51
başqa kameraya köçürülməyini tələb etmirdin. Adətən, hamı belə
edir. Sən necə rahat-rahat yatırdın və özünü müdafiə etməyə belə,
çalışmırdın? Sən bilirdin ki, biz səni öldürəcəyik, amma gündən-
günə özün əllərimizə gəlirdin... qeyri-adi adamsan vallah...”
Sonra bu məhbus öz vəhşi amiranə səsi ilə “Atetsi yola salın” —
deyə əmr etdi. Cinayətkarlar imanlı qardaşın çantasını ərzaqla
doldurdular. Beləcə Allah Mixailin yoluna kifayət qədər ərzaq
yetirdi. Xorev bu ərzağa baxanda İlyas peyğəmbər yadına düşdü.
İlyasa qarğalar yemək gətirərdi. Xorevin çantasını da bu mənfur
cinayətkarlar doldurmuşdular. “Rəbbin yolunda şəhid olmaq
asandır” — deyirdi Mixail Xorev, “Bir saniyədə bu dünyanı tərk
edib İsanın hüzuruna düşürsən. Gündən-günə ölümü gözləmək
ondan qat-qat çətindir...”
Bizim dövrümüzün rus iman qəhrəmanı Mixail İvanoviç
Xorevin həyatında bu kimi əhvalatlar tez-tez baş verirdi. Onun
nümunəsi minlərlə imanlını ilhamlandırmış, ürəkləndirmiş və
möhkəmləndirmişdir.
2. Riçard Vurmbrand
1945-ci ildə kommunistlər Rumıniyada hakimiyyətə gələndə
parlament binasında böyük bir iclas keçirdilər. O iclasda bir çox
məsihçi rəhbərlər — keşiş, yepiskop, vaiz və pastorlar iştirak
etdilər. Ruhani rəhbərlərin əksəriyyəti kommunistlərin qorxusundan
iclasın fəxri sədri kimi İosif Stalini seçmişdilər və bir-bir səhnəyə
çıxıb kommunizmin məsihçiliklə eyni olduğunu və öz icmalarının
kommunizmə sadiq qalacağını bildirirdilər.
O iclasda iştirak edən rəhbərlər arasında Məsihi qəbul etmiş
yəhudi Riçard Vurmbrand və həyat yoldaşı da iştirak edirdilər. Onlar
qorxaq rəhbərlərin nitqlərinə qulaq asarkən yoldaşı Riçarda “Dur,
bu rüsvaylığı Məsihin üzündən sil! Onlar Rəbbin müqəddəs üzünə
tüpürürlər!” — deyə pıçıldadı. Riçard ona belə dedi: “Mən bunu
eləsəm, sən ərsiz qalacaqsan”. Yoldaşı ona “Mənə qorxaq ər lazım
deyildir!” — deyə cavab verdi. Onda Riçard durub səhnəyə çıxdı,
məsihçiləri öldürən kommunistlərə deyil, Allaha və Məsihə izzət
52
verdi. O bütün imanlıları hər şeydən əvvəl Allaha sadiq qalmağa
çağırdı. Bu iclasdakı nitqlər radioda yayımlanırdı və Riçardın o
nitqini bütün ölkə eşitdi.
Bundan sonra kommunist hökuməti Riçardı xüsusi qeydə aldı. O
vaxtdan bəri Riçard Rumıniyada gizli məsihçi cəmiyyətinə rəhbərlik
etməyə başladı. O, gizli dəzgahlarda minlərlə İncil kitabı çap etdi.
Kitabın üzündə Karl Marksın şəkli və “Din, xalq üçün tiryəkdir”
sözləri var idi. İlk on səhifədə kommunist rəhbərlərindən sitatlar
verilmiş və on birinci səhifədə yazılmış idi ki, o ilk səhifələrin
hamısı tam ağılsızlıq və səhv idi, bundan sonra isə oxucuya
həqiqət deyiləcək. Kitabın qalan hissəsi Allahın Kəlamından ibarət
idi. Kommunist senzurası bu kitablara üzdən baxıb dərhal onları
tövsiyə edir və böyük iclaslarda, kommunistlərin qurultaylarında
paylanmasına imkan verirdi.
1948-ci ildə həm Riçardı, həm də həyat yoldaşını həbs etdilər.
Həyat yoldaşı üç il əmək düşərgələrində qaldı, Riçard isə on dörd
il həbsxanalarda saxlanıldı və dəhşətli işgəncələr, əzab-əziyyət və
təhlükələrə rəğmən Məsihə sadiq qaldı. On dörd il ərzində bu iman
qəhrəmanı nə Müqəddəs Kitabı, nə də başqa bir kitab görmüşdü.
Hədsiz aclıqdan, işgəncə çəkməkdən və böyük dozalarda narkotik
içirdilməkdən yazma qabiliyyətini itirmiş və Müqəddəs Kitabın
ayələrini artıq yaddan çıxartmış olan bu imanlı qardaş on dörd il
həbsxanada qaldıqdan sonra Tövratdan bir ayəni xatırladı — Yaqub
da Rəhiləyə görə on dörd il zəhmət çəkmişdir: “Onu sevdiyi üçün
bu müddət gözünə bir neçə gün kimi göründü”
[134]
.
Bundan sonra Riçardı evə buraxdılar. Rumıniyanın hökuməti
onu 35 nəfərdən ibarət bir dini icmanın rəhbəri təyin etdi və ona
tapşırdı ki, icmanın üzvlərinin sayı artmasın. İcmanın 35 nəfərdən
yuxarı olmamağına o özü məsuliyyət daşıyacaq idi. Bundan əlavə,
o, hökumətin agenti kimi hər üzvü barədə məlumat verməli və
cavanları toplantılara buraxmamalı idi.
[134]
Yaradılış 29:20
53
Belə şərtlər Riçard üçün qəbuledilməz idi. O yenə gizli fəaliyyətə
başladı və tezliklə təkrar həbs edilmək təhlükəsində idi. Təhlükə get-
gedə artırdı. O zaman Norveç yəhudi missiyası və Yəhudi məsihçi
birliyi təşkilatları Riçardın Rumıniyadan köçməsi üçün Rumıniya
hökumətinə on min dollar pul ödədi. Riçard əzab-əziyyətdən
qorxmurdu və təhlükəli olsa da Rumıniyada qalmaq istəyirdi, lakin
gizli imanlılar cəmiyyətinin üzvləri onun getməsinin vacib olduğuna
inandıqlarını bildirdilər və ona “gizli məsihçi cəmiyyətinin səsi”
olmağı tapşırdılar. Riçard ancaq bir məqsədlə — dünyada kommunist
rejimindən əziyyət çəkən gizli məsihçi cəmiyyətləri barədə həqiqəti
danışmaq məqsədilə Qərbə köçdü.
Riçard buraxılmazdan əvvəl onu iki dəfə gizli polisə çağırdılar.
“Hökumətimiz sənin üçün pul aldı” — dedilər. “İndi sən Qərbə
gedib orada nə qədər istəsən Məsihi təbliğ edə bilərsən, ancaq bizə
qarşı bir söz deməyəsən ha! Bax bizə qarşı bir söz desən, biz sənə
bilirsən, nə edəcəyik? Min dollara bir qanqster tutacağıq və o səni
məhv edəcək. Yaxud özümüz səni qaçırdacağıq”.
Riçard onların zarafat etmədiklərini çox yaxşı bilirdi. Onlar bir nəfəri
Avstriyadan qaçırdıb Rumıniyaya gətirmişdilər və bütün dırnaqlarını
çıxartmışdılar. Amma Riçard onların hədələrindən qorxmadı. 1965-ci
ildə onun ailəsi ilə birlikdə Rumıniyanı tərk etməsinə icazə verildi.
Riçard Qərbə getməzdən əvvəl qəbiristanlığı ziyarət edib onun
həbs edilməsi və işgəncə çəkməsi üçün əmr vermiş polkovnikin qəbri
üstünə bir gül qoydu. Bununla o özünü ruhən ölü kommunistlərə
Məsihi tanıtmağa həsr etdiyini ifadə etdi.
Qərbə çatan kimi Riçard təqib edilən məsihçilərə xidmət edən
“Voice of the Martyrs” (“Şəhidlərin səsi”) missiyasını yaratdı və
kommunist hökumətlərinin məsihiçilərə nə qədər əzab-əziyyət
verdiyi barədə cəsarətlə danışmağa başladı. Rəbb Riçardı bütün
təhlükəli vəziyyətlərdə qorudu, belə ki o, uzun ömür yaşayıb
Rəbbin təyin etdiyi gündə dünyasını dəyişdi. Onun yaratdığı missiya
fəaliyyətini davam etdirir. Missiyanın şüarı İbranilərə Məktubun
13:3-dür: “Özünüzü həbsdə olanların yerinə qoyaraq onları yada
Dostları ilə paylaş: |