24
gənclərdən ibarət kiçik bir dəstə, Misirin dövlət başçısı Camal AbdunNasiri,
onun idarəçiliyini və eləcə də hizblə razılaşmayan bütün ölkə vətəndaşlarını
kafir elan etdi. əl-Əzhər universitetinin keçmiş məzunu Əli İsmayıl, Seyyid
Qutubla birgə edam edilmiş altı nəfərdən birinin, AbdulFəttah İsmayılın
doğma qardaşı idi. O, hizbin təsisi zamanı təkfir və hicrət məsələləri ilə
əlaqədar Qurana, Hədislərə və Peyğəmbərin Məkkə və Mədinə dövründəki
həyat yoluna əsaslandığını iddia edərək, təsirləndiyi Xəvaric fikirlərini
gizlətməyə çalışırdı. Lakin bir müddət sonra onun bu saxta əməllərinin üstü
açılmış və o öz səhvlərini etiraf edərək doğru yola qayıtdığını bəyan etmişdir.
Təkfir və hicrət cəmaatı fəallarından biri də, 1965-ci ildə «İxvan əl-Muslimin»
hizbinin üzvü kimi həbs olunmuş iyirmi üç yaşlı Əbu Səəd Şükri Əhməd
Mustafa idi. Əli İsmayılın öz yanlış fikirlərindən dönməsindən sonra Şükri
Əhməd hizbə rəhbərliyi həbsxana daxilindən öz üzərinə götürdü. O, 1971-ci
ildən başlayaraq hizbin qarşısına məqsəd qoyduğu planları tətbiqi şəkildə
həyata keçirməyə başladı. Birinci mərhələdə ona Əmir əl-Möminin və Təkfir
və hicrət cəmaatının rəhbəri kimi beyət edildi. Bunun ardınca tərəfdarları
arasında vəzifə bölgüsü apararaq, onları müxtəlif ərazilərə təyin etdi. 1973-cü
ilin Sentyabrında isə hizbin üzvlərinə özləri ilə ərzaq və silah götürərək
dağlara çəkilmək və mağaralarda sığınacaq tapmaq əmrini verdi. 1973-cü il
Oktyabr ayının 26-sında onların bu işindən xəbər tutan Misir dövləti hizbin
üzvlərini cinayət məsuliyyətinə cəlb etdi. 1974-cü il aprelin 21-də, ötən ilin
Oktyabrında baş vermiş toqquşmalarda iştirak edən Şükri Əhməd Mustafa və
onun camaatı hökümət tərəfindən əfv edildi. Lakin o, tutduğu bu işdən əl
çəkməyərək hizbin fəaliyyətini yenidən bərpa etmək qərarına gəldi. Ötən
hadisələrdən sonra öz çirkin işlərində müəyyən qədər təcrübə əldə etmiş Şükri
bu dəfə daha ehtiyatlı addımlar atdı. O, hizbin nizamnaməsində bəzi
dəyişiklər apararaq yeni üzvlərdən ibarət heyət topladı. Qonşu dövlətlərdə
təbliğat aparmaq üçün müəyyən şəxslərin seçilib göndərilməsi isə Təkfir və
hicrət cəmatının yanlış fikirlərinin Misir hüdudları kənarlarında yayılmasına
səbəb oldu. Artıq bir müddət sonra öz azğın niyyətlərini nəzərə çarpacaq
dərəcədə həyata keçirən Təkfir və hicrət cəmaatı ölkə daxilində çox saylı
iğtişaş və qarşıdurmalar törətməsi nəticəsində onun yüzlərlə üzvü həbs edildi.
1977-ci ildə Şükri Mustafaya və eləcədə hizbin beş fəal üzvünə edam hökmü
oxundu. 1978-ci ilin mart ayında isə əmrin icrasına fərman verildi.
Əqidə və fikirlərində təkfir məsələsinə əsas önəm verən Təkfir və hicrət
cəmaatı davamlı olaraq böyük günah edən və tövbə etmədən ölən hər bir kəsi,
Allahın nazil etdiyi ilə hökm etməyən hakimləri və onların tabeçiliyində olan
rəiyyəti heç bir təfsilata varmadan bir mənalı şəkildə kafir hesab edirlər.
Alimlərə gəlincə, onları da yuxarıda qeyd olunan insanları təkfir etmədikləri
25
üçün kafir adlandırırlar. Həmçinin hizbi qəbul etməyən və ya qəbul edərək
ona qoşulmayan və başçısına beyət etməyən şəxslər də kafirlikdə ittiham
edilirdi.
Həmçinin elmi dərəcəsi ilə tanınmış alimlərin sözlərinin, mötəbər və təfsir
və əqidə kitablarının heç bir faydası yoxdur. Çünkü hizbə görə İslam
ümmətinin qədim və müasir zəmanədə yaşayan böyük alimlərinin hamısı
dindən dönmüş mürtədlərdir. Hizbin fikrinə görə 4 məscid - Haram, Nəvəvi,
Quba və əl-Aqsa məscidlərindən başqa məscidlərdə qılınan cümə və cəmaat
namazları onların Zərər Məscidi kimi olduğu üçün tərk olunmalıdır. Lakin bu
4 məscidin özündə belə imamın hizbin üzvlərindən biri olması şərtilə namaz
qılına bilər. Həmçinin onlar insanları kütləvi savadsızlığa çağırırlar. Elm almaq
olmaz, elm tələbələrindən dərs alınmaz və s. Bu təkfirçilər Şükri Mustafanı
ümmətin gözlədiyi Mehdi olmasına da inanırlar. Bu haqda hada geniş Təkfir
və hicrət cəmaatının keçmiş üzvü AbdurRahman Əbul Xeyrin yazdığı
«Ziyarəti məə Cəmaa əl-Muslimin» kitabına baxa bilər. Məəni b. Həmməd əl-
Cuhəni «Məvsua əl-Muyəssira fil Ədyən vəl Məzəhib vəl Əhzəb əl-Muasira».
“Hizbut Təhrir” – cəmaatının banisi Təqyiddin Nəbhanidir. 1909-cu ildə
İczim (Fələstin) doğulmuşdur. Yusuf İbn İsmail ən-Nəbhəninin nəvəsidir. əl-
Əzhar universitetini bitirmiş, bundan sonra Livana, sonra da İordaniyaya
gedərək İslam kollecində oxumuşdur. Bir müddətdən sonra Hizbut Təhrir
cəmaatını qurur. 1977-ci ildə isə dünyasını dəyişir. Kitablarından: “Risalatul
Arab”. Əqidəsi Mətrudi və Əşari olub. “İxvanul Muslimin” banisi: Həsən əl-
Bənna. Liderləri: Seyyid Qutb, Muhəmməd Qutb, əl-Mavdudi, Yusuf Qardavi,
ət-Turabi. “Cəmaat əl-Cihad” banisi: Abd əs-Sələm Fərac. “Cəmaat ət-Təkfir
Vəl Hicra” banisi: Şükri Mustafa, tələbəsi: Seyyid Qutb. əl-Vai №75, 1993-cü il
səh: 23 jurnalında qeyd edilir ki: “Hənəfilər ilə Şəfiilər arasında heç bir fərq
yoxdur, necə ki Cəfərilər ilə Zeydilər kimi”. əl-Xilafət qəzetində çıxan
məqalədə “Hizb ət-Təhrir vəl İmam Xomeyni” №18, 1410-cu il 2 Yanvar
buraxılışında deyirlər ki: “İrana getdik ki, İmam Xomeynini müsəlman ümməti
üçün imam seçək və deyirlər ki: Ən yaxşı kitab siyasət barəsində yazılmış
Xomeyninin “əl-Hukumat əl-İsləmiyyə”.
ALİMLƏRİN CƏSƏDLƏRİ ZƏHƏRLİDİR
İmam Məlik – rahmətullahi aleyhi - deyir ki: “Şəhərdə insanlar gördüm ki,
onların nöqsanlıqları yox idi. Onlar başqlarının naqislikləri barəsində
danışmağa başladılar özlərində naqisliklər əmələ gəldi. Sonra naqisliklərlə
insanlar gördüm onlar başqalarının nöqsanları barəsində susdular. Hamı
onların nöqsanlarını unutdu”. Çox qədim zamanlardan İslam düşmənləri