inteqrasiya olunacaqlar. Əlbəttə, qlobal inteqra
siyanın bəşəriyyətin gələcək inkişafının yeganə
mümkün yolu olduğu şübhəsizdir, lakin "dün
ya hökumətinin" başçılıq etdiyi vahid dövlətin
yaranması utopiya xarakteri daşıyır, ən azı
uzaq gələcəyin, bir neçə yüzilliyin məsələsidir.
İnteqrasiya
mərkəzlərinin,
dövlətlərin inki
şaf yollarının müxtəlifliyi, sivilizasiyalarara-
sı ziddiyyətlərin dərinliyi buna imkan vermir.
Bütün xalqların, dövlətlərin dünyabaxışlarınm
eyniləşməsi çox mürəkkəb və ağrılı prosesdir.
Çünki onun nəticəsində bəzi sivilizasiyalar daha
güclü inteqrasiya mərkəzlərinə güzəştə getməli,
ikinci, həm üçüncü rollarla kifayətlənməlidirlər.
Yuxarıda adı çəkilən sivilizasiyalardan hər bi
ri (Afrika istisna olmaqla) perspektivdə sıç
rayış etməyə, qısa müddətdə dünyanın lider
sivilizasiyasma çevrilə bilər. Onların hər birinin
bunun üçün böyük potensialı var, ancaq bu po
tensialın reallaşması həm dünyada gedən iqtisa
di-siyasi proseslərdən, həm də hər sivilizasiyanı
öz mədəni xüsusiyyətlərindən və mentalitetindən
asılıdır. Vahid dünyanın gələcək siması necə ola
caqdır?, bəşəriyyətin ən optimal inkişaf yolu han
sıdır? Hansı mədəniyyət, hansı sivilizasiya aparı
cı, birləşdirici sivilizasiya yükünü öz üzərində da
şıya biləcəkdir? Bu suallara cavabı yenə də sivili
zasiyaların, mədəniyyətlərin qarşılıqlı əlaqəsində,
dialoqunda axtarmaq lazımdır.
Qərb və Şərq mədəniyyətlərinin (sivilizasiya- •
Sevda Ağa mirzə qızı Əhədova
г7г
lanmn) inteqrasiya perspektivi ilə bağl, müxtəlif
yanaşmaların mövcudluğu bu məsələnin nə qədər
problematık olduğunu bir daha sübut edir.
Yen gəlmişkən, Qərbşünaslıq, Qərb-Şərq
münasibətlərinin bütün dövrlərdə aktuallıq kəsb
edən məsələ olmasına baxmayaraq, Şərq ölkəsi
olan Azərbaycanda sovet dövründə bu məsələ
i ə bağh tədqiqatlar demək olar ki, aparılma
mışdır. Sovet rejiminin bu qadağalarını ilk ola
raq dəf edən görkəmli şərqşünas alim Aidə xa
nım Imanquliyeva olmuşdur. O, Azərbaycanın
hüdudlarından, bütövlükdə Şərq miqyasından
kənara çıxaraq, yeni dövrdə bütöv bəşəriyyət
miqyasında gedən proseslərin məğzini açıb
göstərmiş, Şərq-Qərb münasibətlərinin xarak
terini və perspektivlərini təhlil etmişdir. "Aida
xanım öz zəmanəsini qabaqlayaraq Azərbaycan
gerçəkliyində Şərq və Qərbin vəhdəti ideyasını
ilk dəfə konseptual şəkildə irəli sürmüşdür" 153
8
-
10
].
XX əsrin sonlarında bütün dünyada yenidən
aktuallaşmış bu problemi Azərbaycanda Aidə
Imanquliyevanın qızı, Azərbaycanın birinci xa
nımı, YUNESKO və İSESKO-nun xoşməramlı
səfiri Mehriban xanım Əliyeva bir daha siyasi
gündəliyə daxil etmiş, öz
məqsədyönlü fəaliyyəti
ilə ölkəmizin bu dialoqda təşəbbüskar və aparı
cı tərəf kimi çıxış etməsinə nail olmuşdur. Məhz
bu fəaliyyəti nəticəsində Bakı 2009-cu ildə İslam
mədəniyyətinin paytaxtı elan olundu. Şərqi və
г7з
Müasir dünyada mədaniyyatləraras, münasibətlər
Qərbi birləşdirən tarixi İpək yolunun bərpası işi
nin təməli Bakıya qoyulduğu kimi, Azərbaycanın
paytaxtı Şərq-Qərb mövzusunda kino festivalla
rının, incəsənət bayramlarının, beynəlxalq elmi
məclislərin keçirildiyi mədəni-mənəvi məkana
çevrildi.
S.Xəlilov haqlı olaraq qeyd edir ki, bu
günə qədər ölkəmizdə bəzi istisnalar olmaqla,
Şərq-Qərb münasibətlərinin universal şəkildə
öyrənilməsi istiqamətində çox az iş görülmüşdür.
Tədqiqatlar əsasən ayrı-ayrı şəxsiyyətlər üzrə
aparılmışdır [53,12-13].
Şərq və Qərb sivilizasiyalarının Azərbaycanın
tarixi-mədəni inkişafına təsiri, milli mədəniy
yətimizin və təfəkkür tərzimizin Şərq və Qərb
mədəniyyətləri kontekstində araşdırmaq və onun
inkişaf perspektivlərini müəyyənləşdirmək də mü
asir cəmiyyətimizin əsas vəzifələrindən biridir [52,
110
] .
S.Xəlilov "Şərq" və "Qərb" anlayışlarını təkcə
coğrafi termin kimi işlətmir. Şərqi ənənəviliyin,
Qərbi isə müasirliyin simvolu hesab edən müəllif
Şərq-Qərb bölgüsünü mədəni-mənəvi bölgü
kimi, habelə sivilizasiyaların tipləri və düşüncə
tərzləri arasındakı fərqə görə aparır. S.Xəlilova
görə, Şərqi və Qərbi fərqləndirən ən mühüm amil
münasibətlərin . şəxsi, yoxsa ictimai miqyasda
qurulmasıdır. Belə ki, Şərq
düşüncəsində məqsəd
insanın kamilləşməsi, Qərb düşüncəsində isə
cəmiyyətin təkmilləşdirilməsidir [52, 30].
Sevda Ağamirzə qızı Əhədova
Şərq dedikdə insana əzəldən xas olan
onun mahiyyətini ifadə edən mənəvi-əxlaqi
keyfiyyətlər, Qərb dedikdə isə insanın yeni
dövrdə ələ etmiş olduğu intellektual və texnoloji
uğurlar yada düşür [52,10-11].
Elə müasir elmin özünün də Qərbi Avropada
yarandığına görə elmə əsaslanan sivilizasiya for
masının "Qərb" adlandırılmasında müəyyən
məntiq vardır. Lakin bu gün Yaponiya, Çin,
Hindistan, Cənub-Şərqi Asiya ölkələrinin texno
loji modernləşmədə qazandıqları uğurlar dünya
iqtisadi mərkəzinin tədricən Asiyaya keçdiyini
təsdiq edir. Bu həm də dünya sivilizasiyaları ara
sında siyasi, texnoloji, mədəni, iqtisadi fərqlərin
tədricən aradan qaldırılmasına dəlalət edir. Qərb
sivilizasiyası adlandırdığımız tarixi fenomen də
hissə-hissə bütün yer kürəsinə yayılaraq planetar
hadisəyə çevrilməkdədir. Lakin iqtisadi-texnoloji
nailiyyətlər fonunda rasionalizmə söykənən qərb
dünyası humanitar, mənəvi dəyərlər böhranı ilə
üz-üzə qalıbdır. Elmin, texnikanın, texnologiya
ların inkişafı ilə birlikdə insanın özünün, insanlı
ğın inkişafı da baş verməmişdir. İnsanın mənəvi
yoxsullaşması, rasionalizm, praktisizm, ulitarizm
dəyərlərinin böhranı - müasir
dövrün ən ciddi ça-
ğırışlarındandır.
Heç bir sivilizasiya, nə qədər güclü olursa
olsun, bütün bəşəriyyət üçün məsuliyyət yükü
nü təkbaşına aparmaq iqtidarında deyildir. Ona
görə də bəşəri böhrandan çıxış yolu da birgə,
Müasir dünyada mədəniyyətlərərası münasibətlər