qozisi, muftisi, mutavallisi
va
muxtasibi
bo‘lgan.
Buyuk Sohibqiron ishning ko‘zini biladigan tadbirkor,
qobiliyatli insonlarni
yuksak qadrlagan. “Tajribamda ko‘rilgankim, azmi qat’iy, tadbirkor, xushyor, jang
ko‘rgan, mard, shijoatli bir kishi, mingta tadbirsiz, loqayd kishidan yaxshiroqdir. Chunki
tajribali bir kishi minglab kishiga ishbuyuradi”
1
.
Amir Temurning boshqaruvni
mukammal tashkil etishi, intizomga qat’iy
rioya etilishi ulkan saltanatni muvaffaqiyatli idora etish,
beqiyos bunyodkorlik
ishlarini amalga oshirish imkonini berdi.
Boshqaruv nazariyasi va amaliyoti rivojlanishiga.
XVII–XVIII
asrlardagi
sanoat inqilobi juda katta ta’sir ko‘rsatdi. Bug‘ dvigatelining ixtiro qilinishi bilan
korxonalar uchun manufaktura xo‘jaligi chegaralari juda torlik qilib qoldi.
Fabrikalarni rivojlashtirish uchun sarmoyaga bo‘lgan ehtiyoj keskin o‘sdi. Bu esa
aksiya kapitaliga keng yo‘l ochib berdi. Ana shunday sharoitlarda boshqaruv
faoliyatining mushkullashib ketganligi bu sohada yo‘llanma
boshqaruvchilar va
mutaxassislarning paydo bo‘lishiga olib keldi. Aksiyador mulk egalari o‘z
manfaatlarini amalga oshirish vakolatini, buning uchun zarur bo‘lgan
barcha
huquqiy me’yorlarni ishlab chiqqan holda boshqaruvchi menejerlar ixtiyoriga
berdilar. Bu jamiyat taraqqiyotida g‘oyatda muhim bosqich bo‘ldi.
1776-yilda shotlandiyalik olim, professor Adam Smit tomonidan nashr etilgan
“
Dostları ilə paylaş: