A n a r əsərlər I hekayələr, povestlər



Yüklə 3,36 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə162/171
tarix30.09.2017
ölçüsü3,36 Mb.
#2501
1   ...   158   159   160   161   162   163   164   165   ...   171

 569 

"deyəsən mənim başıma hava gəlib, dəli olmuşam". 

"Bəlkə —ağlına gözlənilməz bir fikir gəldi — kimsə qəsdən 

məni dəli eləmək istəyir?" Qəribədir ki, bu fikir onu bir qədər 

sakitləşdirdi, arxayınlaşdırdı. Düşmənini təyin edə bilsən, 

onunla mübarizə etmək də asan olar. Amma kim idi onun 

qəsdinə duran? Kim idi düşməni?  Əlbəttə, qarı! Öz 

təşəbbüsüylə olmasa da, hər halda bütün bu işlərdə qarının, 

şübhəsiz, barmağı var. Bəlkə o, kiminsə mürəkkəb bir planının 

icraçısıdır? Amma bu planın özünü kim tökmüşdür, kim burada 

hansı  məqsədi güdür? Eh, nə biləsən? Bəzən görürsən elə 

düşmənlərimiz peyda olur ki, heç yatsaq yuxumuza də 

girməzdi. Özü də  həmin bu düşmənlərə heç bir vaxt, heç bir 

pisliyimiz dəyməyib, amma axı düşmənçilik çox vaxt heç də 

şəxsi münasibətlərdən yaranmır. Bax, məsələn o, tələbə, özü də 

istəmədən kiməsə pislik edib — instituta daxil olub, kiminsə 

yerin tutub. Götürək elə yataqxanadakı otaq qonşularını. 

Bayaqkı maşının, iki sükanlı maşının sürücüsü yaman o oğlana, 

ilk imtahandan kəsilmiş otaq qonşusuna oxşayırdı —tələbə 

yalnız indi bunu dərk etdi — lap elə bil ekiz qardaşdırlar. Bəlkə 

heç təsadüfi deyil ki, bayaq həmin qonşusuna elan lövhəsinin 

qarşısında rast gəldi. Bəlkə bütün bu hoqqaları da elə o 

düşünüb. Elan, qarı, sürücü-təlimatçı qardaş  və  nəhayət, 

fotolar... Amma məgər onlar belə  qəliz bir intiqama 

qadirdirlər?  Əgər bu cür mürəkkəb bir qisas forması  kəşf edə 

biliblərsə, elə bir bu ixtiraya görə onu instituta qəbul etməyə 

dəyərdi. Həm də imtahansız-filansız. Onlar şübhəsiz, bilirdilər 

ki, tələbə otaq axtarır. Bu qarını tapmaq, mənzili danışmaq, hər 

şeyi belə məharətlə quraşdırmaq... Tələbənin artıq heç bir şəkk-

şübhəsi yox idi ki, bütün bunlar iblisanə bir planın nəticələridir 

və o, mənzildə olmayan vaxt lap yəqin ki, qarı  gəlib fotoları 

dəyişib. Bu fikrə gələndən sonra tələbə otağa daha sakit girdi. 

Düzdür, fotolara yanaşanda nə isə yenə bir nigaranlıq hissi 

keçirdi, amma bütün iradəsini toplayıb  şəkillərə baxdı. 

Gözlərini oğlanın  əksinə zillədi. Bu nə boş-boş fikirlərdir, 

downloaded from KitabYurdu.org




 570 

ilahi! Hamamda olduğu müddətdə axı  şəkildə  nə  dəyişə 

bilərdi? Nə dəyişmişdisə, o evdə olmayan müddətdə dəyişmişdi 

— elədir ki, var: oğlanın köynəyi boğazacan düyməli idi. 

Tələbə başqa fotolara baxmağa başladı, qarı onlarıdamı 

dəyişdirib? Deyəsən yox, amma məgər bu cütlər —nişanlı 

oğlanla qız, məgər ayaq üstə durmamışdılar, yox, oturublar, 

görünür, elə oturublarmış, tələbənin dəqiq yadında deyil. 

"Gərək bütün şəkilləri dəqiq yadımda saxlayım, sonra görsəm 

ki, qarı yenə onları mən evdə olmayanda gəlib dəyişdirir onda 

yapışım yaxasından — de görüm mən olmayanda niyə otağıma 

gəlirsən, fotoları dəyişməyinin mənası nədir? Budur, bax, şəkil 

— ata, ana və  yəqin ki, qızları.  Ər-arvad, arvad, deyəsən, 

hamilədir.  İki cavan oğlan —oxşayırlar, yəqin qardaşdırlar. 

Hərbi paltarlı kişi. Cavan qız — fəvvarənin yanında dayanıb. 

Uşaqlar —üç qız, iki oğlan uşağı. Çəlikli qoca. Vəssalam. 

Aydındır. Deməli, ata, ana, qız. Bu belə.  Ər-arvad. Arvad 

hamilədir. Məgər  ərin eynəyi vardı? Bu nə axmaq sözdür, 

madam ki, eynəklidir, deməli varmış da... İki cavan oğlan 

şübhəsiz qardaşdırlar, oxşayırlar. Hərbi paltarlı kişi. Fəvvarə 

yanında qız. İlahi, axı onun sumkası vardı. Sumka necə oldu? 

Ya yox idi? Görünür, yox imiş, madam ki, yoxdur... Onda qızı 

kiminlə çaşdırıram, axı, yadımda qalıb: fəvvarə yanında qız, 

əlində sumka. İki qız uşağı, bir oğlan. Bir oğlan. Bir oğlan? Hə, 

görünür, oğlan bir imiş. Qoca. Bu qocanın nəyisə var idi, amma 

nəyi? Bəlkə mən şəkillərin məzmununu müfəssəl yazım. Yox, 

onda adam, doğrudan da dəli olar. Amma mən dəli olmayacam. 

Bu qoca kaftarın və bütün məni istəməyənlərin acığına dəli 

olmayacam. Saat neçədir görəsən? Qol saatında on birə iyirmi 

beş dəqiqə işləmişdi. 

Nədənsə tələbə divar saatına yanaşdı və örtüyü çəkdi. Divar 

saatında üçə iyirmi beş dəqiqə işləmişdi. Saat işləyirdi, kəfkir 

dəqiqliklə gedib-gəlirdi. Tələbə gözlərini uzun əqrəbə zillədi və 

ayrılmadan baxdı, baxdı. Saata baxsa da dəqiq nə  qədər vaxt 

keçdiyini deyə bilməzdi. Amma hər halda bir müddətdən sonra 

downloaded from KitabYurdu.org




 571 

aydınca gördü — uzun əqrəb azacıq geri getmişdi. Tələbə 

tələsik hesabladı. Elədir ki var hər iki saat — onun qol saatı da, 

divar saatı da — dəqiq işləyirdi, amma divar saatı  əks 

istiqamətdə  hərəkət edirdi. Saat tələsə bilər, geri qala bilər

dayana bilər. Ancaq əks tərəfə işləyən saatı tələbə ömründə ilk 

dəfə görürdü. "Düşmənlərimin fantaziyası pis deyilmiş. Belə 

ixtiraçılıqla Nyuton, Eynşteyn olaydılar gərək. Yoxsa bütün 

qabiliyyətlərini, bacarıqlarını yazıq bir tələbə babanın qəsdinə 

yönəldiblər. Nə var, nə var, onlardan yaxşı hazırlaşıb, imtahanı 

onlardan yaxşı verib, instituta düşüb. Gərək dərslərə 

hazırlaşmaq yerinə, mən də oturub belə-belə hoqqalar 

uyduraydım, onda yaxşı olardı. Görək bu tilsimli otaqda daha 

nə oyunlar çıxacaq! "Tilsimli" sözünü o daxili istehzayla 

düşündü. Tələbə  qəti  əmin idi ki, bütün bu fokusları kimsə 

qəsdən düzəldib, onun şüurunu dumanlandırmaq istəyir. Hər 

halda tələbə özü özünü inandırmaq istəyirdi ki, məhz belədir. 

Bu tələbəni bir qədər sakitləşdirirdi. Tam yox, bir qədər. Əgər 

getməyə yer olsaydı, bir dəqiqə  də bu mənzildə qalmazdı. 

Yataqxanaya getmək mümkün idi, hələ adını oranın 

dəftərindən pozdurmamışdı. Ancaq düşünəndə ki, məşum liftin 

kabinəsinə girməli olacaq, çöllü-biyabana çıxacaq, yanmış 

xaraba evin yanından keçəcək və heç bir nəqliyyat tapmayıb 

yenə bu otağa qayıtmalı olacaq, tələbənin bu işə bütün həvəsi 

qaçırdı. Həm də ürəyinə dammışdı, otaqdan çıxan kimi, qarı 

gəlib yenə burada min cür tələ quracaqdı.  Şübhəsiz ki, arvad 

haradasa buralardadır. Yəqin ki, elə bu binanın içində, bəlkə bir 

mərtəbə  aşağıdakı  mənzildə gizlənib. Bayaq otaqda işığı 

yandıran da, eyvan qapısını açıb nə isə tullayan da elə o imiş. 

Hətta tələbəyə elə  gəlirdi ki, qarı lap yaxındadır, hardasa, 

qonşuluqda, bu divar ardındadır. Duyurdu ki, kimsə daima onu 

— tələbəni müşahidə edir, hər addımını izləyir. Tələbə öz-

özünə: "Yox, — dedi, — mən burda qalacam və məni heç bir 

şey qorxuda bilməz. Qoy lap bütün bu lənətə  gəlmiş fotolar 

canlansınlar, kağızdan çıxıb otağa düşsünlər". O təsəvvür elədi 

downloaded from KitabYurdu.org




Yüklə 3,36 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   158   159   160   161   162   163   164   165   ...   171




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə