Səməd Şıxı atilan bir daş

128 
 
-Səhv  baĢa  düĢməmiĢəmsə  məndən  xoĢun  gəlir.  Bir  il 
üstündən  keçməsinə  baxmayaraq  gəlmisənsə,  bu  hissin 
keçmədiyini anladım. Anladımda səndə bunu anlamalısan 
ki,  mən sənin sevəcəyin qız ola bilmərəm,  nə səninlə əl - 
ələ  tutub  gəzə,  nədə  ki,  səninlə  bərabər  harasa  gedəcək, 
evlənəcək birisiyəm.  
-Gələn  hər  kəs  onu  deyir.  Mən  sadəcə  tanımaq 
istəyirəm. Ən azından dost olmaq söhbət etmək istəyirəm. 
Nərgiz susur. 
-Sənində xoĢbəxt olmağa  haqqın var. Gözün  görməyir 
deyə xoĢbəxt olmayacaqsan demək deyil ki, bu. 
-Bəlkə də. 
Nərgiz  dostluq  etməyə  razılıq  verərək,  biraz  söhbət 
etməyə  baĢladılar.  Yusif  rejisorluq  oxuduğun,  film 
çəkmək  arzusunda  olduğun  dedi.  Lakin  hələ  nə  çəkəcəyi 
qərarın  almadığın,  seçəcəyi  mövzunu  və  əsəri  ilə  tarixə 
keçmək arzusunda olduğunda dedi.  
Nərgiz öz həyatından baĢına gələnlərdən danıĢdı. Daha 
sonra  isə  Yusifin  film  çəkmək  istədiyin  deyəndə  o,  ya 
yazdığı  kitabdan  danıĢdı.  Artıq  bitirmək  üzrə  olduğu 
kitabınddan biraz bəhs elədi.  
Yusif  yazdığlarını  görmək  istəsə  də  Nərgiz  evə  gedib 
onu gətirə bilməyəcəyin dedi. Yusif sabah yenə gələcəyin 
və  gələndə  onda  yazdığların  ona  göstərnəsi  haqqında 
Nərgizdən söz alıb sağollaĢaraq evə getdi.  
Evə  gəldikdə  anası  ilə  xalası  ona  sataĢsalarda,  nəsə 
danıĢdıqları  haqqında  sorğu  –  sual  etsələrdə  o  heçnə 
demədən otağa keçdi. 
Yerinə  uzanaraq  fikirləĢməyə  baĢladı.  Nə  etməli  idi? 
necə  etməli  idi  ki,  Nərgizlə  daha  çox  yaxınlaĢsın.  Birdən 
ağlına  Nərgizin  yazdığı  kitab  yadına  düĢdü.  Sabah 
gedəndə  onu  alıb  oxuyub,  birazda  düzəliĢ  edərək  onun 
əsəsasında  film  çəkərsə  Nərgizidə  Bakıya  apara  və 
beləliklə onu həm məĢhur edə bilər, həm də onunla yaxın 
ola  biləcəyin  düĢündü.  Yusifi  yaxından  tanıdıqca 
sevəcəyin  və  zamanla  da  evlənəcəyin  düĢündü.  Fikrini 

---

129 
 
qətiləĢdirib  ayağa  duraraq  acdığının  fərqinə  varıb, 
mətbəxə keçib yemək üçün atıĢdırmağa bir Ģey götürdü.  
Sabahısı  gün  yenə  həmən  saatda  hazırlaĢaraq  evdən 
çıxaraq,  Nərgizi  gözləmək  üçün  çıxdı.  gedəndə  isə 
Nərgizin daĢın üstündə oturub gözlədiyin gördü. Dizlərini 
qatlamıĢ,  üstünə  qoyduğu  qalın  dəftərinidə  qucaqlayaraq 
hər  an  gələn  səsdə  diksinərək  gələnin  kim  olduğuna  fikir 
verirdi. 
Yusif yaxınlaĢaraq – deyəsən, gecikdim. – dedi. 
-Yox, mən tez çıxmıĢam. Necəsən? 
-YaxĢı. Sən necəsən? 
-Məndə  yaxĢıyam.  –  deyərək  əlindəki  dəftəri  Yusifə 
uzatdı. 
-Deməli  budu?  Alıb  vərəqləməyə  baĢladı.    -    özün 
yazırsan?  
-Hə. əvvəlinin hamısını mən yazmıĢam. Ortasından isə 
nənəmlə  anam  yazıb.  Yəni  mən  demiĢəm  olar  yazıb.  – 
gülümsədi. 
-Bunu  mənə  ver  oxuyum.  Maraqlı  gəldi.  Nədən  bəhs 
edir? 
-Özümdən  yazmıĢam  desəm  yalan  olmaz.  Birazda 
maraqlı eləmiĢəm. Fərqli aləm, fərqli mühit.  
-Ġndi bu oxumağa verirəm mənasındadı?  
-QurtarmamıĢam axı.  
-Bu pis oldu ki. 
-Yazıb qurtaranda versəm.  
-Bir  il  gözləyim  deyirsən?  Getsəm  birdə  kim  bilir  nə 
zaman gələcəm. – Yusif dedi. 
Nərgiz biraz durub cavab verdi: 
-Yazıb, sənə göndərsəm. Poçtla.  
-Bax, bu olar. Həm mənim bir fikrim var.  
-Nə fikri? 
-Sən  mənə  yazdığlarını  göndər.  Mən  oxuyum,  birazda 
dəyiĢərəm  bəlkə,  ona  film  çəkərik  nə  deyirsən? 
Ġstəyərsən? 

---

130 
 
-Mən?!  Mən  nə  bilim.  Yəni  olar  elə  Ģey?  –  Nərgizin 
səsində  həyəcan  vardı.  Sevinc  hissi  açıq  –  aydın  hiss 
olunurdu.  
-Niyə də olmasın. Hələ sənə də rol verə bilərəm.  
-Həyatın mənə illər sonra güləcəyin bilməzdim.  
-Hə,  indi  nə  deyirsən?  Kitabı  mənə  nə  vaxt 
göndərəcəksən?  
-Bir aya. – dedikdən sonra fikrə daldı, davam edərək - 
Necə göndərəcəm axı? – dedi. sənin ünvanını bilməyirəm. 
Yusif  Nərgizdən  dəftəri  alaraq  vərəqin  birinə  öz 
nömrəsini  yazdı.  Bitirəndə  bu  nömrəyə  zəng  etməsini,  o, 
zaman ünvanı da ona deyəcəyin dedi.  təxminən on dəqiqə 
daha  oturub,  sağollaĢıb  getdi.  Daha  gəlməyəcəyin  sabah 
Bakıya  gedəcəyin  və  kitabınıda  səbrsizliklə  gözlədiyin 
dedi. 
Evə gedəndə isə anasına iĢinin bitdiyini artıq geri dönə 
biləcəklərin  dedi.  Anası  nə  olduğun  soruĢsada  heçnə 
demədi. – heçnə deyərək keçiĢdirirdi. 
Nərgiz  isə evdə olanları anasına dedi. Gülnaz olanlara 
qəribə  baxırdı.  Axı  bu  necə  ola  bilərdi?  Tanımadığı  biri 
gəlsin, səni filmə çəkəcəm desin və getsin. Qızın sevincini 
görüb ona heçnə deməsə də olanlara inanmaq istəməyirdi. 
Nərgizə  isə  onun  kim  olduğun  bilməyirsən,  tanımadığın 
adamlarlada  çoxda  yaxınlıq  eləyib  danıĢma  deyə 
təmbehlədi.  
Nərgiz  isə  inanırdı.  Dəftəri  açaraq,  qaldığı  yerdən 
həvəslə  yazmağa  baĢladı.  Arada  anasını  çağırır, 
yazdığların  anasına  oxudur  bəzəndə  özü  deyir  anasına 
yazdırırdı. Bir aya bitirməli  idi.  Bitirməkdən də önəmlisi 
maraqlı  yazmalı  idi.  yaxĢı,  yazıb  bitirəcəkdi  də,  əsərinə 
hələ də bir ad qoymamıĢdı. Adı da maraqlı ad olmalı idi. 
Anasının verdiyi təkliflər xoĢuna gəlməmiĢdi, maraqlı bir 
ad  olmalı  idi.  Hər  kəsin  diqqətini  cəlb  edəcək  bir  ad. 
Yazıb bitirənəcən tapmalı idi.  
Yazır,  yazdıqcada  özünü  filmə  çəkilərkən  təsəvvür 
edirdi. 

---

131 
 
Bir ara isə yazdığı yerdə əsəbləĢmiĢdi. Görmədiyindən 
qələmin  mürəkkəbinin  bitdiyinin  fərqinə  varmamıĢ  və 
vərəqi sadəcə cızaraq keçmiĢdi. Anasından harda qaldığın 
öyrənib oraları təzədən yazmağa baĢlamıĢdı.  
 
Iyirminci hissə 
 
Dəniz  evinin  tək  qızı  olduğundan  onun  elədikləri, 
istədikləri çoxda müzakirə olunmazdı. Ġstədiyi həmən gün 
həyata 
keçərdi. 
Atası 
Emin 
ölkənin 
tanınmıĢ 
biznesmenlərindən biri idi, bununla yanaĢı dövlətin bütün 
orqanlarında  əli  olması  onun  gücünü  birə  beĢ  artırırdı. 
Anası  Rona  isə  sayılan  bir  ailənin  qızı  olaraq  dünyaya 
gəlmiĢ  və  Emin  ilə  də  bu  vasitə  ilə  tanıĢ  olub 
evlənmiĢdilər. Eminin bir qardaĢı var  idi.  Əsasən xaricdə 
yaĢaması  səbəbindən  ildə  bir  dəfə  ya  görüĢər  ya 
görüĢməzdilər.  Ronanın  isə  bir  qardaĢı  və  bir  bacısı  var 
idi.  
Adından  da  məlum  olduğu  kimi  Rona  əslən 
Azərbaycanlı deyildi. Ronanın  atası Azərbaycana köçmüĢ 
və  burada  məskunlaĢmıĢ  yəhudi  ailəsindən  idilər.  
Anasının  milliyəti  isə  azəri  idi.  Fərqli  xalqların 
nümayəndələri  valideynləri  olması  Ronada  uĢaqlıq 
illərində  biraz  qəribə  qarĢılanırdı.  Dostları  tərəfindən 
bəzən  dıĢlanması  onun  qapalı  böyüməsinə    səbəb 
olmuĢdu.   
Emin  ilə  evlənəndən  sonra  ailəsinə  bağlı  bir  qadın 
olaraq  yaĢamağa  davam  elədi.  Dənizin  dünyaya  gəlməsi 
ilə isə özünü qızına həsr etmiĢ bütün gününü onun dalıyca 
qaçaraq  nə  elədiyinə  fikir  verirdi.  Qızına  həsr  elədiyi 
kitablarıda  istər  ölkə  daxilində  istərsə  də  digər  ölkələrdə 
maraqla  qarĢılanmıĢ,  necə  ölkədə  betsseller  seçilmiĢdi. 
Özünün  yaratmıĢ  olduğu  fondla  yardım  kampaniyaları 
keçirərdi. Ya da adını elə qoyaraq sadəcə gününü tanınmıĢ 
biznesmenlərin  qadınlarını  bir  araya  toplayıb  onlarla 
zaman keçirtmək üçün istifadə edirdi.  

---