171
hazırlayan 20 əməkdaĢdan biri olan Ernest Bediyanın guya bu kitabın müəllifi
olduğunu iddia edirlər. Ona görə də yenidən Əmirxanyanın çıxıĢına qayıtsaq
görərik ki, o, Bağırova «Mərkəzi Komitənin Beriyanın ifĢa edilməsində artıq sizin
köməyinizə ehtiyacı yoxdur» deməklə sanki erməni-siyasi elitasının mövqeyini
bildirir. O, bu sözlərlə Bağırovu Kremlin rus-siyasi klanın yırtıcı caynaqlarının
altına itələyirdi. Əmirxanyanın çıxıĢı zamanı daha da azğınlaĢaraq deyirdi: Siz
həmiĢə Beriyanın qalxanının altında gizlənmiĢdiniz! Siz Respublikada hamıya öz
iradənizi diktə edirdiniz! Siz həmiĢə deyirdiniz ki, Moskvaya göndərilən istənilən
Ģikayət ərizəsinin qarĢısını ala bilərsiniz və Beriya adlı «kozırdan» xalqa, partiyaya
qarĢı istifadə edirdiniz! Siz Respublikanın siyasi aktivinə hədə-qorxu gəlirdiniz!
Artıq bu hücumlara dözə bilməyən M.C. Bağırov Əmirxanyanın iki dəfə
sözünü kəsərək deyir:
«Bir dəqiqə dayanın, söyləyin görək kimə Moskvaya, mənim haqqımda
mənfi nə isə yazmağa imkan verməmiĢəm, iftiralarınıza son qoyun və mənə
konkret cavab verin. Mən kimə hədə-qorxu gəlmiĢəm? Üzümü plenum
iĢtirakçılarına tutub deyirəm, indiyə qədər mən kimi təhqir etmiĢəm?»
Əmirxanyan birdən qarĢısında zəhmli Bağırovun cüssəsini gördükdə
çıxıĢının əvvəlində söylədiyi fikri bir qədər inkar edərək deyir:
«Mən demirəm ki, siz hədə-qorxu gəlirdiniz. Mən deyirəm ki, siz Beriyanın
köməkliyindən istifadə edirdiniz».
Əmirxanyan birdən baĢa düĢür ki, o, mövqeyini tez dəyiĢməklə ssenaridən
kənara çıxıb.
Yenidən o, Bağırovu hədəf seçərək, Sov. Ġttifaqı KPMK-nın Bakı
pleniumundakı nümayəndə heyətinin üzvü N.Ġ. ġubinə yaltaqlanaraq deyir:
«YoldaĢlar, Sov. Ġttifaqı KP MK-nın nümayəndəsi yoldaĢ ġubin Bakıya
gəlmiĢdi. Mən yoldaĢ ġubinlə Naxçıvan Muxtar Respublikasında bir faktı
yoxlamağa getdim. Söhbət Naxçıvan Muxtar Respublikasının II katibi Hacıyevin
maliyyə fırıldaqlarından gedirdi. Büro iclasından sonra yol. ġubin Moskvaya getdi
və mən də bir neçə müddət Bakıdan kənarda oldum. Mən Bakıya qayıtdıqda Ģahidi
oldum ki, büronun onun vəzifəsindən azad edilməsi barədə qərarına baxmayaraq,
Hacıyev yenə də öz vəzifəsini icra edirdi (Sonralar artıq SSRĠ Daxili ĠĢlər
Nazirliyinin məsələyə müdaxilə etməsindən sonra Hacıyev həbs olunur - A.M.).
Bu faktdan sonra Bağırov Azərbaycan kommunistlərinə yol. ġubinə müraciət
etməyi məsləhət görmürdü». Bu sözlərdən sonra Əmirxanyanın simasızlığından
heyrətə gələn plenium iĢtirakçıları arasında böyük səs-küy yaranır. Yerlərdən
Əmirxanyanın üstünə qıĢqıraraq:
«Yalan danıĢırsınız, siz deyə bilərsinizmi bu sözləri kim deyib».
Qəlbi zəhərlə dolu olan, rəngi ağarmıĢ Əmirxanyan: «Mən nə bilirdim, onu
dedim» deyərək vəziyyəti gərginləĢdirməmək üçün tribunadan ayrılır.
Pleniumun bəzi azərbaycanlı iĢtirakçılar da Bağırovu tənqid atəĢinə
tutmuĢdurlar. Sual olunur? Axı plenium iĢtirakçılarının böyük əksəriyyəti
172
Bağırovun özünün irəli çəkdiyi kadrlar idi. Bəs niyə görə Bağırov Ģəninə yüksək
fikir söyləyən bu kadrlar mövqelərini ani olaraq dəyiĢirlər. Sözsüz ki, bu quruluĢun
bəlası idi. Bağırovu respublikada apardığı represiyalarda ittiham edənlər bir
məsələni yaddan çıxarmamalıdırlar ki, bu Kremlin apardığı siyasətin yerlərdə icrası
idi və bu plenumda da M.C.Bağırova ittiham edən vəzifəli Ģəxslər yenidən Kremlin
sifariĢini həyata keçirirdilər.
1953-cü il 13 iyul plenumunun axĢam iclasında M.C.Bağırov vəziyyətin
çıxılmaz olduğunu baĢa düĢərək yenidən söz almaq istəyir. Sözsüz ki, burada
plenum iĢtirakçılarının və xüsusən azərbaycanlı kommunistlərinin böyük
əksəriyətinin M.C.Bağırova olan hörməti bir daha üzə çıxır.
Bağırov istər Moskvadakı, istərsədə Bakıdakı pleniumda ona qarĢı
hazırlanan məruzələrdə A.Mikoyanın redaktəsini hiss edirdi. Mikoyanın keçmiĢi
Bağırova gözəl bəlli idi. Ona görə də M.C.Bağırov pleniumdakı ikinci çıxıĢında
üstüörtülü Ģəkildə Mikoyana xəbərdarlıq göndərir. O, çıxıĢında qeyd edirdi:
«Burada yoldaĢlar məndən Beriyanın Müsavat əks kəĢfiyyatındakı
fəaliyyəti barədə faktlar istəyirlər. Mənim çox çətinliklə yadıma sala bildiyim bir
faktı sizin nəzərinizə çatdırmaq istəyərdim. Ancaq müəyyən adları çəkə
bilməyəcəm. Bu adları yalnız Sov. Ġttifaqı KP MK-nın rəyasət heyətində söyləyə
bilərəm. 1918-19-cu illərdə burada Zaqafqaziyada amerikan general-qubernatoru
Naxçıvanda oturan zaman Bakıda isə istilaçılar bir-birlərini əvəz edirdilər.
Ġtalyanlar, almanlar, türklər və ingilislər Bakını istila etdikləri zaman öz
kəĢfiyyatlarını iĢə salırdılar. Buranı tərk etdikdən sonra da onların kəĢfiyyat
Ģəbəkələri fəaliyyətlərini dayandırmırdı. Mən dünəndən fikirləĢirəm ki, necə ola
bilər ki, partiya xətti ilə əks kəĢfiyyatda fəaliyyət göstərməyini Beriya Ģəxsi
vərəqəsində qeyd edir. Dünən burada Partiya tarixi institutundan yoldaĢ Zevin
Beriya haqqında arayıĢı oxudu. Fikir verin, Beriyanın Kommunist Partiyasına
qəbul olunması təklifini ifĢa olunmuĢ düĢmən Sarkis edir. YoldaĢlar, 1937-ci ildəki
prosesləri yadınıza salın. Bu proseslərdən aydın olur ki, vaxtilə burada S.M.
Kirovdan sonra Respublikaya rəhbərlik etmiĢ L.Mirzoyan 1918-ci ildə ingilislərin
agentura Ģəbəkəsinin əlaqələndirici Ģəxslərindən olmuĢdur.»
M.C Bağırov çox gözəl baĢa düĢürdü ki, onun çıxıĢının stenoqraması ilə
Sov. Ġttifaqı KP MK-nın rəyasət heyətinin üzvləri və xüsusən Mikoyan tanıĢ
olacaq. Bağırov çıxıĢını daha da sərtləĢdirərək qeyd edir:
«Mirzoyanın dəstəsini Qazaxıstanda məhv etdikdən sonra Bakıda qoca qurd
menĢevik Roxlin peyda olur, Stalinlə mənim adıma ərizə ilə müraciət edir. O, bu
müraciətdə özü haqqında məlumat verir. Azərbaycanlıların məsəli var «Göydə
axtarırdım, yerdə tapdım» və istintaq zamanı biz ondan ingilislərin məxfi agentləri
haqqında kifayət qədər məlumat aldıq. Bir neçə ay bundan əvvəl, daha dəqiq desək
hələ Azərbaycanda Sovet hakimiyyətindən əvvəl ingilislər tərəfindən ələ alınmıĢ
agenti həbs etdik. YoldaĢlar, nəzərinizə çatdırmaq istəyirəm ki, ən qədim və ən
Dostları ilə paylaş: |