165
1. M.C.Bağırovun Respublikada xüsusən son dövrlər həyata keçirtdiyi milli
siyasi kurs istər Mikoyanı istərsə də XruĢĢovu heç cür qane edə bilməzdi.
2. SSRĠ dövlət büdcəsinin 1/3 hissəsinin Azərbaycanın sənaye-təsərrüfat
sahələrinə yönəldilməsi istər Kaqanoviçi, istərsə də Malenkovu narahat etməyə
bilməzdi. Belə ki, kitabda göstərdiyimiz kimi Dağlıq Qarabağa qarĢı ermənilərin
ərazi iddialarında onların havadan həmiĢə Malenkov olmuĢdur.
3. Hələ Cənubi Azərbaycandakı siyasi proseslər zamanından M.C.Bağırovla
Molotov arasında kəskin ziddiyət yaranmıĢdı. Bunu da kitabın «SSRĠ rəhbərliyinin
Ġran və yaxın ġərq üzrə strategiyası» bölməsində göstərmiĢəm.
Qalırdı yalnız VoroĢilov - Bulqanin cütlüyü. Onlar da yuxarıdakı qüvvələrin
iradəsinin əleyhinə getməkdə ehtiyatlı idilər. M.C.Bağırov baĢa düĢürdü ki,
Kremldəki siyasi atmosfera onun əleyhinə yönəlib.
Bəs nə etməli?
Bəlkə Respublikanın yerli kadrları ilə öz iradəsini ortalığa qoymaq!? Bu
gülüncdür! Ona görə ki, artıq onların bir hissəsi Kremldən gələn «soyuq Ģimal
küləyindən» özlərini qorumaq üçün M.C.Bağırova qarĢı «ittiham» kampaniyasına
qoĢulmuĢdular.
Budur reallıq!
Müstəqilliyi əlindən alınmıĢ millətin taleyi onun rəhbərinin taleyinə oxĢar
olur. Hər iki halda bu tale açarı «böyük qardaĢlar»ın əlində olur.
Bütün bu reallıqları saf - çürük edən M.C.Bağırov məntiqlə yalnız Bakıdakı
plenumda çıxıĢ etdiyi Ģəkildə çıxıĢ edə bilərdi. Əgər M.C.Bağırov ABġ və
«Müsavat»ın agenti kimi qələmə verilən Beriyanın müdafiəsinə qalxmıĢ olsaydı, o,
həm özünü, həm də onun təqdimatı ilə irəli çəkilmiĢ AKP, KP və respublikanın
bütün məsul vəzifəli Ģəxslərini zərbə altında qoymuĢ olardı. Belə ki, bu hal
Kremldə dəfələrlə KP MK-nın rəyasət heyətində azərbaycanlıların türk olduğunu
qeyd edən və onların deportasiyasını məqsədyönlü Ģəkildə qaldıran qatı «daĢnak»
Mikoyanın niyyətlərini həyata keçirməyinə imkan yaradardı. Son nəticədə zərbə
yenə də Azərbaycan xalqına dəyəcəkdi. Ona görə də M.C.Bağırov yuxarıdakı
reallıqların hər birini düĢünərək, özü də istəmədən L.P.Beriyanı ifĢa edən ali
hakimin nümayəndəsinə çevrilir!
Bakıdakı plenumu Moskvadan göndərilmiĢ XruĢĢovun emissarı Sovet
Ġttifaqı KP MK-nın Ģöbə müdiri P.N.Pospelov və onun rəhbərliyi altında olan
T.Yaqubov aparırdı.
Plenumda M.C. Bağırov söz alaraq Sovet Ġttifaqı KP MK-nın çıxardığı
qərarları dəstəklədiyini və Beriyanın «antisovet» fəaliyyətinə mövqeyini bildirir:
O, əvvəlcə çıxıĢında sosializm ideyalarının Çində geniĢ vüsət almasını və həmçinin
AFR-in kansleri Adenaueri ABġ agenti adlandıraraq sosializmin qatı düĢməni kimi
təsvir edir. Görünür bu mövqe ondan irəli gəlirdi ki, «Beriya Almaniyanın yarı
sosializm yarı kapitalizm formasında birləĢməsi fikrinin tərəfdarı kimi çıxıĢ edirdi.
O cümlədən də, Bağırov Cənubi Koreya rəhbəri Li-Sın-Manı»da ABġ agenti kimi
166
ittiham edir və Beriyanı da bu sıraya qoĢur. Bu yanaĢma ilə o, Beriyanı ABġ-ın
agenti kimi göstərərək deyir:
«YoldaĢ Malenkovun Beriyanın antidövlət, antipartiya fəaliyyəti barədə
məruzəsinə əsasən Sov. KP MK-nın rəyasət heyətinin qərarı, bir daha təxribatçı,
casus partiyanın qatı düĢməni Beriyanın iç üzünü açdı».
Bağırov baĢa düĢürdü ki, onun Moskvadakı çıxıĢı Sov. KP MK-nın rəyasət
heyətinin üzvlərini qane etməmiĢdir. XruĢovun üstüörtülü Bağırovun onun sualına
aydın cavab verməməsi barədə Moskvadan gələn MK-nın məsul iĢçilərinin
təlimatlandırması və onların Bakıdakı plenumdakı çıxıĢlarındakı vurğuları onu yeni
manevrlərə əl atmağa məcbur edirdi.
O, qeyd edirdi: «Mən uzun illərdir ki, Beriyanı tanıyırdım və onun təmiz
kommunist və qatı bolĢevik olduğuna inanırdım. Mən yoldaĢ Malenkova söylədim
ki, bu əclaf məni ən çirkin yolla aldadıbmıĢ».
Sonra P.N. Pospelov 1937-ci ildə bir Ģəxs tərəfindən Beriyanın Müsavat əks
kəĢfiyyatında xidməti barədə rəsmi ərizəylə müraciət etməsi barədə plenum
iĢtirakçılarına məlumat verir. Bəzi müəlliflər öz əsərlərində bu barədə ziddiyyətli
fikir söyləyirlər. Eldar Ġsmayılov «Vlastğ i narod» kitabında bu Ģəxsin əvvəllər
Azərbaycanda KP MK I katibi iĢləmiĢ sonralar 1937-ci ildə SSRĠ Səhiyyə Naziri
olmuĢ Q.Kaminski olduğunu qeyd edir. Müəllif göstərir ki, Stalinin Beriyanı
aradan götürmək planı olmadığı üçün Q.Kaminski sonradan yoxa çıxır. A.Antonov
Ovsienkoda «Beriya» kitabında bu məqama baĢqa mövqedən yanaĢaraq qeyd edir:
1921-ci ilin dekabrın əvvəllərində FK-nin sədri F. Dzerjinski Beryazini yanına
çağıraraq Az. FK-nin məxfi-əməliyyat Ģöbəsinin rəisi iĢləyən L. Beriyanın siyasi
sabotajda günahlandıraraq həbs edilməsini tapĢırır və guya Mikoyanın havadarlığı
ilə həbs mümkün olmur. A. Antonov Ovsienkoda Q. Kaminskinin 1937-ci il
plenumundakı çıxıĢını qeyd edir və L. Beriyanın Müsavat əks kəĢfiyyatındakı
xidmətlərindən S. Orconikidzenin, S.Kirovun, F. Dzerjinskinin xəbəri olduqları
barədə məlumat verir.
Hər iki yanaĢmaya münasibət bildirərkən onu qeyd etmək istərdim ki,
ümumiyyətlə, L. Beriya 1921-1953-cü illər arasında Ģəxsi anketlərində Müsavat
hökumətinin kəĢfiyyatında olmağı barədə məlumat verir. Ancaq o, Azərbaycan
Demokratik Respublikasının polisinə, yəni kəĢfiyyatına bolĢeviklərin xətti ilə
göndərildiyini qeyd edir. Bu barədə o dövrün bütün rəhbərlərinin məlumatı var idı.
Məsələ burasındadır ki, L.Beriyanın Müsavat hökumətindən bolĢeviklər içərisinə
göndərilmiĢ kəĢfiyyatçı kimi təsdiq edən sənədlər isə yalnız M.C. Bağırovda idi.
Ġstər Kaminskinin, istərsə də Dzerjinski və Orconikidzenin əlində bu sənədlər yox
idi. Hələ Orconikidze 1935-ci ildə Stalinə Beriyanın Müsavat kəĢfiyyatında olmağı
barədə məlumat verdikdə Stalin ondan bunu təsdiq edən sənədləri tələb etmiĢdi. Bu
sənədləri əldə edə bilməyən (Boris Sokolov «Beriya» kitabından) Orconikidze
sonradan yanıldığını və Beriya haqqında yüksək fikirlərlə zəngin və onu təmiz
kommunist kimi göstərən məktubunu Stalinə göndərir. Əgər yaxud Mikoyan
Dostları ilə paylaş: |