534
“Müdafiə və Təhlükəsizlik Sahələrində Əmək Bölgüsü” -nü oxumaq və dərindən
analiz etməyə dəyər.
Demokratiya və Silahlı Qüvvələr
Ordunun və digər təhlükəsizlik orqanlarının oturuşmuş demokratik ölkələrdə
roluna olan marağın mühüm dərəcədə düşməsinə baxmayaraq,son beş ildə təhlükə-
sizlik sahəsində gedən dinamizm göstərdi ki, bu sahənin qulaqardına vurulması, bi-
lavasitə bütün ölkələr üçün risklidir. Hans Born, ” Müdafiə Xarakterli Fəaliyyətlə-
rin Demokratik Şəkildə İdarə Edilməsi” fəslində göstərdiyi kimi, Avropada baş ve-
rən dəyişikliklər,oradakı demokratik hökümətləri, özlərinin təhlükəsizlik aparatları
üzərində müşahidələrini daha da yaradıcı və çevik edir. Qısa olaraq,dövlətin təhlü-
kəsizlik orqanları üzərində səmərəli nəzarət problemi heç vaxt demokratik fikirli
vətəndaşların və hökümət rəsmilərinin gözündən uzaq olmamalıdır”.
Born,daha düzgün olaraq qeyd edir ki,“Avropada müdafiə fəaliyyətləri üzərin-
də demokratik və parlament nəzarəti yüksəlişdədir”,baxmayaraq ki,mülki-hərbi
münasibətlər dinamikasını yenidən öyrənməyə qayıtmaq, bəlkə də, daha çox maa-
riflənmək üçün yox, yəqin ki, öz ixtiyarına buraxılmış silahlı qüvvələrin demokra-
tik ölkəyə yaxşı xidmət edə bilməməsi fikrindən qaynaqlanır.Born o fikirdədir
ki,silahlı qüvvələrə indiki zamanda xüsusi fikir verilməsinin səbəbləri çoxdur. Bi-
rincisi, Avropa qitəsi üzrə ölkələrdə məcburi çağırış sisteminin ləğv edilməsi,de-
mokratik ölkələrin tam könüllülərdən ibarət silahlı qüvvələri nəzarət etmə bacarığı
üzərində ciddi debatlar açmışdır. Bu arqumentlər,peşəkar silahlı qüvvələrə nəzarət
etmək,çağırışçılardan ibarət orduya nəzarət etməkdən çox çətindir qorxusu ilə mü-
şaiyət olunmuşdur. İkincisi,son on il ərzində,silahlı qüvvələri gözləyən tapşırıqların
sayının orta hesabla artmasına baxmayaraq, silahlı qüvvələrin sayı azalmışdır.
Avropa ölkələri ilə məhdudlaşmayan,bütün inkişaf etmiş ölkələrin silahlı qüvvələ-
rinə aid olan bu büdcə və kadr tələbləri siyasi-hərbi münasibətləri gərginləşdirir.
Və üçüncüsü,beynəlxalq hərbi fəaliyyətlərin artması beynəlxalq hərbi əməkdaşlıq
və təsisatlar üzərində demokratik və parlament nəzarətini getdikcə zəruri edir. Bu
tendensiya xüsusilə NATO və AB-nin kiçik ölkələrinə aiddir. Silahlı qüvvələr üzə-
rində demokratik nəzarətin beynəlxalq prinsiplərinin Born tərəfindən xülasəsi və
onun ölkə səviyyəsində irəli sürdüyü demokratik nəzarət mexanizmləri və prinsip-
lər istifadə üçün tam yararlıdır.
Beynəlxalq Standardların Artan Əhəmiyyəti
Əksər əsas hökümət və qeyri-hökümət beynəlxalq təşkilatları,silahlı qüvvələr
və digər təhlükəsizlik xidmətləri üzərində demokratik nəzarət konsepsiyasını, hər
535
hansı bir ölkəni demokratik ölkə saymaq üçün əsas kriteriyalardan biri kimi qəbul
etmişlər və çox zaman bu inkişaf etməkdə olan ölkənin demokratik praktikanı tət-
biq etməsi üçün ilkin element sayılır. 2002-ci il BMT İnsan İnkişafı Hesabatına is-
nad etsək,hər hansı dövləti demokratik saymaq üçün müəyyən fundamental prinsip-
lərin həyata keçirilməsi lazımdır.
• Həlledici təhlükəsizlik məsələlərində son qərar seçilmiş hakimiy-
yət nümayəndələrinin əlində olmalıdır;
• Təhlükəsizlik təşkilatları beynəlxalq hüquq və Konstitusiya əsasın-
da hərəkət etməli və insan hüquqlarına hörmət etməlidir;
• Təhlükəsizlik planlaşdırması və resursları ilə bağlı informasiyalar
həm hökümət daxilində, həm də ictimaiyyətə geniş şəkildə əlçatan olmalı-
dır. Təhlükəsizlik,çoxtərəfli,intizamlı yanaşma hesabına idarə olunmalıdır.
Bu o deməkdir ki, təhlükəsizlik qüvvələri hökümətin digər hissələri kimi,
ictimai sektor idarəetməsinin eyni prinsiplərinə,milli təhlükəsizliyə aid mə-
sələlərin gizliliyini tənzimləyərək tabe olmalıdır;
• Mülki-hərbi münasibətlər mülki hakimiyyət ilə hərbi qüvvələr ara-
sında düzgün ifadə olunmuş hakimiyyət ierarxiyası üzərində, mülki haki-
miyyət və müdafiə qüvvələri arasında qarşılıqlı hüquqlar və öhdəliklər üzə-
rində və vətəndaş cəmiyyəti təşkilatları ilə şəffaflıq və insan hüquqlarına
hörmət əsasında qurulmalıdır:
• Mülki hakimiyyətlər təhlükəsizlik qüvvələrinin əməliyyatları və
maliyyələşdirilməsi üzərində siyasi nəzarət aparmaq iqtidarında olmalıdır;
• Təhlükəsizlik qüvvələrini müşahidə etmək üçün və təhlükəsizlik
siyasəti üzrə siyasi müzakirələrə konstruktiv töhvə vermək üçün vətəndaş
cəmiyyətinin vasitələri və imkanları olmalıdır;
• Təhlükəsizlik qüvvələrinin şəxsi heyəti öz işlərini peşəkar səviyyə-
də görmələri üçün təlim keçməli və qadınlar və azlıqlar da daxil olmaqla
cəmiyyətin rəngarəngliyini əks etdirməlidir;
• Siyasətçilər regional və yerli sülhü təlqin etməyə önəm verməli-
dirlə
Qanunvericilik Sahəsi
Bu kitab boyunca gedən ümumi xətt onu göstərir ki, demokratik ölkələrin qə-
bul edəcəyi, vahid, ən yaxşı model üçün universal resept yoxdur,xüsusilə də, o öl-
kələr üçün ki, onlar keçmişdə hansısa formada avtoritar olmuşlar. Bütün bunları
fikrində saxlayaraq,Born,mülki-hərbi münasibətlər üzrə demokratik ölkələrdə ya-
zılmış materiallardan istifadə edərək,o nəticəyə gəlir ki, silahlı qüvvələr üzərində
536
səmərəli parlament nəzarəti olmadan heç bir dövlət əsil demokratik ölkə sayıla bil-
məz. Daha geniş surətdə,qanunvericilər aşağıdakılara malik olmalıdırlar:icra orqan-
larını hesabatlı tutmaq üçün qanuni sələhiyyətə,nəzarət həyata keçirmək üçün baca-
rığa və eyni zamanda parlamentarlar hökümət hesabatlılığı haqqında ciddi mövqe-
yə sahib olmalıdırlar.
Keçid dövrü yaşayan ölkələrin silahlı qüvvələr üzərində demokratik nəzarətinin
əsas strukturlarını qurmağa kömək edən strukturu hazırlayaraq,qanunvericilər icra or-
qanları və silahlı qüvvələr üzərində aşağıdakı üstünlüklərə sahib olmalıdırlar:
1. Ümumi səlahiyyətlər: bu səlahiyyətlər prinsipcə hökümətin bütün
sahələrinə aiddir. Bir çox ölkələrdə bu səlahiyyətlərə aşağıdakılar daxildir:
qanunlar irəli sürmək və ya onlara düzəliş vermək hüququ, məsələlər qal-
dırmaq, icra orqanlarının üzvlərini və ya onların işçilərini ifadə verməyə
çağırmaq, vətəndaş cəmiyyətləri üzvlərini ifadə verməyə çağırmaq, gizli
məlumatlara çıxış, parlament sorğuları aparmaq hüququ və dinləmələr ke-
çirmək hüququ.
2. Büdcə nəzarəti:hüququ-proqramlar, layihələr və ayrı-ayrı maddələr
səviyyəsində müdafiə büdcəsi fondları ayırmaq və düzəliş etmək; istənilən
əlavə müdafiə büdcəsi təklifləri qəbul etmək və qəbul etməmək hüququ(
büdcə ili ərzində) və uyğun müdafiə budcəsi sənədlərinə çıxış əldə etmək.
3. Sülhü dəstəkləyən əməliyyatlar: xaricə hərbi qüvvələr göndərmə-
yi,onların mandatını, büdcələrini, cəlb olunan şəxsi heyətin risklərini, əmə-
liyyatlara girmək qaydalarını,komandanlıq/nəzarət, missiyanın vaxtını qə-
bul etmək/etməmək və xaricdəki missiyalarda olan hərbi qüvvələrə səfər
etmək hüququnu qəbul etmək/etməmək.
4. Müdafiə alqı-satqısı: hökümətin müqavilələrlə bağlı qərarına, la-
zımlı yeni avadanlığın dəqiqləşdirilməsinə, istehsalçıların seçilməsinə və
kompensasiya və ofsetlər üçün təkliflərin qiymətləndirilməsinə parlamen-
tin cəlb olunması.
5. Təhlükəsizlik siyasəti və planlaşdırma sənədləri: Təhlükəsizlik Si-
yasəti Konsepsiyasına, müdafiə konsepsiyasına,böhranı idarəetmə konsep-
siyasına, güc strukturu/planlaşdırmasına və hərbi strategiyaya düzəliş et-
mək və ya qəbul etmək/etməmək.
6. Hərbi şəxsi heyət: müdafiə xarakterli insan resursları idarəetmə
planını, MN-i və ordu tərəfindən istifadə olunan maksimum sayda şəxsi
heyəti, parlament tərəfindən qəbul etmək/etməmək səlahiyyəti, yüksək rüt-
bəli hərbi komandanları təsdiq etmək və yüksək rütbəli təyinatlar üçün Mü-
dafiə Naziri ilə məsləhətləşmələr hüququ.
Dostları ilə paylaş: |