94
Asif Atanın Ocğında da bir vaxtlar oldu. Hər yerdə bu belədir. Ona
görə Asif Ata bizə yön verdi, qapı verdi. Dedi, özünüzü yaradın.
Böyük insanlara çevrilin. Yurdunuza sahib olun. Özünüzə sahib olun
ki, yurdunuza da sahib olasınız. Millətinizə də sahib olasınız.
Bu gün milləti ləğv eləməyə girişiblər. Millətçiliyi damğalayırlar.
Pis bir şey kimi qələmə verirlər. Guya millətçilik olsa, millətçilər
başqalarını basıb əzəcəklər. Məqsədyönlü şəkildə imperiyaçılıqla
qarışdırırlar millətçiliyi. Niyə? Çünki millətçilik milləti dirildir.
İstəmirlər dirilsin. İstəmirlər gücə çevrilsin, böyüsün, öz sözünü
desin. Bizim taleyimizə elə bir acınacaqlı hal gətirdilər ki, dünyada
ikinci bir xalq tapın mənə göstəin ki, bizim aqibətimizi yaşayır.
İkinci bir xalq yoxdur. Neçə yerə parçalanıbsan, neçə yerə
dağılıbsan, səpələnibsən, ələ gəlmir. On yerə parçalanıb. İkisinin
sözü bir-birini tutmur. Hələ Quzey Azərbaycanın öz içində
qruplaşmalar, tayfaçılıq fəlakəti. Ona görə də Asif Atanı eşitmək
lazımdır.
Bu gün insanlarımız, dindən bezənlərimiz ateizmə yuvarlanırlar.
Nə tapacaqsan Ateizmdə?! Ateizmin uzun bir tarixi var. Ateizm nə
yaratdı? Səfalətdən başqa, özbaşınalıqdan başqa heç bir şey
95
yaratmadı. Ona görə Ateizmlə İnsan yaratmaq olmaz. Ateizmlə
millət, vətən yaratmaq olmaz. Ateizmə yuvarlanmaq səhvdir. Asif
Ata deyir ki, inamı nə uydurmaq olmaz, nə də ləğv eləmək olmaz.
Həqiqəti uydurmaq olmaz. Ateizm ləğv eləyir, rədd eləyir həqiqəti.
Ateizm heç bir müqəddəs duyğu tanımır. Heç bir müqəddəs imkan
tanımır. Hər şeyi maddidə görür, hər şeyi üzdə görür. Ateizmlə
sabaha yol getmək olmaz. Din də uydurur. Fatalizm yaradır –
qismətçilik. İnsan ömrünü proqramlaşdırır. İnsan mexanizm kimi
özündən qıraqdakı qüvvə tərəfindən idarə olunur. Din də bunu
yaradır. Hər iki halda cəhalət var. Hər iki halda insan cəhalətə
yuvarlanır. Amma insan qəlbinin ən dərin qatlarında müqəddəs
duyğular var, müqəddəs ehtiyaclar var, tələblər var. Onu oyatmaq
lazımdır, onu qaytarmaq lazımdır həyatın özünə. Onu ləğv eləmək
olmaz. Ona görə də biz insanlarımza üzümüzü tutub həmişə deyirik
ki, Asif Atanı yaxşı öyrənmək lazımdır. Öyrənin əvvəldən axıra
qədər. Onda görəcəksiniz ki, yad baxışların heç birindən yapışmağa
ehtiyac qalmır. Özününkündən tut. Özününkü daha alidir, daha
ucadır. Nəsimiyə sahib çıxmadın. Nəsimiyə sahib çıxsaydın,
Azərbaycan ayrı Azərbaycan olacaqdı. Nəimiyə sahib çıxmadın.
Babəkə sahib çıxmadın. Bu gün Atatürkü imam Hüseynin nəslindən
elan edirlər. Sənin Babəkini imam nəslindən elan edirlər, ərəbləşdi-
rirlər, ruhsuzlaşdırırlar, öldürürlər. Çünki sahib çıxmırsan. O boyda
M.Ə.Rəsulzadə “Əsrimizin Səyavuşu”nda Babəki suçlayırdı. Babək
Sovet ideolojisinə gərək oldu deyirdi. Görün, M.Ə.Rəsulzadə kimi
uca şəxsiyyət, böyük şəxsiyyət... Babəkə nə vaxt sahib çıxdınız ki,
sovet ideolojisi ondan bəhrələnməsin. Sovet ideolojisi Babəkdən
özünün ateizmi üçün istifadə elədi. Sən isə özünün İnamçılığın üçün
istifadə elə. Babək ateist deyildi, Fərəhçi idi. Fərəh inamı var idi.
İnsan gərək fərəhlə yaşasın, fərəhlə ölsün, döyüşsün deyirdi.
Hardaydı orda ateizm?! Orda ateizm yoxdu. Xürrəmi dini vardı.
Ərəblər ləğv elədilər, məhv elədilər. Babəkə sahib çıxmadın. İndi
Asif Ataya sahib çıxmaq lazımdır. Birtəhər çıxmasın, taleyimizə
düşüb, ona sahib çıxmaq lazımdır, öyrənmək lazımdır, mənimsəmək
lazımdır. Xalqına vermək lazımdır inadla, sevgiylə. Asif Atanın
peyğəmbərliyindən qorxmaq lazım deyil. Peyğəmbər məsələsi heç
96
bir vaxt ləğv olunmayacaq. Ona böyük ehtiyac var. Peyğəmbərlik
sadəcə olaraq öz mənasına yetməlidir. Asif Ata onu öz mənasına
yetirir. “Ata” sözü “peyğəmbər” sözündən uca sözdür. Ata o
məzmunu özünə qaytarır. Dünyabaxış yaradır. Dünyabaxışın əsasın-
da, özülündə İnsan dayanır. İnsanı şəxsiyyət kimi yaradır, qurur.
Həyata İnsanın əliylə yeni nizam, yeni ahəng gətirir, müqəddəs
nizam gətirir. Peyğəmbərin işi odur. Peyğəmbərin işi əllaməçilik
deyil. Elçi mənası daşısa da, peyğəmbər sözünün əslində mənası o
deyil, daha doğrusu, funksiyası o deyil. Dünyabaxış yaradırsan və
bəşəriyyətə yeni yön verirsən, yeni hal verirsən. O hal ki, onu elm
verə bilmir. Duyğularla elm məşğul ola bilmir. Müqəddəs, gözəgö-
rünməyən əhvallarla elm məşğul ola bilmir. Ona ancaq idrakda,
inamda yetmək olur. Fəlsəfənin gücüylə yetmək olur. Onu ləğv
eləmək olmaz. İnsanın insana müqəddəs ehtiyacı var. Ananın müqəd-
dəs əzablarını hansı elmlə, fizikayla aşkarlaya bilərsən?! Riyaziyyat-
la onu hesablaya bilməzsən axı. Odur əslində İnam. Böyük mənada
din. Ana əzabıdır, ana zəhmətidir din. İnsan əzabından doğan və
müqəddəs hal yaradan məzmundur. Yoxsa Göylər aləminin
əllaməçiliyi deyil ki. Ona görə Asif Atanı düzgün dərk eləyib onu
ziyarət eləmək lazımdır.
Biz yurdumuzdan min kilometrlərlə o tərəfə gedən insanlarımıza
üzümüzü tuturuq. Pullarını tökürlər gedirlər ora. Rütbələr alırlar.
Ərəb torpaqlarını yalayırlar. Məşhədi, Kərbəlanı yalayırlar. Gəlirlər
rütbə alırlar, titul alırlar, kərbəlayı olurlar, hacı olurlar, məşədi
olurlar. Sənin yurduna da həqarət edirlər. Göstərin mənə bir nəfər
hacı ki, öz yurdunu müqəddəs saysın. Müqəddəs sayır başqa yeri.
Başqa şəxsiyyətləri. Öz yurdunda bir nəfər böyük şəxsiyyət tapıb onu
öymür, sevmir, müqəddəsləşdirmir. Vətəni öpərsən qutsal olar,
vətəni gözardı edərsən, zibil olar.
Ağstafalıların özünə biz üzümüzü tuturuq. Sənin içindədir böyük-
lük, qiblə. Mən yönümü bura tutmuşam. Qiblə sənin içindədir. Öyrən
bu şəxsiyyətini. Gör buna bərabər şəxsiyyət tapa biləcəksənmi?! Biz
tarixdəki heç bir şəxsiyyəti azaltmaq istəmirik. Hamısını da
öyrənmişik, bilirik. Hamısının da yerini bilirik, urvatını bilirik, qədri-
ni bilirik. Hamısına sahib çıxırıq. Amma öyrənin, müqayisə eləyin.
Dostları ilə paylaş: |