92
İkincibölmə (yarımsistem) – epidemik prosesin inkişaf m e-
xa nizmi (özünütənzimləmə, yoluxma mexanizmi, təbii-ocaqlılıq
nəzəriyyələri).
Üçüncübölmə (yarımsistem) – epidemik prosesin aşkar o lu n-
ması (yoluxucu xəstəliklərin ərazidə, insanlar arasında müəyyən
vaxtda yayılması).
Alimə görə, epidemik prosesin təzahürlərində insanların təbii
və sosial yaşayış mühitləri əhəmiyyətli rol oynayır. Parazitar
sistemlərin özünütənzimləmə nəzəriyyəsi əsasında V.D .Belya-
kov epidemik prosesin daxili tənzimlənməsinin 4 müddəasını
müəyyən etmişdir:
1) bir-birinə münasibətlərinə görə parazit və sahib popul ya si-
ya la rı nın genotipik və fenotipik heterogenliyi;
2) bir-biri ilə qarşılıqlı təsirdə olan populyasiyaların bioloji
xüsu siy yətlərinin qarşılıqlı dəyişkənliyi;
3) epidemik prosesin qeyri-bərabər inkişafını müəyyən edən
pa ra zit populyasiyasının fazalı yenidənqurulması;
4) epidemik prosesin fazalı yenidənqurulmasında sosial və
təbii şə raitlərin tənzimedici rolu.
Bölmələr bir-biri ilə sıx əlaqədədir. Epidemik proses yalnız
səbəblərin təsirini müəyyən edən şəraitlər olduqda təzahür edir.
Problem kifayət dərəcədə öyrənildikdə müəyyən şəraitlərdə epi-
demik prosesin təzahürlərini proqnozlaşdırmaq mümkündür.
Ey ni zamanda təhlil və müqayisə yolu ilə epidemik prosesin t ə-
zahürlərini xarakterizə edən rəqəm materiallarının və onun i n-
kişaf mexanizmini göstərən məlumatların əsasında səbəblərin
təsirini müəyyən edən konkret şəraiti aşkar etmək olar. Epide-
mik prosesin təzahür formalarını proqnozlaşdırmaq üçün y o-
lux ma amillərini və inkişaf mexanizmini bilmək lazımdır. Epi-
demik prosesin xüsusiyyətlərinə dair məlumat ların və onun
i n kişaf mexanizmi haqqında biliklərin əsasında epidemik diaq-
nostika (epidemioloji prosesin inkişafını müəyyən edən ami l lə-
rin aydınlaşdırılması) həyata keçirilir.
Epidemik prosesin əsas amilləri bunlardır: bioloji, sosial,
təbii. Onlardan birincisi səbəb, digərləri isə epidemik prosesin
f a siləsiz inkişafını təmin edən şərait kimi çıxış edir. Buna görə
də biz epidemik prosesin amillərini ayrıca təsvir etməklə yanaşı,
93
ümumilikdə infeksion patologiyada səbəbiyyət probleminə də
toxunmağı lazım bildik.
Epidemik prosesin hərəkətverici qüvvələri – epidemik p ro-
sesin bioloji, təbii və sosial amilləridir. Törədicinin və sahibin
populyasiyasının qarşılıqlı təsiri müəyyən sosial və təbii ş ə ra it-
lər də baş verir və deməli, həmin şəraitlərdən asılı olur.
İnfeksion prosesin aparıcı determinantları
(V.İ.Pokrovski və başqa., 1993)
Determinantlar
Amillərin təsirinə daha çox məruz qalan
infeksiyalar
Sosial amillər:
– demoqrafik amillər
Qızılca, göyöskürək, difteriya, s u ç i çə-
yi, e pi demik parotit, qrip, şi gel yoz (Qri-
qor yev -Şiq)
– sanitar-kommunal abadlıq
Qarın yatalağı, vəba, Fleksner şi gel yo-
zu, VHA, VHE
– əmək və məişət şəraiti
Legionelyoz, bruselyoz, qarayara, səp-
kili yatalaq, qrip və digər KRVİ, vərəm
– sosial davranış xüsusiyyətləri
İİV-infeksiya, cinsi yolla yayılan infek-
siyalar, VHB, VHc
– tibbi xidmət
İİV-infeksiya, VHB, VHc
– əhalinin qidalanmasının
təş ki li nin xüsusiyyətləri
VHA, VHE, Zonne şigelyozu, salmo-
nel yoz, bağırsaq yersiniozu, p se v do və -
rəm, prion xəstəlikləri
Bioloji amillər:
– sahiblərin və keçiricilərin
ekologiyası
Təbii-ocaqlı zoonozlar, tropik xəs təlik-
lər, biohelmintozlar
– əhalinin immun strukturu
Qızılca, göyöskürək, poliomielit, su ç i-
çə yi, epidemik parotit
Təbii amillər:
– iqlim
Qan infeksiyaları, geohelmintozlar, b a-
ğır saq infeksiyaları, VHE
– hidrogeoloji
Leptospiroz, tulyaremiya, legionelyoz,
şi stosomozlar
– torpaq
Geohelmintozlar, tetanus, klostridiozlar,
yersiniozlar
– kosmik
Kifayət dərəcədə öyrənilməmişdir
94
Başqa sözlə, epidemik proses, yəni yolu xucu xəstəlik t ö rə-
di ci və insan populyasiyasının qarşılıqlı təsirinin nəticəsidir,
qeyri-həmcinslik və xüsusiyyətlərin dəyişkənliyi bu populyasi-
yaların xarakteris tika sıdır. Ona görə də epidemik prosesin
təzahürləri nəinki yoluxma riski ilə, həm də xəstələnmə riski ilə
təyin edilir. Epidemik prosesin şərtlərinə sosial və ya təbii a mil-
lər daxil olur ki, bunlar mikro- və makroorqanizmin xa s sə lə rinə
təsir göstərir.
Yoluxucu xəstəliklərin törədicilərinin yoluxmaamilləri – t ö-
rə dicilərin infeksiya mənbəyindən həssas orqanizmə daşınma sını
təmin edən ətraf mühit elementləridir.
Hər bir yoluxucu xəstəliyin klinikası törədicinin spesifikliyi
ilə təyin olunur, lakin eyni bir törədici iştirak etdikdə belə, kli-
nika müxtəlif ola bilər: bir törədici zamanı, məsələn, Epşteyn-
Barr virusu ilə infeksion mononukleoz və Berket limfoması, su
çiçəyi və kəmərvari herpes (herpes zoster virusu), yaxud qızılca
və yarımkəskin skreozlaşmış panensefalit (qızılca virusu) inkişaf
edə bilər.
Yoluxucu xəstəliyin yaranması şəraiti
Hələ keçmiş dövrlərdən məlumdur ki, epidemiyalar m ü əy-
yən yerlərdə və müəyyən vaxtlarda inkişaf edir. Orta əsrlərdə
alimlər qeyd etmişlər ki, sosial amillər də epidemiyanın inkişa-
fına təsir göstərə bilir.
Xəstəliklərin yaranma riskini yüksəldən və xəstələnmənin
mü əy yən səviyyəsini təyin edən şərait xəstəliyin risk amilləri
adlanır. İnfeksion patologiyada yoluxma riski olmadan xəstəlik
baş vermir. Bu şəraitə həmçinin xəstələnmə riskini yüksəldən
insanın davranış tərzi, orqanizmin fərdi xüsusiyyətləri daxildir.
Ekspertlərin məlumatlarına görə, əhalinin sağlamlıq səviyyəsi
50%-də həyat tərzi, 20%-də yaşayış mühiti, 20%-də irsiyyət və
y a lnız 10%-də tibbi-sanitar yardımın keyfiyyəti ilə müəyyən
olunur. Lakin bu, heç də bütün yoluxucu xəstəliklərə aid deyil-
dir: bağırsaq infeksiyalarında bu asılılıq özünü tam doğruldur,
h a va-damcı infeksiyalarında bu nisbət fərqlənir. Məsələn, ə h a-
linin ölüm göstəriciləri 8-10%-dən xeyli yüksək olub 40%-ə
çatır.
Dostları ilə paylaş: |