516
Cədvəl 2
Kiçik Qafqazın şimal-şərq hissəsi dağ boz-qəhvəyi torpaqların fiziki-kimyəvi
göstəricilərinə müxtəlif baxarlı yamacların təsiri
Diaqnostik göstəricilər
Kölgəli yamaclar
Günəşli yamaclar
Mikroçökəklik
Genetik qatların
qalınlığı, sm
AU'vz - 23
AU''z - 18
Bt - 32
B/C - 23
C - 30
AYvz - 18
A/B - 15
Bt - 28
B/C - 20
C - 25
AU'vz - 25
AU''z - 20
Bt - 35
B/C - 28
C - 30
Torpaq əmələgətirən suxurlar
karbonatlı gilli-
gillicəli çöküntülər
lössəbənzər gillicəli
çöküntülər
gipsli-duzlu gillicəli
çöküntülər
Karbonatların forması B
mitsella, xırda
ağgözcüklər
ağgözcük yumşaq
noxudvari
zəif ləkəli-mitsella
CaCO3 , % AU-AY
Bt
Yox
3,4 - 4,2
6,4 - 8,6
9,7 - 14,9
6,8 - 9,3
9,8 - 10,7
Humusun miqdarı, (% ) – AU-AY
və ehtiyatı, t/ha 0-20 sm
0-50 sm
2,95 - 3,52
73 - 95
118 - 123
1,88 - 2,25
32 - 45
48 - 61
2,74 - 3,32
63 - 87
127 - 142
Azotun miqdarı, % AU-AY
və ehtiyatı, t/ha 0-20 sm
0-50 sm
0,23 - 0,25
3,7 - 5,4
7,3 - 9,1
0,17 - 0,19
2,1 - 2,7
4,3 - 4,5
0,25 - 0,27
3,4 - 5,1
7,9 - 10,0
C : N
7,1 - 7,5
5,6 - 6,8
6,5 - 7,2
UƏC (mq-ekv) AU+B
29,5 - 37,6
24,3 - 26,0
27,6 - 29,6
Qranulometrik <0,01 AU-AY
tərkib (mm, %-lə) Bt
<0,001 AU-AY
Bt
46,6 - 47,9
48,9 - 60,1
38,1 - 43,5
46,5 - 55,1
41,2 - 45,6
52,8 - 62,9
16,9 - 18,3
17,5 - 21,7
12,8 - 14,0
15,7 - 17,2
15,4 - 19,4
22,4 - 24,9
Sıxlıq, q/sm3 AU
B
1,08 - 1,15
1,22 - 1,30
1,12 - 1,18
1,35 - 1,42
1,22 - 1,35
1,45 - 1,48
Quru qalıq ( % ) AU-AY
Bt
C
0,11 - 0,13
0,15 - 0,23
0,25 - 0 ,49
0,18 - 0,25
0,38 - 0,86
1,19 - 1,31
0,11 - 0,13
0,13 - 0,15
0,15 - 0,17
Təbii nəmlik, % AU-AY
Bt
15,6 - 18,1
16,6 - 18,9
6,7-9,5
9,6-12,4
16,7 - 19,0
18,8 - 21,0
Bitkilərin yerüstübiokütləsi,s/ha
kök 0-20 sm
20,6 - 23,4
70,5 - 85,2
9,3 - 10,7
31,5 - 35,3
25,6 - 28,2
85,4 - 92,6
Günəşli yamaclarda dağ boz-qəhvəyi (şabalıdı) torpaqların orta və şiddətli
dərəcədə eroziyaya uğraması, humus qatının xeyli azalması (AU=15-20sm),
strukturanın pozulması və tozlu-kəltənvari xarakter alması, qranulometrik tərkibin
nisbətən
yüngülləşməsi
(<0,01mm=38,1-47,9%;
<0,001mm=16,9-18,7%),
karbonatlı illüvial qatın (Bca) yaxşı formalaşması, iri yumşaq karbonat ağgözcük-
lərinin aydın nəzərə çarpması və nisbətən torpaq səthinə yaxın yerləşməsi (35-
40sm) və s. morfoloji əlamətlər xarakteridir. Üst yuxa qatlarda (AU=15-20sm)
humusun miqdarı 1,3-1,8%, alt qatlarda isə kəskin azalır (0,4-0,7%). Humusun
ehtiyatı da azlıq təşkil edir və 0-20 sm-də 28-32 t/ha; 0-5- sm-də isə 40-56 t/ha
arasında dəyişir. Bu torpaqlar ümumi azotla da zəif (0,08-0,11%) təmin
olunmuşdur və 0-20 sm-lik qatda ehtiyatı 1,8-2,1 t/ha təşkil edir. Lakin, günəşli
yamaclarda formalaşan dağ boz-qəhvəyi (şabalıdı) torpaqların profili səthdən
517
başlayaraq karbonatlılığı (CaCО
3
=6,4-8,5%) ilə fərqlənir. Orta qatlarda
karbonatların maksimum miqdarı (CaCО
3
=9,5-17,1 %) qeyd olunur. Üst qatlarda
(Bca+ Cca) 10,3-15,2 m-ekv qədər azalır. pH-ın su məhlulunda göstərici nisbətən
artır (7,9-8,5). Cənub baxarlı ya-macların yuxa və şiddətli dərəcədə eroziyaya
uğramış torpaqların səthidən şorlaşması aydın nəzərə çarpır. Quru qalığın miqdarı
üst qat-larda (AU=15-20sm) 0,86%; 60-85 sm dərinlikdə isə 1,31%-ə qədər
yüksəlir. Şorlaşmaya yəqin ki, şiddətli dərəcədə eroziyaya prosesi nəticəsində
duzlu-gipsli torpaqəmələgətirən süxurlar (xüsusən gips Ca
2
SО
4
*2H
2
О) təsir
göstərir. Su çəkimi analizinin nəticələrində Ca
2
SО
4
birləşmələrinin əksəriyyəti xlor
(0,003-0,009%) və bikarbonat (0,029-0,046%) isə azlıq təşkil edir.
Dərələrin mikroçökəkliklərində yayılmış dağ boz-qəhvəyi (şabalıdı) torpaqlar
yuxarıda göstərilən kölgəli və günəşli baxarlı yamacların torpaq növlərindən
torpaqəmələgəlmə prosesinin xarakterinə və morfogenetik xüsusiyyətlərinə görə
fərqlənir. Bu torpaqlar əsasən müxtəlif baxarlı yamacların üst qatlarından yuyulub
toplanmış çürüntülü-humuslu torpaq hissəciklərindən təşkil olunmuşdur. Məhz bu
səbəbdən torpaq profili monoton xarakterli olub, genetik qatların zəif formalaşması
ilə səciyyələnir. Üst qatlarda (AUv=20-25sm) humusun miqdarı 2,7-3,3% arasında
dəyişməklə 1,0-1,5 m dərinliyə qədər hərəkəti (1,0-1,3%) aydın nəzərə çarpır.
Karbonatların miqdarı səthdən başlayaraq dərin qatlara doğru 6,8-10,7 % arasında
dəyişməklə zəif yuyulma qeyd edilir. Udulmuş Ca+Mg miqdarının genetik qatlar
üzrə paylanmasında da monotonluq hiss olunur. Bəzən hətta üst qatlarda (AUv=
26-29m-ekv) nisbətən, orta və dərin qatlarda (B+C=28-32m-ekv) onun miqdarı
xeyli artır. pH-ın su məhlulunda göstəricisi 7,9-8,2 təşkil edir. Qranulometrik
tərkibin torpaq profili üzrə dəyişməsi də lil hissəciklərinin (< 0,001 mm)üst
qatlardan yuyulması nəzərə çarpır. Belə ki, çimləşmiş üst qatlarda (AUv=20-25sm)
fiziki gilin (< 0,01 mm) miqdarı 41,2-45,6 %, lil hissəcikləri (< 0,001 mm) isə
15,5-19,4 % arasında dəyişdiyi halda, orta qatlarda (B=40-75sm) onların kəmiyyəti
müvafiq olaraq 52,6-62,9 %; 22,3-24,9 %-ə qədər yüksəlir. Bu torpaqlarda quru
qalığın miqdarı0,152-0,168 % təşkil edir və şorlaşma əlamətləri nəzərə çarpmır.
Torpaq örtüyünün strukturlarının (TÖS) səciyyəsi.Kiçik Qafqazın
şimaı-şərq yamacı etalon (Dağ-Kəsəmən) tədqiqat sahəsinin hazırlanmış
relyefin plastikası və torpaq xəritələri (M 1:10 000) əsasında torpaq örtüyü
strukturlarının (TÖS) 3 tipi ayrılmışdır: 1.Yelpikvari-zolaqlı; 2. Daığavari-
zolaqlı; 3. Dairəvi-konusvari.
Yelpikvari-zolaqlı TÖS- ərazinin günəşli (cənub-şərq) baxarlı çox
meylli yamaclarını əhatə etməklə, orta və şiddətli dərəcədə eroziyaya uğra-
mış yuxa, az humuslu, yüksək karbonatlı, nisbətən yüngül qranulometrik
tərkibli növləri yayılmışdır.
Dalğavari-zolaqlı TÖS – tədqiqat sahəsinin kölgəli (şimal-qərb) ba-
xarlı az meylli yamaclarında formalaşmışdır. Burada dağ boz-qəhvəyi
torpaqların yaxşı inkişaf etmiş bitki örtüyünə, qalın torpaq profilinə və
humus qatına malik növləri yayılmışdır. Əlverişli nəmlənmə şəraiti üst
qatdan (AU = 0-20sm) karbonatların yuyulmasına səbəb olmuşdur.
Dostları ilə paylaş: |