65
ibarətdir. Bizim diviziyaya göndərilənlərin əksəriyyəti rus dilini bilmirlər. Yalnız
partiya-siyasi iĢin zəif aparılması səbəbindən diviziyamızda fərarilik,
xidmətdən yayınma və digər hallar baĢ verməkdədir lakin Stalin yoldaĢın
məruzəsinin bütün döyüĢçülərə çatdırılması üçün, xahiĢ edirəm ki, Azərbaycan
dilini bilən, Stalin yoldaĢın məruzəsini öyrənməyə kömək edən bir neçə
kommunist təbliğatçılar göndərəsiniz. 392-ci Atıcı diviziyasının Siyasi Ġdarəsinin
rəisi Buriakov. 18 noyabr 1941. Qori Ģəhəri».
Məxfi məlumatlarda, 404-cü diviziyada da azərbaycanlıların rus dili ilə
bağlı hədsiz problemləri olduğu açıqlanırdı. Digər məlumatda göstərilirdi ki, hərbi
hissələrdə çoxlu sayda dezinteriya və malyariya xəstəliyinə tutulanlar vardır.
Həkimlər bunun səbəbini tibbin olmamasında və müalicənin vaxtında
aparılmamasında görürdülər. Digər tərəfdən, əsgərlərə tibbi kömək üçün həkimlərə
müraciətə icazə verilmirdi. Yalnız sonradan bu qayda ləğv edilmiĢdi. Məlum
olurdu ki, əsgərlərə qaynanmıĢ çay verilir, digər millətlərdən olan aĢpazlar isə
yalnız özününküləri daha çox təmin edirlər.
Əsgərlərə tibbi xidmət zəif təĢkil olunduğundan onların müalicəsi axıradək
aparılmırdı. Xəstəni isə diqqətsiz müayinə etdiklərindən xəstəlik tam müalicə
olunmurdu. Məxfi məlumatda yazılırdı: «Mətbəxlərdə sanitar vəziyyət
kifayətləndirici deyil. Ərzaq məhsulları hara gəldi atılıb. Məsələn, aĢpazların
dırnaqları uzun və qara kirlə doludur. Yeməyi iki nəfərə bir qabda vermək əvəzinə,
bəzən üçünə verirlər». Əsgərlər həm də poçt xidmətinin yarıtmaz tərkibindən
Ģikayətlənirdilər. Göndərdikləri məktublara cavab vermirdilər. Belə hallarda olurdu
ki, əsgərlərə yeməyi vaxtında vermirdilər. AxĢam hazırlanan yeməklər paylanırdı.
Məxfi sənədlərdə əsgər ailələrinə yerlərdəki rəhbərlərin düzgün olmayan
münasibətləri sadalanırdı: «1) Məmmədov Eyvazın ailəsinə nədənsə MTS
direktoru çörək vermir. 2) Göyçay rayonundan olan Səmədovun həyat yoldaĢını
qəzet redaktoru Məmmədov makinaçı iĢindən ixtisara salmıĢ, baĢqasını iĢə
götürmüĢdür. 3) Lənkərandan olan Qafarov Qəzənfər Nəsrulla oğlunun ailəsi -
qoca anası və iki uĢağı bu günə qədər yardım almır».
Hərbi hissələrdə səliqə-sahman, demək olar ki, yox idi. Ətrafda hər yerdə
çalalar qazılmıĢdı. Hərbi əsgərlərin müalicə olunduğu Qospitallarda vəziyyət lap
dözülməz idi. Azərbaycan K(b)P MK-ya göndərilən məlumatlarda aĢağıdakılar
aydın olurdu: «Azərbaycan K(b)P MK-nın tapĢırığı ilə mən Kirovabad, Xanlar,
Qazax rayonlarındakı qospitalların iĢi ilə tanıĢ oldum. Onların yox edilməsinə qarĢı
heç bir tədbir görülmür. Qospitallardakı xəstələr saman doldurulmuĢ döĢəklərə və
elə o cür də yastıqlarda yatırlar. Ġ. Pasınkov. Məxfi». Məlumatlardan aydın olurdu
ki, əsgərlərin özünüasma, öldürmə halları getdikcə çoxalırdı».
Nəsiman müəllimin
göstərdiyi kimi, doğrudan da azərbaycanlıların, xüsusən
cəbhə bölgələrindəki vəziyyəti çox gərgin idi.
O vaxtlar Zaqafqaziya müdafiə Ģurasının üzvü olan M.C.Bağırova
bu xəbəri çatdırırlar və o dərhal hadisələrin daha çox cərayan etdiyi cəbhənin