Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
Məhəmmədin (s) ən gözəl əxlaqı barəsindədir. Qardaşım,
mənimlə sakit, aram söhbət et ki, həm öz işini və həm də,
mənim işimi çətinləşdirməyəsən. Allaha tövbə et və
bağışlanmağını dilə. Əgər məndən kömək istəsən, sənə kömək
edərəm. Hər nə lazım olsa, nəyə ehtiyacın varsa sənə verərəm.
Həmçinin doğru yola yönəlməyə ehtiyac duysan, səni haqq
yoluna irşad edərəm».
Mən Peyğəmbərin (s) evində tərbiyə almış Hüseynin (ə)
səmimiyyət, mərhəmət dolu sözlərinin qarşısında
səh:206
utandım və ona dediyim ləyaqətsiz sözlərə görə xəcalət çəkib,
peşman oldum.
İmam Hüseyn (ə) mənim peşman olduğumu duyaraq, Yusif
peyğəmbərin (ə) öz günahkar qardaşlarına söylədiyi bu ayəni
oxudu: «Bu gün sizə qarşı heç bir danlaq və məzəmmət
yoxdur. Allah sizi bağışlayar. O, mərhəmətlilərin ən
mərhəmətlisidir».
Allaha and olsun, onun bu mülayim və ədəbli davranışı mənə
o qədər təsir etdi ki, utandığımdan öz-özümə dedim: «Kaş yer
yarılaydı, yerə girəydim. Amma Hüseynə (ə) belə
ədəbsizcəsinə davranmyaydım
)1(
».
b) İmam Hüseyn (ə) qonaqları ilə birlikdə yemək yeyirdi. Elə
bu vaxt qaynar xörəklə dolu qazanı süfrəyə gətirən qul
ehtiyatsız davranaraq, isti xörəyin hamısını İmamın (ə) üstünə
dağıtdı. Cəzalandırılacağından qorxan qul üzünü İmama (ə)
tutaraq bu ayəni oxudu: «Qəzəblərinə hakim olarlar».
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
İmam (ə) xidmətçilərə buyurdu: «Onu buraxın».
Qul başqa ayəni oxudu: «Camaatın günahlarını bağışlayarlar» .
İmam (ə) buyurdu: «Səni bağışladım».
Qul yenə bir ayə oxudu: «Allah gözəl əməl sahiblərini
sevir
)2(
».
İmam (ə) buyurdu: «Səni Allah yolunda azad etdim.» Sonra
isə qula cürbə-cür qiymətli hədiyyələr verərək onu azad
etdi
)3(
».
v) Şəhidlər rəhbəri Hüseyn (ə) buyurur: «Əgər kimsə mənə
sağ qulağımın yanında təhqiramiz söz deyə və sol
səh:207
1
-
[
1
« . ]
Münt ə h ə l- ə `mal», s ə h. 350; « Ə xlaq f ə ls ə f ə
si», s ə h. 25-26; «M ə alis-sibteyn», c.1, s ə h. 60 .
2
-
[
2
. ]
Ali İmran sur ə si, ay ə 134 .
3
-
[
3
. ]
Nizamulmülk, «Siyas ə tnam ə », s ə h. 93; H ə zr ə mi,
«V ə sil ə tül- ə mal», s ə h. 183 .
qulağımın kənarına keçib peşman olduğunu söyləyərək üzr
istəyə, mən onu bağışlayaram. Çünki, Həzrət Əmirəl-möminin
Əli (ə) buyurur: «Allahın Rəsulundan (s) eşitdim: «Üzr
istənildikdə qəbul etməyən kəs, Kövsər hovuzuna gələ
bilməyəcək. İstər haqlı olsun, istərsə də haqsız
)1(
».
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
3
- Səxavət
َیِنَلاَعَو اًّرِس ْمُهاَنْقَزَر اَّمِم ْاوُقَفنَأَو َهولَّصلا ْاوُماَقَأَو ْمِهِّبَر ِهْجَو َءاَغِتْبا ْاوُرَبَص َنیِذَّلاَو
ًه
ِّیَّسلا ِهَنَسَحْلاِب نوُؤَرْدَیَو
راَّدلا یَبْقُع ْمُهَل کِئَلْوُأ َهَئ
«Və o kəslər ki, Rəbbinin razılığını qazanmaq üçün (bu yolda
bütün əziyyətlərə) səbr edir, (vaxtlı-vaxtında, lazımınca)
namaz qılır, onlara verdiyimiz ruzidən (yoxsullara, ehtiyacı
olanlara) gizli və aşkar xərcləyir və pisliyin qarşısını yaxşılıq
etməklə alırlar (gözəl) axirət yurdu məhz onlarındır
)2(
».
İmam Hüseyn (ə) böyük kəramət və səxavət sahibi idi. O,
maddi imkani az olan şəxslərə, ehtiyaclı insanlara əl tutur və
daim onların köməyinə çatırdı. Bəzi nümunələr:
a) İbn Şəhri Aşub özünün «Mənaqib» adlı ktabında Şüeyb ibn
Əbdürrəhman Xəzaidən belə nəql edir ki; «İmam Hüseyn (ə)
şəhid edildikdən sonra, onun kürəyində qabar bağlamış
yaralar göründü. Oradakılar bu yaraların döyüş zərbələrinin
əlamətləri olmadığını görüb, İmam Səccadı (ə) yaxına
çağırdılar. Ona bunun nə olduğunu soruşdular. Həzrət Səccad
(ə) buyurdu: «Atam gecələr (niqabla üzünü örtüb) çörək və
yeməklə dolu kisələri kürəyinə atıb, yetimlərin, kimsəsiz
insanların yanına aparır onlara paylayırdı. Gördüyünüz yaralar
söylədiyim kisələrin izləridir
)3(
» .
səh:208
1
-
[
1
« . ]
İhqaqül-h ə qq», c. 11, s ə h. 241; Z ə r ə ndi, «Dür ə
rül-müs ə ttin», s ə h. 209 .
Ziyaos-salehin
az.ziaossalehin.ir
2
-
[
2
. ]
R ə d sur ə si, ay ə 22 .
3
-
[
3
« . ]
M ə naqib», c. 4, s ə h. 70 .
Bəli, elə buna görə də, Həzrət İmam Məhəmməd Baqir (ə),
Şəhidlər ağası Hüseyni (ə) «yetimlərin baharı və sevinci»
adlandırmışdır
)1(
.
b) İbn Əsakir «Tarixi-kəbir» adlı kitabında Əbu Haşim
Qənnaddan nəql edir ki; «Bəsrə şəhərindən Həzrət Hüseynə
(ə) nəfis hədiyyələrlə dolu karvan gəldi. Bu vaxt İmam (ə) bir
ağacın kölgəsində əyləşmişdi. O, bütün hədiyyələri zavallı,
yoxsul insanlara paylayıb qurtarmayınca öz yerindən
qalxmadı».
v) «Mədinə müsəlmanlarından bir nəfər Həzrət Hüseynin (ə)
hüzuruna gəldi və ona məktub verdi. Məktubda yazılmışdı:
«Ey Əba Abdullah (ə)! Beş yüz dinar borcum var. Borclu
olduğum şəxslər məni incidir. Onlar səbirsizliklə pulu
ödəməyimə israr edirlər. Mənim isə heç nəyim yoxdur. Get,
onlarla danış, pul sahiblərini qane et ki, mən pul toplayana
qədər gözləsinlər».
İmam (ə) məktubu oxuduqdan sonra borclu kişini evinə də`vət
etdi. Ona min dinar pul verərək belə buyurdu: «Bu pulun beş
yüz dinarı ilə borcunu ödə. Yerdə qalan beş yüz dinarla isə öz
həyatını yenidən qur ki, heç kimə möhtac olmayasan
)2(
».
q) Əmr ibn Dinar rəvayət edir ki, İmam Hüseyn (ə) yataqda
xəstə yatan Usamə ibn Zeydin yanına onu yoxlamağa getdi.
Xəstənin gözü İmama (ə) sataşdıqda kədərli halda dərindən ah
çəkdi. İmam (ə) buyurdu: «Qardaşım, nə üçün qəmlisən?»
Dostları ilə paylaş: |