20
sonra uzaqlaşmaları zəruri olan şeylərdən onları xəbərdar etməyincə onları
həmin yoldan azdırmaz. Həqiqətən, Allah hər şeyi bilir”. (ət-Tövbə 115)
51
. İbn
Kəsir – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Sələflər bu ayədə Xəvaricləri nəzərdə
tuturdular: «Sizə əməlləri ən çox zərər vuracaq kəslər haqqında xəbər verimmi?
Bunlar o, şəxslərdir ki, onların səyləri dünya həyatında azğınlığa düşmüşdür,
halbuki onlar yaxşı hərəkət etdiklərini düşünürlər» (əl-Kəhf 103-104)
52
. Şeyx
Saleh əl-Fovzan – Allah onu qorusun – sual verirlər: «Dövrümüzdə Xəvaric
ideyasının daşıyıcıları mövcuddurmu?». Cavab: «Subhənəllah! Hal-hazırda
Xəvariclər mövcuddur. Müsəlmanlara kafir damğası vurmaq, müsəlmanları
qətl etmək Xəvariclərin əməlləri deyilmi? Bu Xəvariclərin məzhəbidir». Sual:
«Xəvariclər qiblə əhlindən sayılırlarmı? Onların arxasında namaz qılmaq
olarmı?». Cavab: «Xəvariclərin kafir olmaları və ya sadəcə zəlalət əhli olmaları
barəsində alimlər arasında iki rəy vardır. Xəvariclərin kafir olması rəyi
həqiqətə daha yaxındır. Çünki dəlillər onların kafir olmasına dəlalət edir.
Xəvariclərin arxasında namaz qılmağa gəldikdə isə onların arxasında namaz
qılmaq olmaz»
53
. Sual: «Partlayış törədənlər Xəvaricdirlərmi?». Cavab: «Onları
Xəvaric adlandırmaq ən az hökmdür. Onlar bu əməli halal bilərək edirlərsə
nəinki Xəvaric, hətta kafirdirlər. Yox əgər bunu halal saymırlarsa, savab və ya
cihad adı altında edirlərsə onlar Xəvaricdilər. Bu yer üzündə fitnə-fəsad
törətmək, mal-dövləti tələf etmək və günahsız insanların qanını tökməkdir.
Müsəlmanların qorxu içərisində yaşamağa vadar etmək Xəvariclərin ən pis
əməlləridir. Əvvəlki Xəvariclər belə etməyiblər. Onlar açıq savaş edib və
qətillər törədiblər. Lakin müasir Xəvariclər bunu gizli şəkildə və insanların
yaşadığı binalarda törədərək qan tökürlər»
54
. Xəvariclərin kafir olmaları rəyini
İslam alimlərindən: Buxari, Qadi Əbu Bəkr, Subki, Qurtubi
– Allah onlara rəmət
etsin - dəstəkləmişlər
55
.
İXVAN ƏL-MUSLİMİN FİRQƏSİ
İxvan əl-Muslimin firqəsinin banisi Həsən əl-Bənnadır. 1906-cı ildə Misirdə
doğulmuşdur. Ərəb mənşəlidir. Məktəbi bitirdikdən sonra yüksək vəzifələrdə,
hökümət dairələrində çalışıb. Bəziləri elə zənn edirlər ki, bu firqənin banisi
Seyyid Qutubdur. Lakin əsl olan Seyyid Qutub, Həsən əl-Bənnanın davamçısı
və ondan sonra İxvan əl-Muslimin cəmiyyətinin liderlərindən biri olub. Onlar
bəzi etiqad və minhəclərinə görə Əhli Sünnəyə ziddilər. Şeyx əl-Albani –
51
“Umdatul Qari” 19/369.
52
əl-Biayə vən Nihayə 7/228.
53
Qlobal məsələlərə dair alimlərin fətvası səh 9,10, “Sifətul Xəvaric” 11.
54
Qlobal məsələlərə dair alimlərin fətvası səh 79,81.
55
Fəthul Bəri 12/300.
21
rahmətullahi aleyhi - deyir ki: «İxvan əl-Muslimin Əhli Sünnədəndir demək
düzgün deyildir. Çünkü onlar Sünnəyə qarşı çıxırlar»
56
. Bu cəmiyyətin inşa
olmasının səbəbi onların dini siyasətdən ayırmaları idi. Şəriətdə isə din
dövlətlə, siyasətlə birdir. Çünki siyasətin həqiqi hədəfi dindədir. İbn Teymiyyə
– rahmətullahi aleyhi - Siyasətul Şəriyə (Şəriət Siyasəti) adlı kitabında bu haqda
geniş danışmışdır.
Siyasət sözü, ərəb dilində Səsə, Yəsusu - idarəçilik, idarə etdi deməkdir.
Yəni o, idarəçilik ki, insanların əhval-ruhiyyəsini, yaşayış səviyyəsini
qaldıracaq. Ona görə İbn Teymiyyə – rahmətullahi aleyhi - bu kitabın içində
dövləti necə idarə etmək, rəhbərlər kim olmalıdır, zəkatlar necə bölünməlidir,
məmurlar necə seçilməlidir haqda geniş danışır. Bu da İslamın ayrılmaz bir
qoludur.
Həsən əl-Bənna İxvan əl-Muslimin firqəsini yaratmaqda məqsədi dini
hökümətdən, siyasətdən ayrı salmaq və onların əsas məqsədi isə höküməti ələ
keçirmək idi. Ona görə də bunlar xüsusilə də, Əhli Sünnənin minhəcinə
müxalif olan qollardır. Həmçinin də böyük bir xətaları da var, o da Həsən əl-
Bənnanın qoyduğu tərifdir. Tərifdə deyilir ki: «Biz kimlərə müxalifiksə, o
müxalifliyi aradan qaldıraraq bir olaq. Hansı məsələdə ixtilaf ediriksə, o ixtilafı
kənara qoyaq, hansı məsələdə ittifaq ediriksə, o məsələdə birləşək». Ona görə
də İxvan əl-Muslimin bu günkü halına baxsaq görərik ki, onun tərkibində
Rafizi, Sufi, Nakşibəndi, Nurçu, Mötəzilə, Əşarilər və s. firqələrdən vardır. Bu
firqələrin hər biri bir-birinə zidd olan əqidə və fikirlərdir. Bunlar bircə
məsələnin ətrafında birləşiblər, o da hakimiyəti ələ keçirməkdir. Ona görə də
onların dəvət metodu hakimiyyətdən başlayır. Onlar deyirlər ki, ən birinci
dəvət etməkdən ötəri höküməti ələ almalısan, ondan sonra dəvət etməlisən. Bu
rəylərinə görə onlar Əhli Sünnəyə müxalifdirlər. Çünki şəriətdə məqsəd
hakimiyyəti ələ keçirmək deyil. Əgər İslamın hədəfi, İslamın məqsədi, İslamın
qayəsi hakimiyyəti ələ keçirmək olsaydı, o zaman Qureyş Peyğəmbər -
sallallahu aleyhi və səlləm – ə təklif etmişdi ən yüksək vəzifə, var-dövlət və s.
Lakin cavabı nə oldu: «Mənim bir əlimə ayı, digər əlimə günəşi də versələr bu
yolumdan dönmərəm». Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – in məqsədi
hakimiyət deyildi. Onun hədəfi insanları zülmətdən nura çıxartmaq - Lə İləhə
İlləllah kəliməsi idi. Əgər Peyğəmbər
- sallallahu aleyhi və səlləm – in hədəfi
hakimiyət olsaydı, Ömər - radıyallahu anhu - ya deyərdi: «Bu gecə Əbu Cəhili
öldürək, səhri isə Əbu Ləhəbi öldürərək hakimiyyəti ələ keçirək». Lakin
Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – belə etmədi. Çünkü Peyğəmbər -
sallallahu aleyhi və səlləm – metodu, minhəci hakimiyyət ələ keçirmək, dağıtmaq
və qanlar tökmək deyildi. Səhabələrinə də bunu tövsiyə edərdi. Səhabələrdə
56
Təbliğ cəmaatı və ixvanlar barədə verilən mühazirənin lent yazısı. ər-Riyad Minhəc Sünnə studiyası.