319
2) bo‗g‗inni o‗zining tezlashgan harakati.
Uni ta‘sir chizig‗i bo‗g‗in o‗qi orqali o‗tadigan kuch (bo‗g‗in kuchi deb
ataladigan kuch) vujudga keltiradi. Agar bo‗g‗in harakatsiz bo‗lganida edi, u
holda, albatta, bu ta‘sir kuchi ostida o‗qqa nisbatan harakat sodir bo‗lmagan
bo‗lar edi. CHunki, arg‗imchoqni o‗qiga bosim o‗tkazish orqali uni tebranishiga
erishib bo‗lmaydi. Biroq, agar o‗q kuch ta‘siri ostida siljisa, u holda unga osilgan
zveno o‗q atrofida buriladi. Tizza bo‗g‗inidan yuqoridan oyog‗ini protez qilgan
nogironlar faqat shu kuch ta‘siri ostidagina yurganida boldir protezini yig‗ilishiga
va yoyilishiga erishadilar (chunki unda tizza bo‗g‗ini mushaklari, hatto bo‗g‗inni
o‗zi ham yo‗q). Sog‗-salomat odamni yurishida boldir tizzani harakati hisobiga
ham, tizza bo‗g‗ini mushaklarining og‗irlik kuchi hisobiga ham harakatlanadi.
Aylanma harakatni bunday bajarilishini sport amaliyotida ko‗pincha ―savalash‖
«xlyost» deb aytiladi. Undan tezkor siljituvchi harakatlarda keng foydalaniladi.
Harakatlarni «savalash» bilan bajarish proksimal bo‗g‗in avvaliga uloqtirish yoki
zarba yo‗nalishi bo‗ylab
tez harakatlanishi ga, keyinchalik esa keskin
tormozlanishiga asoslangan. Bu tananing distal zvenosini tezkor aylanma
harakatini vujudga keltiradi. «Savalash»li harakat bajarilganda ko‗chma va
nisbiy tezliklarning maksimumlari vaqt bo‗yicha o‗zaro mos tushmaydi.
Haqiqatda esa, proksimal zvenolarning tormozlanishi, albatta,
ularning tezligini
pasaytiradi. Biroq, bu distal zvenolarning (nisbiy) tezligini oshiradi, demak,
ko‗chma tezlik qiymatini pasayishiga qaramay, ko‗chma va nisbiy tezliklarning
yig‗indisiga teng bo‗lgan oxirgi zvenoning absolyut tezligi yuqori bo‗lishi
mumkin. Jismlarni tezlashish bilan siljitish hollarida (uloqtirish,
otishlar va shu
singarilar) snaryadning tezligini ortishi quyidagi uchta bosqichda sodir bo‗ladi:
1. Tezlik butun «sportchi - snaryad» sistemasiga uzatiladi, va buning
natijasida u (snaryad) ma‘lum harakat miqdoriga ega bo‗ladi (oladi): masalan,
nayzani uloqtirishda yugurib kelish, gardish va bosqonni uloqtirishdagi
aylanishlar va shu singarilar.
320
2. Tezlik faqat «sportchi - snaryad» sistemasining yuqori qismiga: gavdaga va
snaryadga (final kuchlanishining birinchi yarmi; bu vaqtda ikkala oyoqlar tayanchga
tegadi) uzatiladi .
3. Tezlik faqat snaryadga va uloqtirayotgan qo‗lga uzatiladi (final
kuchlanishining ikkinchi yarmi).
Snaryadning uchib chiqish tezligi uni bu bosqichlarning
har birida olgan
tezliklarining yig‗indisiga teng. Biroq, startdagi va finaldagi tezlashishlarning
tezlik vektorlari, odatda, yo‗nalish bo‗yicha o‗zaro mos tushmaydi,
shuning
uchun ularning yig‗indisi faqat geometrik (parallelogramm qoidasi bo‗yicha)
yig‗indi bo‗lishi mumkin. Startdagi tezlikning sezilarli qismi yo‗qotiladi.
Masalan, eng kuchli yadro uloqtiruvchilar joyidan yadroni 19 metrga uloqtirishi
mumkin va bu snaryadni taxminan 13 m/s tezlik bilan uchib chiqishiga mos
keladi. Siltashda ular yadroga 2,5 m/s gacha tezlik berishi mumkin. Agar bu
tezliklarni arifmetik qo‗shishni iloji bo‗lganida edi, u holda yadroni uchib chiqish
tezligi 13 + 2,5 = 15,5 m/s ga teng bo‗lgan bo‗lar edi, bu esa 26 metr atrofidagi -
jahon rekordidan taxminan 4 metrga yuqori natijani ko‗rsatgan bo‗lar edi.
Snaryadning uchib chiqish tezligini oshirish uchun final kuchlanishida unga ta‘sir
ko‗rsatish yo‗lini oshirishga intiladilar. Masalan,
dunyodagi eng kuchli yadro
uloqtiruvchilarida - Olimpiada o‗yinlari finalchilarida - yadro va er orasidagi
masofa startda 1960 yildagi 105 sm dan 1976 yilda 80 sm gacha kamaydi.
Snaryadga ta‘sir ko‗rsatish yo‗lini oshirish uchun zvenolarni quvib o‗tish deb
nomlanadigan usuldan foydalanadilar.
Dostları ilə paylaş: