Yılında Azerbaycan’da doğdu. 1984 yılında Azerbaycan Yabancı
Yüklə 261,27 Kb. Pdf görüntüsü
|
| F uzul
I B
ayat ;
1958 yılında Azerbaycan’da doğdu. 1984 yılında Azerbaycan Yabancı Diller Enstitüsü Fransız-Ingiliz Dili Bölümünü üstün başarıyla ve yüksek lisans de- recesi alarak bitirdi. 1990 yılında Özbekistan Bilimler Akademisi’nin Dil ve Edebiyat Enstitüsü’nde doktora tezini savunarak “Doctor of Philosophie” unvanını aldı. 1990- 1992 yılları arasında Azerbaycan Bilimler Akademisi’nin Edebiyat Enstitüsü’nde ilmî araştırmacı olarak çalıştı. 1993-1995 yıllarında Ortak Türk Edebiyatı Bölüm başkanlı- ğı görevini yaptı. 1993-1997 yıllarında baş ilmî işçi (doçent) unvanı ile çalıştı. 1995- 1999 yılları arasında ise Dede Korkut Ansiklopedisi hazırlama kurulunda başkan yardım- cılığı ve yazarlık görevlerini yaptı. Yapmış olduğu çalışmalardan dolayı 1997 yılında Azerbaycan Yazarlar Birliği’nin üyesi seçildi ve halen de Yazarlar Birliği’nin üyesidir. 1997 yılında üst aşama doktora tezini savunarak Filoloji Ilimler Doktoru, “Doctor of Sciences” (Profesör) unvanını aldı. Evli ve 3 çocuk babasıdır. 150’den fazla makalesi (kitaplarda, hakemli dergilerde, ansiklopedilerde) bulun- maktadır. Bugüne kadar yurt içi ve yurt dışında yayımlanmış 33 kitabı:
2. Şaman Efsaneleri ve Söylemeleri, Yazıcı, Bakü, 1993 (C. Memmedov’la birlik- te)
3. Zaman Zaman İçinde, Yazıcı, Bakü, 1993 4. Ali Şir Nevai Hakkında Rivayetler, Yazıcı, Bakü, 1994 5. Şah Abbasın Arvadı, Yazıcı, 1996 6. Hoca Ahmed Yesevi ve Halk Sufizminin Bazı Problemleri, Ağrıdağ, Bakü, 1997 7. H. Koroğlu, Oğuz Kahramanlık Eposu, Yurd, Bakü, 1999 (Tercüme A. Emrahoğlu, P. Alioğlu, Ş. Ahmedova birlikte)
2005
14. Ana Hatlarıyla Türk Şamanlığı, Ötüken, Istanbul, 2006 15. Oğuz Destan Dünyası. Oğuznamelerin Tarihi, Mitolojik Kökenleri ve Teşekkülü, Ötüken, Istanbul, 2006 16. Türk Mitolojik Sistemi. Ontolojik ve Epistemolojik Bağlamda Türk Mitolojisi, Cilt: 1, Ötüken, Istanbul, 2007 17. Türk Mitolojik Sistemi. Kutsal Dişi – Mitolojik Ana, Umay Paradigmasında İlkel Mitolojik Kate goriler – İyeler ve Demonoloji, Cilt: 2, Ötü ken, Istanbul, 2007 18. Eski Türkçe Sözlük, Yalın Yayıncılık, Istanbul, 2008 (M.Esen Aliyeva ile bir- likte)
19. Orta Türkçe Sözlük, Yalın Yayıncılık, Istanbul, 2008 20. Büyük Türk Bilgini ve Ansiklopedisti Kaşgarlı Mahmud, Ötüken, Istanbul, 2008 21. Türk Destancılık Tarihi Bağlamında Köroğlu Destanı (Türk Dünyasının Köroğlu Fenomenolojisi), Ötüken, Istanbul, 2009 22. Türk Kültüründe Kadın Şaman, Ötüken, Istanbul, 2010, 2. Baskı Ötüken, Istanbul, 2012 23. Folklor Hakkında Yazılar (Teorik meseleler), Elm ve tahsil, Bakü, 2010 24. D ər Amadi bər Osturaşinasi (Ostureşinaseyi Torkan), (Mutercim Kazım Abbasî), Yaran, T əbriz, 1390 (2011)
27. “Koroğlu” Destanının Menşeyi, Elm ve tahsil, Bakü, 2012 (Hatire Beşirli ile birlikte)
2013
30. Masallı Folklor Örnekleri, Elm ve tahsil, Bakü, 2013 31. Masallı folklor örn əkləri, 2-ci kitab, Nurlan, B., 2013 (Toplama, tərtib və giriş m əqaləsi) 32. Az ərbaycan folkloru və yazılı ədəbiyyat, Elm ve tahsil, B., 2013 (Hatire Beşirli ile birlikte) 33. Charles Perrault (Şarl Perro), Sadedil anamın nağılları, Nurlan, B., 2013 (Tercüme ve giriş makalesi) İçindekiler Kitap Hakkında .............................................................................................................................9 B I r I nc I B ölüm D eğerler P araD I gmasınDa m I t a nlayışı 1. 1. Ýlkel Bilim ve Eğitim Kaynağı Olarak Mit ............................................................................11 1. 2. Mitlerin Sınıflandırılması ....................................................................................................15
2. 1. Türk Mitolojisinin Öğrenilmesini Zorlaştıran Sebepler ......................................................19 2. 2. Türk Mitolojisinin Araştırılma Tarihine Kısa Bakış ............................................................22
3. 1. Mitolojinin Gelişimi ve Incelenme Tarihi ............................................................................35 3. 2. Mitlerin Öğrenilmesinde Yapısalcılık ..................................................................................48 3. 3. Rusya’da Mitolojik Mektepler .............................................................................................50 D örDüncü B ölüm m I toloj I n I n D I ğer İ lkel İ nanç s I stemlerı I le B ağlantısı 4. 1. Kısa Giriş .............................................................................................................................55 4. 2. Mitolojide Fetiş ve Fetişizm Problemi .................................................................................56 4. 3. Mitolojide Totem Görüşleri .................................................................................................58 4. 4. Mitolojik Düşüncenin Animizm Merhalesi .........................................................................62 B eş I nc I B ölüm m I tler s Özlü ve y azılı e DeB I yatın k aynağı g I B I / 73 a ltıncı B Ölüm m I t , D I n ve r I tüel İ l I şk I s I / 81 y eD I nc I B ölüm m I t ve m asal (Onları Farklılaştıran Özelliklerin Tasnifi Hakkında)/ 90 s ek I z I nc I B ölüm e P I k k ural ç erçeves I nDe D estan ve m I t / 103 D okuzuncu B Ölüm e fsane , r I vayet , m enkıBe ve m I t İ l I şk I s I / 114 o nuncu B Ölüm ç ağDaş B I l I m -s anat D ünyası ve m I toloj I 10. 1. Avrupa Merkezcilik Bağlamında Mitolojiye Bakış ...........................................................125 10. 2. Mitlerin Yeniden Doğuşu veya Küreselleşen Dünyada Yeniden Kurgulanan Mitolojik Tasarımlar…. ....................................................................................................128 Bitirirken ...................................................................................................................................136 Kaynakça ...................................................................................................................................138 Dizin ..........................................................................................................................................144
K I tap H aKKında
M I lletler I millet yapan bir dizi etmenin başında mitolojinin gelmesi, onun gizil ve ilk bilgi kaynağı, eski insanın düşünce ve hayat tarzı olmasından ve kendini yaşadığı dünyada bulmasından dolayıdır. Mitolojik şuurun ürünü olan mitler; her kavmin millî kültürünün temeli, millî bilincinin özüdür. Bu bağlamda mitolojik öğeler zamanla değişir, başka form- larda kendini gösterir ve hiçbir zaman kaybolup gitmez. Bu bilincin farkında olmayan Batı dünyası uzun zaman mitolojiyi yalnız Yunan-Roma mitolojisi bağlamında düşünmüş, kendi kültür çevresini bu mitolojik sistem dahilinde kur- muştur. Bu da medenî dünya ve vahşi dünya ayırımına; kültürlerin yüksek ve aşağı diye ikiye ayrılmasına neden olmuş, doğal olarak mitoloji bir dizi kültürel öğe gibi yalnız medenî dünyaya, yüksek kültür taşıyıcılarına ait olarak görülmüştür. Teoriler de bunu desteklemiş, medenî dünyanın dışındaki kavimlerin mitolojik olguları hiçe sayılmıştır. Oysa Batı Uygarlığı denilen şeyin dışında kalan geniş dünyanın bir köşesinde hâlâ miti yaşayan bir şey olarak kabul eden veya mitle, ritüelle yaşayan toplumlar vardır. Bu toplumlara göre bizi çevreleyen dünyaların (bitki, hayvan vs.) kendi dili, kendi gizli âlemi vardır. Mit ve ritüel bu gizli dili ve dolayısıyla dünyayı açık kılmak, onu anlamak, onunla ilişki kurabilmek içindir. Mit, hem eski hem de bugün onu yaşayan insanların dış dünyaları ile iç dünyalarını armonik kılmak için vardır. Her ne kadar mitoloji, Batı Uygarlığı denilen dünyanın gözünde süslenmiş birer hikâyeler gibi kabul edilse, de onu yaşayanlar için as- lında bir iletişim aracıdır. Türk mitolojisi de uzun zaman bâkir bir alan olarak kalmış, yalnız 20. yy’ın ikinci ya- rısından sonra araştırma konusu olmuştur. Ne yazık ki Türk mitolojisini görmezden gelme bugün de devam etmektedir. Oysa yazılı belgelerin kısıtlı olmasına bakmaksızın Türklerin hâlâ, canlı olan mitolojik olguları vardır ki, Batı dünyası bunu çoktan kaybetmiştir. Folklor düşüncesinde varlığını sürdüren ve Şamanist öğelerde mevcut olan Türk mitolojisi, özelliği ve zenginliği ile diğer halkların mitolojilerinden ayrılmaktadır. 10
M I toloj
I ye G I r I ş Bir bilgi kaynağı olan mitlerin çağdaşlaşmasında ve sanat-bilim dünyasına yansımasın- da esas olgu insanın geriye, kökene dönüşü ve başlangıcı tekrar yaşamasıdır. Bilinmeyenleri bilenlerle bağdaştırmak ve kökende olan ilk mitolojik düşünceleri bir kez daha çağa uydu- rarak yaşatma isteği; özellikle 20. yy’ın teknolojik gelişmelerinden sonra hızla artmıştır. Bunalımın hızla arttığı, insanî değerlerin bozulduğu bir zamanda eski çağlara, ilklere dönüp bakmak bir moda halini almıştır.
celer, mitolojinin folklor bağlamında metinleşmesi, çağdaş mitolojik teoriler ve ekoller ve bu ekollerin özellikleri hakkında bilgi içermektedir. Ayrıca değişen dünya konjonktüründe ulusal kimlik meselelerinin başında gelen kültür ekolojisinin temel taşı olan mitolojimizin önünde duran problemler ve onların çözüm yolları da bu kitapta gösterilmeye çalışıldı. Her ne kadar geç de olsa Türk mitolojisinin çağdaş bilimin ışığında ve çağdaş yöntemlerle araş- tırılması gerekmektedir. Bugün Türk mitolojisinin sıkıntısı malzeme eksikliğinden ziyade teorik alt yapının olmamasından dolayıdır. Nitekim, dağınık ve birbirinden uzak olan mito- lojik belgeleri bir araya getirmek işin yalnızca bir kısmıdır; diğer önemli kısmı, bu belgelerin senkron dizilişini oluşturmak ve sistemi ortaya koyabilmektir. Artık Türk mitolojisini bilimsel ve sistemli incelemelerle dünyaya tanıtmanın zamanı gelmiş ve geçmiştir de. Bu bakımdan iki ciltlik Türk Mitolojik Sistemi kitabında biz kültü- rümüzün mihenk taşı olan mitolojimizi ontolojik ve epistemolojik bağlamda araştırmaya çalıştık. Kitabın üçüncü baskısında gerekli bazı değişiklikler ve ilâveler yapılmıştır. Bu mütevazı eserin üçüncü baskının külfetini üzerine alan Ötüken Neşriyat A.Ş. çalışanlarına teşekkürü bir borç bilirim. Prof. Dr. Fuzuli Bayat Bakü, 12 Eylül 2010
B IrIncI Bölüm D eğerler P araD
I GMasında
M I t a nlayışı
1. 1. Ýlkel Bilim ve Eğitim Kaynağı Olarak Mit Ontolojik ve epistemolojik, etnogenez (millî kök) ve etimolojik, millî şuur ve edebiyat, ideoloji, siyaset kaynağı bakımından araştırılan mitler her mil- letin, millî tefekkürünün, millî psikolojisinin, kendine has özelliklerinin ilk kaynağı niteliğindedir. Geniş mânada mitoloji, dünyayı algılama sistemi olup bu algılamayı modelleştiren dünya görüşüdür. Başka bir şekilde söylemek gerekirse mit, bütün olarak algılanan paradigmanın, sentagmada değişikliği (metin ve içtimaî enstitüler vs.) gerçekleştirmesidir. Mit; değerler paradigmasında dünyayı algılama, şekillendirme, sembolleş- tirme, kısaca ifade etmek gerekirse hayatın ve olayların genelleştirilmiş mo- delidir. Anlam paradigmasına göre mit, bir düşünce tarzı, bir şuur ve bilinç nevidir. Şu hâlde mit, dünya hakkındaki gerçekliğin ta kendisidir ve diyalektik mantığın sonucu olarak meydana çıkar. Sentagmada mit, dünya ve çevre hakkındaki tasavvurların dil veya gös- teri aracılığıyla yapısal elemanlarda – kaya üzerine yapılmış resimlerde, tak- vimlerde, kozmogonik ve türeyiş hikâyelerinde – gerçekleşmesidir, yani mit olayları tasvir eden metindir. Mitolojik sistem, anlam paradigmasında Dünya Modeli’nin tarihî ananede sentagmatik sıralarda (yani metinlerde) görünüşü- dür. Kısaca söylemek gerekirse mit, düşünce unsurunun tahkiye unsuruyla birleşmesinin sonunda ortaya çıkmış olur. Mitolojik zamanda hayatın bütün gerçekleri benzeri şekilde, yani mitolojik şuurla algılanır. Bu mânada mitoloji, objektif olan mitler medeniyetinin eski şekillerinin ilk ilmî teşebbüslerini, dinî itikatlarını, siyasî hususlarını, güzel sanatların çeşitli türlerini, felsefî bilgileri ve tam manâsıyla etnik medeniyetin bütün katmanlarını kendinde 12
M I toloj
I ye G I r I ş toplayabilmiş bir sistemdir. Bununla beraber belli bir maksatla oluşturulmuş mitler de vardır ki, bunlar da şu veya bu hâdiseyi izâh etmekle yükümlüdür. Orta Çağ ve son devir âlimlerinin bir çoğu mitleri, bir nevi sembollerin şerhi olarak algılamaktaydılar. Bu algılamanın özünde mitlerin izâh, şerh karakte- rinde olması, gerçekliğin ölçüsünü ve yönlerini sembollerle takdim etmesi vardı. Gizli bilgiler, mitolojik simgelere dönüşmüş şekli ile kuşaktan kuşağa aktarılmış, anlaşılması zor olan nesneler simgelerin dili ile açıklanmak isten- miştir. Şunu da belirtelim ki mit, yalnız eski insanı çevreleyen bir bilim dalı değildir. Aynı zamanda çevreyi, içerisinde yaşadığımız cemiyeti, insanın ken- disini ve davranışlarını kontrol eden, Tanrı’ya ve koruyucu ruhlara bakışların toplamı olan ilk bilim dalıdır. Hem de mükemmel olanın göstergesidir. Mitoloji, ilkel veya arkaik ilmî düşüncelerin ilk denemelerini, sözlü kül- tür dahilinde bile olsa kuşaktan kuşağa aktarmaya çalıştığından ilk bilimdir, kozmik bilgilerin sembolleşmiş kaynağıdır, denilebilir. Toplumda kutsal ola- rak nitelendirilen güçlerle ilişkiyi sağlayacak bir düzen oluşturduğu için aynı zamanda mitoloji ilk ideolojidir. Sosyo-kültürel açıdan insanın iyi ve kötü olarak sınıflandırılan unsurlar çerçevesinde en az zarar görmesini, dahası ev- renin düzeninde kendine özgü bir yer edinmesini denediği için mitoloji ilk siyaset bilimidir de. Mitoloji, gerçekleri aklın alamayacağı bir biçimde yansıtan dil ve düşün- cenin bütün imkânlarını bir araya getirmekle varlığın oluşumunun, ilkel top- lumların bu varoluş sürecinde yerinin ve kaosu kozmosa dönüştüren mutlak gücün öyküsüdür. Düşünce donuk olmadığı gibi dildeki ifade şekilleri de ye- nileşmeye, değişmeye, zenginleşmeye açıktır. Dolayısıyla mitoloji dinamik bir yapılanmaya sahiptir ve diyalektik bir yaşantı içerisindedir. Ýşte bu nedenle mitoloji bilinen en eski süregelen kolektif bilimdir. Bu diyalektik bilim dilde, ritüelde, deyimde, tek kelimeyle metinde kodlaşmıştır. Yöntem ve metodolo- jiler bu kodları açmak içindir. Açılan kodlar makro-kozmos olarak betimlenen evrenin ve mikro-kozmos olarak değerlendirilen insanın binlerce yıl boyunca algılanma şeklini, yani bilimini sergilemektedir. Mitolojinin sosyo-kültürel temelinde insan neslinin bin yıllar boyu yapmış olduğu deneyimlerinin, mü- cadelelerinin somut şekli dilde simgeye çevrilir, kavram soyutlaştıkça gizem- lilik boyutu artar, evren ve evreni oluşturan her şey sınıflandırmaya, anlam- landırmaya tâbi tutulur. Mitoloji eski insanın eğitim sistemidir. Dünya ve çevredeki olaylar insanı eğiten, onu yaşama hazırlayan birer felsefî kanıt rolündedir. Bu anlamda mito- loji gerçekliğin yansıması gibi, anlam bildiren mitolojik bilgiye dönüşmüştür. M I toloj I ye G I r I ş
13 Aslında mitoloji olayları değil, olayların ortaya çıkma sebeplerini açıklar, ger- çek dünyanın resmini çizmez; bu âlemin sembollerle kavranılmasını sağlar. Mit herhangi bir şeyin veya varlığın sebep ve sonuç açısından varoluşu- nu anlatmakla birlikte işlevini de önemser. Bu açıdan baktığımızda mitler bir mantık sistemidir, çünkü olayları her ne kadar doğaüstü ve kutsal olarak değerlendirmiş olsa da gerçekçi bir mantığa bağlamaya çalışır. Buradan da mi- tolojinin bir idrak mekanizması olduğu ortaya çıkmış olur. Nitekim mitoloji kozmosun ortaya çıkışını, düzeninin sebebini, varoluş ideolojisini, insanı çev- releyen canlı ve cansız, görülen ve görülmeyen, olağanüstü ve sıradan, maddî ve manevî her şeyin kavranılabilmesi veya bunun bir çabasıdır. Tabiî ki mitoloji, kozmogonik takvim ve türeyiş tasavvurlarını yaşatan, türü belli olmayan (Daha doğrusu mit tür değildir.) hikâye, gösterme şek- lidir. Yani mit mani, masal, destan, efsane, rivayet vs. şekillerde çeşitlendiği gibi ritlerin ve festivallerin de baş konusunu oluşturur. Bu anlamda ünik bir mit yoktur. Aksine birbirinden farklılaşan mit varyantları mevcuttur. Yapısal plânda bazı mitolojik unsurlar genel mite zaman zaman ilâve olunur veya ge- nel mitten kopar. Değişmeyen, yalnız mitin vermiş olduğu genelleştirici bil- gilerdir. Mitler sadece sözde değil, hareket, ritüel ve ayinlerde de yaşar. Başka şekilde ifâde edecek olursak, mitin sözlü olması hiç de esas şart değildir. Bir kısım kavimlerde, özellikle ilkel kabilelerde mitler, şüphesiz ritüellerde koru- nup sağlanmıştır. Mit, karışık işaretli, senkretik ve simgesel olduğundan onu şiir, dil, mûsiki ve ritimle aynileştirenler de vardır (Vico, Herder, Müller vb. bilim adamları). Bir grup araştırmacı miti izâh eden bir tür tahkiye şekli olarak algılar (Bacon vb.). Miti geniş anlamda animizmle (Taylor), dinle (Lang) bağdaştıran araş- tırıcılar da vardır. Mitleri arkaik ritüellerin tasvirî yansıması, daha doğrusu sihrin sonucu gibi değerlendirenlerin (J. Frazer) fikirlerini, sonradan ritüelist ekolün üyeleri (B. Malinowski) daha da geliştirdiler. 20. yüzyılın son büyük mitologia âlimleri mitolojiyi vacip hayat şartlarının sembolik ve mitolojik şe- kilde kavranılması gibi değerlendirirler (C. Levi-Strauss vb.) Türk halklarının zengin manevî serveti olan mitler söz sanatlarının bi- çimlenmesinde önemli rol oynamıştır. Hem ideolojik hem bediî hem de ik- tisadî-siyasî görüşlerin temelinde yer alan mitolojik başlangıç, ilk şuurun şekillenmesi (yapılanması) gibi Türk halklarının edebî, estetik yaratıcılığına kaynak olmuştur. Bu kaynaklık açık bir şekilde folklor materyallerinde, güzel sanatlarda, destanlarda, efsane ve masallarda kendini göstermektedir. 14
M I toloj
I ye G I r I ş Mit, herhangi bir noktada insanı çevreleyen hayatın gerçekleriyle karşıla- şarak onu kendisine has bir şekilde izâh eder. Bu manâda toplanmış mitolojik metinler en üniversal kaos-kozmos, tabiat-cemiyet, hayat-ölüm, ışık-karanlık karşılaştırmalarından tutun da, basit mitolojik ifâdelere kadar bütün evreni kapsar. Kısacası mitoloji bin yıllar boyunca halkların ve milletlerin, soyların ve kabilelerin etnik-medenî sisteminde hakim olmuştur. Tabiî ki, mit genel düşünce karakteri taşıyor dersek yanlış olmaz. Ýlk dinî sistemler, inançlarla ilgili metinleri bulunduran mitler ayrı ayrı fertlerin şuurunda yaratılan ifâde- ler değil, kolektifin arzu ve isteği, siyasî, ideolojik, ahlakî ve estetik görüşler ile yoğrulmuş senkretik bir hâdisedir. Onda açık şekilde belirlenmeyen şuu- ra has yönlerin olması bu bakımdan çok doğal görünüyor. Doğal olarak, ilk mitlerde ayin, merasim, ritüel teşkil eden unsurlar çok güçlüdür. Demek ki mit, yalnız sözlü anlatım olmayıp, aynı zamanda gösteridir, hatta bir bakıma kutsalın tecessümü ve terennümüdür. Mit ilk insanın inandığı, kutsal bildiği değerler sistemi ve bu sistemin bi- çimlenmiş ve metne dökülmüş şeklidir. Kısacası mit kozmik bilgilerin sem- bolik bir üslupla takdimi, gizli bilimlerin ve dillerin ifasıdır. Bununla birlikte halk edebiyatının ayrı ayrı bölümlerinde, özellikle masallarda, destanlarda, efsane ve rivayetlerde de kozmik sıranın astral mitlerine, ecdat (atalar) mitle- rine, tanrısal, trikister (kahramanın zıt kutbu) karakterli mitlere de rastlanı- yor. Bütün bunlara, bir bütün hâlinde Türk mitolojik sisteminde ve sistemin yansıması olan halk edebiyatı ve folklor türlerinde rastlanmaktadır. Birçok araştırmacı, folklor örneklerinin, güzel sanatların, dinin, edebiyatın menşeini tümüyle mite bağlamaya çalışırlar (V. Propp, M. Meletinskiy, N. Braginskiy vb.). Bu şekilde olmasa da bütün eski medeniyetlerin kökeninde mitolojinin olduğu inkâr edilemez. Bilim dünyasında mitolojinin bir disiplin olarak öğrenilmesi 19. yy.’a te- sadüf eder. Bu devirde mitoloji ile meşgul olan birçok mektep vardır. Ancak bu mekteplerin birçoğu mit ve din meselesinin halli, mitin tarihî olaylarla karşılaştırılması konularında yanlış fikirler öne sürmüşlerdir. Hem de 19.yy.’a kadar mitoloji dendiğinde Batı dünyası yalnız Yunan Mitolojisini bilmekteydi. Oysa araştırmalar ilerledikçe bütün dünya halklarının mitolojisi olduğu orta- ya çıktı. 20. yy.da mitolojik teorilerin oluşturulması ve mitoloji sistemlerinin öğrenilmesi hız kazandı. Doğal olarak, dünya bilim çevrelerinde mitolojinin öğrenilmesi gitgide yaygınlık kazanmağa başladı. M I toloj I ye G I r I ş
15 1. 2. Mitlerin Sınıflandırılması Mitolojik araştırmalar ilerledikçe mitlerin sınıflandırılması da gündeme geldi. Zira ilmin en önemli meselelerinden biri sistemli değerlendirmeyse, di- ğeri de tasniftir. Bu bağlamda mitleri genel olarak iki kategoride tasnif etmek ve incelemek mümkündür: B. Özel kategoriler Genel kategoriler ,dünyanın hemen hemen bütün millet ve halklarında gö- rülen mitlerdir. Tipolojik bağlamda bu silsileler birbirinin varyantı ve tamam- layıcısı niteliğindedir. Bu mitleri dört ana başlıkta incelemek mümkündür: A. 1. Kozmogonik mitler: Dünyanın yaratılması ve evrenin oluşumu hak- kında olan mitler bu kategoriye girer. Evrenin oluşması çeşitli varyantlarda; kaostan, yumurtadan, sudan, Tanrı’nın vücudundan vs. anlatılsa da maksat bu oluşuma kaynaklık yapan mutlak gücün övgüsüdür. Kozmogonik mitler insanla, düzenin ve dengenin sebepleri hakkındaki düşüncelerinin mitlerde sembolleşmesi sonucunda ortaya çıkmıştır. A. 2. Ýlk insanın yaratılması mitleri: Ýlk insanın yaratılması övgü almaktadır. Kozmosun yaratılmasından sonra silsile şeklinde gök, yer, dağlar, ormanlar, bitki, hayvan ve en sonunda da insan yaratılır. Mit, ilk insanın yaratılmasını Tanrı veya demiurg (tanrısal özelliğe sahip olup, kültürel nesne ve olguların ilk kurucuları) adına bağlar. Ýlk insanın yaratılması miti kozmogonik mitin tabiattan cemiyete geçişini simgeler ve kozmogonik dilin sosyal dile aktarıl- masını sağlar.
soyların, boyların ortaya çıkışıyla genişler. Her kabilenin, boyun kendi kurucu atası vardır. Kabile veya boy, adını o atadan almıştır. Türeyiş mitleri, kozmik mitin boyların türemesi diline çevrilmesi şeklinde sosyal grupların farklılık- larını bir bakıma izah eder mahiyette olup kutsal ataların ve onların boyları- nın ortaya çıkmasını anlatır. Bazı halkların mitolojisinde çok zengin olmasına karşın bazı halklarda fazla gelişmemiştir.
takvim mitleri, evrenin yaratılmasıyla zamanın oluşmasının kodlaşmış anla- tımıdır. Mekân zamanın hareketi bağlamında mevcuttur. O halde kozmos, zaman dahilinde mevcuttur. Zamanın ölçülmesi, ilk zaman ve onların ortaya çıkmasını sembolik bir dille anlatan hikâyeler veya kaya üstü tasvirler, takvim mitlerini oluşturur. 16
M I toloj
I ye G I r I ş B. Özel kategoriler olarak adlandırdığımız mitler, dünyanın her halkında bulunmayan veya birinde mevcut olmasına rağmen bir başkasında görülme- yen mitolojik kategorilerdir. Nitekim coğrafî şartlar, gelişim süreci, tarihî-kül- türel özellikler özel mitolojik kategoriler oluşturmuştur. Bunların baş lı ca la rı aşağıdakilerdir: B. 1. Tanrılar hakkında (teogoni) mitler: Mitolojik zamanı çabuk aşıp tarihî zamana dahil olan halklarda görülen tanrılara ilişkin mitler, ilkel yaşam şart- larında bulunan kavimlerde görülmez. Aslında kozmogonik mitle bağlantılı olan tanrılar hakkındaki mitler, yaygın olarak evrenin yaratılma sında tanrı- ların rolünü öne çıkarmakla beraber şu veya bu işlevle sınırlı olan tanrıların veya Türk mitolojisinde olduğu gibi yüksek dereceli ruhların ortaya çıkma sebeplerini açıklar, evrende görülen veya görülmeyen bütün nesnelerin bir sa- hibi olduğu inancına dayanır. Tanrılar hakkındaki mitlerin klasik şekli Yunan mitlerinde görülür. Nitekim M.Ö. 8. yy.da Hesiodos, Theogoni adlı eseriyle Yunan tanrılarının doğumu ve görevlerini bir bütün halinde işle yerek yazılı edebiyata dönüştürmüştür.
ğu sorulara cevap verecek bir düzeyde oluşturulmuştur. Bu bağlamda mi to- lojinin bir görevi de soyut ve somut kavramların alegorik izahını vermektir. Ýşte bu tip mitlere köken veya izah edici mitler denmiştir. Mitolojik inanç larla yaşayan iptidai kavimlerde etiolojik mitler çok gelişmiştir. Ancak etiolojik mitlerin kalıntılarına hemen hemen dünyanın bütün halklarında rastlamak mümkündür. Aslında köken mitleri bu yönüyle genel kategoriye giren mitlere daha çok yakındır. B. 3. Dünyanın sonu (eskatoloji) hakkında mitler: Tarihî şuurun ortaya çıkması ve dinî inançların güçlenmesiyle dünyanın sonu, kıyamet anlayışı da ağırlık kazanmaya başlar. Özellikle monoteist dinlerin baskısıyla kıyamet, onu ha- zırlayan sebepler, ön belirtiler vs. hakkında bir dizi hikâye anlatılmaktadır ki bunlar da eskatolojik mitleri oluşturmaktadır. Bazı ilkel kavimlerde dünyanın sonu düşüncesine yer verilmediği halde tufanla veya dünyayı tahrip edecek kozmik kazayla ilgili mitler mevcuttur. Dünyanın sonu hakkındaki mitler ge- leceğe yönelmiş kehanetler niteliğinde olduğu için kozmik bilgilerin simge- selleştirilmiş şekliyle karakteristik özellik oluşturur.
nesneye bağlanması, ecdat-tanrı ilişkisinin bir olguda birleşmesi, yani ecda- dın aynı zamanda kabilenin tanrısı olması telakkisinin öne çekildiği mitler, totem mitleri olarak bilinir. Totemle ilgili görüşler daha çok ilkel yaşam sür- düren ve geçimlerini derleme ve avcılıkla sürdüren toplumlarda ortaya çıkar.
M I toloj I ye G I r I ş
17 Başlıca özelliklerinden biri, kan veya kemik akrabalığı değil totem akrabalığı- na dayanmasıdır. Afrika ve Avustralya yerlilerinin anlatıları totem mitlere bi- rer örnek oluşturur. Ancak hayvanlarla ilgili bütün anlatıları totem mit olarak kabul etmek de doğru değildir. Nitekim, totemizm ayrıca bir mer hale gibi bir dünya görüşüne dayanır.
da genişçe yayılmışlardır. Türk mitolojisindeki kurtarıcı kahramanlar za man la destanlara mal olmuş ve arkaik destan kahramanları olarak şekil lenmişlerdir. Büyük bir misyon ile kahramanlığa koyulan bu tipler toplumun beklentileri- ni gerçekleştirmekle ferdî karakterlerinden uzaklaşır. Ancak Yunan mitolo- jisinde bunun tersi görülür. Nitekim Yunan kahra manları tıpkı tanrılar gibi kendine has ferdî özelliklere de sahiptir. Onların da insanlar gibi olumlu ve olumsuz tarafları vardır. Oysa Türk kahramanlar idealleş tirilmiş tipler olarak karşımıza çıkar. Burada Avrupamerkezci görüşlerin sonraki araştırmaları, özellikle de Türk araştırmacılarını nasıl etkilediği konusuna da değinmekte yarar var. Ýnsanın şekillenmesinde, toplumun sosyo-ekonomik dokusunun ortaya çık ma sında Avrupamerkezci bilim adamlarının söylediği gibi toplayıcılık, bitkicilik, av- cılık, çobanlık ve tarımcılık olarak nitelendirilen ekonomik sistemler birbi- rinin yerini tutmamış, sadece coğrafî bölge özelliğiyle biçim lenmiştir. Bugün dağlık ve ormanlık bölgelerde yaşayan Türkler, avcılık yaptıkları ve ren geyiği besledikleri halde, bozkırda yaşayanların arasında hayvancılık, ovalık yerlerde yaşayanlarda ise tarımcılık gelişmiştir. Durum tarihin derinliklerine indikçe de böyledir. M.Ö. 3000-2500 yılları arasında Türklerin bir kısmı bozkırda hayvan cılıkla uğraşıyorken, bir kısmı da Maveraünnehir’de tarımla uğraşmaktaydı. Dağlık ve ormanlık yerlerde yaşayanlar ise avcılık ve toplayıcılıkla geçimlerini sağ- lıyorlardı. Mitoloji de bu sosyo-ekonomik ortamda şekilleniyor, aynı şekilde bu coğrafî ortam da dünya görüşünün oluşumunda etkili oluyordu. Zamanla toplumun yerleşmiş oldukları bölgelerden yeni bölgelere göç etmesi, doğal olarak ekonomik sistemin de değişmesine neden oluyordu. Ancak bu, kro- nolojik olarak yukarıda sıralanan sistemlerin birbirini takip etmesi anlamına gelmemelidir. Kısaca belirtmek gerekirse geçmişin mutlak şekilde şöyle veya böyle olduğu savı; eski insanların yaşamını, tarihini, sosyo-kültürel varlığını zorla şu veya bu biçimde, bir öngörü tasarımına indirgemek anlamına gelir. Bu sıralanan sosyo-ekonomik sistemlerden herhangi birinin gelişmiş ola- rak gösterilmesi ve sistemin ortaya koyduğu mitolojinin de gelişmiş bir mi- 18
M I toloj
I ye G I r I ş toloji olarak değerlendirilmesi, Avrupamerkezci görüşün yansıtılmasından başka bir şey değildir. Türk mitolojisinin öğrenilmesinde karşılaşılan bir yanlışlık da sosyolog- lara ilişkindir. Din tarihçileri ve din sosyologlarına göre orman avcılarıyla bozkır çobanlarının mitolojik uygulamaları, tasavvurları ayrı ayrı değerlen- dirilmelidir. Oysa mitoloji, hayatı her ne kadar yansıtmaya çalışsa da kozmik bilgilerin sembolik bir üslupla hikâyesi, eski ideolojinin kendisi olduğundan etnik medenî sistem dahilindedir. Ekonomik sistem bilgi kaynağı olan mito- lojik şuuru ve düşünceyi kısmen etkilese de, çok büyük ölçüde etkileyemez veya yönlendiremez. Yüklə 261,27 Kb. Dostları ilə paylaş:
|