73
Makro və mikroprudensial tənzimləmə siyasəti:
məqsəd və alətlər
Asim Zülfüqarov
74
Xülasə
Cari tədqiqat iĢinin əsas məqsədi kredit təĢkilatlarının tənzimlənməsi təcrübəsinin
icmallaĢdırılması, sistem risklərinin tənzimlənməsi üzrə mikro və makroprudensial
siyasət alətləri və komponentlərdən istifadənin təhlili və Azərbaycan kontekstində bu
təcrübədən faydalanma imkanlarının qiymətləndirilməsindən ibarətdir.
Aparılan tədqiqatlar göstərir ki, mikro və makroprudensial siyasət və alətlər
preventiv rol oynayaraq maliyyə sisteminin ümumi stabilliyinin qorunmasına xidmət
edir. Eyni zamanda stress testləĢdirmə və erkən xəbərdarlıq kimi analitik üsulların
istifadəsi isə bütün sistemin maliyyə vəziyyətini daha dolğun qiymətləndirməyə imkan
verir.
Bununla belə, mikro və makroprudensial siyasətin ölkə iqtisadiyyatına və yerli
bank sektoruna uyğunlaĢdırmaqla istifadəsi zəruridir.
Abstract
The aim of this research is to survey the practices for regulation of lending
institutions, to review the micro and macroprudential policy tools and components that
are used for regulation of systematic risks and to assess the possibility to apply this
experience in Azerbaijan.
Recent academic research shows that micro and macroprudential policy should be
applied in tandem. These kind of tools and policies play a preventive role and ensure the
stability of the financial system. Application of such analytical tools as stress-testing and
early warning system will ensure more in depth and broad assessment of the situation in
financial markets.
Moreover, micro and macroprudential policy should be applied with caution to be
fine-tuned to the specifics of the local economic system and banking sector.
Açar sözlər: mikroprudensial, makroprudensial, sistem riskləri
Key words: microprudential, macroprudential, sistem risks
Müəllifin e-mail ünvanı:
Asim_Zulfuqarov@cbar.a
75
MÜNDƏRİCAT
GiriĢ …………………………………………………………………………………76
1.
Makroprudensial siyasət çərçivəsi: xarici təcrübə ………………………......76
2.
Makro və mikroprudensial siyasət fərqləri
………………......…………….77
3.
Sistem riskləri
……………………………………………………………80
4.
Makroprudensial siyasətin analitik üsulları: metodologiya…………………. 81
5.
Qiymətləndirmə …………………………………………………………….. 83
Nəticə
…………………………………………………………………………86
Ədəbiyyat …………………………………………………………………………..87
76
GİRİŞ
Müasir dövrdə kredit təĢkilatlarının tənzimlənməsi siyasəti beynəlxalq aləmdə
geniĢ müzakirə edilir. 2006-2008-ci illərdə baĢ vermiĢ qlobal maliyyə böhranı prudensial
tənzimlənmə siyasətinin diqqətlə nəzərdən keçirilməsinin zəruriliyini artırmıĢdır. ĠnkiĢaf
etməkdə olan ölkələrdə də makroprudensial siyasət alətlərindən istifadə aktualdır. Belə
ki, bu ölkələrdə fəaliyyət göstərən kredit təĢkilatları likvidlik və bazar risklərinə daha
həssasdırlar. Bu baxımdan makro və mikro alətlərin detallı qiymətləndirilməsi mühüm
əhəmiyyət kəsb edir.
Makroprudensial siyasət sistem risklərinin minimallaĢdırılması üzrə preventiv
tədbirlər kompleksi olmaqla maliyyə sisteminin ümumi sabitliyinin qiymətləndirilməsini
əhatə edir. Bu siyasət çərçivəsində bank sisteminin üzləĢdiyi risklərin təhlili və
qiymətləndirilməsi həyata keçirilir, makroiqtisadi nəticələr müəyyən edilir.
Makroprudensial siyasətə alternativ mikroprudensial siyasətdir. Bu siyasət
çərçivəsi ayrı-ayrı bankların və ya bank portfellərinin mikro səviyyədə
qiymətləndirilməsinə imkan verir. Makroprudensial siyasət çərçivəsində bütün maliyyə
sisteminin qiymətləndirilməsi mümkün olduğu halda, mikroprudensial təhlil zamanı
ancaq sistemin üzvü olan ayrı-ayrı maliyyə təĢkilatları qiymətləndirilir.
Makro və mikroprudensial siyasətin birlikdə istifadəsi sistem risklərinin
tənzimlənməsinə, böhranın qarĢısının alınmasına və maliyyə sabitliyinin qorunmasına
xidmət edir.
1.
Makroprudensial siyasət çərçivəsi: xarici təcrübə
Makroprudensial siyasət çərçivəsi ilk dəfə 1970-ci ildə Beynəlxalq HesablaĢmalar
Bankının (BHB) təĢəbbüsü ilə qurulmuĢdur. Maliyyə sistemi üzrə idarəetmə və bank
nəzarəti çərçivəsinin makroiqtisadi vəziyyət ilə əlaqələri də məhz bu siyasətə əsaslanır.
Qeyd edək ki, 2000-ci ilin əvvəllərində BHB tərəfindən maliyyə idarəetməsi və
nəzarətinin həyata keçirilməsi məqsədilə makroprudensial siyasət çərçivəsindən istifadə
edilməsi tövsiyyə olunmuĢdur. Bu tövsiyyələrdə risklərin idarə olunmasında və maliyyə
sabitliyinin qorunmasında makroprudensial siyasətin əhəmiyyətli rola malik olması qeyd
olunmuĢdur. Bank nəzarətinin yalnız bir banka və ya bank qrupuna yönəlməsinin böyük
risklər yarada biləcəyi xüsusi vurğulanmıĢdır.
2000-ci ildən baĢlayaraq bir sıra inkiĢaf etmiĢ ölkələrin mərkəzi bankları maliyyə
sabitliyi məsələlərini gündəmə gətirmiĢ və hesabatlar hazırlamağa baĢlamıĢlar. Lakin, bu
ölkələrin bir çoxunda qanunvericiliyə dəyiĢiklik edilməmiĢ və maliyyə sabitliyi məsələsi
77
ilkin məqsəd kimi müəyyən edilməmiĢdir.
XX əsrdə mərkəzi banklar tərəfindən monetar siyasət üzrə transmissiya
mexanizmi çərçivəsinin təhlil edilməsi və makroiqtisadi siyasətin həyata keçrilməsi üzrə
konsensusun əldə olunması mərkəzi banklarda institusional dəyiĢikliklərin yaranmasına
gətirib çıxarmıĢdır. Ġnstitusional dəyiĢiklik əsasən mərkəzi bankların müstəqilliyi,
qiymət sabitliyinin ilkin məqsəd olaraq seçilməsi, əsas alət kimi qısamüddətli faiz
dərəcələrinin istifadəsini əhatə edir
9
. Maliyyə sabitliyinin təhlili üçün nəzəri çərçivənin
müəyyən olunması məqsədilə isə konsensus əldə edilməmiĢdir. Makroprudensial
siyasətlə bağlı tədqiqat iĢlərinə əsasən son qlobal maliyyə böhranından sonra
baĢlanılmıĢdır (Borio (2009), Clement (2010), Shirakawa (2009), Nijathaworn (2009),
Tumpel-Gugerell (2009) Bini-Smaghi (2009), Kohn (2009), Brouwer (2010) və s.).
2.
Makro və mikroprudensial siyasət fərqləri
Makroprudensial siyasət maliyyə sisteminin protsiklikliyini nəzarətə almaq və
maliyyə sabitliyinin qorunmasını təmin etmək məqsədlərini özündə birləĢdirir. Risklərin
müəyyən səviyyədə limitlənməsi makro və mikroprudensal idarəetmənin oxĢar cəhətləri
hesab edilir.
Lakin makroprudensial siyasət üzrə təhlillərdə bütün maliyyə sistemini əhatə edən
risklər qiymətləndirildiyi halda, mikroprudensial siyasət üzrə təhlil metodunda yalnız bu
və ya digər maliyyə təĢkilatında riskin qiymətləndirilməsi həyata keçirilir. Əgər birinci
siyasətin istifadə edilməsi nəticəsində ölkə iqtisadiyyatına, son nəticədə ÜDM-ə təsir
qiymətləndirilirsə, mikroprudensial siyasət istifadə edilərkən istehlakçılara, investor və
əmanət sahiblərinə olan təsir qiymətləndirilir.
Konsultativ “Otuzluq qrupu” 2010-cu ilin oktyabr ayında makroprudensial siyasət
üzrə qısa tövsiyyələr nəĢr etmiĢdir
10
. Bu sənəddə əsas dörd xarakteristika verilmiĢdir:
maliyyə sabitliyinin davamlılıq məsuliyyəti, sistem risklərinin azaldılması, xüsusi
alətlərdən istifadə və hökümətin makroiqtisadi siyasətini həyata keçirən idarələr
arasında qarşılıqlı əlaqələrin qurulması. Makroprudensial siyasətin obyektini isə
maliyyə vasitəçiləri və bazarları arasında əlaqələr, maliyyə sistemi və real sektor
arasında münasibətlər təĢkil edir.
Makro və mikroprudensial siyasət arasında olan fundamental fərqlər Cədvəl 1-də
9
C.A.E. Goodhart, “Analysis of Financial Stability”, University of Oxford , 2008, London UK.
10
Enhansing Financial Stability and Resilience: Macroprudential Policy, Tools, and Systems for the Future. Group of
Thirty, October 2010.
78
göstərilmiĢdir.
Cədvəl 1. Makroprudensial və mikroprudensial siyasət arasında fundamental
fərqlər
Makroprudensial
Mikroprudensial
Bənzər məqsədlər
Bütün maliyyə sistemini
əhatə edən riskin
limitlənməsi
Bu və ya digər maliyyə təĢkilatının
riskinin limitlənməsi
Fərqli məqsədlər
ÜDM-ə təsirin azaldılması
Ġstehlakçının (investor/əmanət sahibi)
qorunması
Riskin xarakteristikası
Endogen amil olaraq birgə
və ya bir-birindən asılı
Ģəkildə dəyiĢmə
Ekzogen amil olaraq fərdi və ya bir-
birindən asılı olmayan Ģəkildə dəyiĢmə
Maliyyə institutları arasında
korrelyasiyalar və bağlılıqlar
vacibdir
vacib deyildir
Prudensial nəzarətin istifadəsi
Bütün sistemi əhatə edən
riskləri özündə birləĢdirir
(top-down)
Bu və ya digər maliyyə təĢkilatını əhatə
edən riskləri özündə birləĢdirir (bottom
up)
Mənbə: Banque de France, Financial Stability Review, The future of financial regulation, Financial
Stability Departament, Banque de France, Paris 2009;
Borio C., “Towards a macroprudential framework for financial supervision and regulation”, BIS
Working Papers N 128, February 2003.
Makroprudensial siyasət vasitəsilə endogen amil kimi birgə və ya bir-birindən
asılı dəyiĢənlər və maliyyə institutlarının birgə fəaliyyətləri qiymətləndirilir. Birgə
fəaliyyət zamanı maliyyə təĢkilatları maliyyə aktivlərinin qiymətlərinə, bu isə öz
növbəsində ölkə iqtisadiyyatına təsir edir.
Mikroprudensial siyasət isə ekzogen amil kimi fərdi və ya bir-birindən asılı
olmayan dəyiĢənləri əhatə edir, bu isə öz növbəsində risk səviyyəsini artırır və ölkə
iqtisadiyyatına təsir səviyyəsi qiymətləndirilmir.
Makroiqtisadi siyasət çərçivəsindən istifadə zamanı qaydaları və sərbəst seçim hüququnu
fərqləndirmək lazımdır. Burada iki müxtəlif yanaĢma vardır
11
:
-
Birinci yanaĢmada maliyyə təĢkilatlarının fəaliyyət istiqamətinə və maliyyə
vəziyyətinə uyğun olaraq makroiqtisadi nəzarət “avtomatlaĢmıĢ stabilizatorlar”
tərəfindən həyata keçirilir. Buna misal olaraq, “kontrtsiklik” kapital tələblərini,
11
Banque de France and the Toulouse School of Economics (TSE). "Bubbles and macro prudential supervision". In D. G.-P.
Landau (Ed.), Joint conference on “The Future of Financial Regulation”, Paris, 2009.
79
“dinamik” ehtiyatlanmanı göstərə bilərik. Kapital tələbləri və dinamik
ehtiyatlanma maliyyə təĢkilatlarının üzləĢdiyi risk səviyyəsinə uyğun olmalıdır.
-
Ġkinci yanaĢma fərdi əsasda, makroiqtisadi təhlillər aparan təĢkilatlar tərəfindən
yuxarıdan aĢağıya doğru müəyyən edilir. Prudensial nəzarət orqanları maliyyə
sabitliyinin pisləĢdiyi, maliyyə sistemində risklərin artması qənaətinə gəldiyi
zaman bu yanaĢmadan istifadə edirlər.
Hər iki yanaĢmanın istifadəsi zamanı qərarların hansı orqan və ya təĢkilat
tərəfindən veriləcəyi vacib məsələlərdəndir. Bu orqan və ya təĢkilatın qərarvermə
prosesində sərbəst olub-olmaması məsələsi də aktualdır. Təcrübəyə əsaslanaraq bu iĢin
mərkəzi banklar tərəfindən həyata keçirildiyini qeyd edə bilərik.
Son qlobal böhran təsdiq edir ki, qiymətlərin sabitliyi baĢlıca mandat olsa da,
maliyyə sabitliyi və köpüklərin qarĢısının alınması mühüm məqsədə keçirilməlidir.
Lakin, makroprudensial siyasətin həyata keçirilməsində mərkəzi bankla digər hökümət
orqanları, əsasən fiskal, monetar və mikroprudensial rejimlərə nəzarət edən orqanlarla
koordinasiya olunmuĢ idarəetmə təĢkil edilməlidir
12
.
Beləliklə, makropridensial siyasətin həyata keçirilməsi üzrə komponentləri
(sistematik və makroprudensial) və iki yanaĢmanı (maliyyə vəziyyətinə uyğun və sərbəst
yanaĢma) aĢağıdakı kimi ümumiləĢdirmək olar (cədvəl 2) .
Cədvəl 2. Makroprudensial siyasət çərçivəsində tənzimlənmənin həyata keçirilməsi
üzrə komponenti
Məqsəd
Mexanizm
Sistem riski
Makroiqtisadi vəziyyətə
düzəlişlər
Avtomatik
Buferlər (kapital və ya likvidlik)
Kredit/Təminat nisbəti
Mühasibat çərçivəsi
Kapital əmsallarının zamanla
dəyiĢməsi
Dinamik ehtiyatlanma
Sərbəst
Stress testlər
Bazel II standartı
Kapital nisbətlərinə sərbəst
düzəliĢlər
Ehtiyat tələbi
Mənbə: Banque de France and the Toulouse School of Economics (TSE), 2009.
12
Bank of England, “The role of macroprudential policy”, London, UK, 2009.
80
3.
Sistem riskləri
Sistem riskinin yaranmasının iki əsas səbəbi vardır: maliyyə bazarlarında
gözlənilməz Ģok hadisəsi-böhran və ya sistemdə böyük həcmli iĢtirakçının olması.
Birinci səbəbə misal olaraq likvidlik riskini göstərə bilərik. Bir maliyyə təĢkilatında baĢ
vermiĢ likvidlik çatıĢmazlığının digər maliyyə təĢkilatlarına yayılmasının ehtimalı
yüksəkdir. Böyük həcmli iĢtirakçının böhran vəziyyəti ilə üzləĢməsinin ehtimalı az olsa
da, bu iĢtirakçıda çətinliklərin yaranması zamanı bütün sistem böhranla üzləĢə bilər.
Sistem riskinin təhlili məqsədilə iki metoddan istifadə edilir:
-
Bunlardan birincisi ənənəvi təhlil metodudur (mikroprudensial bank nəzarəti,
maliyyə təĢkilatlarında fəaliyyətin Ģəffaflığının təmin olunması),
-
Ġkinci yanaĢma makroprudensial təhlil metodudur. Bu yanaĢma bütün sistemin
üzləĢdiyi riskləri əhatə edir. Makroprudensial təhlilin həyata keçirilməsində əsas
alət maliyyə vasitəçilərinin kapitala olan tələblərinin müəyyən edilməsidir.
Kapital tələblərinin isə ikili funksiyası vardır. Kapital depozit sahibləri və
səhmdarlar üçün bufer və stimul rolunu oynayır. Belə ki, kapital depozit sahiblərinin
banka etibarını qoruyur və depozit qaçıĢı riskini azaldır. Tənzimlənmənin bu iki funksiya
ilə birgə həyata keçirilməsi isə asan deyil. Nəzəriyyədə bu, vergi siyasəti, gəlirlərin
artırılması və resursların bölüĢdürülməsi vasitəsilə həyata keçirilsə də, təcrübədə bunun
həyata keçirilməsi mürəkkəbdir.
Aktivlərin və gəlirliyin artması zamanı banklar üçün kapitalı artırmaq çətin
deyildir. Əksinə, iqtisadiyyatda tənəzzül, aktiv və gəlirliyin azaldığı zamanlarda
kapitallaĢma daha da çətinləĢir. Bu halda kontrtsiklik kapital tələblərinin həyata
keçirilməsi özünü doğruldur. Beləliklə, bir tərəfdən bank kapitalı banklarda aktivlərin və
gəlirlərin artmasını stimullaĢdırdığı halda, digər tərəfdən risklərin düzgün idarə
olunmaması nəticəsində maliyyə sabitliyinin pozulmasına səbəb ola bilər.
Makroprudensial baxımdan maliyyə sabitliyinin pozulması zamanı portfelini
yüksək diversifikasiya edən ayrı-ayrı maliyyə təĢkilatlarında dayanıqlı vəziyyət
müĢahidə edilir
13
. Belə ki, diversifikasiya bir sektorda baĢ vermiĢ böhranın bütün
portfelə zərər yetirməsinin qarĢısını alır. Sistem daxilində ayrı-ayrı banklar maliyyə
dayanıqlığı problemi ilə üzləĢsə də, makroprudensial idarəetmə çərçivəsindən istifadə
nəticəsində ümumilikdə sistemin maliyyə vəziyyəti yaxĢı görünə bilər. Bu isə
makroprudensial idarəetmə çərçivəsinin effektivliyini Ģübhə altında qoyur.
13
V. V. Acharya, London Business School, “A Theory of Systemic Risk and Design of Prudential Bank Regulation”, 2009.
81
Şəkil 1. İqtisadi tsikl və makroprudensial alətlər
Mənbə: “Financial stability, systemic risk and macroprudential policy”, Czech National Bank / Financial Stability Report
2010/2011.
ġəkil 1 iqtisadi tsiklə uyğun olaraq makroprudensial alətlərin istifadəsini əks
etdirir. Ġqtisadi tsikldə hərarətlənmə davam etdikcə, leverec əmsalı artır. Lakin, iqtisadi
hərarətlənmənin müəyyən həddində böhran yaranır. Böhrandan sonra isə leverec əmsalı
yenidən azalmağa baĢlayır və bu proses illərlə davam edə bilər. Bəzən isə leverecin
səviyyəsi böhrandan əvvəlki səviyyədən belə aĢağı olur.
Böhran nöqtəsində leverecin yüksək olmasına baxmayaraq, hər iki tərəfdə iqtisadi
vəziyyət fərqlidir. Böhrandan əvvəlki optimist dövrdə iqtisadi və maliyyə bumu davam
edir. Böhrandan sonrakı dövrdə isə iqtisadi tənəzzül və maliyyə sektorunda stress
müəyyən müddət davam edir. Beləliklə, iqtisadi artım dövründə leverecin müəyyən
həddində artıq makroprudensial idarəetmə alətlərinin aktivləĢdirilməsinə baĢlanılmalıdır.
Bununla belə yalnız böhran tam bitdikdən və leverecin azalma tendensiyası dəyiĢdikdən
sonra həmin alətlər deaktivləĢdirilməlidir.
4.
Makroprudensial siyasətin analitik üsulları: metodologiya
Makro və mikroprudensial idarəetmə çərçivəsindən bərabər istifadə bank
tənzimlənməsi və risklərin idarə edilməsi baxımından daha effektiv olacaqdır.
Leverec
Normal leverec
Zaman
“Yaxşı zamanlar”
sistem risklərinin
toplanması
“Pis zamanlar”
sistem risklərinin
həyata keçməsi
DönüĢ nöqtəsi,
böhran
Makroprudensial alətin
aktivləĢdirilməsi siqnalı
(kredit artım limiti,
daĢınmaz əmlak və s.)
Maliyyə sabitliyi
riski (kredit artım
spredi, likvidlik
indikatorları və s.)
Makroprudensial alətin
deaktivləĢdirilməsi
siqnalı (ehtiyatlanma,
borclanma Ģərtləri və s.)
82
Makroprudensial siyasətin əsas analitik üsullarına aĢağıdakılar aid edilir:
Maliyyə dayanıqlığı göstəricilərinin monitorinqi
Erkən xəbərdarlıq sistemi (indikatorlar əsasında böhran haqqında əvvəlcədən
siqnal verə bilən)
Bankların stress-testləĢdirilməsi (verilmiĢ makroiqtisadi ssenarilər əsasında)
14
.
Bu kimi analitik üsullardan istifadə bütün sistemin maliyyə vəziyyətini daha
dolğun qiymətləndirməyə imkan verir. Belə ki, hər iki çərçivə fərqli prudensial alətlərə
malikdir. Bu alətlərin (cədvəl 3) analitik üsullarla birlikdə istifadəsi maliyyə sabitliyinin
qorunması baxımından daha effektivdir. Alətlər arasında əsas fərq ehtiyatlanma və digər
tələblərin tsiklik olaraq müəyyən ediməsindən ibarətdir. Belə ki, bu alətlər
mikroprudensial siyasət aləti kimi statistik, makroprudensial alət kimi isə dinamik
Ģəkildə istifadə edilir.
Cədvəl 3. Makro və mikroprudensial siyasət alətləri
Mənbə: IMF, April 5, 2011, “Managing Capital Inflows: What Tools to Use?”
Ġqtisadiyyatda hərarətlənmə zamanı makroprudensial alət kimi kredit artımına
limit və ehtiyatlara yüksək tələb müəyyən edilir. Təcrübədə kredit artımının limitlənməsi
alətindən Xorvatiyada 2008-ci ildən baĢlayaraq istifadə edilmiĢdir
15
. Kredit portfelinin
artımı kəskin olan banklar üçün isə yüksək kapital tələbi tətbiq edilir. Qaydalara əsasən,
bankın kredit portfeli hesablanmıĢ məbləğdən yuxarı olduqda, həmin bank kapital
14
Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Bankı, “Maliyyə sabitliyi icmalı I rüb 2011”, Bakı 2011.
15
Evan Kraft, Xorvatiya Mərkəzi Bankının Sədrinin məsləhətçisi, Bank of England üçün hazırladığı “The Croatian
Experience with Macroprudential Policies” təqdimatı, Noyabr 2010.
Mikroprudensial siyasət alətləri
•Gözlənilən itkilərə qarĢı əvvəlcədən
ehtiyatlanma
•Aktivlərin bazar dəyərinin dəyiĢməsi riskinə
uyğun olaraq ehtiyatlanma
•LTV/minimal təminat həddi
•Spesifik maliyyə risklərinin daha yüksək risk
dərəcəsi ilə qiymətləndirilməsi
•Daha yüksək kapital keyfiyyəti də daxil
olmaqla minimal kapital tələbləri (Basel III)
•Leverec əmsalı
•Kapital buferi (Basel III)
•Likvid aktivlər buferi (Basel III)
•Valyuta və ödəmə müddəti uyğunsuzluqlarına
limitlər (Basel III)
Makroprudensial siyasət alətləri
• Tsiklik dəyiĢən ehtiyatlanma tələbləri
• Tsiklik dəyiĢən təminat/kredit nisbəti
(LTV)
• Kontr-tsiklik kapital buferi (Basel III)
• Maliyyə bazarının sistem əhəmiyyətli
iĢtirakçılarına daha sərt tələblərin (kapital,
likvidlik) tətbiq edilməsi
• Volatil maliyyə mənbələrinə vergilər
• Kredit artımının limitlənməsi
• Yüksək ehtiyat tələbləri
83
adekvatlıq əmsalını artırmalıdır. Bu alətin tətbiq olunması qeyri-stabil maliyyələĢmə
mənbələrini də müəyyən limitdə saxlayır. Kreditin ehtimal olunan maksimal artımı
qeyri-stabil fondların ümumi öhdəliklərdə payı ilə faktiki kapital adekvatlıq əmsalının
hasili əsasında müəyyən edilir. Tətbiq edilən düstur isə aĢağıdakı Ģəkildədir:
Max (KA) = (73.4/QSF)*(12+(KAƏ-12)/1.5)
16
(1)
Burada: KA – еhtimal olunan maksimal kredit artımı, QSF - qeyri-stabil fondların ümumi öhdəliklərdə
payı, KAƏ – faktiki kapital adekvatlıq əmsalıdır.
Еhtimalla tələb olunan minimal kapital adekvatlıq əmsalı kapitalın normativ
səviyyəsi və cari kapital adekvatlığının qeyri-stabil fondların ümumi öhdəliklərdə payına
olan hasillərinin (optimal səviyyəyə korrektə edilmiĢ) cəminə bərabərdir. Minimal
kapital adekvatlığı səviyyəsi isə aĢağıdakı kimi hesablanır:
Min (KAƏ) = 12 + 1.5*(KA*QSF/73.4)-12) (2)
Burada: KAƏ – ehtimalla tələb olunan minimal kapital adekvatlıq əmsalı,QSF - qeyri-stabil fondların
ümumi öhdəliklərdə payı, KA – faktiki kredit artımidır.
Qeyd edək ki, qiymətləndirmələr əsasən hər bir bank üzrə fərdi qaydada və Bazel
II standartlarına uyğun aparılır.
5.
Qiymətləndirmə
Analoji metodologiyadan istifadə etməklə Azərbaycan bank sistemi üçün
qiymətləndirmə aparılmıĢdır. Bu illərdə kommersiya bankları tərəfindən maliyyə
sektorundan alınmıĢ kreditlər və depozitlərin cəmi öhdəliklərə orta rüblük payı 16.8%
təĢkil etmiĢdir (cədvəl 4).
Cədvəl 4. Azərbaycanda fəaliyyət göstərən kommersiya bankları haqqında bəzi məlumatlar (mln. AzN)
Müştərilərə
verilmiş
kreditlər
Maliyyə
sektorundan
alınmış
kreditlər və
depozitlər
Kapital
adekvatlığı
Kapital
Cəmi
Passivlər
Cəmi
öhdəliklər
Maliyyə
sektorundan
alınmış
kreditlər və
depozitlər /
Cəmi
öhdəliklər,
%
01.01.2005
802.7
194.66
19.9
288.9
1674.8
1385.9
14
01.04.2005
883.0
195.1
20.1
303.0
1640.6
1337.6
15
01.07.2005
932.0
222.7
19.7
323.2
1846.8
1523.6
15
01.10.2005
1088.3
296.3
19.6
343.3
2104.7
1761.4
17
01.01.2006
1268.9
315.8
20.8
388.3
2251.9
1863.7
17
01.04.2006
1210.8
356.5
20.0
413.1
2444.6
2031.5
18
16
73.4- sistem üzrə qeyri-stabil fondların orta göstəricisi, 12% - kapital adekvat normativi, 1.5 – normadan
yuxarı (qeyri-effektiv) optimallaĢma əmsalıdır.
84
01.07.2006
1465.9
401.0
19.1
473.5
2806.5
2333.0
17
01.10.2006
1585.7
403.0
17.4
492.4
2895.1
2402.8
17
01.01.2007
2002.5
562.2
18.7
533.9
3362.1
2828.2
20
01.04.2007
2621.8
763.0
18.3
669.9
4068.9
3399.1
22
01.07.2007
3196.1
1253.0
20.4
841.7
5048.4
4206.8
30
01.10.2007
3491.2
1388.6
19.7
959.7
5821.4
4861.7
29
01.01.2008
4393.9
1720.2
19.9
1098.1
6725.7
5627.6
31
01.04.2008
4643.7
1905.4
18.8
1169.3
7415.9
6246.6
31
01.07.2008
5915.1
2338.5
18.5
1393.9
8744.6
7350.7
32
01.10.2008
6304.4
3122.7
17.7
1556.6
9913.8
8357.2
37
01.01.2009
6816.9
3265.4
19.6
1704.7
10273.4
8568.8
38
01.04.2009
5832.9
2928.5
19.2
1787.2
8814.9
7027.7
42
01.07.2009
6066.3
3037.5
19.5
1859.7
9191.8
7332.2
41
01.10.2009
7346.2
3930.4
19.4
1952.3
10769.7
8817.4
45
01.01.2010
7963.7
4477.9
17.8
2004.9
11665.2
9660.2
46
01.04.2010
8004.9
4774.4
17.3
1994.8
12030.0
10035.3
48
01.07.2010
8348.4
4898.9
17.2
2058.3
12180.8
10122.5
48
01.10.2011
8416.9
4903.4
17.0
2135.2
12350.5
10215.2
48
01.01.2011
8574.3
5141.5
16.9
2169.1
13290.8
11121.7
46
01.04.2011
7763.4
4282.8
16.6
2205.6
12631.8
10426.2
41
01.07.2011
8328.8
4370.4
16.3
2269.2
13141.1
10871.9
40
01.10.2011
8755.4
4385.3
16.1
2345.0
13567.7
11222.7
39
01.01.2012
8851.8
4352.0
16.7
2118.5
13946.8
11828.3
37
01.04.2012
9118.4
4554.2
15.4
2163.9
14685.9
12522.0
36
01.07.2012
9642.4
4539.9
14.2
2223.2
14778.8
12555.6
36
01.10.2012
10130.4
4755.8
15.2
2340.6
15998.8
13658.2
35
01.01.2013
10681.3
5172.4
16.9
2555.3
17643.5
15088.2
34
01.04.2013
11304.0
5316.6
16.8
2667.7
17311.8
14644.1
36
01.07.2013
12551.7
5876.3
16.7
2856.9
18176.3
15319.4
38
Mənbə: Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Bankı, Statistik bülleten 2005-2013, Maliyyə sabitliyi icmalı
2009-2013.
Xorvatiya Mərkəzi Bankı tərəfindən istifadə edilən düstura uyğun olaraq
Azərbaycan bank sistemi üçün aĢağıdakı düstur əldə etmiĢ olarıq:
Max (KA) = (16.8/MSAKD)*(12+(KAƏ-12)/1.5)
17
(3)
Burada: KA – еhtimal olunan maksimal kredit artımı (rüb), MSAKD - maliyyə sektorundan alınmış
kreditlər və depozitlərin cəmi öhdəliklərdə payı, KAƏ – faktiki kapital adekvatlıq əmsalıdır.
ġəkil 2-dən göründüyü kimi, 2007-ci ildən baĢlayaraq kredit artımının
limitlənməsi alətindən istifadə Azərbaycan bank sistemidə kredit portfelinin daha aĢağı
artımına səbəb olardı. Bu alətdən istifadə əslində daha uzun müddətin
qiymətləndirilməsini tələb edir.
17
16.8 - sistem üzrə qeyri-stabil fondların
(maliyyə sektorundan alınmıĢ kreditlər və depozitlər) orta rüblük
(2005-2006) göstəricisini, 12% - kapital adekvat normativini göstərir, 1.5-normadan yuxarı (qeyri-effektiv)
optimallaĢma əmsalını göstərir.
85
Şəkil 2. Faktiki və ehtimal olunan maksimal kredit artımı
Mənbə: Müəllif tərəfindən hesablanmıĢdır.
Bunun əsas səbəbi belə alətlərdən iqtisadi tsiklə uyğun istifadə edilməsidir.
Ġqtisadi tsiklin müəyyən edilməsi isə daha uzunmüddət tələb edir. Bundan əlavə, bu kimi
alətdən istifadə kredit portfelinin həcmini azaldaraq ölkədə maliyyə dərinliyinin və real
sektorun inkiĢafını ləngidə bilər.
Digər tərəfədən, belə alətlərin təsiri qısamüddətlidir. Bazar iĢtirakçıları qoyulan
limitlərdən qaçmaq məqsədilə bir sıra vasitələrdən istifadə edirlər. Belə ki, təcrübədə
banklara xarici borclanmaya görə ehtiyat norması tətbiq edildikdə, banklar vəsaiti lizinq
və ya birbaĢa investiyalara yönəldirlər. Nəticədə xarici borclanma ehtiyat normasından
yayındırılır. Bu səbəbdən kredit artımını müəyyən edən zaman bank kreditləri ilə yanaĢı
lizinq və birbaĢa xarici borclanmanın da nəzərə alınmasına zərurət yaranır.
Bazar standartlarına uyğun olaraq, tələb edilən minimal kapital adekvatlıq tələbi
isə aĢağıdakı kimi olacaqdır:
Min (KAƏ) = 12 + 1.5*(KA* MSAKD /16.8)-12)
18
(4)
Burada: KA – faktiki kredit artımı, MSAKD - maliyyə sektorundan alınmıĢ kreditlər və depozitlərin
cəmi öhdəliklərdə payı, KAƏ – ehtimalla tələb olunan minimal kapital adekvatlıq əmsalıdır.
Azərbaycan bank sistemi üçün kapital adekvatlığı üzrə hesablanmıĢ nəticələr ġəkil
3-də göstərilmiĢdir.
18
16.8 rəqəmi sistem üzrə qeyri-stabil fondların (maliyyə sektorundan alınmıĢ kreditlər və depozitlər)
orta rüblük (2005-2006) göstəricisini, 12% isə kapital adekvat normativini, 1.5-normadan yuxarı (qeyri-
effektiv) optimallaĢma əmsalını göstərir.
-20%
-10%
0%
10%
20%
30%
40%
01.0
1.20
05
01.0
4.20
05
01.0
7.20
05
01.1
0.20
05
01.0
1.20
06
01.0
4.20
06
01.0
7.20
06
01.1
0.20
06
01.0
1.20
07
01.0
4.20
07
01.0
7.20
07
01.1
0.20
07
01.0
1.20
08
01.0
4.20
08
01.0
7.20
08
01.1
0.20
08
01.0
1.20
09
01.0
4.20
09
01.0
7.20
09
01.1
0.20
09
01.0
1.20
10
01.0
4.20
10
01.0
7.20
10
01.1
0.20
10
01.0
1.20
11
01.0
4.20
11
01.0
7.20
11
01.1
0.20
11
01.0
1.20
12
01.0
4.20
12
01.0
7.20
12
01.1
0.20
12
01.0
1.20
13
01.0
4.20
13
01.0
7.20
13
Faktiki Kredit artımı
Ehtimal olunan maksimal kredit artımı
Kredit artımı limitlənməsi alətinin istifadəsi
86
Şəkil 3. Kapital adekvatlığı üzrə hesablanmış nəticələr, %-lə
Qeyd: Müəllif tərəfindən hesablanmıĢdır.
Azərbaycan Respublikası Mərkəzi Bankı Ġdarə Heyətinin 10 dekabr 2003-cü il
tarixli qərarı ilə qəbul edilmiĢ “Bank kapitalının və onun adekvatlığının hesablanması
qaydaları”na uyğun olaraq banklar məcmu kapitalın adekvatlıq əmsalını 12%-dən az
olmayan səviyyədə saxlamalıdırlar.
Kredit artımına uyğun olaraq hesablanmıĢ və minimal səviyyə qəbul edilən kapital
adekvatlığı bəzi dövrlərdə 12%-dən yüksək olsa da, əhəmiyyətli fərq nümayiĢ etdirmir.
Buna səbəb Azərbaycan bank sisteminin kapitallaĢma səviyyəsinin yüksək olması və
sistem risklərinin düzgün tənzimlənməsidir.
Eyni zamanda, kreditlərin artım tempinin limitlənməsi alətindən istifadə
dalğalanmaların qarĢısını ala və banklara kredit portfelini düzgün proqnozlaĢdırmağa
imkan verər. Perspektivdə kredit portfelinin artım templəri yüksəldikdə bu alətin
istifadəsi kredit riskinin düzgün idarə olunması və sistem riskinə çevrilməsinin qarĢısını
almağa imkan verəcəkdir.
NƏTİCƏ
Beləliklə, makroprudensial siyasət alətləri sistem risklərinin azalmasında mühüm
rola malikdir. Belə ki, preventiv tədbirlərin həyata keçirilməsi maliyyə sisteminin
ümumi stabilliyinin qorunmasına xidmət edir. Stress test və erkən xəbərdarlıq kimi
analitik üsullardan istifadə isə bütün sistemin maliyyə vəziyyətini daha dolğun
qiymətləndirməyə imkan verir.
10
12
14
16
18
20
22
Ehtimalla tələb olunan
minimal kapital
adekvatlıq əmsalı
Faktiki kapital adekvatlıq
əmsalı
Mərkəzi Bankın normativ
tələbi
87
Bununla belə, makroprudensial siyasət alətləri bankların fəaliyyət istiqamətinə və
maliyyə vəziyyətinə uyğun olaraq həyata keçirilməli, maliyyə təĢkilatının üzləĢdiyi risk
səviyyəsini qarĢılaya bilməlidir. Hər bir prudensial nəzarət orqanı makroprudensial
alətləri ölkə iqtisadiyyatına və milli bank sektoruna uyğunlaĢdırmaqla istifadə etməli,
sistem əhəmiyyətli banklara qarĢı xüsusi tələblər müəyyən etməlidir.
Ədəbiyyat
1.
Banque de France, Financial Stability Review, The future of financial regulation, Financial
Stability Departament, Banque de France, Paris 2009;
2.
Banque de France and the Toulouse School of Economics (TSE). "Bubbles and macro
prudential supervision". In D. G.-P. Landau (Ed.), Joint conference on “The Future of
Financial Regulation”, Paris, 2009
3.
Bank of England, “The role of macroprudential policy”, London, UK, 2009.
4.
Bini Smaghi, L (2009) “Macro-prudential supervision”. Speech at the CEPR/ESI 13th
Annual Conf. on "Fin.l Supervision in an Uncertain World", European Banking Center at
Venice Intern. University, Venice, 25-26 Sept. 2009
5.
Brouwer, H (2010) “Challenges in the design of macroprudential tools”. Introductory
speech at the workshop on “Concrete macroprudential tools” hosted by DNB, the IMF and
the Duisenberg School of Finance, Amsterdam, 13 January 2010
6.
Borio C., “Towards a macroprudential framework for financial supervision and regulation”,
BIS Working Papers N 128, February 2003.
7.
Borio C (2009), “The macroprudential approach to regulation and supervision, What? How
Why?” presentation to the Banque de France and Toulouse School of Economics
Conference on “the future of financial regulation”, 28 January 2009
8.
C.A.E. Goodhart, “Analysis of Financial Stability”, University of Oxford , 2008, London
UK.
9.
Clement, P. (2010): The Term “Macroprudential”: Origins and Evolution, BIS Quarterly
Review, March.
10.
Czech National Bank, “Financial stability, systemic risk and macroprudential policy”,
Financial Stability Report 2010/2011.
11.
Enhancing Financial Stability and Resilience: Macroprudential Policy, Tools, and Systems
for the Future. Group of Thirty, October 2010.
12.
Nijathaworn, B (2009) “Rethinking procyclicality – what is it now and what can be done?”.
Presentation by Mr Bandid Nijathaworn, Deputy Governor of the Bank of Thailand, at the
BIS/FSI-EMEAP High Level Meeting on “Lessons Learned from the Financial Crisis – An
International and Asian Perspective”, Tokyo, 30 November 2009
Dostları ilə paylaş: |