49
Alimlərdən bəziləri qeyd edirlər ki: Bunda Uca bir hikmət vardır. Allah bununla
bəndələrindən Özünün Kitabı və Rəsulullahın Sünnəsi ilə maraqlanmağı istəyir. Onları
Quran və Sünnəyə bağlamaq istəyir. Onlar öz ağıllarını bunları başa düşməkdə
işlətsinlər. Əgər onlar Allahın 99 İsmini bilsələr onlarda Allah barəsində kamil bir bilik
yaranar. Bununla da onlar Allahı və Onun dinini bilib tanıyarlar. Bu da imanın
kamilliyidir. Elə dinin özü də budur. Ola bilər ki, bundan da başqa hikmətlər vardır.
Lakin bu isə Uca bir hikmətdir. Çünki Uca Allah özünü bu İsimlərlə isimləndirmişdir.
Dolayısı ilə bütün İsimlərin varacağı yer Allahdır. Hədisdə keçən «Kim Bu İsimləri
Sayarsa» cümləsində məqsəd sadəcə bu İsimləri əzbərləyib saymaq deyildir. O,
İsimlərlə Allaha qulluq etmək, dua etmək və haqqı ilə əməl etməkdir. Çünki yaxşı, pis
hər insan bu İsimləri asanlıqla əzbərləyib saya bilər. Lakin onları haqqı ilə əməl etmək,
saymaq qədər də asan bir iş deyildir.
Bu hədis Allahın 99 İsminin olduğunu göstərməkdədir. Lakin bu o, demək deyildir
ki, Allahın bundan başqa İsimləri yoxdur. Məs: Bu o, məsələ ki: «Məndə sədəqə üçün
ayırdığım yüz dirhəm pul var». Bu o, demək deyildir ki, məndə sədəqə üçün
ayırmadığım başqa pullar yoxdur. Rəsululah
–
sallallahu aleyhi və səlləm - buyurur:
«Sənə sənin Özünün-özünə verdiyin, yaxud Öz Kitabında nazil etdiyin və ya xəlq
etdiklərindən birinə öyrətdiyin, və ya Öz yanında saxladığın qeyb elmində malik
olduğun hər bir adınla dua edirəm»
143
. Bu hədisdəki ifadələr Allahın, insanların
bilmədiyi, ancaq bəzi seçilmiş qullarına öyrətdiyi, qeyb aləmində saxladığı İsimlərinin
də olduğunu göstərməkdədir. İbn Qeyyim – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Əsməul
Husnə - hər hansı bir sayla məhdudlaşmır. Çünki Allahın öz dərgahında qeyb aləmində
tərcih etdiyi İsim və Sifətləri vardır. Bu İsim və Sifətləri nə Allaha yaxın bir mələk, nə
də göndərilən bir Peyğəmbər bilə bilər”
144
.
Bu İsimlər Allahın birliyini, mərhəmətini və üstünlüyünü göstərən, eyni zamanda
qəlblərə və qulaqlara xoş gələn İsimlərdir. Hətta bu İsimlər bütün xeyir və yaxşılığa
işarə edən İsimlərdir. Fəqət nə yazıq ki, insanlar bu İsimlərin mənaları haqqında görüş
birliyinə varmadılar. Bu mövzuda bir çox görüşləri irəli sürərək doğru yoldan
ayrıldılar. Kimiləri bu İsimləri fərqli şəkildə yozarkən, kimiləri də bu İsimləri mənaları
ilə uyğunlaşmayan görüşləri irəli sürdülər. Kimiləri də birinci və ikinci qrupun
dediklərini bir kənara qoymağa üstünlük verdilər. Bütün bu görüşlərin arasında Əhli
Sünnə Vəl Cəmaat Allahın bu gözəl İsimlərini tərcih etdi. Bu aləmdə Allahı özündən
daha yaxşı tanıyan bir varlığın olmayacağına inandılar. Bunun üçün də Allahdan
yardım istəyərək insanlar arasında Allahı ən yaxşı tanıyan kimsəyə Peyğəmbərimiz
Muhəmməd
–
sallallahu aleyhi və səlləm
–
ə üz tutdular. Onun sözlərindən doyana
qədər faydalandılar. Qurtuluşlarını heç bir əyrilik və yanılma olmayan bu yolda
gördülər. Bu mövzuda Allahdan sonra Peyğəmbərdən yardım istədilər. Ondan sonra da
heç bir həddi aşmayaraq, təfriqəyə sapmadan ondan elm nəql edən və güvənilir,
ispatlanmış ravilərin rəvayətlərindən faydalandılar. Bu üzdən Uca Allahın bu gözəl
İsim və Sifətlər mövzusunda ən üstün yol Sələfi Salihin yoludur. Bu yol nə Filosofların
irəli sürdükləri görüşlərə, nə də Kəlamçıların anlaşılmaz söz və düşüncələrinə
dayanmır. Allahın İsimələri mövzusunda Sələfi yolu şişirtməkdən uzaq, mötədil və
orta bir yoldur.
143
İmam Əhməd «Musnəd» 1/391, Həkim «əl-Müstədrək» 1/509, İbn Hibban.
144
Favaid 1/166.
50
Ümmətin Sələfləri - Ərəb yarmadasından çıxan məcusilər, zındıqlar, fəlsəfəçilər,
kəlam əhli, tayfa və millətlərlə qarşılaşdılar. Onlarla olan savaş yalnız qılıc savaşı
deyil, qılınc savaşı ilə bərabər olan qələm, elm, Quran və əqidə savaşıdır ki,
müsəlmanlar məcusi, zındıq, dinsizlik dəvətçilərinə qalib gəlmişlər. Onların
şübhələrini dəf etmək, sorularına cavab vermək üçün elm adamları bu mövzuda dəyərli
kitablar yazmış, İsimlərin mənalarını açıqlamış və bu İsimlərdən çıxan hikmətlər ilə
faydaları insanlara bildirmişlər. Şübhəsiz ki, Uca Allahı İsimləri və Sifətləri ilə
tanımaq, ən uca qayə və ən şərəfli dəyərdir. Çünki bu İsimlər Rəsulullah – sallallahu
aleyhi və səlləm – in: «Kim bu İsimləri sayarsa Cənnətə girər» buyurması səbəbilə
Cənnətə girmənin yoludur. Bu İsim və Sifətlərin bəzisi Quranda, bəzisi də Rəsulullah –
sallallahu aleyhi və səlləm – in hədislərndə gəlmişdir. Quran və Səhih hədislərdə
göstərilən Allahın İsim və Sifətlərinə inanmaq, mənalarını bilməsək də vacibdir. Bu
qaynaqlarda göstərilməyən və insanların üzərində ixtilaf etdikləri İsim və Sifətləri isə
haqqı ilə ortaya çıxmadıqca nə qəbul edirik, nə də inkar. Bu mövzuda nə irəli, nə də
geri gedirik. Əqidə ilə əlaqəli məsələlərdə qiyas və ictihad etməyi qəbul etmərik. Ağıl
sadəcə fiqhi məsələlərdə hökmləri aydınlaşdırmaq üçün Quran və hədislər işığında
işlədilir. Əqidə və etiqadla bağlı mövzularda yəqinlik lazımdır, bu yerdə zən və
ictihadlara yer yoxdur. Kaş ki, fiqhi məsələlərdə fətva verməkdən və ya ictihad
etməkdən çəkinən, bir Muctəhidə tabe olmağı və ya hər hansı bir alimi təqlid etməyi
özünə zəruri bilən bir kimsə eynilə Etiqadi və iman məsələlərində də bunu tətbiq
etsəydi özü üçün daha xeyirli olardı. Çox qəribədi o, kimsənin halı fiqhi məsələlərdə
İmam Əbu Hənifə – rahmətullahi aleyhi – belə deyir, İmam Şafii – rahmətullahi aleyhi
– belə deyir və s. Lakin Etiqadi (əqidə) məsələlərində isə heç də İmam Əbu Hənifə,
İmam Şafii – rahmətullahi aleyhi – dediklərini demirlər? Halbuki əqidə məsələlərində
elimsiz fətva vermək fiqhi məsələlərdən daha təhlükəlidir.
İbn Qeyyim – rahmətullahi aleyhi – deyir ki: “Allaha verilən İsim və Sifətlər tam
olaraq Toqifidir (Allah və Rəsulunun bildirməsi ilə bilinir)”
145
. Səid əl-Qahtani
–
hafizahullah - deyir ki: “Uca və Böyük olan Allahın İsimlərinin müzakirə ediləsi və
ağılla onları təyin etmək olmaz. Ona görə də hər bir müsəlman Quran və Sünnədə
gələn Allahın İsimlərilə kifayətlənməli, Allahın İsimlərinə heç bir şey əlavə etməməli
və əskiltməməlidir. İnsan ağlı müstəqil olaraq Allaha hansı İsimlərin layiq olduğunu və
ya layiq olmadığını təyin edə bilməz. Bütün bunları da yalnız Quran və Sünnədən
bilmək olar. “(Ey insan!) Bilmədiyin bir şeyin ardınca getmə (bacarmadığın bir işi
görmə, bilmədiyin bir sözü də demə). Çünki qular, göz və ürək–bunların hamısı
(sahibinin etdiyi əməl, dediyi söz barəsində) sorğu-sual olunacaqdır”. (əl-İsra 36).
“De: “Rəbbim yalnız aşkar və gizli alçaq işləri (zana etmək, lüt gəzmək və s.), hər cür
günahı, haqsız zülmü, Allahın haqqında heç bir dəlil nazil etmədiyi hər hansı bir
şeyi Ona şərik qoşmağınızı və Allaha qarşı bilmədiyiniz şeyləri deməyinizi haram
buyurmuşdur”. (əl-Əraf 33). Əgər bir kimsə Allahı Onun özü-özünü adlandırmadığı
bir İsimlə Allahı adlandırarsa və ya Allahın özü-özünü adlandırdığı bir İsmi inkar
edərsə belə bir kimsə cinayət etmiş və Allahın haqqına qəsd etmişdir. Buna görə də
müsəlman bu məsələdə diqqətli olmalı, Quran və Sünnədə gələn ilə kifayətlənməlidir”.
Allahın İsimləri 2 qismə bölünür. 1) Qəlbə qorxu titrətmə, salan İsimlər. 2) İnsanın
qəlbinə ümüd, məhəbbət gətirən İsimlər.
145
Favaid 1/162.