134
Bundan böyük xoşbəxtlik özüm üçün vurğu eləmərəm. Mən yaşa-
mın yörəsində deyiləm, Atanın Amalının yörəsindəyəm. Yəni mənim
əməlim, əməyim Atanın Amalının yörəsindədir. Ömrüm Atanın
Amalının yörəsində deyil, içindədir.
Bax, bu anlamı, bu məzmunu vermək gərəkdir. Sevgiylə, fərəhlə
bunu hər yerdə vermək gərəkdir. Qoy bizim xoşbəxtliyimiz boğaz-
dan yuxarı söz kimi qiymətləndirilməsin. O anlamı qoy bizim
heyrətimizin işığından görsünlər. Bax, Amaldaşlarımla bir yerdə, be-
lə bir havayla yaşamaqda tapıram mənanı, ruhani savaşın, döyüşün
yolunu, yönünü. Atamız Var olsun!
İşıq Ayı, 37-ci il. Atagün Eli.
(may, 2015. Örənqala).
135
Asif Atanın – İnam Atanın Mütləqə İnam Ocağı
Nurtəkinin Yükümlüsü olduğu “Uluyol-Hünər”Ailəsinin
37-cı ildə III “Ailə Günü” törəninin
Gediş Yazısı
Gün: 26 İşıq Ayı;
Yer: İnam Evi (İçərişəhər);
Başlanır: saat 16.00
Oda Törənin ruhuna uyğun hazırlanır. Gül-çiçək, qələm-
kağız hazırlanır. İşə sorumlu Ulusəs Atalıdır.
“Ata Ruhuna pənah gətirmişik!” səcdəsiylə tədbir başlanır.
Ocaq Yükümlüsü Soylu Atalının Ailəyə uğurlaması dinlənilir.
Törən qonuları:
Amallaşma, Kamilləşmə, Xalqlaşma hesabatı.
Milli şüurun oyanmasında Ocağımızın etkisi.
Törənə qatılanlar da düşüncələrini bölüşə bilərlər.
Qutsal Oxuma: “Təməl” kitabından oxunur və Ata fikirlərinə
Evlad açıqlaması verilir.
“Ata Ruhunu Ürəyimizdə aparırıq!”,
“Atamız Var olsun!” səcdəsiylə “Ailə Günü” başa çatır.
Carlar
İnam Ocağımız – Ruhani ucalığımız!
İnamsız bəşərə Mütləqə İnam harayı gərək!
Gediş Yazısını yazdı: İnamlı Atalı
19 İşıq Ayı, 37-il. Atakənd.
Qəbul olunur.
Soylu Atalı
Mütləqə İnam Ocağının Yükümlüsü
20 İşıq Ayı, 37-ci il. Saray-Soylu.
136
Asif Atanın – İnam Atanın
Mütləqə İnam Ocağı
“Uluyol-Hünər” Ailəsinin
“Ailə Günü” toplantısında deyilmiş fikirlər
Ocaq Günsırası ilə 26 İşıq Ayı, 37-ci ildə (may, 2015) İnam
Evində “Uluyol-Hünər” Ailəsinin “Ailə Günü” toplantısı keçirildi.
Törənin quralları yerinə yetiriləndən sonra “Uluyol-Hünər” Ailə-
sinin Yükümlüsü Nurtəkin Atalı Ataya səcdə ilə sözünə başladı. O,
öncə Ocaq Yükümlüsü Soylu Atalının “Ailə Günü”nə uğurlamasını
oxudu:
“Uluyol-Hünər” Ailəsinə uğurlama
Ürəyinizdə Günəş olsun, ağır yükə sorumlu amaldaşlarım!
Biz, Ocaq olaraq, çox ciddi, sorumlu aqibət seçmişik. Bu aqibətin
yaşatdığı və yaşadığı olay Asif Ata Ocağının ruhani Ailəçilik məsə-
ləsidir. Bizim üçün hər şey burdan başlayır. Ancaq düşünmək gərək-
dir. Ailəçilər üçün doğrudanmı hər şey burdan başlayır, yoxsa yaşa-
mımızın əsas xətti məişətdənmi başlayır? Biz Ocağın, bu Yolun vur-
ğunuyuqmu, yoxsa özümüzü vurğun kimimi göstəririk? Vurğunu-
yuqsa, bu özünü nədə göstərir, vurğunu deyiliksə, özümüzü nədə
aldadırıq? Bu gün “Uluyol-Hünər” Ailəsi öz anlamına, daha doğrusu,
Ocağın ruhani tələblərinə tam uyğun yaşamır. “Uluyol-Hünər” Ailəsi
137
böyük tələblə tutuşduranda gah var, gah yoxdur.
Ən çox birey olaraq,
Nurtəkinin çabaları var. Ailə yetkin Evladlaşma aşamaları yetirə
bilmir. Sarsıdıcı fikir, sarsıdıcı əməl, sarsıdıcı ömür halı ortada yox-
dur. Əgər hesab eləmək olarsa, elə bu gedişlə Ocaq adlanmaq müm-
kündür, kökündən yanlışlığa uğramaq olar. Ocaq eşq məsələsidir.
Aşiq məişətin əlində zarımaz, aşiq üçün məişət olduqca balaca
yükdür. Mən Ocağın Yükümlüsü olaraq, eləcə də Asif Atanın, Onun
Yolunun vurğunu olaraq, bildirirəm: belə Ocaqçılıqla nəinki dünyanı
dəyişmək olar, tərsinə, dünyada aldadıcı aqibət görüntüçüsü olmaq
olar. Hər bir Ailəçi özünü yoxlamalıdır. Görsün o, toplumda olan-
lardan nəyi ilə üstündür. Üstündürmü? Danışanda hər kəsi qınayırsı-
nız. Toplum aşağı yaşayır, millət olmaq istəmir deyə suçlayırsınız.
Ancaq özünüz “Olmaq”da qərarlı deyilsiniz. Bu, mənim sizdən amal-
daşlıq umacağım, tələbimdir. Ocağı ciddi öyrənin. Özünüzü ciddi öy-
rənin. Ocağa ciddi başlayın.
Yükümüzdən Böyük Fərəhimiz yoxdur!
Atamız Var olsun!
Ocaq Yükümlüsü Soylu Atalı
25 İşıq Ayı, 37-ci il. Atakənd.
Nurtəkin Atalı: Bu yazı həm bizim Ailə Gününə uğurlamadır,
həm də burda elə məsələlər qoyulub ki, növbəti “Ailə Günü”nün
qonularıdır. Bu, bizim qarşımızda həm də gerçək bir tələbdir.
Hər bir Ailəçi “Uluyol-Hünər” Ailəsi haqqında düşünsün.
Ay içində son 10 gündə Amallaşmaya vaxt ayırmışam. Çoxlu
Ocaq əməllərim olub, disklər hazırlamışam, tədbirlər kitablarından
çap etmişəm, tədbir kitablaşdırmışam və b.
Bütövlükdə götürəndə özüylə üz-üzə qalmağa, amallaşmaya ciddi
vaxt ayıra bilmirəm.
Xalqlaşma əməlim, bir məktəbdə görüş təşkil etmişdim, o da hələ
alınmadı, həmin gün zəng edib sonraya saxladılar. Bundan başqa
xalqlaşma əməlim olmayıb.
Bu ay mənim Ocağa gəlişimin 19 ili tamam oldu. Fərəhli bir
olaydır, ömrünün 19 ilini Ocağa vermək, ardıcıl bir yolda olmaq.
Bu, özü fərəhdir, bu başqa. Ancaq harda olmalıydım? Yaxud
hansı aşamaları aşmalıydım? Mən ideal Nurtəkinə, içimdəki Mütləqə