152
bir əsər-əlamət qalmamışdı. Böhtan yağdırmağa aludəli olan
erməni bunun əsl səbəbini yaxşı bilsə də o, bu vandalizm
aktını azərbaycanlıların ayağına yazdı. O, Sergeyə izah etdi
ki, Milli Ordu kəndə hücum edən zaman onların məzarları
bərbad hala salınmışdı. Halbuki o biri erməni məzarları abad
şəkildə idi.
Kənddə on beşə yaxın ailə yaşayırdı ki, iki ailədən başqa
onların hamısı hərbçilər idi. Yaxınlıqdakı yüksəkliklərdə
yaraqlılar mövqe tutmuşdu. Buralarda insanlar kompakt halda
yaşamadığından bu və ətrafdakı kəndlər xarabazarlığa çevril-
mişdir. Evlərin divarlarından başqa heç bir tikinti materialları
qalmamışdı. Bütün yollar və kommunikasiya xətləri dağıdıl-
mış, bir dənə də olsun mədəniyyət ocağı salamat qalmamışdı.
Bir sözlə, mülki vətəndaşın yaşaması üçün burada ən
elementar şərait yox idi.
Vaxtilə qarət nəticəsində salınan ikimərtəbəli ev, Albertin
ölümündən sonra baxımsızlıqdan demək olar ki, yararsız hala
düşmüşdü. Evin damı, qapı və pəncərələri sökülüb aparılmış-
dı. Sergey elə zənn edir ki, Eduard Rusiyada olarkən, onun evi
döyüşlər nəticəsində bərbad hala salınmışdı.
Evin divarında erməni dilində boya ilə yazı vardı və Robert
həmin yazını oxuyan kimi qanı qaraldı. Sergey ondan
sonruşanda bu nə yazıdır, hiyləgər kommersant heç bir söz
demədi və qəzəbli halda içəri daxil oldu. Otaqların döşəmələri
də sökülmüşdü. Vəziyyəti dərk edən Robert əmisi oğlu
Eduarda dividend qazandırmaq üçün məyus halda dedi:
153
- Çox güman ki, bütün bu vəhşiliyi yaxınlıqda yaşayan
türklər edibdir. Onlar bütün kəndlərimizi belə bir yararsız hala
salırlar.
- Sən buna əminsən? – Sergey həmsöhbətinin səmimiyyə-
tinə şübhə ilə yanaşdı.
- Əlbəttə! Onların əsas məqsədi bizim hamımızı bu doğma
torpaqdan didərgin salmaqdır. Başa düşə bilmirəm, nə vaxta
qədər belə qəddarlıq davam edəcək?
Elə bir az keçmişdi ki, qonşu həyətdən saqqal basmış sir-
sifəti əyri olan, kül rəngli qıvrım saçlı 60 yaşlı bir kişi və
dişləri tökülmüş, arıqlayıb sümükləri çıxmış, qırışlardan sifəti
balacalaşmış, yaşı 80-i ötmüş qoca bir arvad tələsik halda
dağıdılmış evin qapısına tərəf gəlib, qonaq gələnlərin kimliyi-
ni soruşdular. Kişi biləndə ki, Robert Eduardın qohumudur, o
sifətinə sərt cizgi ifadələri verib, erməni dilində söyə-söyə
gələnləri buradan uzaqlaşdırmağa çalışdı. Qocalar özlərini elə
aparırdılar ki, sanki Rusiyadan gələn qonaqlar tanıdıqları
adamın deyil, məhz onların evinə icazəsiz halda daxil olublar.
Bu vaxt yoldan ortayaşlı hərbçi zabit keçirdi və istər-istə-
məz səs-küyə reaksiya verərək, onlara yaxınlaşmağa məcbur
oldu. O, qəzəblənmiş kişinin üzərinə yeriyib onu sakitləşdir-
məyə çalışdı, lakin həmin adam başını inkaredici tərzdə
tərpədərək zabitə qulaq asmaq istəmədi. Danışıqlar erməni
dilində getsə də, Sergey başa düşdü ki, indiki ev sakini onların
gəlişindən tamamilə narazıdır. Vəziyyəti belə görən pedaqoq
özü ev yiyəsini sakitləşdirmək üçün rus dilində qonaq gəldiyi-
154
ni bildirir və evin əsl sahibi ilə bir yerdə işlədiyini xəbər verir.
Elə bu vaxt əsəbləri tarıma çəkilən yaşlı erməni rus dilində
“von iz moyeqo doma” (rədd ol mənim evimdən) ifadəsini
qışqırandan sonra erməni dilində onların hamısını söyməyə
başladı. Hətta az qala əlinə taxta alıb onların hamısını evdən
qovmaq da istədi. Onun emosional hərəkətlərini görən tarixçi
alim, Eduardın həmişə ağızdolusu təriflədiyi erməni qonaq-
pərvərliyindən heç bir əsər-əlamətin qalmadığını görür.
Belə bir qeyri-adi hadisə ilə üzləşən Sergey Robertdən nə
baş verdiyini xəbər aldı. O, cavabdan yayınmaq istəsə də,
hərbçi zabit cavab verməyi özünə vətəndaşlıq borcu hesab
etdi. Ona görə ki, yaşlı erməninin münasibəti və davranışı
onun hissiyyatına toxunmuşdu. Zabit yaşlı ermənini birtəhər
sakitləşdirərək, təəssüf hissilə dedi:
- Qocanın sözlərində böyük bir həqiqət var. Biz türklərə
qarşı müharibə aparanda Edik atəşkəsə bir-iki ay qalmış ailəsi
ilə birlikdə öz evini, öz vətənini atıb siçovul kimi xarici
ölkəyə qaçmışdı.
- Məgər, onun başqa bir çıxış yolu vardı? – deyə Sergey
söz almaq üçün maraqlanan bir insan kimi soruşdu.
- Qeyrəti olan bir erməni kimi o, öz ocağını atıb qorxaq
kimi xaricə qaçmamalıydı. – deyə zabit ciddi halda dilləndi. –
Biz türkləri öz torpaqlarımıza yaxın olan ərazilərdən vurub
çıxarmışıq, o, isə nəinki əldə etdiyimiz həmin torpaqları
mənimsəməkdə kömək etdi, hətta öz torpağında qalıb orada
Dostları ilə paylaş: |