Səməd Şıxı atilan bir daş
Yüklə 2,65 Kb. Pdf görüntüsü
|
124 -Düzü hələ də niyə belə həvəsli olduğunu anlaya bilməmiĢəm. – Samirə yol boyu uzanan boĢ sahələri seyr edərək deyindi. -Rayona getməyimi deyirsən? -Hə. -Etiraf edim ki, rayona getməkdə məqsədim ayrıdı. -Orasın bilirəmdə. Məqsədini bilmirəm. -Yadındadı? Keçən il gedəndə ġükriyyə xala qonĢuluqdaki bir qızdan danıĢmıĢdı. Kimsə gözünü kor eləmiĢdi. -Hə. Yadımdadı. Bildim kimi deyirsən. Ancaq rayona getməkdə məqsədin nədi onu anlamadım. -Gözləsən deyəcəm, ora gedəndə kəndi gəzəndə həmən qızla rastlaĢdım biraz söhbət elədim. Sonra qardaĢı gəlib, onunla lağ elədiyimi düĢünüb məni qovmuĢdu. Mən də kor olduğun bilməyirdim. Kənarda daĢın üstündə oturmuĢdu. Sonra qardaĢının dediklərin eĢidəndə pis olmuĢdum. Sonra üzr isəsəm də danıĢa bilmədim. -Nədi? Yoxsa o boyda yolu üzr istəmək üçün gedirsən? -Əslində yox. Onu ilk görəndə yaxınlaĢmağıma səbəb ondan xoĢumun gəlməsi idi. QardaĢı məni qovandan sonra da evə gəlib xaladan biraz onun haqqında öyrəndim. -Sözüvün canı nədi? -Sözüm ondadı ki, mən o qızı hələ də unuda bilməmiĢəm. -Bir dəqiqə. – Samirə baĢını tutaraq Yusifə baxdı. Ġndi deyirsən ki, ondan xoĢun gəlir? -Hə. -Bala, sənin bildiyin xoĢlanma Bakıda normal baxılsa da rayon yerlərində buna ciddi yanaĢırlar. Elə belə biraz gönül əyləndirim sonra ayrılım olmur. Ġkincisi isə o, qız görmür. Özün dedin. Əgər ciddisənsə maĢını qabaqdan döndər geri dönürük. -Yox, ana. Heç yerə dönmürük. Birincisi rayonda qaydaların nə olduğun məndə bilirəm. Ġkincisi isə gözünün görməməsi məni maraqlandırmır. 125 -Sən baĢını itirmisən. – Samirə pəncərəni açaraq əlini çölə çıxartdı. -Gözü görməyə bilərnə olsun. Bizim imkanımız var, gözün sağalda bilərik, olmasa belə onu saxlaya bilərik. -Sən özünə səninlə bərabər yaĢayacaq birin alırsan ya onunla bir ömür uğraĢacaq birini? Gələcəyin rejisorusan, ətrafın sənin dostların olacaq. MəĢhur bir siman olacaq. Müxtəlif məclislərə çağrılacaq, ailəvi yeməklər yeyəcəksən. Tək gedəndə həyat yoldaĢın hardadı deyəndə nə deyəcəksən? Gələr indi, yəqin yolu azıb? -Ana. – Yusif maĢının sürətin azaltdı. -Nə anası? Indi yerin rahatdı deyirsən. Hiss keçirirsən elə bilirsən bu sevgidi. Sevgi deyil, sevgi ümumiyyətlə yoxdu. Sadəcə bağlılıq var, oda ki, ondan uzaqlaĢdıqca unudulur, keçir. Bir ömür ona baxa biləcəksən? Özünün öz baĢına nəsə edə biləcəyin inanırsan? Ya durub sənin üçün nəsə edəcəyinə? ... Samirə əsəbindən qıĢqırırdı. Səsi yanlarından keçən maĢınlarda belə eĢidilirdi. -... o sənə arvad yox, sən ona arvad olacaqsan. Acacaq sən yedizdirəcəksən, tualeti gəldi Yusif gəl kömək elə. UĢaq olacaq, uĢaq orda özün yesin – bitirsin qalxıb onu tapanacaq uĢaqın bağrı çatlayacaq. – davam elədi. -Off, bunu etməyə xidmətçi tuta bilərik. -Elə xidmətçi tutansansa həmən xidmətçi ilə evləndə. Birdə bunu niyə alırsan? Yusif nəsə demək istəsə də fikrini dəyiĢdi. Qalan yolu heçnə danıĢmadılar. Rayona çatıb, ġükriyyə xalasıgilin evinin qabağında maĢını saxlayıb düĢdülər. Samirə yolda ġükriyyəyə zəng edib gələcəklərin dediyindən hazırlıq görmüĢdü. Qonaqlarınıda qapının ağzında qarĢıladı. Yusiflə Samirəni həyətə dəvət etdi. Həyətdə düzəldilmiĢ stolda əyləĢdikdən sonra ġükriyyə onlar üçün samavar çayı süzüb yanlarında oturdu. 126 -Bir – iki gün əvvəl danıĢmıĢdıq, gələcəyinizi deməmiĢdiz. Nə olduda son anda fikrinizdən döndüz? – ġükriyyə bacısına baxdı. -Bacın oğlun üzündən. Dünən gəldi ki, rayona gedirəm. -Xalasından ötrü darıxıbda, yəqin. – ġükriyyə əlini ilə Yusifin baĢını sığalladı. -Hə, sən elə hesab elə. Dərdi baĢqa imiĢ. -BaĢqa? Hmm, nədiki belə? -Keçən il qız görüb, rahat danıĢa bilməyib gəlib ki, bu il danıĢsın onla. -Bay, nə gözəl. Kimdiki o, qız elə? Yusif susurdu. -Nə susursan? De də.- Samirənin əsəbi hələ də soyumamıĢdı. -Keçən il sənə dediyim qız vardı haa... -Hansı qız? Mənə qız demiĢdin ki, sən? – ġükriyyə fikirləĢdi. -Gözü görməyən bir qız demiĢdim sənə. Yolda danıĢdığım. Adıda Nərgiz. -Yadıma düĢdü. Gülnazın qızı. Atası neçə ilsə əvvəl öldü. QardaĢı indi Bakıda oxuyur... Onu istəyirsən? Yusif susur. -Bütün yolu baĢa sala bilmədim ki, a bala, o sənlik deyil. Sənin həyatının yoldaĢı yox, qaranlığı olar deyə. – Samirə dedi. -Qız yaxĢı qızdı, məktəbdə dərs deyirdim. Nə pis hərəkətini, nədə tərbiyəsizliyin görmüĢəm. Tək qəbahəti gözüdü. Onu da hansısa... gül kimi qızdı. O, dəfə oların evinin yanından keçəndə gördüm sanki kukladı. – ġükriyyə dedi. -Nə eləyək? Qız gözəldi deyə tutub almayacıq ki?! Otur oğul böyüt, tək oğuldu de üstündə əs sonra da bir korla evləndirib həyatını qaraldım? Həm atası bilmir bunu. Bilsə aləmi qatar bir – birinə. Ġstidən əsəbidi onsuz. Razı olmaz heç vaxt belə Ģeyə. 127 -Mən gedirəm. –Yusif ayağa duraraq qapıya doğru getdi. -Ünvanı xatırlayırsan? – Samirə Yusifə söz atdı. -Taparam. Yusif kəndin içiylə gəzərək keçən il getdiyi yolu xatırlamağa çalıĢdı. Yolda dükna girib içməsi üçün özünə su götürdü. Dükandan iki yüz metr getmiĢdi ki, evi görüb yadına düĢdü. Qapının ağzına gəldikdə isə keçən il Nərgizin oturduğu daĢın hələ də orda olduğun gördü. Nərgiz yəqin evdə idi. Həyətə girsə ayıb olmazdı ki, deyə düĢündü. Kənarda oturub çıxar deyə gözlədi. Təxmini bir saat gözlədikdən sonra ümiddən düĢüb evə getdi. Sabah yenə gələrək həmən yerdə gözləməyə baĢladı. Aha, çıxdı. Yanında bir qadında var idi. Nərgizi otuzdurub baĢını sığallayıb harasa getdi. Yusif biraz gözlədikdən sonra yaxınlaĢıb, salam verdi. Nərgiz baĢını qaldırıb, salam kimsiz? - Dedi. -Keçən il, bu vaxtları sizə biri yaxınlaĢmıĢdı, sonra qardaĢınız gəldi, qovdu haa, bax həmən oğlanam. -Yadıma düĢdüz. -Unutmadğınıza sevindim. Necəsiniz? -Axırıncı dəfə gördüyünüzdən çoxda Ģey dəyiĢməyib. -Keçən dəfə sizi elə görəndə qardaĢınız deyəsən səhv anladı məni. Məqsədim sizi üzmək deyildi. -Heçnə olmaz. – Nərgiz gülümsədi. -Ürəyinizdə bir il keçməsinə baxmayaraq bu oğlan niyə təzdən gəldi, mənimlə danıĢır deyə düĢünürsüz yəqin. Düzü bura gələnəcən məndə özümə bu sualı çox vermiĢəm. -Nə qərarna gəlmisən? -Gəlməli olduğuma. -Niyə? – Nərgiz dialoqlarında nəsə qəribəliklər olduğun hiss eləmiĢdi. -Səndən ötrü. Yüklə 2,65 Kb. Dostları ilə paylaş:
|