1 Ramiz Dəniz
Yüklə 1,94 Mb. Pdf görüntüsü
|
25 Təxminən bir il əvvəl, noyabrın 24-də yolçuların dayandığı elə həmin yerdə, Xocavənd-Xankəndi yolunda ermənilər 3 nəfər azərbaycanlını (biri Qaradağlı kəndindən, ikisi isə həmin kəndə qonaq gəlmişdi) vəhşicəsinə qətlə yetirir və onların sinələrinə xaç şəkli çəkirlər.
Enişli-yoxuşlu sahələrdən ibarət olan yaşayış məntəqəsi demək olar ki, hündür meşəli və çılpaq yüksəkliklərlə əhatə olunmuşdu. Kənddə hamı bir-birini yaxşı tanıyır və arada yaranan ixtilaflara baxmayaraq, hələ də mehribançılıqlarını qoruyub saxlayırdılar. Ona görə ki, halal çörək qazanan, kənd təsərrüfatı və heyvandarlıqla məşğul olan hər bir erməni azərbaycanlıları təzyiq altında saxlayan muzdlu saqqallıların qanunsuz fəaliyyətindən narazı idi. Qasım baba Böyük Vətən müharibəsinin iştirakçısı kimi kənd camaatı arasında böyük nüfuza malik idi və qoyunçuluqla məşğul olmasına baxmayaraq çoxları ondan lazımi məsləhətlər alırdı, o cümlədən ermənilər də. Övladlarından aldığı məlumata əsasən o, hiss edirdi ki, rus hərbçilərinin dəstəyinə arxalanan ermənilər kənddə iğtişaş törətmək istəyirlər. Müharibə veteranı hələ də anlaya bilmirdi ki, yaxşı yerlərdə yaşayan, nüfuzlu yerlərdə işləyən, daim yerli sakinlərin hörməti ilə üzləşən ermənilər nədən narazıdırlar? Baxmayaraq ki, ermənilər Qarabağın çox hissəsində terror aktı keçiriblər, bu günə kimi Qara-
26 dağlı kəndinin sakinləri qonşuları ilə sülh və əminamanlıq şəraitində yaşayırdılar. Qış fəsli idi, yeni ilin başlanmasına beş gün qalırdı. İşıq olmadığından bütün kənd qaranlıqda yoxa çıxmışdı. Kimi şam, kimi isə nöyüt lampası yandıraraq, evlərini işıqlandır- mağa çalışırdı. Halbuki dağlarda yerləşən erməni kəndləri elektrik enerjisi ilə təmin olunurdu. Qasım Əliyevin on bir uşağı – beş oğlu və altı qızı vardı. Uşaqlardan yalnız biri, o da ki, Əvəz Bakıda işlədiyi yerdən aldığı yataqxanada qalırdı, qalanları isə Qarabağdan kənara çıxmamışdılar. Qasım babanın oğlu Əvəz həkim işlədiyindən o, nə vaxt kəndə gəlirdisə, bir çox kənd sakinləri müalicə olunmaq üçün birbaşa ona müraciət edirdilər. İş ondadır ki, o, vaxtilə bu kənddə işləmiş və hamı onun şəfaverici əl qabiliyyətinə bələd idi. Elə buna görə də kənd camaatı milliyyətindən asılı olmayaraq, onun xətrini çox istəyirdi. Bu dəfə də Əvəz kəndə gələn kimi qonşuluqda olan, uşaqlıqda bir yerdə böyüyən həmyaşıdı Artur özünü ona çatdıraraq atasının xəstələndiyini dostuna bildirdi. Hazırda Qasım babanın evinə bir neçə qonşu qonaq gəlsə də o, da oğlu ilə birlikdə Arturun atası Albertin yanına getməyi məsləhət bildi. Çünki müharibə veteranı özü də xəstə olan zaman Albert onu yoxlamaq üçün demək
27 olar ki, hər gün ağsaqqalın yanında olurdu. Lakin son məqamda Əvəz qonşunun evinə atası ilə yox, qardaşı İlqar ilə getməyi qərara aldı. O, bunu onunla əsaslandırırdı ki, hava qaranlıq olduğundan ətrafda hər şey zülmət içərisindədir və belə bir havada 81 yaşlı ahıl insan üçün hərəkət etmək çətin olacaq. Evdə olan qonaqlardan bir neçəsi vəziyyətdən hali olan kimi Əvəzə bildirdilər ki, indiki durumda ermənilər azərbaycanlılara qarşı düşmənçilik mövqeyi bəslədiyindən, onlara kömək etmək bir çox yerli sakinlərdə ikrah hissi doğuracaq. Lakin bütün iradlara baxmayaraq o, bir insan olaraq, tutduğu peşəyə əsasən, kimliyindən asılı olmadan hər bir xəstəyə kömək etməyə borcludur. Əvəzin fikirincə, Qarabağda yaranan xaosda Arturun ailəsinin təqsiri olmadığından, onları təhlükəli şəxslər siyasına salmaq olmaz. Bundan əlavə, 1988-ci ildəki Sumqayıt hadisələri zamanı onun yezinəsinin öldürülməsi, qızının isə zorlan- masından kənd camaatı halı idi. Alberti dəhşətə gətirən o idi ki, həmin qalmaqalda azərbaycanlıların adı hallansa da, amansız qətli, məhz ermənilərin özləri həyata keçirmişdilər. Bu məlumatı başqa yad adamlar yox, onun qızı Janna bəyan etmişdi. Bir sözlə, erməni ekstremist-quldur dəstə- lərinin fəaliyyətindən azərbaycanlılar və ya digər millətlər yox, elə ermənilərin özləri də bezmişdilər.
28 Əvəz həkim çantasını götürüb qardaşı ilə birlikdə birba- şa xəstə qonşusunun yanına getdi. Qarayanız, enli sifət, balacaboy, daz başlı, sallaq qarınlı, 55 yaşlı Albert yataq otağındakı çarpayıda uzanıb, bədənində yaranan ağrılardan arabir zarıyırdı. Bu adam Qaradağlıda yaşayandan azərbaycanlılarla xoş münasibətdə idi və həmin əlaqələri indi də saxlayırdı. Sakit həyat tərzi sürməyi xoşlayan Albertin də buralarda baş verən erməni təxribatlarına mövqeyi birmənlı deyildi. Onun dörd uşağı – Artur və Eduard adlı iki oğlu və Janna ilə Klara adında iki qızı - vardı. Hava soyuq olduğundan hamı balaca otağa doluşmuşdu. İçəridəkilərin bəziləri gələnləri salamlayan kimi o biri otağa keçdilər. Albertin yanında yalnız bir Artur qaldı və həkimin verəcəyi tapşırığı gözləməyə başladı. Xəstə sobanın yanında salınmış yataqda hərarət içəri- sində uzanmışdı. Əvəz onu yoxlayan zaman həmin an dedi ki, evin sahibi möhkəm soyuqlayıbdır və vəziyyəti ağırlaş- masın deyə, onu dərhal xəstəxanaya aparmaq lazımdır. Özündə güc tapan Albert gülümsəyərək qəti olaraq xəstə- xanaya getməkdən boyun qaçırdı. Çarəsiz qalan həkim vaxt itirmədən ilkin tibbi yardım göstərməyə başladı. Əvəz iki dənə iynə vurandan sonra hərarəti salmaq üçün ona müva- fiq dərmanlar verdi.
Yüklə 1,94 Mb. Dostları ilə paylaş:
|