52
məqsədləri ilə hesablaşmadan zorakılıq edirlər. Uşaqlarına vəsiyyət edəcəklər ki,
insanlıq yaşadıqca hər yerdə hər zaman onların babalarına qarşı edilən bu zorakılıq
barədə danışsınlar və özünü respublika hökümətinin nümayəndəsi hesab edən
Xatisov bu zorakılıqla razılaşmamalı və bizim əraziyə daxil olmamalı idi”
117
. Bu
bəyənatlardan sonra binanın qarşısında yığılanlar Xatisovun sözlərini sonadək
dinləmədən nümayişkaranə çıxıb getdilər.
Elə həmin gün Xatisov geriyə, İrəvana qayıtdı, Naxçıvanda isə general-
qubernator kimi qatı daşnak Varşamyan qaldı.
Polkovnik Kuquşevə və digər könüllü zabitlərə bir həftə ərzində
Naxçıvanı tərk etmək əmri verilmişdi. Bu barədə 1919-cu il mayın 16-da
Azərbaycanın İrəvandakı nümayəndəsi Təkinski Azərbaycan hökümətinə xəbər
verirdi: “İngilislərin əmri ilə bizim zabitlər Naxçıvanı tərk etdilər”
118
.
Bununla yanaşı daşnaklar hiyləgər siyasət yeridərək azərbaycanlı və kürd
qarşıdurması yaratmağa çalışdılar, kürdlərin bir hissəsi ermənilərə bunda kömək
edirdi. Məsələn, İrəvan quberniyası və Qars vilayəti kürdlərinə başçılıq edən nəslə
mənsub Həsən bəy Şəmsəddini ermənilər Kağızman qəzasına rəis təyin etmişdilər.
Bununla əlaqədar Milli Şuranın sədri Azərbaycan Respublikası Xarici
İşlər Naziri M.Y Cəfərova məlumat verirdi: “Baxmayaraq ki, hazırda Naxçıvanda
erməni mülki qubernatoru və general-qubernatoru vardır, biz hamımız, Naxçıvan
rayonunun sakinləri öz təşkilatlarımızı dağıtmamışıq və ingilislərin buradan
getməsini və Zəngəzur qəzasının Azərbaycan qoşunları tərəfindən tutulmasını
gözləyirik. Azərbaycan bu qəzanı ələ keçirən kimi biz onlarla birləşib elə həmin
gün ermənilərə təklif edəcəyik ki, öz avadanlıqlarını bizim (...) yığışdırsınlar, əgər
biz buna sülh ilə nail olmasaq, silaha əl atacağıq, çünki biz özümüzü Azərbaycanın
ayrılmaz hissəsi hesab edirik və əminik ki, hər hansı səbəbdən hərbi qüvvə ilə
kömək edə bilməsədə, heç olmasa top, tüfəng və patronla Azərbaycan bizə kömək
edəcəkdir. Və hətta Azərbaycan bundan imtina etsə, biz bu yolda canımızdan
keçəsi olsaq belə, müqəddəs vədimizi yerinə yetirəcəyik”
119
.
Bununla eyni vaxtda Naxçıvan şəhərini və ona yaxın rayonların sakinləri
ingilig general-qubernatoru və erməni hökümətinə etiraz göndərdilər. Bu barədə
M. Y. Cəfərova məlumat verilmişdir: “Bizim ümidimiz sizədir, acizanə xahiş
edirik, bizim etirazlarımızın sürətini alan kimi hər yerdə və bütn qəzetlərdə
yazasınız və dünyanın bütün hökümətlərinə çatdırasınız. Siz elə fikirləşməyin ki,
biz erməni hökümətinə tabe olacağıq. Biz, müsəlmanlar indiyə qədər Bakı, Tiflis,
Azərbaycana dörd nümayəndə göndərmişik. Bu etirazın sürətini bir neçə gün əvvəl
İrəvandakı Azərbaycan konsuluna göndərmişik ki, Sizə çatdırsın”
120
.
117
Azərbaycan Respublikası SPİH MDA, f. 277, siy. 2, iş 57, v. 15 arx. 16.
118
Azərbaycan Respublikası SPİH MDA, f. 277, siy. 2, iş 57, v. 18.
119
Yenə orada, v. 16.
120
Azərbaycan Respublikası SPİH MDA, f. 277, siy. 2, iş 57, v. 13.
53
Etirazda deyilirdi: “Bizə qarşı anadangəlmə nifrəti və şovinizmi
ucbatından son iki ildə gözlərimiz qarşısında sistematik sürətdə və insafsızcasına
qardaşlarımızı, qadın və uşaqlarımızı döyməklə, yüzlərlə kəndi yandırmaq, atəşə
tutmaqla və əmlakını talan etməklə məşğul olan xalq bizi özünə yaxınlaşdırmağa
və ədalətli hakim hüququ ilə idarə etməyə qadir deyildir.
Mədəni
cəhətdən
ermənilər
Sizin
hökümət
səviyyəsindəki
mədəniyyətədək inkişaf etməmişdir ki, ədalət və bərabərlik prinsipləri əsasında
maneəsiz bizi idarə etsinlər və burada bizim mənafeyimiz təxminən onlarınkı ilə
eyni olsun.
Öz müstəqilliklərini elan etdikləri gündən indiyədək ancaq erməni
əhalisinin yaşadığı ərazilərində möhkəm və sarsılmaz hakimiyyət qura bilməmiş,
Ermənistan Respublikasını bürümüş anarxiyanı dəf etməyi bacarmamışlar. Bəs
onlar müxtəlif, amma psixoloji cəhətdən bərabər millətləri necə idarə edə bilərlər?
Razılaşın ki, məlum ermənilərə tabe olmaqla biz təkcə özümüzü yox, həm
də ömrü boyu bizə lənətlər oxuyacaq nəslimizi alçaldılmağa və təhqirə məruz
qoyuruq və buna görə də əlahəzrət general Devinin bizim Naxçıvan, Şərur və
Vedibasar rayonlarımızın müvəqqəyti də olda erməni hökümətinin idarəsinə
verməsinə biz Allah tərəfindən bütün diyarın əhalisinə bəxş edilmiş azadlıq, arzu
və meyllər üzərində zorakılıq faktı kimi baxırıq.
Bu barədə bəyanat verərək əlavə edirik ki, ingilis hakimiyyətinə qarşı
çıxmaq fikrimiz yoxdur, çıxmayacağıq və çıxa da bilmərik, lakin bütün
varlığımızla, son nəfəsədək hamımız bu cür zorakılığa qarşı öz etirazlarımızı
bildiririk”
121
.
Naxçıvanlılar yazırdılar: “Əlahəzrət, özünüz idarə edin, bizim də, sizin də
tanıdığımız, bizə nifrət edən ermənilərin əlinə verməyin, bizə qarşı anadangəlmə
nifrətləri ucbatından onlar bizi intiqam almadan idarə edə bilməzlər”
122
.
1919-cu il mayın 15-də Naxçıvan Müsəlman Milli Şurası etirazı məktubla
birgə Ermənistan Respublikasının baş naziri Xatisova göndərdi. Məktubda
deyilirdi: “Müttəfiq dövlətlərin yol verdiyi bu zorakılıqla siz gərək
razılaşmayaydınız... və sülh konfransı qurtarana qədər bizim rayona daxil
olmayaydınız...”
123
. Naxçıvanlılar xahiş edirdilər ki, rayonun inzibati idarəsini
onlara tapşırsınlar, inandırırdılar ki, millətlərarası komitə yaradacaqlar və bu
komitə birgə idarəetməni həyata keçirəcəkdir.
Naxçıvan əhalisinin Q. Xatisova başqa bir etirazında, bu etirazı
imzalayanların yeddi səhifədən ibarət siyahısı da buraya əlavə edilmişdi, deyilirdi:
“Biz Naxçıvan rayonunun müsəlmanları cənab ingilis generalı Devinin Naxçıvan,
Şərur – Ordubad rayonlarının müvəqqəti olaraq Ermənistan Respublikasının
121
Yenə orada, v. 12.
122
Görünür, etiraz ingilis general-qubernatoru deviyə verilmişdi.
123
Azərbaycan Respublikası SPİH MDA, f. 277, siy. 2, iş 57, v. 14.