O‘zbekistonda ijtimoiy pedagogikaning rivojlanishi tarixi
40
yashnashiga, fors, arab, qadimgi yunon madaniyati yutuqlarini
o‘zlashtirishga yordam berdi.
“Avesto” va jamiyatning ijtimoiy hayoti eramizdan oldingi
minginchi yillarning o‘talarida eng qadimgi ajdodlarimiz tomonidan
qahramonlik mazmunidagi juda ko‘p afsonalar, rivoyatlar aytilgan
bo‘lib, ular zardushtiylik dinining muqaddas kitobi «Avesto»ga
kiritilgan. Ma’lumotlarga ko‘ra, «Avesto» eramizdan avvalgi VII
asrning oxiri va VI asrning boshlarida yaratilgan bqlib, to‘liq kitob
holida eramizdan avvalgi I asrda shakllangan. «Avesto»ni qadimgi
davrlarda ajdodlarimizning tabiiy, ilmiy, ma’rifiy fikrlari to‘plangan
dastlabki pedagogik asar deb hisoblash mumkin. Shuningdek,
tadqiqotchilar uning diniy xarakterdaligini ta’kidlash bilan birga falsafa,
siyosat, ta’lim - tarbiya adabiyot masalalarini ham qamrab olgan asar
sifatida ta’riflaydilar.
Manbalarda «Avesto»ning kitob holidagi matni eramizdan oldin,
12 ming oshlangan mol terisiga oltin har flar bilan bitilgani keltiriladi
Zardushtiylik ta’limoti aks etgan Zardushtning «Avesto» kitobi bizgacha
2 - nusxada yetib kelgan.
Birinchisi - duolar to‘plamidan iborat bo‘lib, «Vendidat - sede», ya’ni
«Pok Vendidat» deb ataladi . Bu kitobga «Yasna»lar, «Vispered» ham
kiritilib, yaxlit tarzda shakllangan. Ikkinchisiga birinchisidagi kabi
«Vendidat», «Yasna», «Vispered»lar qatori ularning izohli tarjimasi
«Zand» (sharx ma’nosida) kiritilgan. Shuning uchun ham sharxli nusxasi
«Avesta va Zend» yoki «Zend Avesta» deb yuritiladi.
Zardushtiylikda yaxshilik va yomonlik tushunchalari orqali butun
yaxshilik va yomonlik dunyosi tushuniladi. Taqvodor chorvador odil,
oqil va hurmatga sazovor bo‘lsa, katta podaga ega bo‘ladi. Chorvadorlar
nazdida ko‘chmanchilar dushman sanaladi. Chunki ular odamlarni
talaydi, molini haydab ketadi. Bular xloqsiz maxluqlarga o‘xshatiladi,
ular azob - uqubatga loyiq, chunki ser hosil yaylovlarni yakson etadilar,
yaxshilik homiylariga hujum qiladilar. Demak, bulardan ko‘rinib
turibdiki, shaxsning axloqiy xislatlari birinchi o‘ringa qo‘yiladi.
Zardushtning asosiy yo‘riqlaridan biri ham
Axuramazdaning
ko‘makchisi sifatida inson saxovatli bo‘lishi kerak, degan aqidadir.
Garchi zardushtiylikda diniy rasm - rusmlarga rioya etish, Zardushtning
barcha axloqiy yo‘l - yo‘riqlarini bajarish har bir kishining muqaddas
burchi deb qaralsa ham, ayni paytda dunyoviy ishlar ham targ‘ib etiladi.
41
«Avesto»ning katta qismi bo‘lgan «Yasna»larda inson kamolini
ko‘rsatuvchi axloq - odob mezoni ana shu uchlikda xumata (gumata) -
yaxshi fikr, xukta (gukta) - yaxshi so‘z va Xvarsha (Gvarshta) - yaxshi
ishlarda ifodalanadi. «Men yaxshi fikr, yaxshi so‘z, yaxshi ishga shon -
shavkat baxsh etaman. Men yaxshilikdan iborat Mazda qonuniga shon -
shavkat baxsh etaman» Zardusht ta’limotida 15 yosh balog‘at yoshi
sanalgan. Usmir balog‘at yoshiga yetganda Zardusht qonunlari, axloqiy
yo‘riqlari o‘rgatilgan. Usmirlarning xudojo‘y, mehnatkash, adolatli, uy -
niyatlari, so‘zlari, ishlarida halollikka alohida e’tibor berilgan.
Zardushtiylikning axloqiy yo‘riqlariga binoan insonning o‘z
burchini his etishining eng birinchi belgisi ma’naviy poklik hisoblangan.
Bunda ayniqsa, ayollarga, jumladan homilador ayollarga g‘amxo‘rlik
qilish asosiy insoniy burch hisoblangan. Tozalikka rioya qilish -
insonning o‘z tozaligiga rioya qilishi, kanallar, ko‘llar, suv havzalarining
tozaligiga alohida e’tibor berilgan. Fuqarolik jamiyatini shakllantirishda
rostgo‘ylik, qaqiqat, demokratiya, o‘z huquqini bilish va talab etish
doimo muqim ijtimoiy masalalarning biri bo‘lib kelgan. Shu manoda
“Avesto”dek nodir yodgorlik ayniqsa ijtimoiy - pedagogik masalalarni
tarixiy nuqtai nazardan yoritganligi bilan aloqida aqamiyat kasb etadi.
Yunon tarixchisi Gerodotning ta’kidlashicha Markaziy Osiyoda
qaqiqatga, tartibga siq’inish zardushtiylik dini shakllangunga qadar qam
mavjud bo‘lgan, haqiqatga sajda qilish - do‘stga bo‘yin egish bu buyuk
qonun hisoblangan. Bu marosimlarda yigitlar qilichlar bilan qo‘llaridan
qon chiqazib, do‘stga sodiq qolish uchun qasamyod qilganlar.
Shuningdek, “Avesto” da jamiyat bir butun ijtimoiy tuzum sifatida
tasvirlanadi. Bunda davlat muassasalari bilan birga jamoat tashkilotlari
bahamjihat faoliyat ko‘rsatishlari kerakligi ta’kidlanadi. Ijtimoiy
hayotda jamiyatni boshqarish masalasi alohida ahamiyat kasb etadi.
Jamiyatni boshqarish uchun Ilohiy Nizom va Odil Nizom zarurligi
aytilib, davlat mahkamalari va jamiyat tashkilotlaridagi barcha
yo‘nalishlar shu Nizomlar doirasida faoliyat ko‘rsatishlari kerak bo‘ladi.
Ilohiy Nizom talablari “Avesto” ning “Vendidod” va “Xot” qismlarida
bayon etilgan. Ilohiy Nizomga ko‘ra odam faoliyatining barcha
yo‘nalishlari ezgulik ruhi bilan sug‘orilgan bo‘lishi shart. Podshoh va
vazirlar muhim, davlat ahamiyatiga molik ishlar bilan band bo‘lganlar.
Mahalliy o‘z - o‘zini boshqarish mahkamalari samarali ishlashi uchun
unga yordam berganlar, ammo ularning ichki ishlariga huda - behudaga
aralashmaganlar. Bu hol mahalliy mahkamalar va “erkaklar uylari” kabi
42
(hozirgi choyxonalar) jamoat muassasalari ma’suliyatini oshirishga
imkon tug‘dirgan. Har bir odamning fe’l - atvori, hatti - harakati, butun
faoliyati jamoatchilik nazorati ostida bo‘lib, ularning musbat va manfiy
jihatlari belgilashning aniq mezonlari bo‘lgan. Atrof - muhit tozaligi va
jamoat joylari pokizaligini maxsus kishilar nazorat qilib borganlar.
Kimda kim tozalik va ozodalikka rioya qilmasalar, ularni avvalo tartibga
chaqirgan, qilgan ishlari uchun javobgarlikka tortilgan. Daraxtning bir
shoxini sindirgan ham, nopok ko‘zani hovuzga solgan ham 25 qamchi
kaltak bilan jazolangan. Er - xotinning bir - biri bilan kelisha olmasligi,
kelinning qaynonaga yoqmasligi, fitna, bo‘xton, chaqimchilik tufayli
oilalarning buzilib ketishiga mahalla ko‘y va jamoatchilik sira yo‘l
qo‘ymagan. Zinokorlik qattiq qoralangan. Zinokor 14 ta ariqqa ko‘prik
solib berish bilan o‘z gunohlarini yuvishi mumkin bo‘lgan. Har bir
sog‘lom inson diniy talab va Nizomni bekamu - ko‘st bajarish bilan birga
ijtimoiy foydali mehnat bilan shug‘ullanishi shart bo‘lgan. Gunoh ish
qilganlar jamoatchilik nafrati metodi bilan jazolangan.
“Avesto” da shu kabi ko‘plab ijtimoiy pedagogik muammolar o‘z
ifodasini topgan. Jamiyat manfaati yo‘lida o‘zidagi barcha bilim,
qobiliyat va iste’dodini baxshida etishga tayyor turgan yetuk insonlar,
uddaburon yoshlar, fidoiylar bo‘lmasa, O‘zbekistonni dunyodagi eng
ilg‘or davlatlar safiga qo‘shish qiyin kechadi.
Yoshlarni tarbiyalashda birinchi galda Sharq va G‘arb
mutafakkirlarining ma’naviy va madaniy meroslari katta ahamiyat kasb
etadi. Abu Nasr Farobiy, Abu Rayxon Beruniy, Axmad Yassaviy,
Bahouddin Naqshband, Ismoil Al Buxoriy, Abu Abu Ibn Sino, Al -
Xorazmiy, Firdavsiy, Amir Temur, Navoiy va Bobur singari alloma va
mutafakkirlarimizning shuningdek G‘arb allomalarining ham ijtimoiy -
siyosiy va falsafiy ta’limotlariga tayanib ish ko‘rilsa tarbiya
ta’sirchanligi yanada samarali kechadi. Ular ijtimoiy hayotimizning
barcha jabhalariga doir o‘z qarashlarini bildirib o‘tganlar. Aynan
“Ijtimoiy pedagogika” degan atamani o‘z ijodlariga foydalanmagan
bo‘lsalarda, ijtimoiy hayotimizning, atrof - muhitning insonlarga,
ularning ma’naviy dunyosiga ta’sirini atroflicha yoritib berganlar.
So‘nggi paytlarda respublikamiz olimlari xalq pedagogikasining
manbalari doirasini kengaytirishni taklif qilishmoqda. “Evropa
pedagogikasida tarbiya uchun zarur bo‘lgan umuminsoniy xislatlarning
mavjudligini tan olgan holda. Yan Amos Komenskiy, Ushinskiy,
Makarenkolarning ilmiy merosiy ahamiyatini e’tibordan chetda
43
qoldirmay, bizda ham boshqa xalqlarda bo‘lgani kabi Beruniy, Forobiy,
Imom al - Buxoriy, At - Termiziy, Navoiy, Avloniy, Behbudiy,
Munavvarqori kabi mashhur mutaffakkirlar borligini unutmasligimiz
lozim. Bizning yoshlar ko‘p yillar mobaynida ulardan, buyuk merosdan
bebahra bo‘lishganligi esa achinarli holdir”.
Shuni ham nazarda tutish kerakki, bu sanab o‘tilgan shaxslarning
barchasi Beruniy, Farobiy va Navoiylardan tashqari bevosita islomga
aloqador bo‘lishgan. Imom Buhoriy (810 - 870) islom olamida mashhur
hadisshunoslik olim hisoblanadi. 60.0000 hadis ichidan 7400 sahih
hadisni tanlab olib, u “Al - Jome’ Sahih” kitobini yozgan, bu asar
Qur’ondan keyingi o‘rinda turuvchi muqaddas kitob hisoblanadi.
At - Termiziy - eng yirik musulmon olimlaridan biri, 80 tadan ko‘p islom
tarixi, ta’limoti, so‘fiylik nazariyasiga bag‘ishlangan asarlar yozgan.
Uning “SHamoyili Muhammadiya” (Muhammad hayoti) asari barcha
diniy o‘quv yurtlarida darslik hisoblanadi. Bu yerda gap diniy manbalar
avvalambor hadislarni xalq boyligiga aylantirish haqida ketmoqda. Gap
shundaki, aksariyat real hodisa va voqealar islomning paydo bo‘lish
davriga tegishli, biroq ularning katta qismi islomning keyingi rivojiga
bog‘liq. Hadislarning obro‘si bilan islomda shakllanayotgan yangi
tamoyillar, diniy, huquqiy, maishiy va ma’muriy amaliyotning barcha
sohalari yoritilgan. Hadis shaklida islomga madaniy va g‘oyaviy
merosning ko‘pgina turlari kirdi. Biroq hadislar Qur’on va islomdan
tashqarida mavjud bo‘lmaydi.
Islom monoteistik din, ya’ni uning mazmuni yagona xudo -
Allohga iymon keltirishdir. Bu dinning asoschisi Muhammad (sav)
hisoblanib (570 - 632) u ushbu dinning payg‘ambari hisoblanadi.
Musulmonlar o‘limdan keyingi hayotga ishonishadi. Ularning muqaddas
kitobi Qur’ondir.
Qur’on matni VII asrda yozilgan. Xalifa Usmon davrida Qur’on
yagona kitob shakliga keltirilgan va uning boshqa barcha matnlari yo‘q
qilingan. Qur’on 114 suradan iborat. Oddiy musulmon Qur’onning
murakkab suralarini faqatgina tafsirlar orqali tushunishi mumkin. Eng
mashhur tafsirlar At - Tabariy, Zamahshariy, Baydoviy, Fahriddin, ar -
Roziy, al - Qurtubiyga tegishli. Natijada sunna - Qur’onni mazmunini
tushunishini boshqarish yaratilgan. Sunna oila a’zolari, qabila a’zolari
orasidagi munosabatlarini tartibga keltirgan, yozilmagan axloqiy
qoidalar sifatida ham qo‘llanilgan. Sunna hadis shakliga ega. Hadislarni
yig‘ish, ularni ajratishga ko‘p olimlar o‘z umrlarini bag‘ishlaganlar.
44
Islomga muvofiq Qur’on barcha musulmonlar bo‘ysunishlari
lozim bo‘lgan muqaddas kitobdir.
Muhammad (sav) va sahobalarning hayotidagi hatto ahamiyatsiz
oilaviy sunnalar ham ilohiylashtirilgan va insonlarning eng katta xohishi
payg‘ambarga O‘xshashga harakat qilish bulgan. Bu o‘xshashlik nafaqat
milliy tamoyillarni qabul qilish balki marosimlar, odatlarni ham qamrab
olgan. Qur’on aslida ijtimoiy - huquqiy qoidalar yig‘indisi hisoblanadi.
Qur’on nafaqat sharqda balki yevropada ham nihoyatda e’zozlanadi. VII
asrning o‘zidayoq islom inson hayotining barcha jabhalarini qamrab
oluvchi insonning ijtimoiy huquq va erkinliklarini e’lon qildi.
Shariatning huquqiy qadriyatlari ijtimoiy xarakterga ega va quyidagi
tamoyillarga asoslangan odil jamiyatni ifodalaydi:
• jamiyatning barcha a’zolarini irqi, tili va diniy mansubligidan qat’iy
nazar tengligi;
• jamiyat barcha a’zolarining teng mas’uliyatga egaliklari, chunki ular
bitta manbadan kelib chiqishadi;
• Inson hayoti va erkinligi tengligi;
• Oila jamiyatning asosidir: jamiyat oilani o‘z himoyasiga oladi va unga
g‘amxo‘rlik qiladi;
• Boshqaruvchi va boshqariluvchilarining tengligi;
• Yagona Alloh barcha narsaning egasi va u tomonidan yaratilganlar
uning barcha yaratishlariga hadyasidir. Har bir inson bu hadyadan o‘z
bo‘lagini olishga haqli;
• Xalq va jamiyatga tegishli barcha siyosiy, ijtimoiy va boshqa masalalar
xalq bilan maslahatlashib hal qilinishi lozim;
• O‘zining dunyoviy ishlari uchun har kishi jamiyat oldida javob beradi.
Inson va ma’naviy hayotga tegishli ishlari uchun esa faqatgina Alloh
oldida;
• Jamiyatning bir bo‘lagi bo‘lmish inson, ma’n e’tilganlarni sodir
etayotgan shaxsga qarshi da’vo qilishi mumkin va sh.k.
Islom hadislarda bayon etilgan eng muhim inson huquqlari sifatida
quyidagilarni kafolatlaydi.
• Yashash huquqi, o‘limdan so‘ng esa janoza o‘qilishiga “Agar
birortangiz birodarini kafanlasa, uni hurmat va mehr bilan qiling”,
“O‘liklarni urishmang, ular o‘tmishlarini tugatishdi”.
• Erkinlik huquqi “siz qachon odamlarni qulga aylantirdingiz. Axir ular
ozod tug‘ilishgan edi - ku?”
45
• Tenglik huquqi. “arab boshqalardan, boshqalar esa arabdan ustun
emaslar, qora sariqdan, sariq esa qoradan ustun emas. Ustunlikka
sazovor bo‘lgan inson ustundur”
• Adolat huquqi Islom dini besh asosga tayanadi:
• Iymon - Allohdan boshqa iloh yo‘q va Muhammad (sav) uning rasuli.
• Solat - musulmon kunida besh mahal bajaradigan ibodat (namoz).
• Zakot - rahmdillik. Beruvchi insonning munosabati, u berayotgan
miqdordan muhimroqdir.
• Ro‘za, ramazon musulmonlar uchun muqaddas oy, chunki aynan shu
oyda Muhammad (sav) payg‘ambar bo‘lgan.
• Haj - har bir imkoni bor musulmon Makkaga haj safari uyushtirishi
lozim.
Tarbiyaviy vositaga ega bo‘lgan Qur’on oyatlari muhim ahamiyatga ega.
Ularda ota-ona va farzand o‘rtasidagi munosabat haqida bolalarni
tarbiyalayotgan ota - ona nimaga intilishi haqida, shuningdek ular
yetmoqchi bo‘lgan maqsadlar ham aniq belgilab qo‘yilgan.
Qur’on musulmonlar hayotining mazmuni va maqsadi haqidagi
qarashlariga katta ta’sir ko‘rsatgan va uning g‘oyalari musulmon
halqlarining madaniyatidan chuqur joy olganlar hamda xalq
pedagogikasi manbalari - maqol, rivoyat, ertaklar va boshqalarga har
tomonlama ta’sir ko‘rsatgan.
O‘sib kelayotgan avlodning tarbiyasi va ijtimoiy jarayonlarga
moslashuvida bilim, unga munosabat masalasi doimiy muammo
hisoblanadi. Bu muammo zamonaviy sharoitda yanada keskin ko‘rinish
kasb etmoqda. Bir tomondan iqtisodiy hayotda ro‘y berayotgan
jarayonlar shunga olib keldiki, bilimsiz odamlar katta pul topadigan
bo‘lishdi. Ularning topganlari bilan ziyolilarning maoshini tenglashtirib
bo‘lmaydi. Buning hammasi yoshlarda bilim olishga qiziqish
pasayishiga sabab bo‘ldi. Ularga bilim olish moddiy va ma’naviy
muvaffaqiyat garovi bo‘lib tuyulmayapti. Boshqa tomondan esa bozor
munosabatlari va unga bog‘liq bo‘lgan texnikaning doimiy yangilanishi,
korxonalar orasidagi raqobat, ishsizlik yoshlardan faqat chuqur bilimlar
balki ularning doimiy yangilanishini ham talab qiladi.
Yoshlarning bilim olishida Qur’on suyang‘ich bo‘lishi mumkin.
Ma’lumki, Qur’onda “ilm” so‘zi 750 marta uchraydi. Agar Qur’on
780.000 so‘zdan iboratligini inobatga olsak, “ilm” so‘zi muqaddas
kitobning 1/104 qismini tashkil qilishi ma’lum bo‘ladi.
46
Qur’on inson bilimlarini ikkiga ajratadi - diniy va dunyoviy. Diniy
bilimlar dunyo asoslarini, dunyo yaratilishini bilish. Bilimning bu turi
inson yetishishi mumkin bo‘lgan eng oliy cho‘qqidir. Bu masalaga qisqa
to‘xtalib o‘tsak. Qur’onda bir inson ega bo‘lgan dunyoviy bilim haqidagi
oyatlarni uchratamiz. U badanning uch a’zosi ko‘z, quloq va yurak bilan
qo‘lga kiritildi.
Endi esa Qur’on qoidalari hadislarida o‘z rivojini topishini ko‘rib
chiqamiz. F.Rouzental to‘liq hajmda Imom Buxoriyning “as - Sahih”
asarini tahlil qilib chiqqan va ularda bilimlarga tegishli quyidagi
g‘oyalarni topgan:
- bilim talab qilish jannatga yo‘l ochadi;
- bilim faqatgina o‘qish orqali qo‘lga kiritiladi;
- inson rahbar bo‘lishidan oldin bilimli bo‘lishi kerak;
- ayollarni o‘qitishga ruhsat berilgan;
- ilm va olimlarning yo‘qolishi dunyoning oxiriga yetganini bildiradi.
Boshqa mashhur hadis to‘plamlari ham islom uchun bilim va fanlar
naqadar qadrli ekanligini bildiruvchi g‘oyalar uchraydi:
• olimlar mo‘minlardan shunchalik ustunlarki, to‘liq oy qancha
yulduzlardan ustun.
• olimlar o‘zlaridan keyin pul emas, bilim qoldiruvchi vorislardir.
Har bir alohida shaxsning ijtimoiylashtirish munosabati bilan
Qur’onning hayot va inson mehnatiga nisbatan bo‘lgan munosabati
haqidagi g‘oyalarining aloqasi bor. Uzoq yillar davomida daxriylar
adabiyotlari Qur’on va shariat “mehnat ahamiyatini keskin kamsitishadi
va jamiyatni isloh qilishga qaratilgan faol va bunyodkor faoliyatni inkor
etishadi” “islomning hayotga nisbatan tashvish sifatidagi, mehnatni
Alloh qarg‘ishida qolganga nisbatan bo‘lgan munosabati, shuningdek
esa ruhoniylarning yaqinda qismat kuni kelishi nihoyatda reaksion diniy
yo‘nalishlarning paydo bo‘lishiga sabab bo‘ldi deb ta’kidlashardi.
Islomshunoslarning tadqiqotlari esa islomning inson hayoti va
mehnatiga nisbatan umuman o‘zgacha munosabati dalolat bermoqda.
Qur’on boyliklarni qoralaydi, biroq u barcha boylikni emas, balki xudo
qismatni musulmonning farzlarini unutishga chorlovchi boylikni
qoralaydi. Agar boylik din nuqtai nazaridan halol topilgan bo‘lsa va
zakoti berilsa uni islom qonuniy hisoblaydi. Qur’on harakatsizlikni ham
qoralaydi. U ham dunyoviy ham diniy ishlardagi faol kishilarni yoqlab
chiqadi.
Dostları ilə paylaş: |