[]
Yüklə 7,15 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Siffeyn, Cəməl
- «Əgər möminlərdən iki dəstə bir-biri ilə vuruşsa onları dərhal barışdırın. Əgər
- Şeyx Useymin
75
deyildir. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – in zina edəndən, oğurluq edəndən qonşusunun şərrindən əmin olmayan kimsədən də imanı nəhy etməsi – onları iman ilə adlandırmamışdır. Bunlardan iman ismini qaldırdığı zaman əməl tərəfdən kafirdilər. İnkari, etiqadi küfr bunlar üçün işlədilməz. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – in: «Məndən sonra bir-birinizin boynunu vuran kafirlərin halına bənzəməyin» 230 bu da əməli küfrdür. Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – in: «Kim kahinin yanına gedib onun dediyini təsdiqləyərsə və ya heyzli qadınla (qadını ilə) əlaqədə olarsa və yaxud da qadınla arxadan (qadını ilə) yaxınlıq edərsə Muhəmmədə nazil olana (uzaq düşər) küfr etmiş olar» 231 . Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – buyurdu: «Hər hansı bir kimsə öz müsəlman qardaşına ey kafir deyə müraciət edərsə bu sözə o, ikisindən biri layiq olar» 232 . Bizim bu söylədiklərimizi Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – in bu hədisi təsdiq etməkdədir: «Müsəlmanı söymək fasiqlikdir, onunla vuruşmaq isə küfrdür» 233 İbn Qeyyim – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: «Peyğəmbər – sallallahu aleyhi və səlləm – müsəlmanı söyməklə onunla vuruşmağı bir-birindən ayırdı və birini təkfir edilməyən fasiqlik/günah, digərini isə küfr olaraq isimləndirdi. Məlumdur ki, bu etiqadi küfr deyil, sadəcə əməli küfrü qəsd etmişdir. Küfrün bu növü onu İslam dairəsindən (millətindən) və dindən tamamilə çıxarmaz. Necə ki, zina edən, oğurluq edən və içki içən də hər nə qədər iman ismi ondan yox olsa da belə dindən çıxmaz”. Bu ümmət içərisində Allahın kitabını, İslamı, küfrü və bunların hamısını ən gözəl bilən səhabələrin görüşüdür. Bu məsələlər yalnız onlardan öyrənilir. Sonra gələnlər onların məqsədlərini başa düşmədilər və insanları iki grupa ayırdılar. Böyük günah etmələri səbəbi ilə dindən çıxardıqları və Cəhənnəmdə əbədi qalmalarına hökm etdikləri bir grup və kamil iman sahibi möminlər diyə adlandırdıqları digər qrup. Qrupun birinə qarşı haqsızlıq etdilər, digəri haqqında da şişirtdilər. Allah Əhli Sünnəti doğru bir yola və doğru bir görüşə yetişməkdə hidayətini lütf etdi. Məzhəblər içində Əhli Sünnət, dinlər içində İslam kimidir». Həmin küfür insanı İslam dairəsindən çıxartmır. İslam dairəsindən çıxartsaydı onda gör səhabələr neçə döyüşlərdə bir-birlərini qırdılar. Siffeyn, Cəməl döyüşü və başqa döyüşlərdə səhabələr bir-birləri ilə döyşdülər. Şəkk yoxdur ki, bu döyüşlərdə ölənlər də olurdu. Döyüşlərin birində Təlha və Zubeyr – Allah onlardan razı olsun – şəhid edilmişlər. «Əgər
230 Buxari. 231 Əbu Davud 3904, Beyhəqi 7/198 H. 13902. 232 Buxari, Müslim. 233 Buxari, Müslim. 76
Əgər əməli küfr insanı dindən çıxartmırsa bəs nə üçün Allahı, Peyğəmbəri söymək, Quranı zibilliyə və yaxud murdar yerlərə atmaq və bütə səcdə etmək əməli küfr olsa da, Dindən çıxardır? Əməli küfr dindən çıxartmır, yalnız etiqadi küfr dindən çıxardır. Cavab: Bu əməllər insanlara görə zahiri əməllərdir. Çünki insan bunu bədən üzvü ilə edir. Lakin bu əməllər insanın qəlbinin etiqadının nəticəsində olur. Yəni zahirən əməl olsa da, ancaq qəlbinin etiqadına görə o, əməlləri yerinə yetirir 234
.
234 əl-Albani “Dini – Peyğəmbəri – Quranı” Təhqir Edənlər Barəsində - Onlar söyləyirlər ki, Şeyx Albani – rahmətullahi aleyhi – dinlə istehza edəni, söyəni, Quranı təhqir edəni kafir saymır. Şeyx Albani – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “İnsanı yalnız etiqadı kafir edir, əməlləri yox”. Bütün bunlar bu gözəl insana qarşı atılmış böyük bir ədalətsizlikdir. Çünki Şeyx dəfələrlər söyləmişdir ki: Bu cür əməl sahibi o, zaman kafir olur ki, əgər o bütün bunların küfr olduğunu və ya Allahın dini ilə istehza olduğunu bilərsə. Əgər o, bütün bunları bilməzsə bu zaman kafir olmur. Bu da müsəlman alimlərinin rəyidir. Biz artıq qeyd etmişik ki, Şeyx Albani – rahmətullahi aleyhi – bu kimi əməlləri böyük küfr sayardı. Bu da heç bir şübhə oyatmır. Şeyx Albani – rahmətullahi aleyhi – tez-tez qeyd edərdi ki, bir kimsəni böyük küfrə yalnız onun etiqadı apara bilər. Lakin bu o, demək deyil ki, bir kimsə şəriətlə küfr olan əməl etsə kafir olmur. Şeyx Albani – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Əməllər içərisində elə əməllər var ki, sahibini etiqadi küfrə aparır. Çünki bu əməllər onun batini küfrünə dəlalət edir. Məs: Qarşısında olan kitabın Quran olduğunu bilərək onu ayaqlayan kimsə kimi”. “Xaşiyətut Təhzir Fitnəti Təkfir” s. 72. İbn Teymiyyə – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Əgər bir kimsə Peyğəmbər -
bunu bilmədiyi və niyyət etmədiyi halda bu zaman ona bu cür deməkdən (təkfir etməkdən) qadağan edilir. Çünki onun əməli Allaha qarşı asilikdir. Misal olaraq Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – in yanında səsini qaldıran kimsə ola bilər. Əgər o, kimsə Peyğəmbər - sallallahu aleyhi və səlləm – i sözü və əməli ilə təhqir etdiyini qəsdli şəkildə və bilərək edərsə bu zaman o, kimsə kafir olur və əməlləri puç olar”. Sariul Məslul 2/120. İbn Qeyyim – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Əgər bir kimsə söz söylədiyi zaman sözü qəsd etdiyi mənadan başqa bir məna verərsə və ya qəsdli olmadan söyləyərsə və ya nə məna daşıdığını bilmədən söyləyərsə bu zaman belə bir kimsəni can atmadığı və istəmədiyi şeylərə görə ittiham etmək olmaz. Bu Peyğəmbərlər vasitəsilə Allahın insanlara göndərdiyi dinidir”. “İləmun Muvakkin” 4/403. Şeyx Albani –
cahillikdən, pis tərbiyədən və ya huşsuzluqdan dini və ya Peyğəmbəri təhqir edərsə belə kimsə kafir olmur. O, zaman kafir olar əgər bunu bilərəkdən və qəsdli şəkildə edərsə. Bu şübhə edilməyən dinsizlikdir. Şeyxi ittiham edənlərə qarşı cavab: 1) Şeyx açıq-aydın deyir ki: Dini (Allahı) və Peyğəmbəri bildiyi və qəsdli şəkildə təhqir edərsə kafirdir. 2) Şeyx qeyd edir ki: Cahillikdən Dini və Peyğəmbəri təhqir edərsə kafir olmur. Həmçinin bu rəydə digər sələf alimləri də olmuşlar. Bu təkcə Şeyx Albani – rahmətullahi aleyhi – ın rəyi deyildir. Şeyx AbdurRazzaq Afifi – hafizahullah – dan: Dini (Allahı), Peyğəmbəri və Quranı cahillikdən təhqir edənin kafir olması barəsində soruşurlar”. Şeyx: “Digər hallarda olduğu kimi belə bir kimsəni cahildirsə əməllərinin nə ilə nəticələndiyi barəsində onu maarifləndirirlər. Əgər o, bundan sonra da bu cür etməyə davam edərsə bu zaman kafir olur. Bəzən eşidirk ki: “Cahillik üzr deyildir” deyirlər. Bu belədir – o, mənada ki, belə bir kimsə öyrədilib, başa salınır və tərbiyələndirilərsə. Belə bir kimsə başlı-başına buraxılaraq kafir olur mənasında deyildir”. “Fətava Rəsail” 1/173. 3) Əgər bir kimsə huşsuzluqdan belə bir söz işlədərsə o, kimsə üzürlüdür. Şiddətli sevincdən: “Ey Rəbbim! Sən mənim qulum, mən isə sənin Rəbbinəm” deyən kimsəni xatırlayın. Əgər insan bilərəkdən küfr edərsə, inadkarcasına və qəsdli şəkildə belə bir kimsə kafirdir. 4) Şeyx Albani – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Əgər bir kimsə pis tərbiyədən bunu edərsə kafir deyildir”. Bütün bu sözlərin deyilməsinin nəticəsi pis tərbiyədən doğur. Bu cür sözləri çox eşitmək olar. Məs: Nəcd şəhərində insanlar arasında belə bir söz gəzir: Allahda güc yoxdur”. Bu küfr deyildir, lakin: “Allahdan başqa güc, qüvvət yoxdur” cümləsinin qısaldılmış formasıdır. Bunun deyilməsinə də səbəb pis (Dini) tərbiyənin olmasıdır. Lakin heç kəs bu insanları küfrdə ittiham etməmişdir. Şeyx Albani –
barədə hökm nədir? Bu əməldən tövbə etmək üçün qoyulan şərtlər nədir? Nəticə etibarilə onun nikahı fəsh (etibarsız) edilirmi? Şeyx Useymin – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Həmd Allaha məxsusdur. Kim islamı söyərsə barəsində hökm onun kafir olmasıdır. Çünki islamı söymək və yaxud buna istehza etmək İslamda Yüklə 7,15 Mb. Dostları ilə paylaş:
|