A n a r əsərlər I hekayələr, povestlər
Yüklə 2,48 Mb. Pdf görüntüsü
|
471
RƏNG
Yanağov dünyaya gələndə yanaqları alma kimi qıpqırmızı idi. Anası: —Ay allah, gör nə göyçək, gül kimi uşaqdır, — dedi. — Gül baladır, gül. Gəlsənə, ay kişi, adını elə Gülbala qoyaq. Kişi:
—Malades arvad, — dedi. — Gül eləmisən. Kimin belə oğlu var? Gül oğlandır, gül. Gəlsənə, ay arvad, elə adını Güloğlan qoyaq. Mərəkə qalxdı. Arvad dedi: Gülbala. Kişi dedi: Güloğlan. Axır dilbir olub uşağın adını qoydular: Gül. Gül Yanaqov beş yaşına çatanda atasıyla küçədə gedirdi, bir əmiyə rast gəldi. Əmi:
—Maşallah belə uşağa, — dedi. — Yanağından qan damır, —sonra əlavə etdi, — pişt, hə pişt. — İki dəfə çırtıq çaldı və uşağa bir qırmızı alma bağışladı. Yeddi yaşına çatanda Gül Yanaqov məktəbə getdi. Sinfə girəndə qıpqırmızı qızardı və müəllim onu birinci partada əyləşdirdi. Müəllim Gül Yanaqovun valideynlərini görəndə: —Əhsən sizə, — deyirdi. — Yaxşı bala tərbiyə eləmisiz. Doqrudan da gül kimi uşaqdır. Adıyla böyüsün. Sinifdə, bayırda ağzını açıb bir kəlmə söz danışmaz, dərsi soruşuram qıpqırmızı qızarır. Çox utancaq baladır. Maşallah. Varam belə tərbiyə verən ata-anaya. Pedsovet adından bu təşəkkürnaməni sizə təqdim edirəm. Valideynlər təşəkkürnaməni Gülün çarpayısının başından asdılar. Günlərin bir günündə Gül orta məktəbi bitirib kağız- kuğazını ali məktəbə verdi. Çağırdılar imtahana. Komissiyada
472 iki müəllim oturmuşdu. Birinci müəllim soruşdu: —Bala, adın nədir? Gül qıpqırmızı qızardı. Heç nə demədi. İkinci müəllim həlim səslə: —Bala, — dedi, — niyə çəkinirsən bizdən? Biz adam ha yemirik. Adını desənə. Gül Yanaqov daha da pörtdü. Birinci müəllim əyilib ikincinin qulağına pıçıldadı: —Vallah, bizim zamanədə cavanlar elə sırtıqlaşıblar, üzlərinin suyu elə tökülüb ki, belə utancaq gəncə rast gələndə adamın ürəyi dağa dönür. İkinci müəllim: —Canımçün, lap ürəyimdən tikan çıxartdın, — dedi. — Gəlsənə bu uşağı çox incitməyək. Sən canın, əlasın yaz, getsin. –O da mənim lap gözüm üstə. Yazıq utandığından az qalır yerə girsin. Birinci müəllim bərkdən Gülə: –Get, oğul bala, — dedi. — Ayın birində dərsə gələrsən. Beş il Gül Yanaqov institutda oxudu. Nə bir imtahanda cavab verdi, nə bir seminarda danışdı. Ancaq qızardı, utandı, başını aşağı saldı, pörtdü. Şəklini çəkdirib əlaçılar lövhəsindən asdılar. Gül Yanaqovla bir kursda Dünya Gözəlova adlı göyçək bir qız oxuyurdu. Bütün oğlanlar Dünyanın başına pərvanə kimi dolanır, ona şirin-şirin təriflər deyirdilər. Bircə Gül Yanaqov Dünya Gözəlovayla kəlmə də kəsməmişdi. Utandığından heç ona salam da verməzdi. Bir gün Gül Yanaqov küçədə təsadüfən Dünya Gözəlovayla rastlaşdı. Həyatında ilk dəfə ona: —Salam, — dedi. Dünya təəccüblə: —Əleykəssalam, — dedi, ayaq saxladı. Gül Yanaqovu diqqətlə başdan ayağa süzdü və xəbər aldı: —Necəsən? Gül Yanaqov qıpqırmızı qızardı.
473 Dünya:
—Ah, — dedi. — Bilirəm. Nə yaxşı ki, sən adama şit-şılıq komplimentlər deyən, qarabaqara adamın dalıyca düşən, zəng vuran, təqib edən, yüz yağlı dil tökən oğlanlardan deyilsən. Ancaq qəlbindəkiləri gözlərindən oxuyuram. — Bu yerdə Dünya da qızardı, baxışlarını yerə dikdi və xəfif bir səslə: — Mən də səni sevirəm. — dedi. Doqquz gündən sonra evləndilər və doqquz aydan sonra bir gecə Gül Dünyanı doğum evinə apardı. Səhərisi həkim gülə- gülə Gülə: —Gözünüz aydın, — dedi, — oğlandır. Gül Yanaqov qıpqırmızı qızardı. Həkim: "Ah! Nə həyalı- abırlı kişidir", deyə düşündü və əlavə etdi: –Özü də iki oğlandır. Əkiz. Günlərin bir günündə yaxşı bir vəzifə azad oldu. Adam axtarmağa başladılar. Yığışıb müzakirə etdilər. Biri dedi ki, əsil filənkəsin yeridir. Başqası dedi ki, yox, filankəs çox BOZ adamdır. Gəlin filanı təyin edək, Üçüncüsü filana etiraz elədi, dedi ki, filan AĞ ciyərdir. Peşmənkəs yaxşıdır. Buna da etiraz olundu ki, peşmənkəsin qəlbi QARADIR. —Bəs kim? Kimsə dedi: —Gül Yanaqov. Əlbəttə, Gül Yanaqov. Çox məsum uşaqdır. Böyük-kiçik yeri biləndir. Söz deyirsən qıpqırmızı qızarır. Birisi sual verdi ki, axı nə olsun qızarır. Onda bəhmənkəsi qoyaq, o, hələ həmişə qırmızıdır. Cavab bu oldu ki, yox, bəhmənkəs qırmızı adamdır. Həmişə QIRMIZIDIR. Amma Gül Yanaqov yeri gələndə qızarır, utandığından qızarır, bir sözlə, bu qızarmaq o qızarmaqdan deyil. Əlqərəz Gül Yanaqovu qoydular bu qulluğa. Ay keçdi, il dolandı. Yaxşı bir iclas çağrıldı. Dedilər gərək bu iclasda biri durub yaxşı bir məruzə eləsin. Biri dedi: —Filankəs.
474 Başqası dedi: —Yox, o yaman QARAQABAQDIR. Dedilər: —Filan. —Yox, sonra üzümüzə AĞ olar. —Peşməkan. —Yox, onu bilmək olmaz, rəngdən-rəngə düşəndir. —Bəs kim? —Gül Yanaqov. Çox təvazökar yoldaşdır. Özü də fağır elə utancaqdır, çıxacaq kürsüyə, utandığından bir kəlmə artıq-əskik danışa bilməyəcək. Bəli, məruzəçi təyin olundu. Gül Yanaqov kürsüyə qalxdı. Qıpqırmızı qızardı. Alqış səsləri salonu sarsıtdı. Bir gün dedilər, gərək xaricə adam getsin, özü də adam içinə çıxarmalı adam olsun. Yığışdılar məşvərətə. Biri dedi: —Filankəs. Dedilər: —Heyf ki, mümkün deyil, o, SARILIQ xəstəliyinə tutulub. —Filan. —Adam üzünə çıxası deyil. Üzü ALA-BULADIR. —Peşməkan. —Uşaqlıqda GÖY öskürək keçirtməyib, orda tutar biabır olarıq. —Bəhmənkəs. —Yox, o da bu yaxında kurortdan gəlib, gündə yaman QARALIB. –Bəs kim? –Gül Yanaqov yaxşıdır. Gül Yanaqov getdi. Nə dindi, nə danışdı. Bolluca tər tökdü. Bolluca qızardı. Bir gün dedilər gərək bir adam tapıb mükafat verək. Kimə verək?
Biri dedi: Yüklə 2,48 Mb. Dostları ilə paylaş:
|