Ziyaos-salehin az ziaossalehin ir

Ziyaos-salehin

                                                                               

az.ziaossalehin.ir

 

 

 

1

-

 [

1

“  .  ]

əl-Fiqhu  ələl-məzahibil-ərbəə”,  4-cü  cild,  səh.  341, 

(Təlaqın sayı bəhsində) ;  

2

-

 [

2

“  .  ]

əl-Fiqhu  ələl-məzahibil-ərbəə”,  4-cü  cild,  səh.  341; 

(Təlaqın sayı bəhsində) ;  

3

-

 [

3

 . ]

Hicrətin 1323-cü ilində dünyasını dəyişib ;  

halda camaat arasında dayanıb buyurdu: Elə indidən - mən sizin 

aranızda ola-ola - Allahın kitabı oyuncağınıza çevrilir ?

”!  

Əbduh  sözünü  belə  tamamlayır:  “Bizim  məqsədimiz  təqlid 

eliyən  şəxslərlə  mücadilə  etmək,  yaxud  qazi  və  müftiləri  öz 

əqidələrindən  daşındırmaq  deyildir.  Çünki  onların  çoxu 

söylədiyimiz  dəlillərlə  tanışdırlar.  Həmçinin  kitablarda 

mövcud olan hədislərdən xəbərdardırlar. Amma eyni halda da 

onlar  bu  dəlillərin  heç  birinə  etina  etmirlər.  Çünki  onların 

əqidəsi budur ki, Allahın kitabına və Peyğəmbər (s) sünnəsinə 

deyil, əksinə öz əqidə və kitablarına əməl etməlidirlər

)1(

”. 

Nəhayət Misrin qazilər məhkəməsi 1929-cu ildə bu hökmü ləğv 

elədi 

)2(

.Neçə il sonra əl-Əzhər Universitetinin rektoru və əhli-

sünnə  məzhəbinin  ən  böyük  ruhanisi  mərhum  Şeyx  Məhmud 

Şəltut  belə  fətva  verdi:  “Sayla  verilən təlaq,  məsələn:  kişi öz 

arvadına “sənə üç təlaq verdim” deyərsə belə bir təlaq yalnız 

bir təlaq və “ric`i” (qayıdış təlaqı) hesab olunur

)3(

”. 

Lakin  ikinci  xəlifə  Ömərin  fətvası  və  dörd  məzhəbin  əməli 

qarşısında  belə  bir  fətvaların  və  nəzəriyyələrin  təsirli  olması 

üçün  daha  çox  zaman  ötüb  keçməli,  kor-koranə  və  təəssüb 

üzündən olan təqlidlər kənara qoyulmalıdır. 

---

Ziyaos-salehin

                                                                               

az.ziaossalehin.ir

 

 

9

 . Əzizlərinin ölümündə ağlamağın qadağan olunması 

İnsanın  öz  əzizlərinin  vəfatı  zamanı  bu  müsibətə  kədərlənib 

ağlaması  bəşərin  məhəbbətamiz  duyğularındandır.  İslam  dini 

əzizlərin  vəfatı  zamanı  onlara  ağlamağı  qadağan  etməmişdir. 

Hətta  Rəsuli-Əkrəmin  (s)  özü  dünyasını  dəyişənlərə  xüsusilə 

də din yolunda şəhadətə çatanlara ağlayırdı. 

Lakin əsas mənbələrə görə ölülərə ağlamaq nədənsə xəlifə 

səh:585 

 

1

-

 [

1

“ . ]

əl-Mənar”, 2-ci cild, səh. 381 və 387; (“Bəqərə” surəsi) ;  

2

-

 [

2

“ . ]

əl-Fətava”, 3-cü çap, səh. 305 (əl-Həlfu bit-təlaq) ;  

3

-

 [

3

“ . ]

əl-Fətava”, 3-cü çap, səh. 305 (əl-Həlfu bit-təlaq) ;  

Ömərin  xasiyyətilə  uyğun  deyildir.  Öz  əzizlərinin  vəfatına 

ağlayanlara ağlamağı ciddi şəkildə qadağan edir, əsa, çubuq və 

bəzən də taziyanə ilə ağlayanların qarşısını alırdı. 

Biz, burada “Səhiheyn” kitablarında Peyğəmbərin (s) ağlaması 

barədə  qeyd  olunanları  bəyan  edəcəyik.  Sonra  isə  bu  iki 

kitabdan və bəzi başqa mənbələrdə qeyd olunan xəlifə Ömərin 

bu  əməl  qarşısında  əksul-əməl  göstərməsini  nəzərinizə 

çatdıracağıq. 

1

.  

 َّیِبَّنلا َّنَأ َکِلاَم ِنْب ِسَنَأ ْنَع...

| 

اَنْیَع َو مُهُربخ َءیِجَی ْنَأ َلْبَق ًادْیَز َو ًارَفْعَج یَعَن

.ِناَفُرْذَت ُه

 

---

Ziyaos-salehin

                                                                               

az.ziaossalehin.ir

 

 

Buxari Ənəs ibn Malikdən nəql edir: “Rəsuli-Əkrəm (s) Cəfər 

və  Zeydin  şəhadət  xəbəri  Mədinəyə  yetişməzdən  qabaq, 

gözlərindən  yaş  axa-axa  özü  onların  ölüm  xəbərini  camaata 

söylədi

)1(

”. 

2

.  

ْذَت ِللها ُلوُسَر اَنْیَع ْتَلَعَجَف ِهِسْفَنِب ُدوُجَی ُمیِهاَرْبِإ َو َکِلَذ َدْعَب ِهْیَلَع اَنْلَخَد َّمُث...ِسَنَأ ْنَع

َفِر

 ِنا

ْبَع ُهَل َلاَقَف

 اَهَعَبْتَأ َّمُث ٌهَمْحَر اَهَّنِإ ِفْوَع َنْباَی :َلاَقَف ؟ِللها َلوُسَر اَی َتْنَأ َو :ِفوَع ُنْب ُناَمْحَّرلا ُد

ِقاَرِفِب اَنَأ َو اَنُّبَر یَضْرَی اَم َّلاِإ ُلوُقَن َلا َو ،ُنَزْحَی ُبْلَقْلا َو ُعَمْدَت َنیعْلا َّنِإ :َلاَقَف یَرْخُأِب

 َک

ِهاَربِإاِب

.ٌنوُزْحَمَل می

 

Buxari Ənəs ibn Malikdən nəql edir: “Peyğəmbərin (s) övladı 

İbrahim  can  verəndə  biz  Peyğəmbərin  (s)  hüzuruna  gəldik. 

Onun gözlərindən yaş axdığını gördük. Əbdurrəhman ibn Ouf 

soruşdu:  Ya  Rəsulullah  sən  də  övladının  müsibətində 

ağlayırsan?!  Rəsuli-Əkrəm  (s)  buyurdu:  Yəbnə  Ouf  bu 

ağlamaq rəhimliliyin və məhəbbətin nəticəsidir. 

İbn  Abbas  deyir:  Allahın  Rəsulu  (s)  yenə  də  ağladı.  Sonra 

buyurdu: Göz yaşım axır və ürəyim də qəmlidir. Ancaq Allahın 

razı  olmadığından  başqa  bir  şeyi  dilimə  gətirmirəm.  Bu  vaxt 

buyurdu: İbrahim, biz sənin ayrılığına hüzünlüyük

)2(

”. 

səh:586 

 

1

-

 [

1

“  .  ]

Səhihi-Buxari”,  4-cü  cild,  “Əlamatun-nübuvvəti  fil-

İslam” bölümü, “Kitabul-mənaqib”, hədis: 3431 ;  

2

-

 [

2

“ . ]

Səhihi-Buxari”, 2-ci cild, “Kitabul-cənaiyiz”, “Qovlun-

Nəbiy: Ənə bikə ləməhzun” bölümü, hədis: 1189 və 1241 ;  

---