566
birindən aralı düşsələr, onda Buenos-Ayres limanında bir
müddət gözləyib, orada bir-birimizlə görüşməliyik. Deməli,
“Vanquardia”nın həmin fırtınadan salamat çıxıb-çıxma-
dığını, biz yalnız Buenos-Ayres limanında öyrənə bilərik.
- Migel düz deyir, “Vanquardia”nın salamat qalıb-
qalmadığını biz Buenos-Ayresdə müəyyən edə bilərik. –
deyə coqrafiyaşünas səbirsizliklə dilləndi.
Kapitan başa düşdü ki, buradakı söhbət öz məcrasını
tapmaq üzrədir, “Vanquardia”nın salamat qalıb-qalmadığı
buradakıların hamısını maraqlandırır. Məhz buna görə də
kapitan bir daha ərklə sözə başladı. O dedi:
- Möhtərəm sinyorlar, Migelin söylədiyi sözlər əsl
faktdır. “Vanquardia”nın taleyi bizə yalnız Buenos-Ayresdə
məlum olacaq. Mən ona görə hamıya izah edirdim ki, biz
Braziliya sahillərində artıq vaxt itirmədən Buenos-Ayresə
yolanmalıyıq. Mən başa düşə bilmirəm, bizi hazırda
istirahət maraqlandırır, yoxsa ekspedisiyanın o biri
üzvlərinin taleyi?
- Sinyor kapitan, siz elə danışırsınız ki, guya silah-
daşlarımızın taleyi bizi maraqlandırımır. – deyə leytenant
Vasko öz narazılığını bildirdi.
Hamı kapitanın söylədiyi bu sözlərdən sonra təəccübdən
vəcdə gələrək, yerlərindəcə donub qaldılar. Elə çıxırdı ki,
kapitan onlara böhtan atır. Yaxşıdır ki, Odovaldo qardaşları
567
burada yox idi. Yoxsa, həmin sözlərdən sonra burada ara
elə qızışacaqdı ki, Markosu özlərinin bir nömrəli düşməni
adlandıracaqdılar. Çoxları kapitanın həmin ifadələrinə görə
öz narazılıqlarını bildirərdi. Lakin hiss olundu ki, kapitan o
cür söyləmək istəmirdi. Qoca səyyah üzünü kapitana tutub
ciddi halda dedi:
- Bizim hamımız ekspedisiyanın bütün iştirakçılarına
görə narahatıq. Bunun üçün artıq şərhə ehtiyac yoxdur.
Sizin bu barədə konkret təklifləriniz varsa, verin?
- Bir çoxları tələb edir ki, altmış yeddi günlük okean
keçidindən sonra, biz burada beş-altı gün qalıb istirahət
etməliyik. – deyə kapitan sarsılmaış kimi dilləndi. - Mən,
onların hamısını çox yaxşı başa düşürəm. Guya ki, bu keçid
zamanı mən yorulmamışam; guya mən hamı kimi istirahət
etmək istəmirəm. Lakin əsas işləri görməmiş, bizim heç
birimiz istirahət haqqında düşünməməliyik. Təklif edirəm
ki, ertəsi günü buranı tərk edib Buenos-Ayresə yollanaq.
Orada həm gəmini təmir edərik, həm də ki, “Vanquar-
dia”nın gəlişini gözləyərik. Doğrudan da bizdə belə bir
danışıq olub ki, əgər okean keçidi zamanı bir-birimizi
itirsək, görüş yerimiz Buenos-Ayres limanı olmalıdır. Elə
istirahətimizi də orada edərik.
- Sinyor kapitan, nəyə görə axı, bu tezliklə yola düşə-
cəyik? – deyə hirsini içərinə boğan losman müəmmalı
568
tərzdə soruşdu.
- Ona görə ki, hər günün öz hökmü var. – deyə kapitan
hiddətlənərək, qeyri-müəyyən tərzdə dilləndi və son nəticə-
də özünü ələ alaraq, ehtiramla sözünə əlavə etdi. – Tutalım
ki, biz beş-altı gün burada qaldıq, ondan sonra isə Buenos-
Ayres yollandıq. Bəlkə “Vanquardia” Braziliyi sahillərində
dayanmadan birbaşa Buenos-Ayresə yollanıb və həmin beş-
altı günü limanda dayanaraq bizim yolumuzu gözləyəcək.
Biz həmin müddət ərzində gedib Buenos-Ayresə çıxmasaq,
onda kapitan Xuangil elə biləcəklər ki, biz fırtına zamanı
həlak olmuşuq. İndi buna nə deyə bilərsiniz?
- Mən kapitan Markosla tamamilə razıyam. – deyə
Migel təqdiredici tərzdə dillənərək, kapitanın sözlərilə
razılaşdığını bildirdi.
- Tamamilə düzdür, – deyə leytenant Vasko da təqdir-
edici tərzdə başını tərpədərək, kapitanla razılaşdığını
bildirdi. – biz burada bir gün də olsun belə, artıq vaxt itirə
bilmərik. Elə günü sabah Braziliyi sahillərini tərk edib
Buenos-Ayresə yola düşməliyik.
Buraya yığışanların demək olar ki, hamısı kapitanın
təklifinə tərəfdar çıxdılar. Təkcə Uqodan başqa, ancaq o, bu
təklifə öz etirazını da bildirmədi. Kapitan Markos hamının
fikrini öyrəndikdən sonra tamamilə rahat nəfəs almağa
başladı. Qalırdı Odovaldo qardaşları, onları da razı salmaq
569
mümkün idi. Necə olsa da, əksəriyyət kapitanın göstəriş-
lərinə əməl edirdi.
Təyin olunan vaxta görə, ova çıxanlar günorta yeməyinə
bir saat qalmış ovdan qayıtmalı idilər. Lakin onlar həmin
vaxta qədər gəlib çıxmamışdılar. Gəminin koku Xulio
Mendes hər ehtimala qarşı düşərgədəkilərə okean sahilin-
dən tutulmuş balıqlardan bozbaş bişirdi. Matroslar elə
sahilin ağzındaca balıq tutub koka təhvil verirdilər.
Odovaldo qardaşlarının dəstələri, hətta günorta yemə-
yindən sonra da gəlib çıxmadılar. Onların gəlib çıxmaması
düşərgədə olan komandanlığı bərk narahat etməyə başladı.
Artıq iki saat idi ki, onlar gecikirdilər. Kapitan onların
başına nə isə xoşagəlməz bir hadisə gəldiyini zənn etdi. O,
boş-boşuna oturmaq lazım deyildi. Vəziyyətdən çıxmaq
üçün nəsə bir tədbir görmək lazım idi. Kapitan vəziyyətin
yaxşı oldığını dərk edərək leytenant Vasko ilə Migeli
yanına dəvət edib həyəcanla dedi:
- Mənə elə gəlir ki, ova yollanan uşaqların başına nə isə
bir hadisə gəlib. Belə qərara gəlmişəm ki, onların axtarışı
üçün bir dəstə göndərim.
- Elədirsə, mən öz dəstəm ilə onların axtarışı ilə məşğul
ola bilərəm. – deyə leytenant tərəddüd etmədən canfəşan-
lıqla dilləndi. – Axşama kimi mən onları tapıb düşərgəyə
qayıda bilərəm.
Dostları ilə paylaş: |