116
“Sənin buna daha çox haqqın var” deyə (etiraz etdi). Beləliklə, həmin günlərdə
camaata namazı Əbu Bəkr qıldırdı. (Bir neçə gündən) sonra Peyğəmbərin
halı yaxşılaşdı və iki nəfər onun (sağından və solundan) qoluna girib zöhr
namazını qılmaq üçün onu (məscidə) apardı. (Onun qoluna girən) iki nəfərdən
biri Abbas idi. (Peyğəmbər məscidə gəldikdə) Əbu Bəkr (camaata)
namaz qıldırırdı. Əbu Bəkr onu görən kimi geriyə çəkilmək istədi, lakin
Peyğəmbər əli ilə ona işarə etdi ki, geriyə çəkilmə. Peyğəmbər (o iki nəfərə):
“Məni onun yanında otuzdurun!” dedi və onu Əbu Bəkrin yanında
otuzdurdular. Bundan sonra Əbu Bəkr Peyğəmbərə , camaat da Əbu Bəkrə
tabe olaraq namaz qıldı. Peyğəmbər (namazı) oturmuş vəziyyətdə qıldı.
(Buxari 687, Muslim 629, 963)
236. Aişə
demişdir: “Peyğəmbərin vəziyyəti ağırlaşdığı və ağrıları
şiddətləndiyi zaman o, öz zövcələrindən xahiş etdi ki, ona mənim evimdə
baxsınlar və onlar da buna razılıq verdilər. Sonra Peyğəmbər bir tərəfində İbn
Abbas, digər tərəfində bir kişi olmaqla iki nəfərin çiyinləri arasında ayaqları
yerlə sürünərək (cəmaata) çıxdı. (Hədisin Ravisi) Ubeydullah Aişənin
söylədiklərini İbn Abbasa danışdı. İbn Abbas: “Aişənin ismini
söyləmədiyi kişinin kim olduğunu bilirsənmi?” dedi. Mən: “Xeyr” dedim. O:
“O, Əli İbn Abu Talib idi” dedi. (Buxari 665, 2588, Muslim 418, 630, 964, 965)
237. Aişə
deyir ki, And olsun ki, Əbu Bəkrin insnlara imam olub
namaz qıldırsın əmri xüsusunda Rəsulullaha çox müraciət etdim. Məni
Rəsulullaha çox müraciət etməyə sövq edən səbəb bu idi: “Rəsulullahın
yerinə keçən kimsəni insanların sevə biləcəyini qəbul heç düşünmürdü. Və elə
düşünürdüm ki, Rəsulullahın yerinə keçən kimsəni insanlar qəbul
etməyəcəklər. Buna görə də mən Rəsulullahın, Əbu Bəkrin imamlıq etməsinə
dir əmrini israrla istəmişdim”. (Buxari 4445, Muslim 418, 632, 966)
117
238. Aişə
rəvayət edir ki, Peyğəmbər ölümü ilə nəticələnən xəstəliyə
tutulduğu zaman namaz vaxtı yetişdikdən və azan verildikdən sonra buyurdu:
“Əbu Bəkrə deyin, camaata namaz qıldırsın!” Ona dedilər ki: “Əbu Bəkr
ürəyiyumşaq adamdır, əgər sənin yerinə imamlıq etsə, (çox ağladığı üçün)
camaata namaz qıldıra bilməyəcək.” Peyğəmbər sözünü təkrar etdi,
yanındakılar da ona eyni cavabı verdilər, üçüncü dəfə o buyurdu: “Siz Yusufa
gözü düşən qadınlar kimisiniz. Əbu Bəkrə deyin, camaata namaz qıldırsın!”
Beləlilkə, Əbu Bəkr (məscidə) gedib camaata namaz qıldırmağa başladı. Bu
əsnada Peyğəmbərin halı yaxşılaşdı və iki nəfər onun (sağından və solundan)
qoluna girib onu (məscidə) apardı. Mən onun xəstəliyi üzündən ayaqlarını
yerlə sürüdüyünü, sanki, indi də görürəm. Əbu Bəkr (onun gəldiyini hiss
etdikdə) geriyə çəkilmək istədi, lakin Peyğəmbər əli ilə ona işarə etdi ki,
yerində qal. Sonra onu (imamın durduğu yerə) apardılar və o, Əbu Bəkrin
yanında (yerə) oturdu. Peyğəmbər namaz qılmağa başladı, Əbu Bəkr
namazına davam etdi və camaat da Əbu Bəkrə tabe olaraq namaz qıldı.
(Buxari 664, 683, Muslim 418, 635, 970)
239. Aişə
rəvayət edir ki, Rəsulullahın xəstəliyi ağırlaşdığı zaman Bilal
gəlib namaz vaxtını bildirdi. Peyğəmbər: “Əbu Bəkrə insanlara namaz
qıldırmasını əmr edin” deyə buyurdu. Aişə: “Ya Rəsulullah! Əbu Bəkr qəmli
və hissiyatlı bir insandır. Heç şübhəsiz ki, o sənin məqamında durduğu zaman
(ağladığı üün) insanlara oxuya bilməyəcəkdir. Bu işi Ömərə əmr etsən”
dedim. Peyğəmbər: “Əbu Bəkrə əmr edin insanlara namaz qıldırsın” deyə
buyurdu. Mən Həfsəyə
də: “Heç şübhəsiz ki, Əbu Bəkr qəmli bir
kimsədir. O, sənin məqamına durduğu zaman qiraəti insanlara eşitdirə
bilməyəcəkdir. Ömərə əmr etsən” dedi. Peyğəmbər: “Yusuf Peyğəmbərin
118
sahibləri siz qadınlarsınız. Əbu Bəkrə insanlara namaz qıldırmasını əmr
edin” deyə buyurdu. Əbu Bəkr namaza durduğu zaman Peyğəmbər özündə
bir rahatlıq hiss etdi və qalxaraq iki adam arasında ayaqları sürünə sürünə
məscidə gətrildi. Əbu Bəkr Onun gəlişini hiss etdiyi üçün geriyə çəkilmək
istədi. Peyğəmbər ona yerində qalması üçün işarə etdi. Peyğəmbər gələrək
Əbu Bəkrin solunda dayandı. Əbu Bəkr ayaq üstə namaz qıldırdığı halda
Rəsulullah isə oturaraq namaz qılırdı. Əbu Bəkr. Rəsulullahın namazına
uyurdu, insanlar da Əbu Bəkrin namazına uyurdular”. (Buxari 713, Muslim
418, 634, 968)
240. Ənəs İbn Malik rəvayət edir ki, Peyğəmbər vəfatına səbəb olan
xəstəliyə tutulduğu zaman (yatağa düşdükdə) camaata namazı Əbu Bəkr
qıldırırdı. Nəhayət, bazar ertəsi camaat namaz qılmaq üçün cərgəbəcərgə
düzüldükdə Peyğəmbər (qaldığı) hücrənin pərdəsini qaldırdı və ayaq üstə
dayanıb bizə baxmağa başladı. Onun üzünün (gözəlliyi), sanki Quran kağızı
idi. Sonra o gülümsədi. Biz Peyğəmbəri görəndə sevincimizdən az qaldı ki,
namazdan çıxaq. Əbu Bəkr Peyğəmbərin namaz qılacağını zənn etdi və
dala çəkilərək arxasındakı cərgəyə keçdi. Peyğəmbər bizə “Namazınızı
tamamlayın” işarəsi etdi. Sonra pərdəni aşağı saldı və həmin gün də vəfat etdi.
(Buxari 680, Muslim 419, 636, 971)
241. Ənəs rəvayət edir ki, Peyğəmbər üç gün çıxmadı. Namaza iqamə
olundu. Əbu Bəkr irəli keçib namaza durdu. Peyğəmbər əli ilə pərdəni
qaldırdı. Peyğəmbərin üzü göründü. O, anda onun üzündən daha xoş bir şey
görməmişdik. Peyğəmbər, Əbu Bəkrə irəli keçsin deyə əli ilə işarə etdi və
pərdəni endirdi. Ondan sonra vəfat edənə qədər gözəl üzünü bir daha görmək
müyəssər olmadı”. (Buxari 681, Muslim 419, 637, 974)
Dostları ilə paylaş: |