.  Qadın  qış- 
qırdı.  Daş, maşının qanadını cızdı, lakin maştn bir ncço metr do ycri- 
yib  dayandı.  Sürücü  oyləci  basıb,  motoru  söndürdü.  Kişi  bir  azdan 
özüno golib  startcri  işo saldı.  Motor guruldadı  vo dorhal  susdu.
Kişi ruhdan düşmodi. Qadının baxışlanndan gizlonmoyo çalışa- 
raq,  maşını  işə  salmaq  üçün  dofolorlo  cohd  göstordi.  Sol  dizi 
osm oyə  başladı.  O,  ol  oyləcini  burdu  vo  başını  yana  çevirdi.  Bu 
vaxt gözü  arvadımn gözünə sataşdı.  Onlar torponmodon,  bir-birinə 
xeyli  dinm ozcə  baxdılar.  Bu  sükutun  arxasında  qarşılıqlı  nifrot 
duyulurdu.  Bu  nifrotin  sobəbi  bir  an  ovvol  hor  ikisinin  kcçirdiyi 
tohlükə  idi.
Sonra,  hom işəki  adoti  üzro  kişinin  dodaqlarında  təbəssüm  
göründü.  Lakin  qadın  bu  gülüşü  laqcydcosino  qarşıladı,  onun  üzü 
qorxudan  hələ  də açılmamışdı.  Əvvəlco  qadın  dillondi:
-  Maşını  bolko  itəloyok?
Kişi  başı  ilo  ctirazmı  bildirib  startcri  söndürdü.
-  Bolkə  bcnzini  qurtarıb?
-  Tam am ilo oksinə, -  kişi osobi halda ona qabardı. -  Karbürator 
ağzına qodər doludur.
Qadın  çığırdı:
-  Onda  aksclcralonı  basma!
-  M əni  rahat qoysana, -  hirsindən  partlayan  kişi  cavab ovozino 
çımxırdı.
341

---

Maşın  birtohor  ycrindon  torponmişdi  ki,  bodlikdon  motor 
tozodon susdu.
-  Orda  no  iso ongol  var.  Gcdim  baxtm.
Qadtn ondan bork  tutdu:
-  Moni  tok qoyma.
“O  dolidir” -  dcyo  kişi  fikirloşdi  vo özünü güclo  saxlaytb ycno 
do gülümsomoyo çalışdt.
Qadtn  daha  israr  ctmodi  vo  özünü  konara  çokdi.  O,  kişini 
sancmaq  moqsodi  tlo dcdi:
-   İndi  mono aydtn  oldu.
K.işi  dorhal  üzünü çcvirdi:
-  Sono  no aydtn  oldu? No?
Qadtn  actqlt  bir cyhamla cavab  vcrdi:
-   Mogor  monim  ixtiyarım  yoxdur  ki,  soruşum  son  niyo  moni 
bura gotirmison?
-   Ho,  bu  gözol  monzorodon  hozz  almaqçın!  Son  bclo  düşüno 
bilorson.
-  Əlbotto,  bütün  bohanolor m onzorododir...
Kişi  yumruğunu stxdt:
-  Bir bax,  gör,  ağlına  ncco axmaq  fikir golir.
-   Əgor  mon  doliyom so,  niyo  moni  dolixanaya  vcrmomison,
-  dcyo  qadın  çımxırdı.
-  Ona göro  ki, zəifliyim   ucundan  sonin  osirin  olmuşam.
-  Monim?  Son  inantrsan  ki,  m ohz m onim   osirim olmusan?
Qadtntn  eyhamını  sczən  kişi  özünü  itirdi:  qadın  varlı  idi,  kişi
kastb.  Dcmoli,  scvgi  bu  imiş?!  -  Homişo bir-birino ctibar ctm ədən 
yaşamaq!
Qadının gözlori  hədsiz bir sevinclo parladı, o hədəfo vurmuşdu.
-   No  olur  olsun,  -   kişi  astadan  dedi, -   bütün  bu  qarm aqarışıq- 
hqda  mono birco şcy aydındır ki,  soni  scvirom.
Belo çıxırdı  ki, o toossüflənir.  Söz qadına çatdı.  O sanki orindən 
aynlırm ış  kimi,  ona  stxtldt  və  hönkürtü  ilo  ağlayıb  kişinin  üzünü 
öpüşloro  qorq  ctdi:
-   Monim  ozizim!..  M onim  əzizim!..
-   Daha hcç  bir çıxtş yolum  yoxdur,  mon doli  ilə cvlonm işəm!  -  
dcyo  kişi  fikirloşdi.
Qadın dorindon ah çokdi  vo kişidon aralandı.  Kişi maşımn qapt- 
sını  açdt.
342
Qürub  günoşinin  şofoqlori  yolu  işıqlandırmışdı.  Cırcıramaların 
mahntsı  qulaqları  batırırdı.  O, çotinliklo qaya  ilə maştnın arasmdan 
keçərok tokorə yaxtnlaşdı  vo  o  dəqiqo böyük daşı  gördü.
-  Hə,  görürsən,  maşını  saxlamaq  üçün  bundan  yaxşı  oyloc  tap- 
maq olmaz.
O, aşağı  oyildi  vo  daşı  qaldırmaq  istodi.  Daş çox  ağır idi.  O,  iki 
əli  ilo daşı  uçuruma sarı  itolodi.
O  bclo  fıkirloşdi  ki,  on  saniyo  kcçmomiş,  daş  aşağtda  olacaq. 
Kişi  nəfəsini  dorib,  ayağa  qalxmaq  istoyondo  hiss  ctdi  ki,  m üvazi- 
notini  itirmişdir.  O,  bunun  sobobini  dorhal  başa  düşə  bilmodi. 
Amortizatorların  səsini  cşitcok  mosolonin  no  ycrdo  olduğunu  başa 
düşdü. O, heyrotindon donub qaldt: sanki çoxdan bəri gördüyü yuxu 
gözlorindo  ycnidon canlandı.
Yalvarıcı  bir səslo qtşqırdı:
-  Janna!
On  metr konarda  maşın  dağdan  üzü aşağı  dtğırlanırdt.  O, m aşı- 
nın  dalınca  götürüldü.  Qulağtna  yavaş  bir  səs  goldi.  “Qorxulu  hcç 
nə yoxdur, yoqin radiatordur!” Tcz özünü maşının qapısına çatdırdı, 
qapını  itolədi,  arvadmın  olindon  lutdu.
O  tövşüyürdü.
-  Sənə bir şcy olmayıb  ki?
Qadm künco sıxılıb ayaqlarını altına yığaraq laqcyd bir nozordo 
ona baxırdı:
-  Əyloci  niyə buraxdın? -  kişi  soruşdu.
-  M ən buraxmadım.
Qadın yad bir kosin sui-qosdino laqcyd bir şahid kimi ehtirasstz 
və xüsusi  inamsızlıqla danışırdı.  Kişi  az qalırdı  ki,  hönkürsün.
-  Əlbottə!  Bclo  çıxır  ki,  guya  mon  bütün  gccəni  oturub  oyloc- 
lori  mişarlamışam.
-   Mən  clə  dcmirom.
-  M ən  bilirəm  ki,  sonin  üroyindon  bu  kcçir.
-   M ənim   ozizim,  son  ki  tamam  tor  içindoson,  -   deyo  qadın 
səsinin  ahongini  doyişdi.
Kişinin  ürəyi  yumşaldı.  Ancaq  qadtnını  qucaqlamaq,  oxşamaq 
arzusuna  qarşt  m übarizo  apardı.  Qadın  buna  doymozdi.  Bos  kişi? 
Kişi  noyo doyordi?
Dağın  zirvəsindoki  m cydançaya  yüz  m etr  qalırdı.  Kişi  motoru 
işə  saldı,  əyloci  bastb,  maştnı  gcri  döndordi.  Qadtn  torpənmirdi. 
Kişinin  ycnə  ona yazığı  goldi.

---