818
qaraqoyunluların, ağqoyunluların, səfəvilərin və nəhayət Nadir şahın
hakimiyyəti altında olmuş bütün əraziləri, o cümlədən Azərbaycan xan-
lıqlarını yenidən mərkəzi hakimiyyətə tabe etmək siyasəti yeritməyə
başladılar.Beləliklə,Qacarlarla Cənubi Qafqazı işğal etməyə çalışan
Rusiya arasında uzun sürən müharibələr dövrü başlandı.Azərbaycan iki
böyük dövlət arasında qanlı müharibələr meydanına çevrildi.Gülüstan
(1813) və Türkmənçay (1828) müqavilələrinə əsasən Azərbaycan iki
imperiya arasında bölüşdürüldü: Şimali Azərbaycan Rusiyaya,Cənubi
Azərbaycan isə Qacarların idarə etdiyi İran şahlığına qatıldı.
Rusiya Cənubi Qafqazda özünə dayaq yaratmaq üçün Azərbaycan
torpaqlarına, xüsusən Qarabağın dağlıq rayonlarına, İrəvan və Nax-
çıvan xanlıqlarının ərazisinə qonşu ölkələrdən kütləvi surətdə erməni
əhalisi köçürdü.Türkiyə ilə həmsərhəd olan Qərbi Azərbaycan torpaq-
larında keçmiş İrəvan,Naxçıvan xanlıqlarının ərazisində süni surətdə
və xüsusi məqsədlə”Erməni vilayəti” yaradıldı.Bununla Azərbaycan
torpaqlarında gələcək erməni dövlətinin əsası qoyuldu. Bundan əlavə,
Rusiya 1836-cı ildə müstəqil Alban kilsəsini ləğv etdi və onu qriqori-
an kilsəsinin tabeçiliyinə verdi. Bununla Azərbaycanın qədim əhalisi
olan xristian albanların qriqorianlaşdırılmasına daha əlverişli şərait
yaradıldı,ermənilərin azərbaycanlılara qarşı yeni ərazi iddialarının əsası
qoyuldu. Rusiyadan Azərbaycana xristian əhalisinin köçürülməsinə də
diqqət artırıldı. Məqsəd Cənubi Qafqazda,xüsusən Azərbaycanda xristi-
an amilinin rolunun gücləndirilməsindən ibarət idi. Azərbaycanın cənub
torpaqlarında da eyni cür siyasət həyata keçirilirdi. Çox çəkmədən,
müstəqil yaşamaq ənənələrinə malik olan Azərbaycan xalqının həm şi-
malda, həm də cənubda azadlıq mübarizəsi gücləndi.Nəticədə, əvvəllər
Azərbaycana yiyələnmək üstündə öz aralarında qanlı müharibələr apar-
mış Rusiya və İran dövlətləri Azərbaycan xalqının azadlıq mübarizəsinə
qarşı və ölkəmizin yenidən birləşməsinə yol verməmək məqsədilə
bir-birinin etibarlı müttəfiqinə çevrildilər.Bütün bunlara baxmayaraq,
Azərbaycan xalqı Rusiya ağalığına və Qacarlar İranın şahlıq rejiminə
qarşı istiqlal mücadiləsini dayandırmadı, özünün müstəqil dövlətini ya-
ratmaq üçün dəfələrlə üsyan qaldırdı, ölüm-dirim savaşına qalxdı.
Birinci dünya müharibəsi dövründə Azərbaycan xalqı həm şimalda,
həm də cənubda öz milli dövlətçilik ənənələrini dirçəltmək üçün zəmin
yaratdı. Bakıda hakimiyyəti ələ keçirən S.Şaumyanın daşnak-bolşe-
vik hökuməti 1918-ci ilin martında Azərbaycanlılara qarşı dəhşətli
soyqırımı həyata keçirdi.1918-ci il mayın 28-də Şimali Azərbaycanda
Şərqdə ilk demokratik respublika - Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti
819
yaradıldı.Cənubi Azərbaycanda isə müstəqil və demokratik Azadıstan
dövləti (“Azadıstan məmləkəti”) quruldu (1920). Şeyx Məhəmməd Xi-
yabani Azadıstan Milli hökumətinin başçısı oldu.Hər iki Azərbaycan
dövlətinin ərazisində geniş milli-demokratik islahatlar keçirilməsinə
başlandı.Beləliklə,Birinci dünya müharibəsinin doğurduğu tarixi
şəraitdən istifadə edən Azərbaycan xalqı həm şimalda, həm də cənubda
özünün qədim dövlət çilik ənənələrini yenidən dirçəldə bildi,müstəqil
yaşamağa layiq və qadir xalq olduğunu bir daha sübuta yetirdi. Avropa
ölkələrində olduğu kimi Azərbaycanda da parlamentli respublika tip-
li demokratik idarəçilik qaydalarının tətbiq olunmasına başlandı. Bu,
Azərbaycan xalqının çox böyük tarixi nailiyyəti idi.
1917-ci ildə Rusiyada baş vermiş Fevral inqilabı nəticəsində Rusi-
yada Çar İmperiyası devrildi. Ölkədə çarizmin məzlum vəziyyətə saldı-
ğı xalqların milli hərəkatı başlandı.1918-ci il mayın 28-də Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyəti (1918-1920) -müsəlman Şərqində ilk dünyəvi de-
mokratik dövlət yaradıldı. Bu respublika millətimizin tarixi yaddaşında
Azərbaycan dövlətçiliyinin ilk təcrübəsi kimi iz qoymuşdur. Məmməd
Əmin Rəsulzadə tərəfindən əsası qoyulan Demokratik Cümhuriyyəti
Türk və İslam dünyasında ilk Parlamentli Respublika və ilk demok-
ratik, hüququ və dünyəvi dövlət nümunəsi idi.1918-ci il mayın 28-də
Tiflisdə Azərbaycan milli şurasının müstəqillik haqqında qətnaməsində
qeyd edilirdi ki, vətəndaşların hüququ,siyasi, dini azadlıqları təmin edi-
lir, müstəqil Azərbaycan dövləti qeyri dini, demokratik quruluşa malik
olan ölkədir. Qətnamədə deyilirdi: “Azərbaycan Demokratik Respubli-
kası milliyyətindən, dinindən, ictimai vəziyyətindən, cinsindən asılı ol-
mayaraq bütün vətəndaşları öz hüdudları daxilində vətəndaşlıq və siyasi
hüquqlarla təmin edir”.Azərbaycan müvəqqəti hökumətinin ilk başçı-
sı isə Fətəli Xan Xoyski seçilib.10 gün Milli Şura Tiflisdə işlədikdən
sonra Gəncəyə köçürülüb.Yalnız 1918-ci ilin sentyabrında Türkiyə
ordusunun rəhbərliyilə - Bakı daşnakrus qüvvələrdən təmizləndikdən
sonra milli hökumət Gəncədən Bakıya köçdü.1918-ci il dekabrın 7-də
Bakıda Azərbaycan parlamenti öz işinə başladı. Bütün dinlərdən olan
deputatlar bərabər hüquqlu nümayəndə səlahiyyətinə malik idilər.Dinə
münasibətindən asılı olmayaraq bütün vətəndaşlar Azərbaycan Demok-
ratik Respublikasının bərabər hüquqlu əhalisini təmsil edirdilər. Milli
mənlik duyğusunun güclənməsi ilə başlanan dirçəliş ümummilli vicda-
nı oyatmaya bilməzdi.1918-ci il, 9 noyabr tarixində M.Ə.Rəsulzadənin
təklifi əsasında Azərbaycan Demokratik Respublikasının üç rəngli
bayrağı qəbul edilmişdir. O zamana qədər Azərbaycan Demokratik