Akadem I ya s. A. Isxakov, A. R. Raxmanov musulmon huquqi

jamiyatga 
yoki 
shaxsga qarshi qaratilgan 
jinoyatlarga bo‘linadi.  
Jamiyatga qarshi qaratilgan jinoyat uchun jazo jamiyatdagi tartibni 
himoya qilish maqsadida belgilanadi. Bunday jinoyatlar shaxsga yoki 
jamoaga qarshi qaratilgan bo‘ladi. Shaxsga qaratilgan bo‘lsa ham, lekin 
jamiyatga qarshi, deb yuritilishining boisi, ba’zi (zino, o‘g‘rilik) jinoyatlar 
shaxsdan ko‘ra jamiyatga ko‘proq zarar yetkazadi va mazkur jinoyatlarda 
jabrlangan shaxsga jinoyatchini afv etish huquqi berilmaydi. 
Bunday jinoyatlar uchun jazo shaxs huquqini himoya qilish 
maqsadida belgilanadi. Jinoyatlar bir vaqtning o‘zida ham shaxsga, ham 
jamiyat hayotiga qarshi bo‘lishi mumkin. Masalan, qasos va diya shaxs 
huquqini buzadigan jinoyatlar hisoblanadi, lekin bunday jinoyatlar 
jamiyat huquqiga ham taalluqli bo‘ladi. Ammo ko‘proq shaxs huquqiga 
tegishli bo‘lgani bois, jazo shaxs huquqi uchun beriladi. 
Agar jabrlanuvchi shaxs o‘z haqidan kechib, jinoyatchini afv etsa, 
unda jinoyatchiga jamiyat haqi uchun jazo beriladi, ya’ni unga ta’zir 
uqubati belgilanadi. Ta’zir jinoyatlari ba’zi vaqtda jamiyatga va ba’zan 
shaxsga qarshi sodir etilgan bo‘ladi. Shundan kelib chiqib, jazolar jamiyat 
haqi uchun og‘irroq, shaxs haqi uchun yengilroq belgilanadi. 
Musulmon huquqida jinoyatlar 
oddiy 
va 
siyosiy 
jinoyatlarga 
bo‘linadi. Garchi siyosiy tus olgan bo‘lsa-da, hamma jinoyatlar ham 
siyosiy jinoyatlarga kirmaydi. Ba’zan oddiy jinoyatlar siyosiy keskinlik 
vaqtida sodir etilsa, ularga siyosiy jinoyatlar sifatida qaraladi. Bu ikki xil 
jinoyat xususiyatiga ko‘ra, bir-biridan farq qilmaydi. Ularning bajarilish 
holatlari va usullari bir-biriga muvofiq keladi. Bunday holatlarda 
jinoyatlarni bir-biridan ajratib ko‘rsatish qiyin kechadi. 
Oddiy holatlarda, ya’ni urush yoki qo‘zg‘olon vaqtlaridan boshqa 
vaqtlarda ro‘y bergan har qanday jinoyat oddiy jinoyat, deb yuritiladi. 
Masalan, kimdir davlat hokimini o‘z siyosiy qarashlari bois qatl etgan 
bo‘lsa, uning maqsadidan qat’i nazar, u oddiy jinoyatni sodir etganlikda 
ayblanadi. Chunki qatl oddiy sharoitda amalga oshirilgan bo‘ladi. Bunga 
xalifa Aliga xorijiylar qasd qilganlarida, qotilga uning o‘zi bergan jazosi 

---

141
misol qilinadi. Xalifa Ali o‘g‘li Hasanga: «Madomiki, men tirik kelsam, 
uni o‘zim jazolayman, agar o‘lsam, uni menga urgan zarbi kabi uringlar», 
– deb buyurgan. Islom olimlari Ali o‘z qotilini oddiy jinoyatchi deb qabul 
etgan, degan fikrni bildirganlar. 
Siyosiy jinoyatlar g‘ayrioddiy holatlarda yuzaga keladi. Ular 
qo‘zg‘olon va urush holatlarida, bir davlat ikkinchi davlatning ustiga 
bosqinchilik bilan kelayotgan vaqtda, mamlakatda tinchlik va barqarorlik 
ketib, notinchlik hukm surayotgan bir sharoitda ro‘y beradi. 
Fiqh olimlari siyosiy jinoyatchilarni 
qo‘zg‘olonchilar,
 deb ataydilar. 
Qo‘zg‘olonchilar – davlatdan norozi bo‘lib, unga qarshi harakatlarni olib 
boruvchi ma’lum bir shaxslardir.  
Siyosiy jinoyatchilarning qo‘zg‘olon vaqtida va undan keyingi 
huquqlari quyidagicha: qo‘zg‘olon boshlanib ketgan vaqtda, davlat 
hokimi siyosiy jinoyatchilarni qatl qilmaslikka harakat qiladi. Urushda 
eng ashaddiy qo‘zg‘olonchilarni o‘ldirish buyuriladi. Qo‘zg‘olonchi-
lardan biri qurolini tashlasa, unga zarar yetkazilmaydi. Uning mol-mulki, 
ayollari saqlab qolinadi va urush tugagach, qaytarib beriladi. Agarda mol-
mulklar tinchlik vaqtida talon-toroj qilingan bo‘lsa ham, davlat ularni o‘z 
egalariga qaytarishga mas’uldir. Siyosiy jinoyatchilarning mol-mulklari 
urush ta’sirida yo‘q bo‘lib ketgan bo‘lsa, bu holda davlat ularning mol-
mulklariga mas’ullikni zimmasiga olmaydi. 
Siyosiy jinoyatchilar urush holatida odam o‘ldirish, mol-mulkni 
talon-toroj qilish kabi jinoyatlarni sodir qilgan bo‘lsalar, davlat hokimi 
ularni jazolashi ham, jazodan ozod etishi ham mumkin. Jazo ta’zir 
uqubatidan iborat bo‘lib, bu to‘g‘rida to‘rt buyuk imom o‘z fikrlarini 
bildirganlar. Imomlar Molik, Shofi’iy va Ahmad siyosiy jinoyatchilarga 
o‘lim jazosi berilmasligini yoqlab chiqqanlar. Ular islomda asirlar va 
jarohatlangan kishilarni qatl etish harom qilinganligini e’tirof etganlar. 
Abu Hanifa esa qatlni yoqlab chiqib, agarda jamiyat maslahati buni talab 
etadigan bo‘lsa, asirlarni qatl qilsa bo‘ladi, degan fikrni bildirgan. Har 
qanday holatda ham bu borada davlat qozisiga katta huquq berilgan 
bo‘lib, uning hukmi bilan jinoyatchi qilmishi uchun jazo oladi yoki 
jazodan umuman ozod etiladi.  
Siyosiy jinoyatchilarga beriladigan jazolar vaziyatga ko‘ra bir-biridan 
farq qiladi. Yuqorida aytib o‘tilganidek, agarda jinoyat qo‘zg‘olondan 
oldin yoki keyin sodir etilgan bo‘lsa, ularga oddiy jinoyatlar nisbatidagi 
jazo beriladi. Qo‘zg‘olon vaqtida sodir etiladigan siyosiy jinoyatlarga 
davlat rahbarlarini qatl etish, shaharlarni egallab olish va umuman urush 
holatiga mansub jinoyatlar kiradi.  

---

142
Yuqorida ta’kidlanganidek, siyosiy jinoyatchilarning muayyan 
talablari va maqsadlari bo‘ladi. Ular davlat boshlig‘i yoki ijro 
hokimiyatining iste’foga chiqishini talab qilish yoki itoat qilishdan bosh 
tortish kabi harakatlarni sodir etadilar. Mana shu holatlarda ular siyosiy 
jinoyatchilar, deyiladi. Agar jinoiy harakat musulmon huquqiga 
o‘zgartirish kiritish yoki qo‘shni davlatning qonunlarini o‘z davlatida 
qo‘llab, bu orqali davlat siyosatini o‘zgartirishga olib kelsa, bunday 
harakat siyosiy jinoyat hisoblanmay, balki oddiy jinoyat sifatida baho-
lanadi. Ular mamlakatga 
fasod tarqatuvilar,
 deb ayblanadilar va tegishli 
jazoga hukm qilinadilar. 
Siyosiy jinoyatchilar qo‘ygan talablarining bajarilishini talab 
qilishadi. Agarda ularning keltirgan dalillari haqiqatga to‘g‘ri keladigan 
bo‘lsa, u qabul qilinadi va o‘zlari siyosiy jinoyatchilar deb tan olinadilar. 
Agar qo‘yilgan talablarning vaji haqiqatga yaqin bo‘lmasa, unda ular 
siyosiy jinoyatchilar, deb tan olinmaydilar.  
Siyosiy 
jinoyatchilar muayyan kuchga ega bo‘lishlari shart. Ular o‘z 
maqsadlarini ilgari surganlarida ham biror kuchga ega bo‘lmasalar, 
siyosiy jinoyatchilar, deb tan olinmaydilar. 
Mamlakatda 
qo‘zg‘olon yoki urush vaziyatlari hukm surib turganda 
siyosiy jinoyatlar sodir bo‘ladi. Yuqorida bayon etilgan barcha amallar 
tinchlik sharoitida yuz beradigan bo‘lsa, ular oddiy jinoyatlar hisoblanadi. 
Bu jinoyatlarni sodir etgan shaxslar oddiy jinoyat qilganlar kabi 
jazolanadilar.  
Ulardan bu davrda tinch yo‘l bilan hayot tarzlarini olib borish talab 
qilinadi. Ular so‘z erkinligiga ega bo‘lib, musulmon huquqida ruxsat 
etilgan amallarini bajarishlari mumkin bo‘ladi. Ammo jinoyatchi qo‘l 
urgan siyosiy jinoyati uchun darhol oddiy jinoyatchi kabi jazosini oladi. 
Siyosiy jinoyatchilar jamoa tashkil etish huquqiga egadirlar. Ammo 
bunda jamoa o‘z yo‘lboshchisiga ega bo‘lishi talab etiladi. Aks holda, 
jamoa tarqatilib yuborilishi mumkin.