135
Had, qasos va diya jinoyatlarining ta’zir jinoyatlaridan farqi shuki,
ularga hukmlar aniq, yozma belgilangan bo‘lib, o‘zgartirmay ijro etiladi.
Ta’zir jinoyatlariga hukm chiqaruvchi qozidir. U jinoyat uchun jazo
belgilayotganda, jamiyatdagi ahvolni ham hisobga oladi. Jamiyatdagi
ahvol deganda, uning kechagi hayoti bilan bugungisi o‘rtasida farq bo‘lsa,
uni e’tiborga olish ko‘zda tutiladi.
Jinoyatlarning had, qasos, diya, ta’zir kabilarga bo‘lish quyidagi
sabablarga asoslangan:
–
birinchidan
, afv etish masalasi bo‘lib, had jinoyatlari afv
etilmaydigan jinoyatlar hisoblanadi. Bunday jinoyatni sodir etgan kimsani
jabrlanuvchi ham, hakam ham jazodan ozod etolmaydi. Ulardan biri afv
etgan taqdirda ham, uning afv hech qanday kuchga ega bo‘lmaydi. Qasos
jinoyatlarida esa jinoyatchini
uqubatdan faqat jabrlanuvchi, agar u hayot
bo‘lmasa, uning qarindoshlari ozod etadilar. Ushbu jinoyatda jabrlanuvchi
olamdan o‘tsa-yu, uning yaqinlari bo‘lmasa, u holda davlat hokimi
jinoyatchini jazodan ozod etish huquqiga ega bo‘ladi. Ta’zir jinoyatlarida
afv etish huquqi qozi kalonga beriladi. Ammo undan jabrlanuvchining
haqiga to‘liq rioya etgan holda afv etish talab qilinadi;
– ikkinchidan,
qozining hudud jinoyatlaridagi huquqi. Hudud
jinoyatlari sodir etilganda, jazolar qozi tarafidan musulmon huquqida
belgilanganidek, nuqsonsiz berilishi lozim bo‘ladi. Qozining hudud
jinoyatlari jazolarini kechiktirishi mumkin emas.
Uning hudud masala-
laridagi huquqi juda cheklangan bo‘ladi. Qasos jinoyatlari bo‘yicha ham
qozi cheklangan huquqqa ega bo‘ladi. Agar jinoyatchi jabrlanuvchi
tarafidan afv etilsa, qozi unga
Dostları ilə paylaş: